Ne kete teme do jap disa informacione me te zgjeruara per misterin qe e mbulon kete eksperiment si dhe zhvillimet e mevoneshme qe cuan nje nje zbulim i cili presupozohet te jete trondites, ndonese i mohuar nga cdo organizem zyrtar. Le ti shtjellojme gjerat me rradhe.

Nga mesi i tetorit te vitit 1943 u fol sikur Marina e SHBA drejtoi nje seri eksperimentesh qe u kryen ne Filadelfia - Navy Yard, ne Norfolk - NewPort News te shtetit te Virxhinias, si edhe ne det. Megjithese per "Eksperimentin e Filadelfias" eshte shkruar shume neper libra, revista dhe gazeta te vendit dhe te huaja, burimet themelore te informacionit mbeten ne erresire.

Deshmitaret kane vdekur, deshmitare te tjere ose personeli informues nuk duan te zihen ne goje dhe ajo qe eshte me e keqja qe nje shkencetar vrau veten. Madje edhe numri i eksperimentin sipas kodit te Marines nuk njihet ende.

Po te njihej ky numer studiuesit do te kishin mundesi te konsultoheshin me dokumentat kryesore nqs do vazhdonin te ekzistonin. Megjithate deshmite e mevoneshme, komentet dhe fjalet e vazhdueshme ndjekin te njejten linje, nje orovatje per te bere te "padukshme" nje anije luftarake.

Eksperimenti u krye ne vitin 1943 dhe pati sukses te plote, me perjashtim te efekteve demtuese qe pesoi ekuipazhi. Ka nje lidhje midis ketij eksperimenti dhe fenomenit qe ndodh ne Trekendeshin e Bermudes sepse per zhdukjen e anijes dhe te ekuipazhit te saj, u perdoren fusha te fuqishme magnetike artificiale dhe me nje intesitet shume te larte.

Kjo e dhene per eksperimentin vjen nga shume burime por une po i referohem atij me te besuarit qe eshte prej doktor Manson Valentin i cili ka qene koleg dhe mik i ngushte i dr. Moris Jessap, nje nga astronomet dhe selenograget me te famshem te te gjithe koherave i cili ne ate kohe bashkupunonte me Zyren E Kerkimeve Detare.

Valentini, ne saje te bisedave dhe korrespondences qe ka patur me dr Jessap, ka pershkruar ne menyre te pergjitheshme disa prej incidenteve me te cuditshme te Eksperimentit te Filadelfias. Sipas Jessap:
"..qellimi ishte qe te provohej mbi nje luftanije efekti i nje fushe magnetike te forte.. Kjo do te kryhej ne saje te gjeneratoreve te fushes magnetike.

Te dy gjerneratoret, pulsiv dhe jopulsiv do te krijonin nje fushe magnetike vigane perqark dhe siper anijes, e cila nderkohe qendronte e ankoruar.

Rezultatet qene sa te habitshme aq dhe te rendesishme megjithese shkaktuan efekte te demshme mbi ekuipazhin. Kur eksperimenti filloi te jepte efektet e para, qe ne fillim ra ne sy nje drite e gjelbert e turbullt, dicka e ngjashme me raportet qe jane marre nga deshmitare te ndryshem te fenomeneve ne Trekendeshin e Bermudes te cilet tregojne per nje mjegull te gjelbert te shendritshme. Shume shpejt e gjithe anija u mbulua nga kjo mjegull dhe sebashke me ekuipazhin e saj, ajo filloi te zhdukej nga pamja e atyre qe po e sodisnin nga doku ku ishte ankoruar.

E vetmja gje qe mbeti e dukshme ishte vija e lundrimit te anijes. Me vone u raportua se anija u shfaq dhe u zhduk ne Norfolk te Virxhinias, gje qe mund te kete qene rezultat i nje udhetimi prove te padukshem, duke permbajtur keshtu ne vetvete dukurine qe ka lidhje me shtrembrimin ne kohe."

Me vone u raportua se eksperimenti pati sukses te madh edhe ne det duke e bere anijen te padukshme ne nje zone me rreze 100 jard. Dukeshin vetem gjurmet e anijes ne det ndersa vete anija jo.

Ndersa intesiteti i fushes magnetike zmadhohej gjithnje e me shume, disa nga pjestaret e ekuipazhit filluan te zhdukeshin dhe per ti zbuluar duhej nje kontakt i kujdesshem ndersa per ti sheruar duhej zbatuar nje teknike e vecante duke i vendosur duart... sherimi i plote i tyre u be nje problem serioz. Shume u shtruan ne spital, disa vdiqen ndersa te tjeret pesuan tronditje te renda psiqike.

