Ariela Pogaçi
Studente e mjekësisë
Falë karakterit të fortë dhe shpirtit të saj human ka zgjedhur të bëhet mjeke. Nuk stepet në momentin që duhet të bëjë një gjilpërë. “Mendoj vetëm se po e shëroj”, shprehet 28 vjeçarja Ariela Pogaçi, studente e mjekësisë së përgjithshme në vitin e gjashtë. Për të është shumë e rëndësishme që studentët të kërkojnë të drejtat e tyre dhe fjala e tyre të dëgjohet. “Gjatë studimeve në Itali kuptova se të gjiithë ishin individualistë kur bënin detyrat, por nëse cënohej një e drejtë e më shumë se një studenti ishin të gjithë të bashkuar dhe ngrinin zërin deri sa zëri t’u dëgjohet, gjë kjo që nuk ndodh në Shqipëri.” Kjo situatë i ka bërë shumë përshtypje dhe që në vitin e parë është bërë pjesë organizimeve të fakulteti për të mbrojtur të drejtat e tyre. Padrejtësitë Arielën e bëjnë të ndihet keq dhe dëshiron që të sensibilizojë studentët në mënyrë që ata të mposhtin frikën dhe të dalin hapur për të mbrojtur të drejtat e tyre. Ajo është pjesë e grupit të studentëve që mendojnë se politika nuk mund të hyjë në fakultet “Universiteti dhe fakulteti janë djepi i dijes dhe jo i votës”. Kjo fushatë ka ndikuar shumë tek studentët dhe i ka vënë ata kundër njëri – tjetrit. “Do doja që të gjithë të bashkoheshin dhe të bënin më të mirën për veten dhe për njëri – tjetrin por kjo më duket e pamundur!”
Kur për herë të parë Ariela ka marrë pjesë në një operacion e kanë pushtuar emocionet për pak çaste por më pas e ka kuptuar se çfarë detyre kishte. “E gjithë vëmendja ime u përqëndrua tek kirurgu dhe e kipi i tij, tek tekinkat që përdorte për të trajtuar të sëmurin”, thotë studentja e mjekësisë. Ndërsa kur është gjendur përpara një të vdekuri në morgun e spitalit është përqëndruar për t’u dhënë përgjigje pyetjeve të familjarëve dhe të drejtësisë.
Është një studente e cila kërkon shumë nga vetja dhe që përpiqet të arrijë gjithçka. “Ka raste që një fjalë e mirë e thënë një pacienti është shumë e rëndësishme sepse e bën atë yë ndihet mirë dhe të fitojë besimin në vetvete, të luftojë që të shërohet. Një mjek nuk i përket më vetes por pacietit të tij dhe ai nuk jeton me nocionin e orës por me kohën e pacientit të tij”, rrëfen mjekja e ardhshme. I vjen keq që ekzistojnë shumë probleme në mjekësi dhe thotë që: “Duhet të jemi të gjithë bashkë për t’i zgjidhur”.
Në të ardhmen Ariela dëshiron të bëhet mjeke neufrologe, “Ky departament kujdeset për gjithë rastet që lidhen me veshkat (p.sh. dështimi akut i veshkave, dështimi kronik i veshkave, nefritet akute dhe kronike, sindromi nefrotik, hipertensioni renovaskular, çrregullime të kolagjenit që përfshijnë veshkat etj.) Kryhen diagnoza përfshirë biopsinë renale dhe ultrasonografinë, dhe trajtimi i sëmundjeve renale në fazën e fundit”. Të gjitha këto dëshiron t’ua ofrojë pacientëve. Në këtë zgjedhje kanë ndikuar edhe familjarët të cilët kanë probleme të tilla, por që Ariela do t’i shërojë.
Studente e mjekësisë
Falë karakterit të fortë dhe shpirtit të saj human ka zgjedhur të bëhet mjeke. Nuk stepet në momentin që duhet të bëjë një gjilpërë. “Mendoj vetëm se po e shëroj”, shprehet 28 vjeçarja Ariela Pogaçi, studente e mjekësisë së përgjithshme në vitin e gjashtë. Për të është shumë e rëndësishme që studentët të kërkojnë të drejtat e tyre dhe fjala e tyre të dëgjohet. “Gjatë studimeve në Itali kuptova se të gjiithë ishin individualistë kur bënin detyrat, por nëse cënohej një e drejtë e më shumë se një studenti ishin të gjithë të bashkuar dhe ngrinin zërin deri sa zëri t’u dëgjohet, gjë kjo që nuk ndodh në Shqipëri.” Kjo situatë i ka bërë shumë përshtypje dhe që në vitin e parë është bërë pjesë organizimeve të fakulteti për të mbrojtur të drejtat e tyre. Padrejtësitë Arielën e bëjnë të ndihet keq dhe dëshiron që të sensibilizojë studentët në mënyrë që ata të mposhtin frikën dhe të dalin hapur për të mbrojtur të drejtat e tyre. Ajo është pjesë e grupit të studentëve që mendojnë se politika nuk mund të hyjë në fakultet “Universiteti dhe fakulteti janë djepi i dijes dhe jo i votës”. Kjo fushatë ka ndikuar shumë tek studentët dhe i ka vënë ata kundër njëri – tjetrit. “Do doja që të gjithë të bashkoheshin dhe të bënin më të mirën për veten dhe për njëri – tjetrin por kjo më duket e pamundur!”
Kur për herë të parë Ariela ka marrë pjesë në një operacion e kanë pushtuar emocionet për pak çaste por më pas e ka kuptuar se çfarë detyre kishte. “E gjithë vëmendja ime u përqëndrua tek kirurgu dhe e kipi i tij, tek tekinkat që përdorte për të trajtuar të sëmurin”, thotë studentja e mjekësisë. Ndërsa kur është gjendur përpara një të vdekuri në morgun e spitalit është përqëndruar për t’u dhënë përgjigje pyetjeve të familjarëve dhe të drejtësisë.
Është një studente e cila kërkon shumë nga vetja dhe që përpiqet të arrijë gjithçka. “Ka raste që një fjalë e mirë e thënë një pacienti është shumë e rëndësishme sepse e bën atë yë ndihet mirë dhe të fitojë besimin në vetvete, të luftojë që të shërohet. Një mjek nuk i përket më vetes por pacietit të tij dhe ai nuk jeton me nocionin e orës por me kohën e pacientit të tij”, rrëfen mjekja e ardhshme. I vjen keq që ekzistojnë shumë probleme në mjekësi dhe thotë që: “Duhet të jemi të gjithë bashkë për t’i zgjidhur”.
Në të ardhmen Ariela dëshiron të bëhet mjeke neufrologe, “Ky departament kujdeset për gjithë rastet që lidhen me veshkat (p.sh. dështimi akut i veshkave, dështimi kronik i veshkave, nefritet akute dhe kronike, sindromi nefrotik, hipertensioni renovaskular, çrregullime të kolagjenit që përfshijnë veshkat etj.) Kryhen diagnoza përfshirë biopsinë renale dhe ultrasonografinë, dhe trajtimi i sëmundjeve renale në fazën e fundit”. Të gjitha këto dëshiron t’ua ofrojë pacientëve. Në këtë zgjedhje kanë ndikuar edhe familjarët të cilët kanë probleme të tilla, por që Ariela do t’i shërojë.