Leter..dedikuar ..?!

Jam ulur perballe dritares, jashte filloi te bie shi;kam menduar shume per ty keto dite dhe mund te them qe me mungon shume.
Sa
shume mendime me vijne ne koke dhe sillen rrotull,eshte kujtimi yt.
Shpesh me duket se do hysh ne dere me buzeqeshjen tende si te mos kishe
ikur kurre.
Por ky iluzion iken aq shpejt ashtu siç dhe vjen dhe kthehem ne realitet, nuk je ketu dhe nuk do jesh me.
Faji dhe pendimi me ndjekin. Perse , perse nuk te thashe sa shume qe te doja?
Sot
je shume larg meje,deshiroj shume te merrja doren tende dhe te ulesha
bashke me ty,pa then asnje fjale me goje dhe te thosha gjithçka me
zemer.
Ne fakt me jep ankth kjo largesi, po te mundja ne kete moment
do isha ne krahun tend, te te thosha qe je shume i rendesishem per mua
dhe qe te adhuroj.
E di se pse nuk ta kam thene asnjehere? Pergjigja eshte e thjeshte, sepse mendoja se ndoshta fjalet ishin teper.
Po
vuaj shume qe nga ikja jote, me dhemb ne shpirt qe nuk jam afer teje
dhe per me shume sepse nuk te thashe kurre ate se sa te doja prandaj dhe
sot po e shkruaj kete leter.Kam nevoje te qaj , te shfryj,sepse nqse vazhdoj qe para te tjereve te
dukem sikur jam mire, sikur asgje nuk me preokupon,trishtimi qe me hap
nje boshllek gjithmone e me te thelle ne shpirtin tim do me shkaterroj.
Perse nuk kthehesh tani? Kam nevoje per ty per te vazhduar te jetoj.
Do
isha shume e lumtur po te mund te shihja perdite pasqyrimin tim ne syte
e tu ,te degjoja zerin tend qe te shqiptonte emrin tim, te thithja
ajrin qe thith ti, vetem me keto do ndihesha mire dhe te siguroj qe do
ndihesha e lumtur.
Nqse e lexon kete leter , do ta shohesh se çdo
fjale e shkruar ne te eshte nje lot dhe nje frymemarrje dashurie per
ty(mgjse e di qe nuk ke per ta lexuar kurre).
Sa mire do ishte sikur ta kisha shkruar me pare kete leter sepse, nuk do ikje pa e ditur sa te doja .

Nga thellesia e brendshme qe ndjen per shpirtin luftarak!!

Bota rrotullohet !!
Cdo
lumturi qe te eshte mohuar do te kthehet..Cdo lot qe ke derdhur do te
numerohet ...Cdo enderr e harruar do te realizohet...Ata qe te lenduan
do te pendohen ...Ata qe te braktisen , cdo dit me endrren per tu kthyer
do te zgjohen ..Padrejtesit qe tu ben do te gjykohen
.....Genjeshtrat
qe te than do te zbulohen.Dashuria e dhene nje dite do te
kthehet.....Buzeqeshja jote do te adhurohet .Dikur bota ndali per ty por
nje dite do te rrotullohet

Ne, banoret e 'shekullit XXI';
E hodhen poshte ndjenjen. Luajten me
te si me nje top futbolli ne nje fushe me gure. E gervishten, e
copetuan! Madje i vune etiketen e 'dobesise'.

Humbi romanticiteti. U quajt 'i pavlere'. U zhduken nga harta letrat e dashurise, u mbyt zeri i poezive te vjetra!
Njerezimi reshti se ndjekuri melodine e baladave te ndjera dhe filloi te vrapoje i terbuar pas ritmit te muzikes se cmendur.
U
banalizua ndjenja e dashurise. Duart, tashme kaq pak 'rezistente',
lodhen duke shkruar nje mesazh te vetem pa pike e pa presje, e sidomos,
pa ndjenje!

Tanime dashurite nuk jetohen, por 'numerohen'!Por ne jemi banoret e shekullit XXI, apo jo? Ne ecim drejt se rese.
Prandaj, c'rendesi ka sa gure te cmuar po shkelim per te arritur prane te ashtuquajturit 'modernizim'?