Aftesite e tyre mendore duket se ne pergjithesi u rriten ndersa shumica ruajti efektin e transformimit te dukjes dhe zhdukjes duke shkaktuar panik neper ambjente publike, restorante, shkolla, shtepite e tyre etj. Pjesa e perparme e anijes mori flake dy here ndersa po e sillnin ne breg duke patur rezultate shkaterruese per rimorkjatorin.

Sipas disa interpretimeve lidhja e Dr Jessap me eksperimentin ishte ose e rastesishme ose e qellimshme. Kjo ka te beje me aktivitetin e tij si nje astronom i perkryer dhe po ashtu edhe nje studiues i UFO-ve.

Mbas botimit te njerit prej librave te tij me titull "Çeshtja e UFO-ve" (New York 1955) ne serine e shume te letrave qe mori nga lexuesit dhe studiuesit e fushave te fenomeneve paranormale dhe te pashpejgueshme, ai mori nje doreshkrim te ndare ne dy pjese nga nje person qe e quante veten Karl. M. Allen, ndersa ne letren e dyte Karlos Miguel Allende.

Ne doreshkrim ishin te shenuara disa te dhena per nje eksperiment te Marines te kryer ne Filadelfia dhe ne det, me emra, data dhe hollesi te tjera aspak te zakonshme.

Shqyrtimi i disa paragrafeve te kesaj korrespondence sugjeron pse dr Jessap ju pergjigj letershkruesit te tij ku i kerkonte informacione akoma me te hollesishme. Ne letren e pare qe fillonte me nje diskutim te hollesishem mbi teorine e Ajnshtajnit mbi fushat e unifikuara, shkruesi thote se "rezultati qe se anija u be komplet e padukshme me gjithe ekuipazhin e saj gjate kohes qe ishte ne det (tetor 1943).

Efekti i fushes magentike shtrihej ne nje zone ne forme sferike me nje rreze prej 100 jardhesh nga cdo skaj i anijes. Cdo person brenda kesaj rrezeje nuk dukej qarte dhe ne te njejten menyre ai shikonte edhe shoket e tij te ekuipazhit dhet e gjithe ecnin duke mos shkelur asgjekundi. Cdo person tjeter jashte kesaj fushe magnetike nuk shikonte asgje tjeter pervecse formes se trupit te anijes qe percaktohej qarte ne uje."

Gjysma e oficereve dhe marinareve te kesaj anijeje tani jane krejt te cmendur. Nje pakice qendron e mbyllur brenda disa territoreve ku ata mund te marrin ndihmen shkencore kur i perseritet efekti i zhdukjes ose i zhdukjes dhe ngrirjes.
Pra nga permbajtja e kesaj letre dr Jessap i lindi ideja sesi mund te gjente raportin origjinal mbi eksperimentin si dhe deshmitaret e tij.

Me interesimin qe i rritej ai ju pergjigj Allenit dhe i kerkoi prova te tjera. Brenda disa muajve "Allen" i shkroi perseri duke i kuijtuar qe Zyra e Kerkimeve Detare nuk dot e lejonte kurre qe te merrej vesh se qe kryer nje eksperiment i tille.

Ne letren e dyte te tij ai shtonte nje teori te veten: " E ndjej se po te kisha mundesi te dorezoj ate ashtu sic duhet, dmth t'ua paraqisja njerezve dhe shkences ne menyre efikase dhe te pershtatshme nga ana psikologjike, jam i sigurt se njeriu do te shkonte aty ku enderron... te yjet, nepermjet nje forme teletransportimit qe Marina e hasi aksidentalisht (per shqetesimin e saj) gjate eksperimentit ku anija pershkoi nje distance prej disa qindra miljesh dhe me pas qendroi ne nje vend ankorimi ne gjirin e Cheaspik..."

Ndersa Jessap shqyrtonte permbajtjen e letres se dyte, ai u futa nga Departamenti i Marines qe te vinte per nje interviste ne Zyren e Kerkimeve Detare. Kur u paraqit ne shtabin e kesaj Zyre ne Washington D C, aty per habine e madhe te tij i dhane te ekzaminonte nje kopje te librit te tij. Aty i shpjeguan se libri i qe derguar me poste shefit te kesaj zyre admiralit F.N. Farth ne veren e vitit 1955.

Libri qe mbushur me komente te shkruara me dore per temat e Jessap. Ato dukeshin te ishin shkruar prej tre njerezve te ndryshem te cilet ja kishin percjelle librin njeri tjetrit pasi seicili kishte bere shenimet personale me boje te ndryshme. Kur filloi te ekzaminonte librin Jessap zbuloi se shkrimi dhe stili i njerit prej komentuesve, ishte ai i Allen, korrespondentit te tij misterioz.

Vete komentet qene te jashtezakonshme.
Per disa arsye komentuesit apo shikuesit me syrin kritik te tekstit, me sa dukej merrnin persiper rolet e perfaqesuesve te nje kulture dhe lashte dhe sekrete, mbasi ata kishin dijeni per zhvillimin e meparshem shkencor te tokes, kozmosit, per vizitat e vazhdueshme te tokes nga anije speciale interplanetare (dhe menyrat e tyre te fluturimit) si dhe per nje lufte interplanetare qe pati shkaterruar token. Komentet qene te mbushura me shenime te fushave te ndryshme, per dematerializimin si dhe observacionin e tanishem te tokes prej anijeve kozmike te medha e te vogla.

Sidoqofte se bashku me keto fantazira te shkences fiktive komentet permbanin ne menyre speciale shenime mbi disa eksperimente te fshehta te Marines dhe ne menyre te vecante per Eksperimentin e Filadelfias ne vitin 1943.

Keshtu, nepermjet ketij librit te tij Jessap e pa veten te lidhur perseri me kete ceshtje kurioze dhe sipas fjaleve qe i kishin thene disa prej kolegeve, ai filloi te kerkonte per kete subjekt duke perfituar nga kontakti qe kishte vendosur tashme me Marinen. Po vdekja e papritshme dhe e pashpjegueshme e tij ne vitin 1959 ju dha fund kerkimeve.

Nderkohe me kerkesen e Marines se SHBA, firma elektronike Varo Corporation e Teksasit riprodhoi nje numer shume te kufizuar kopjesh te librit te Jessap duke perfshire dhe shenimet misterioze qe ishin bere aty nga komentuesit e panjohur. Rastisi qe po kjo kompani po perfundonte edhe nje pune speciale teper sekrete per Departamentin e Marines.

Ribotimi i librit te pajisur me shenimet misterioze si dhe shperndarja e tij brenda qarqeve ushtarake e detare permban ende embrionin e nje tjeter misteri te madh. Sepse nese informacioni dhe komentet e shkruara me dore ne librin e Jessap ishin te gabuara ose fantazi, atehere pse duhej qe nje numer i kufizuar i kopjeve te ketij libri te qarkullonte brenda Pentagonit?

Ne te njejten kohe vete libri i Jessap pa komentet nuk kishte shkaktuar ndonje interesim te vecante pra mesa dukej ishin ato shenime dhe komenete qe zgjuan interesimin e instancave te larta ushtarake.

Gray Barker nje studiues UFO-sh mbas shume perpjekjeve arriti te shtinte ne dore nje kopje te ketij libri te pajisur me shenimet misterioze e cila ishte shume e veshtire ta gjeje. Atij i kujtohet se si degjoi fillimisht per kete gje nga nje kolege e tij qe punonte ne ambjentet ushtarake e cila i siguroi nje kopje te librit dhe disa informacione te turbullta per nje eksperiment te temerrshem te Marines qe lidhej me fushat magnetike.

Nga sa mesohet mbas "vetvrasjes" se Jessap, atij ju kerkua nga Marina qe te merrte pjese ne disa eksperimente te ngjashme por qe ishin refuzuar nga ky i fundit. Ne nje takim qe Jessap pati me Valentinin pak perpara vdekjes se tij i shprehte shqetesimin e madh per eksperimentet qe Marina po bente.

Sigurisht qe qellimi fillestar i Marines kur beri eksperimentin ishte thjesht te shikonte cfare arrihej nga nje fushe e larte elektromagentike, por gjate eksperimentit ishte zbuluar nje potencial tjeter shume i fuqishem qe perqendrimi i nje fushe te tille arrinte te ndryshonte strukturen molekulare te njerezve dhe objekteve ne menyre te tille qe ata kalonin ne nje dimension ose permase tjeter. Problemi qendronte qe kjo menyre tranformimi ishte ende e pakontrolluar dhe shkaktonte demtime serioze madje te pariparueshme tek njerezit.