Perpiqem te qesh por eshte e pamundur
Dua te qaj por shtirem si e lumtur
Normale kur motivi te mungon
Tragjike se zemra po renkon
Jeto o jete nuk di te buzeqesh
Se e lumtur me nuk mund te jesh
A moj jete sa qenke e trazuar
Po pse zgjodha dashurine e gabuar
Dashuri o zemer gjakatare
Boll se na e morre shpirtin fare
Kur me te miren tuaj do jepni
Atehere shpirtin tim do merrni

Dua te qaj...

Dua te qaj.
Ta derdh lotin e nxehte.
Dua ta mbys me lote kete mall.
Qe me treti ketu larg, ne kurbet.

Dua te qaj.
Me lot malli e pendimi.
Ditet me te bukura te jetes sime.
Dite te cilat, mi rrembeu mergimi.

Dua te qaj.
Gjersa lotet te me shterojne.
Per dhimbjet dhe vuajtjet e pafundme.
Qe cdo skute te shpirtit, m'a pushtojne.Dua te qaj.
A me kuptoni, o miq, dua te qaj.
Por vreri i hidhur me pengon.
Keshtu qe lotet, perbrenda shpirtit i mbaj.

Kur mungesa jote behet e padurueshme , e gjithe bota me duket e pavlere
...!! Por vazhdoj te jetoj , me mendimin qe neser do behet me mire , qe
do buzeqeshim serish ...!! Do jet gjithcka e bukur ,dhe pse ne disa
raste ,mendoj qe merzia nuk do me ik kurre !! Jetoj per ty , jap jeten
per ty , sepse dua te vdes , perkrah me ty !! Te dua... ♥

Te dhuroj zemren time..Dhe buzet e mia kur te duash te puthesh..
Te
dhuroj cmendurite e mia dhe ato pak neurone qe me kane ngelur...Kujtimet
e femijerise..Ditarin ku kam shkruajtur gjithcka per ne...
Te jap madje dhe frymemarrjen e fundit, por mos ik me..
Nese ndonje dite do vendosesh te ikesh perseri larg meje do ti mbyll te gjitha dyert ...Kshu nuk do mundje te dilje dot kurre..
Te dhuroj heshtjen time ...Shikimin qe ty te pelqen me shume...
Te
jap edhe piken e fundit te gjakut qe do me ngeli ne trup por vetem
qendro ketu...Sepse je ti dielli im, besimi me te cilin jetoj...Forca e
zerit tim..Kembet qe me cojne perpara ne jete...Je ti deshira per te
buzeqeshur...
Lamtumira qe nuk do dija te thoja sepse kurre nuk do dija te jetoja...PA TY...!

Ajo nuk e kuptoi si ndodhi. Nuk kuptoi asgje. Nuk i kuptonte arsyet qe
per te nuk ishin arsye. Ajo thjesht u dorzua ti respektonte ato.

Zgjodhi te lendonte veten per te mos lenduar ate.
Packa ndryshimeve edhe pse ndanin bote diametralisht te kunderta, ajo e
donte...ajo donte ta donte ate. Po... kishte rene ne gracke. Ishte bere
pre e rrjetes qe merimanga pat endur me aq kujdes. Tani ajo nuk
fluturonte dot me.

Krahet i kishte te bllokuar dhe trupin te leshuar mbi te.
Tani ishte dorzuar. Syte i mbante ne qiell... per fat, nga aty ku ajo
qendronte dukej nje copez e vogel qielli. I shikonte rete me dhimbje dhe
lutej qe dielli te dilte.

Ajo thjesht donte te flinte, te mbyllte syte dhe te harronte edhe sikur te mos zgjohej me.