Nje dite Jessap telefonon urgjent Valentinin duke i kerkuar nje takim sepse i kishte rene ne dore nje dokument teper sekret qe deshmonte shume me teper se nje eksperiment i thjeshte elektromagnetik dhe zhdukje e perkoheshme ne nje dimension tjeter. Fjalet e tij me nje ze qe dridhej ishin keto " Valentin dua te takohemi sot per darke.

Kam marre nje dosje me te dhena qe po me tmerrojne. Eksperimenti i Filadelfias eshte vetem maja e ajzbergut. Ata kane hapur nje porte komzike,. dimension tjeter, bote te tjera, qenie te tjera inteligjente. Valentin eshte e frikshme...."

Ftesa ishte per daten 20 prill. Por Jessap nuk erdhi kurre per darke. Sipas raportit te policise ne ora 6.30 te pasdites ai shkoi ne nje park ne Dayed County ne Miami ku mesa duket vrau veten brenda ne makine duke u helmuar me dioksid karboni.

Valentini kerkoi raportin orgjinal nga policia dhe ngulmonte se Jessap nuk kishte asnje arsye per te vrare veten. Ai e donte jeten dhe ishte shume prane zbulimit te nje te fshehte te madhe. Komentet e Valentinit u botuan edhe nga media derisa nje mbreme maji, ai mori nje telefonate nga nje person i identifikuar si pjestar i sigurise kombetare qe i thote te mos fliste me per kete ceshtje dhe te mos komentonte me gjera qe mund ti shkaktonin edhe atij ndonje aksident.

Pra persa i perket Eksperimentit te Filadelfias keto jane te dhenat e pakta qe kane mundur te rrjedhin nga institucione teper sekrete te SHBA-se dhe nga njerez qe i kane kushtuar jeten dhe studimin e tyre fenomenit. Behet fjale per nje periudhe kur shikimet e UFO-ve ne te gjithe globin kishin filluar te turbullonin mendjen e shume njerezve dhe sidomos shkenctareve.

Dhe ishte vetem fillimi. Se cfare sekreti tjeter mbulohet nga ajo qe ndodhi mbas gjenerimit te fushave te forta magnetike, kete e dine vetem ata qe e bene dhe ushtaraket qe marrin nenkontroll menjehere eksperimente qe kane te bejne me sigurine kombetare.

Me vone, deshmi te tjera, eksperimente te tjera dhe teori te tjera tronditese dolen dhe ndonese jane zera te pafuqishem perballe murit te heshjtes se qeverise amerikane, po ngrejne ndergjegjen e njerezve dhe shkenctareve te ndryshem per ate qe mund te kete ndodhur dhe po ndodh....

Per nje kohe te gjate eksperimentin dhe pasojat e tij si dhe provat apo deshmitaret e mundshem, humben ne harrese dhe ne heshtjen e qeverise.

Por vitet e fundit duke qene se ndergjegja e shume njerezve eshte lartesuar dhe psiqika njerezore ka filluar te pranoje ekzistencen e ufove dhe te inteligjencave jashtetokesore, fakte dhe te dhena qe me pare do shkaktonin ndofta nje tallje apo injorim nga publiku ose edhe nje mosbesim te madh, tani nuk kane me kete efekt sepse edhe me skeptiket e skeptikeve fatmiresisht jane bere vete deshmitare te veprimtarive te UFO-ve neper qiejt e USA dhe te mbare botes.

Fakti qe pse po e lidh dukurine qe shpejgova ne shkrimin e mesiperm me UFO-t ka te beje me disa te dhena shume turbulluese qe na vijne nga fusha e ufologjise dhe deshmite qe lidhen me te. (per tju kujtuar ketu sdua te ngaterroj aspak temen me ufo-t dhe alienet sepse ajo i perket nje tjeter teme ne te njejtin fourm).

Ne kete shkrim do ti referohem dr Philip. J. Imbrogno, nje nga personalitetet me te medhaja ne fushen e ufologjise, doktor i shkencave astronomike dhe studiues i fenomenit te ufo-ve per me shume se 2 dekada dhe librit te tij Pushtimi i Heshtur Ka Filluar Kontakt i Llojit te 5 (The silence Invasion has begun CONTACT OF THE 5TH KIND).