Nese vdes me pare se ty, me bej nje nder :
Qaj kur te duash por mos u zemero me Zotin qe me mori me vete.
Nese nuk do te qash, mos qaj...Nese nuk arrin te qash mos u shqeteso...Nese do te qeshesh, qesh...
Nese
dikush te tregon dicka per mua, degjoji dhe besoji fjalet qe ata
thone...Nese me mburrin shume , korrigjoje ekzagjerimin e fjaleve te
tyre...Nese me kritikojne me shume se duhet , me mbro..
Nese me
fjalet e tyre me bejne nje shenjtor vetem se tani kam vdekur...thuaj qe
une kisha ne shpirt dicka te shenjte , por isha shume larg figures se
nje shenjtori...Nese duan te me bejne te dukem i keq thuaj se ndoshta
kisha anet e mia te keqija , por qe gjithe jeten u perpoqa te isha njeri
i mire..Madje u perpoqa te isha me i miri...Nese ndjen trishtim dhe
deshiron te lutesh per mua , mund te lutesh...Ndoshta kam nevoje per
lutjen tende..Nese do te flasesh me mua fol me yjet dhe une do te
degjoj..Shpresoj te jem ne qiell qe te degjoj fjalet e tua dhe te jem i
dobishem kur te kesh nevoje per mua, kudo qe te ndodhesh..Nese do te
shkruash dicka per mua uroj te mund te shkruash vetem nje fraze : " IshaGjithckaja e tij...Besoi tek mua dhe me adhuroi "
Ne ate cast po
munde te derdhesh nje lot une nuk do te jem aty per ta ndalur, por ska
gje..Ndoshta dikush do ta ndali ne vendin tim dhe duke pare se u
zevendesova nga dikush qe e meritonte, do ta kuptoj detyren time te re
ne boten tjeter...Por ndonjehere kur te ndjesh deshire dhe mall hidh nje
sy drejt qiellit..Sigurisht qe nuk do me shohesh, por une do te jem
shume e lumtur duke pare veshtrimin tend te perhumbur ne yje duke me
kerkuar...

Por akoma ska ardhur ky moment keshtu qe te dy do
jetojme pa e ditur kur do ndodhi...Nese vdes para teje besoj se asgje
nuk do me mungoj...! E di pse ???
SEPSE TE KISHA TY DHE DASHURINE TENDE ( qofte dhe per pak caste ) ISHTE SI TE KISHA NJE COPEZ QIELLI ...!

E di, qe do te doje te shpertheje, por ndonjehere eshte me mire t'i
ruash mendimet e erreta per veten.. Me mire te lendosh veten, sesa
njerezit qe do

E di qe me ke marre inat
E di qe te kam merzitur me interesimin tim
te shpeshte, por ajo qe ndjej per ty nuk me le te jem e qete...E bej
sepse dua te jem me ty ne cdo merzitje qe ti ke..Dua te jem aty me ty ne
cdo buzeqeshje qe ti jep..Jam xheloze e di...!!! Por e bej sepse nuk
dua te futet dikush tjeter ne shpirtin tend.
Dua te di gjithcka per ty, dhe kur them gjithcka, do te thote gjithcka. Ku je... ? Ku shkon...? Me ke je... ?Cfare ben...?
Si kalon... ? Cfare mendon... ?Si ndihesh...?
Dhe
jo per te vendosur autoritet mbi ty..Por per te jetuar bashke me ty cdo
sekond..Per te qene pjese e rutines tende..Per te qene shkaku i gezimit
tend..Per te qene prane teje ne cdo sekonde..
Per te qene mbeshtetja jote.. Per ty qe je i vetmi per mua !!!
E
di qe te kam bezdisur me mesazhet e mia qe ndoshta te kan ardhur ne nje
moment te papershtatshem por nuk shpetoj dot nga kthetrat e dashurise
tende per te te shprehur gjithmone se sa e lumtur jam qe ti je pjese e
jetes time, dhe une pjese e asaj tendes. Me fal qe ndonjehere behem pak
agresive ndaj cdokujt qe tenton te futet ne boten tone..Por ate bote e
kam te shenjte..
Asgje nuk mund te krahasohet me boten ku une dhe ti jetojme..E di qe nje dite do me thuash qe ka ardhur fundi...Dhe fundi jone do te thote nje fillim i ri per ty...Por nuk dua ta mendoj..
Dua te jem per ty tani dhe jo te pres fundin !!
Dua qe edhe pasi Une dhe Ti te mos jemi bashke, te mbetet nje "NE" e bukur nga gjithcka qe ti ta kujtosh perhere !!!