Kohet e fundit nje grup shkenctaresh ufolog amerikane shume i njohur per kapacitetin e tij intelektuar dhe studiues dhe po ashtu shume i njohur si kundershtar i ashper i sekretit mbi UFO-t, ka bere nje kerkese padi kunder sherbimit te fshehte amerikan CIA dhe Forcave Ajrore qe te nxjerrin publikisht dokumenta qe tregojne perzjerjen e forcave ushtarake me fenomenin e ufo-ve.

Fillimisht gjyqi vendosi qe keto dokumenta duhet te behen te vlefshem dhe te njohur per popullin ne USA, por me pas avokati i CIA-s i kerkoi gjykatesit te rishikonte vendimin e tij me dyer te mbyllura.

Menjehere mbas te ashtuquajturit rishikim te vendimit, gjykata ndryshoi drejtim dhe deklaroi qe informacioni ne dokumenta te tille eshte jetesor per sigurine kombetare te SHBA-se dhe publiku nuk ka te drejte te njihet me keto dokumenta. Per vite te tera Forcat Ajrore na kane thene se fenomeni i UFO-ve nuk ekziston. Atehere nese nuk ekziston, perse mbahen me shume se 200 dokumenta larg syve te publikut dhe pse shumica e informacionit eshte bllokuar?

Ja si shprehet Imbrogno ne librin e tij: " Sa me shume hetonim ngjarjet dhe dukurine aq me shume te dhenat shtoheshin dhe na trondisnin per realitetin e tyre.

Ne nje nga kontaktet e shumta me njerez te ndryshem, ai qe na shqetesoi me shume ka qene kontakti me nje person, ish pjestar i sigruise kombetare qe per arsye te sekretit dhe te sigurise se jetes se tij, nuk po ja jap emrin.

Historia eshte nje rrefim ngjethes sesi qeveria amerikane ka arritur te krijoje kontakte me nje rrace aliene nga nje tjeter dimension. Historia eshte shume komplekse dhe une do e shkruaj keshtu ashtu sic me eshte referuar ne vitin 1991.

Mesa duket pjesa me e madhe e qeverive te vendeve te zhvilluara ne planetin tone ka dijeni qe nje rrace aliene nga nje tjeter sistem diellor ka eksploruar token prej shekujsh.

Megjithese ata qendronin te fshehur gjate vizitave te tyre nga syte e njerezve, ne mesin e shekullit te 20, prania e tyre u zbulua nga qeveria amerikane e cila krijoi nje grup special me njerez te specializuar ne sekret te plote dhe i dha te drejta te plota edhe mbi kongresin amerikan dhe organizata te tjera te sigurise kombetare.

Ky informacion ishte tejet sekret dhe nje perpjekje e madhe eshte bere qe te mbahet si i tille nga te gjithe njerezit dhe nga qeverite e tjera te vendeve te botes.

Kjo rrace aliene eshte perfshire ne eksperimente gjenetike ndaj njerezve te tokes prej shekujsh. Disa mendojne se eshte manipulimi i tyre qe ka krijuar njeriun ne toke. U bene disa perpjekje qe te kontaktoheshin keta aliene, por keta te fundit refuzuan kontaktin me drejtuesit e ketij grupi kaq sekret.

Nga fundi i Luftes se II Boterore disa takime u arriten te behen me kete rrace aliene. Nje prej tyre eshte realizuar ne nje baze ushtarake supersekrete. I gjithe takimi eshte filmuar qe nga momenti qe anija e tyre zbriti ne toke. Ky ishte kontakti i pare zyrtar dhe si fillim u krye nje shkembim informacioni midis shoqerise sone dhe kultures aliene.

Nese ju kujtohet filmi i Steven Spielberg Close Encounters of the Third Kind (takim nga Afer i Tipit te Trete) eshte bazuar mbi nje inormacion qe rrodhi nga ky takim dhe kete ma ka konfirmuar vedte rregjizori i filmit qe ne ate kohe pati shume probleme nga instanca te ndryshme te qeverise amerikane. Por sic e dini ky film theu cdo rekord ne pulbik per numrin e shikueseve. Le te kthehemi tek tema jone.

Nga takimi u mesua se alienet vinin nga nje sistem diellor shume i afert me kete tonin. Mesa duket ata kane nje problem gjenetik shume serioz qe po shkakton vdekjen masive te tyre dhe pothuajse zhdukjen e rraces se tyre.

Ata kane nevoje per ADN njerezore qe te freskojne ate te tyren, pra ne kete menyre mund te sigurojne vazhdimesine e rraces se tyre. Duke ju referuar personit qe na dha kete informacion, shume njerez sot kane ne genet e tyre nje perzjerje kesaj ADN pra nje lloj hibridi.