Sot e ndjeva shume mungesen tende!
Jo se sme kishe munguar ndonjeher
ne kete menyre, por thjesht s'e di pse me mori nje mall i cuditshem qe
sme linte rehat...Vija rrotull neper shtepi dhe ndjeja nje ankth qe se
kisha ndjere ndonjehere...Hapja e mbyllja sirtaret pa kerkuar ndonje
gje...Dilja e hyja ne dhomen e gjumit duke e ditur qe skishte
asnjeri..Njehere shikoja nga syri magjik hapat e heshtura neper
korridor...Njehere shikoja telefonin per te pare nese punonte...
Doja
shume te lexoja pergjigjen tende sot.. Cilado te ishte doja ta dija
...Ndryshimi i sjelljes tende ..MEnyra e te folurit cdo gje me
ngaterruan shume mendimet neper koke...Nuk e di ku e humba fillin kur
gjerat po shkonin shume mire...Me dukej fillim i mbare per ne ...Pa e
vrare mendjen deri kur te zgjaste..Por ama e bindur qe do mbeteshin
kujtime te bukura..Apo mos valle ky fillim ishte mbarimi ??
E c'rendesi ka ne fund te fundit ?? Edhe nese eshte mbarim..Edhe keshtu ....Ne mbarim......E ndjeva shume mungesen tende ...!

Ja pra ku erdhi perseri darka !!! Serish gjithcka ashtu sic ishte mbreme
dhe ne fakt po me duket sikur koha s'ka kaluar aspak dhe ndoshta s'do
te kaloje me per mua....
Vazhdoj te bej biseda te gjata me veten keto nete vere...
E pse ???
Sepse ndoshta kjo eshte e vetmja menyre per te mbyllur nje dite ..!!!

Ka njerëz në jetë që na bëjnë të lumtur thjesht për faktin e takimit në
rrugëtimin tonë.Disa qëndrojnë përkrah nesh gjatë udhëtimit, duke parë
të kalojnë shumë hëna, të tjerë i shohi ata vetëm gjatë disa hapave.Të
gjithë i quajmë miq dhe ka shumë tipa të tillë. Çdo gjethe e pemës
përfaqëson një nga miqtë tanë. Të parët që lindin janë miku Baba dhe
mikesha jonë Mama, të cilët na tregojnë se çfarë është jeta. Më pas
vijnë miqtë tanë, Vëllezërit, me të cilët ndajmë hapësirën tonë në
mënyrë që edhe ata të mund të lulëzojnë si ne. Njohim të gjithë familjen
e gjetheve që e respektojmë dhe i urojmë gjithçka të mirë. Por fati na
prezanton edhe miq të tjerë, që nuk e dinim se do t'i takonim në
udhëtimin tonë. Shumë prej tyre i quajmë miq të shpirtit, të zemrës.Janë
të sinqertë, janë të vërtetë. E dinë kur ne nuk jemi mirë, e dinë se
çfarë na bën të lumtur. E ndonjëherë një prej këtyre miqve të shpirtit
vendoset në zemrën tonë dhe atëherë e quajmë dashuri. Ai/ajo i jep dritë
syve tanë, muzikë buzëve tona... Por janë edhe miqtë kalimtarë,
ndonjëherë qëndrojnë me pushime ose një ditë ose një orë, të cilët
vendosin një buzëqeshje në fytyrën tonë gjatë gjithë kohës që qëndrojmë
me ta. Nuk mund të harrojmë miqtë e largët, të cilët janë në majë të
degëve, dhe kur fryn era gjithmonë shfaqen midis një fletë apo një
tjetre. Koha kalon, vera largohet dhe vjeshta afrohet dhe ne humbasim
disa nga gjethet tona. Të tjera çelin pas verës dhe vazhdojnë për një kohë të gjatë. Por ajo që na
lumturon më shumë është se gjethet e rëna vazhdojnë të jetojnë me ne,
duke ushqyer rrënjët tona me lumturi. Janë kujtimet e kohëve të
mrekullueshme që i japin shpresë udhëtimit tonë.
Të uroj, gjethja e
pemës time; paqe, dashuri, fat... Sot dhe përgjithmonë ... Thjesht sepse
çdo person që kalon në jetën tonë është një gjethe e veçantë. Gjithmonë
lë pak nga vetja dhe merr pak nga ne. Ka nga ata që do të marrin shumë,
por nuk do të ketë nga ata të cilët nuk do të lënë asgjë. Kjo
përgjegjësia më madhe në jetën tonë dhe prova më e qartë që dy shpirtëra
nuk takohen rastësisht ...! Autr: P.M