Qeveria amerikane ne shkembim kerkoi teknologji nga alienet por ata refuzuan te na jepnin ate lloj teknologjie te cilen e gjykuan te perparuar per ne dhe qe ne nuk ishim gati ta merrnim. Ne ate moment filloi nje program shkembimi midis qeverise amerikane dhe alienve, ata lejoheshin te rrembenin njerez ne territorin e USA ne shkembim te nje teknologjie te kufizuar.

Sipas te njejtit burim ky ka qene dhe momenti kur shkenca amerikane njohu nje zhvillim te papare ne teknologjine e mikroçipeve (fillimet e viteve 70). Megjithate organizata sekrete qe drejtonte kontaktet me qeniet aliene nuk u kufizua me kaq por kerkuan me shume teknologji qe te zhvillonin industrine ushtarake dhe ate te armeve.

Kur kjo gje u refuzua nga alienet, u dhane urdhera qe te kapej nje mjet i tyre fluturues me cdo menyre qofte edhe duke e qelluar me arme ne menyre qe te vidhej teknologjia dhe menyra e tyre e ndertimit.

Kjo histori per mua dhe grupit te shkenctareve qe po hetonim kete gje ishte me shume kuptim.

Disa vjet me pare une vete (Phil Imbrogno) pata nje takim dhe nje bisede me nje ish ushtarak te nje niveli te larte i inkuadruar ne Forcat Ajrore qe me konfirmoi qe ne fillim te viteve mbas luftes ishin urdheruar qe nese shikonin UFO te qelloheshin dhe te rrezoheshin me cdo kusht.

Por mesa duket kjo gjeishte shume e veshtire sepse ndonese alient ishin shume paqesor si rrace sistemi i tyre i mbrojtjes tallej me aftesite sulmuese te mjeteve tona fluturuese duke i bere ato te pavlefshme ndaj cdo lloj sulmi.

Kjo deshmi e ish ushtarakut i bashkohet shume te tjerave te dhena nga pilotet luftarak te asaj kohe te cilet tentuan te rrezoin me arme UFO-t por sistemet e tyre elektrike deshtonin gjate ndjekjes se ufo-ve.

Pra nje llojo lufte e njeaneshme filloi midis qeverise sekrete (grupi sekret i shkenctareve dhe ushtarakeve) dhe alieneve. U bene perpjekje shume te fuqishme qe te sigurohej nje mjet i tyre fluturues dhe me ne fund dicka u arrit. Atehere ndodhi ajo qe mund te quhet si rastesia me e madhe dhe qe ndryshoi raportin e forcave, epersine dhe krijoi nje balance terrorri.

Duke perdorur nje pjese te teknologjise se dhene prej alieneve si dhe nje pjese te asaj te kapur prej tyre, filloi nje projekt teper sekret qe quhej "Projekti i Padukshmerise" qe e pati fillesen e tij disa vite me perpara por qe u la ne heshtje per disa kohe ngaqe rezultati ishte jo i pritur.

Skica e ketij projekti u bazua mbi nje tjeter projekt te bere ne vitin 1493 qe konsistonte ne krijimin e fushave te fuqishme magnetike nepermjet gjeneratoreve shume te fuqishem dhe qe krijonin nje perkulje te kohes. Eksperimenti tjeter pra qe filloi ne vitin 1948 u hartua si plan ne Universitetin e Princeton.

Duke ju referuar burimit tone te informacionit, hera e pare qe aparatura u perdor nuk rezultoi e suksesshme sepse kerkohej nje force shume e madhe elektrike. Ky problem u zgjidh me mbrapa duke perdorur si burim energjie te ashtuquajturin elementi 117 i cili ishte kapur prej alieneve dhe qe eshte nje element kimik qe nuk gjendet ne toke. Perdorimi i ketij elementi dhe ajo qe gjeneroi pati efekte komplet te papritura.

Njerezit ishin te paafte te hynin ne fushen magnetike te krijuar sepse corientoheshin. Ne nje fare menyre radiacioni elektromagnetik krijonte nje lloj qarku te shkurter ne nervat e trurit dhe qe shkaktonte cmendje te personit deri ehe vdekjen e tij.

Megjithate kur energjia e aparatit te ndertuar u rrit akoma dhe me shume, drita te cuditshme filluan te shfaqen ne dhomen ku po kryhej eksperimenti. Po ashtu filluan te shfaqen edhe imazhe te cuditshme qe duket sikur i perkisnin te kaluaren se tokes.