nganjehere jeta tregohet mizore skemi cbejme se detyrojme dot te na jape lumturi por mundohemi ta gjejme vete lumturine
Te kisha kaq prane por nuk e dija qe lumturia ime ishe ti

Etj etj...
Raporti yne eshte ai i tipit "flasim pas pese minutash"
dhe pastaj "me zuri gjumi". Eshte ai i tipit "jo nuk te dua fare" dhe
pastaj "e adhuroj aromen tende" sa here qe perqafohemi. Raporti yne
eshte keshtu, me te thenit me mungon por me mos te treguarit. Raporti
yne eshte keshtu, nuk e dime as ne cfare eshte por nuk dime te rrime pa
te.

Te doja dike per mua eshte shume po per ty ama ska rendesi shume

e dua veten
te dua edhe ty
por nuk mund te zgjedh njerin nga te dy

Distanca ska rendesi...Dua te them ..ok.. Te lendon fakti qe personi me i
rendesishem per mua jeton larg ...Por se kuptoj pse eshte problem kaq
shum largesia tek disa njerez ..Sepse nese dike e do vertete ai eshte ne
shpirtin tuaj dhe nuk mund te thuash asnjehere qe ndodhet larg...
Ndoshta
se ju doni dike per te kaluar me te ato momentet e bukura gjate gjithe
kohes...Te kapeni nga duart me njeri tjetrin ..Ta shikoni ate person
kudo qe veni...Te mundni te luani te qeshni te ziheni me shaka me njeri
tjetrin...Po perse duhet te ken kaq shume rendesi keto kur jan gjera qe i
ndan dhe me nje shok shoqe ose ne nje lidhje kalimtare...???
Ne fund te fundit te duhet te fitosh vetem nje gje " Vendin ne shpirtin e personit qe do"
Kjo eshte gjeja me e rendesishme ...Sepse ai vend mund ti perkas vetem nje personi ...Apo jo ??

Perpiquni te jeni ju atje ne shpirtin e tij dhe mos u merzisni per gjera siperfaqsore

Sa here qe e ngushelloja vehten , mundohesha qe te mos lendoj ty . Eshte
e pamohueshme dhimbja ime qe me pershkon sa here qe e shoh se rruga
jote dhe e imja kane dimensione krejtesisht te kunderta. Dhe kur te
thone : Lumturia jote s'varet nga dikush tjeter , ti mund ta krijosh
vete ate , e di shume mire qe eshte thjeshte nje genjeshter ngushelluese
me shum . Teksa germoj e rremoj ne senduket e atyre kujtimeve te
cmendura,dole ti. Ti qe me le nete pa gjume, qe me bere te shkruaja
kushedi se sa krijime e zhgarravina, ne copa letrash te ruajtura me
fanatizem.Pyesja veten shume here se ku gabova me ty , por gjithcka qe
merrja ne kembim ishte thjesht Heshtje.

Jam e vetdijshme se
nuk mundem pa ty , por ne te njejten kohe nuk e dua kthimin tend . .
.Nuk dua qe te lendoj apo te lendohem perseri, prandaj te lutem kurseji
fjalet dhe ik nga mendja ime...