Perdorimi i aparatit dhe forca qe u gjenerua mos valle krijoi nje si lloj ure lidhje midis te kaluares dhe te tanishmes? Shkenctaret nuk e vrane shume mendjen te merreshin me materializimin e ketyre imazheve sepse vete aparatura e krijonte efektin e deshiruar.

Shume gjera ne vendin e testimit zhdukeshin dhe kur aparatura fikej, cdo gje kthehej ne vend e pandryshuar. Pra aparatura punonte shume mire me objekte jo te gjalla po kur provohej me qenie te gjalla ato rezultonin te pesonin deme dhe dhimbje te papershkrueshme. Ne disa raste ku u provua eksperimenti me disa kafshe te vogla, ato u zhduken dhe nuk u kthyen me.

Atehere u vendos qe eksperimenti te kryhej ne nje permase me te madhe dhe kete rradhe do perfshinte nje anije te tere me gjithe ekuipazhin e saj. Mbase, sipas mendimit te referuesit tone, ata e ksihin zgjidhur problemin me qeniet e gjalla. Eksperimenti u krye perfundimisht ne vitin 1950 ne nje anije ne Gjirin e Meksikes.

Aparaturat qe u vendosen ne anije konsistonin ne nje numer te konsiderueshem gjeneratoresh me nje frekuence te larte, por burimi i energjise qe i aktivizonte ishte i panjohur. Perseri referuesi thote qe ishte berthamore ose dicka tjeter e marre prej alieneve.

Nje transmetues u vendos ne anije ne menyre qe cfare do qe te ndodhte te dergoheshin sinjale dhe te mund te lokalizohej anija perseri. Kur filloi eksperimenti dhe anija u zhduk edhe sinjali u zhduk ne te njejten menyre. Mbas disa sekondave sinjali u kap perseri dhe vinte nga nje vend me shume se 200 milje larg nga vendi ku u be eksperimenti.

Grupi i shkenctareve nxituan te shkonin ne vendin ku u lokalizua anija. Kur u ngjiten ne bordin e saj ajo qe pane ishte shume e cuditshme dhe e papritur. Para se gjithash aparaturat elektrike ne anije ose funksiononin keq ose ishin komplet te prishura.

Vete anija kishte pesuar disa demtime te trupit te saj sikur te kishte qene ne nje beteje. Por zbulimi me i temerrshem i perkiste ekuipazhit. Disa ishin zhdukur pergjithmone .

Nje pjese e konsiderueshme e tyre silleshin si te shkalluar, perfshi edhe kapitenin. Analiza te metejshme mjekesore nxorren ne pah faktin qe truri i tyre kishte pesuar nje lloj qarku te shkurter. Disa nga pjestaret e ekuipazhit qe dukeshin ne gjendje te mire u moren ne pyetje nga organet inteligjente te Marines.

Pyetja kryesore ishte qe si eshte e mundur qe e gjitha kjo ndodhi ne harkun kohor te disa sekondave qe anija u zhduk.

Por nga kjo pyetje pjestaret e ekuipazhit u duken te hutuar. Sipas tyre ata ishin larguar prej javesh ose mbase edhe muajsh. Mesa dukej nje shtrembrim i cuditshem kohor kishte ndodhur. Aty ku ata kishin qene, koha rridhte ndryshe dhe me nje njesi tjeter matese.

Nje nga gjerat me te ngjethshme qe ata deshmonin ishte takimi me nje rrace te cuditshme qeniesh mbasi anija u zhduk. Ekuipazhi deshmonte qe kishin shkuar ne nje dimension tjeter qe ishte bosh, pa ndjesi dhe cdo gje tjeter. Nuk kishte peme, uje dhe diell ne qiell. Ata shpreheshin qe dukeshe si nje lloj mjegulle ne ngjyre te verdhe dhe te bardhe. Ne kete lloj mjegulle nje numer qeniesh te cuditshme i ishin afruar dhe ishin ngjitur ne anije.

Keto qenie dukeshin si insekte gjigande por qe qendronin drejt dhe ishin ne gjendje te komunikonin me ekuipazhin. Pjestaret e ekuipazhit u shnderruan si kavje laboratori nga keto qenie. Kjo ishte arsye pse shume prej tyre mungonin, kishin vdekur ose ishin cmendur.