Me shkruaj ...!!!
Me shkruaj te lutem...Te pakten 2 rreshta ...Edhe
nese shpirtin e ke te trazuar dhe nervat nuk te mbajne me...Por me
shkruaj cdo dite...
Qofte edhe fjale pa pike kuptimi , mjafton te me shkruash...
Te
shkruarit eshte nje nga iluzionet tona me qesharake dhe
patetike...Sidoqofte kjo eshte rruga jote qe nuk e zgjodhe vet , por ta
solli fati...
Me shkruaj ...Me shkruaj...Ne fund te fundit mes
tonelatash mendime per tu hedhur nje fjale do te mund te shpetoje qe te
ma shkruash..

Keto dite kam kuptuar qe me perpara nuk dija cfare ishte te ndjeje frike..
Kam
kuptuar qe nuk jam une ajo qe vendos disa gjera qe do ndodhin ne
jete...Zoti e ben zgjedhjen me mire dhe kte here zgjodhi ai ne vendin
tim..
Prandaj para se te humb rrugen e jetes sime dua te shikoj pak syte e tu dhe te sigurohem qe fati eshte ne anen tende jeta ime..
Qendro pak me mua te me besh shoqeri..
Me dediko pak kohe nga jeta jote ..
Te ndjej per here te fundit qe rrahjet e zemres tende me perkasin mua...Gjithmone nese vertet me perkasin kam per ti ndjere.
Me
jep nje arsye per te ndenjur me ty..Une nuk dua te rrish per meshire
apo per te me ber te lumtur ...Dua te rrim bashke sepse kshu e ndjen dhe
ti deri ne momentin qe un te kem ikur pergjithmone...
Duhet te dish qe kjo eshte gjeja e fundit qe kerkoj...
Ndoshta te dukem e nxituar po problemi eshte qe nuk kam shum kohe ne dispozicion...
Kur te jesh ketu mos me pyet per asgje...Vetem me perqafo ...!!!

Nga dashuria qe kam per ty,
Mund te te shquaj edhe ne mjegull,
Nga dashuria une ktheva syte,
Xhind, bohem, vajze e rregullt.

Nga dashuria ne qiell u shtriva,
Me koke ne diell une fjeta gjate,
Dhe s’u pendova qe aq te desha,
Ndermend e kam te te dua prape.

Nga dashuria ditet e gjata
Ne buke i ktheva dhe gure tespije,
Me to te gjalle e mbajta shpresen,
Me to sfidova ankthin ne pritje.
Nga dashuria ne qiell u shtriva,
Me koke ne qiell une fjeta gjate,
Dhe s’u pendova qe aq te desha
Ndermend e kam te te dua prape.

Ti hap syte, me sheh, por s’me flet
serish ne shtratin e endrrave humb.
Kurban per ty do te behem vete
Linda njeri dhe do vdes pellumb.

Me ler te futem, - ketu ben ftohte
te perkedhelemi bashke ne shtratin tend.
Dua te mbahem dhe s’mbahem dot
ngrohem me lot dhe zemra dhemb.

Te ringjallim cdo ndjenje dhe pasion
mbeshtete koken ne gjoksin tim,
mengjeseve heret dhe neteve vone
perhumbur mes puthjesh pa mbarim.

As veten spo e njoh....
sa her bie shi behem nostalgjike behem e tilll sepse ne nje dit me koh te tilll te njoha edhe ty u njohem gabimisht por ce do se sqenka e shkruar te jemi bashk folem ca folem e zemra po mrrrrihte shpejt madje thash se po dilte nga vendi por shyqyr zotit jo gjithshka shkoi mir me mir sesa kisha menduar me mbajti mmendja se kur do kaloje rruges do me shihje do flisje do me pershendesje por jo ti thjesht buzqeshje nje buzqweshje tshkurter duke puthur nmes trruges tdashures madje ktheva koken qe mos tshihje lotet nsyt e mi mos ti shihje se sdoja te tshfaqja ndjenjat ose me sakt te tregohesha e dobet para teje ndaj nuk thash gje....sikur ta dije se e dashura jote sndjen asgje per ty ajo te tradhton dua te te ndal te te them se ajo esht mashteruese por jo smundem se e di se do vuashj e mvjen keq te shoh lot ne syt e tu jeta ime....