Qeniet donin te dinin me shume per planetin tone dhe boten tone por mesa duket nuk kishin asnje mundesi te vinin ketu. Me pak fjale eksperimenti krijoi mundesine per ne te hynim ne boten e tyre, si nje lloj dritareje qe mund te hapej vetem nga ana jone. Ekuipazhi se kishte idene sesi ishin kthyer, vetem kur e pane veten perseri ne anije dhe ne uje.

Inteligjenca Detare tregoi shume interes per qeniet e dimensionit tjeter. Shume shpejt informacioni u perhap ne organizmat e tjera sekrete te qeverise amerikane. Qeveria sekrete u interesua shume te mesonte se cfare teknologjie mund te perfitonte nga kontakti me kete rrace aliene. Rraca tjeter aliene perfundimisht kishte refuzuar bashkepunimin dhe dhenien e teknologjise per zhvillimin e industrise se armeve dhe asaj ushtarake.

Aparatura u perdor perseri. Kete rradhe qeniet erdhen ne boten tone dhe bene nje marrveshje sekrete me qeverine. Ata ishin te interesuar per universin tone dhe e dinin qe dritarja ishte me nje drejtim dmth qe hapej vetem nga ana jone (te pakten ne ate kohe) pra duhej qe te ishin nga tja u hapnim.

Qeniet (te cilat jane te nje natyre shumedimensionale) filluan te benin eksperimentet e tyre mbi qeniet njerezore. Qeveria jone i lejoi keto eksperimente ne shkembim te teknologjise. Por kishte nje ndryshim shume te madh midis eksperimenteve te kryera nga jashtetokesoret (pra aliet e universit tone) me ato te kryera nga shume dimensionalet.

Alient e pare ishin shume te sjellshem dhe nuk demtonin asnjeri ndersa keta te dytet nuk e vrisnin mendjen per ndjenjat e tokesoreve dhe i trajtonin si kavje laboratori.

Shumedimensionalet u shqetesuan nga prania ne toke e rraces se alieneve dhe bene te pamunduren te largonin ata nga toka. Ne bashkepunim me qeverine tone ata haruan nje lloj plani qe do mundesonte largimin e tyre perfundimtar.

Burimi jone i informacionit na thote qe ata krjuan nje lloj virusi (si virusi i Sida-s) qe do sulmonte sistemin imunitar te jashtetokesoreve dhe sidomos hibrideve te tyre. Kjo rezultoi ne ate qe pothuajse 80 % e tyre u semuren dhe vdiqen. Burimi vazhdon me tej duke thene se jashtetokesoret (te njohur ndryshe edhe si Grite) pothuajse u zhduken komplet dhe tani jane interdimensionalet me mjetet e tyre fluturuese ata qe raportohen si UFO ne gjithe globin.

Interdimensionalet quhen shpesh si insektet ose reptilianet. UFO-t ne forme disku tani jane shume te rralla dhe ato qe raportohen me shume jane ato ne forme trekendeshe.

Cuditerisht te gjithe avionet eksperimental qe po krijohen nga teknologjia jone kane forme trekendeshe (kujto bombarduesin Stealth ose B 52). Burimi jone ngul kembe me siguri qe teknologjia Stealth dhe cdo avion tjeter super sekret eshte ndertuar duke u bazuar ne teknologjine qe eshte marre ne shkembim nga interdimensionalet. Nuk kemi asnje arsye te mendojme qe burimi jone i informacionit po genjen.

Shume te dhena nga informacioni i tij eshte kontrolluar imtesisht prej nesh dhe nga ana tjeter jane shume gjera qe lidhen edhe me burime te tjera.

(Po ju kujtoj faktin qe ne pjesen e pare te ketij shkrimi permenda dr Jessap dhe deklaraten e tij bere mikut te ngushte Valentinit qe si rezultat i eskperimentit me fushat magnetike ishte arritur te hapej nje porte kozmike dhe ishte kontaktuar nje rrace qeniesh jotokesore. Darius)

Sipas te gjitha fakteve mesa duket kjo lloj rrace aliene interdimensionale prezencen se saj ne toke e ka filluar rreth viteve 70. Ka qene kjo periudhe kur raportimi i UFO-ve te zakonshme ne forme disku apo Cigareje u zevendesua vrrullshem nga raportimi i anijeve ne forme trekendeshe.

Po ashtu dhe menyra e levizjes dhe e fluturimit te tyre eshte shume ndryshe nga ajo e UFO-ve ne forme diskoidale. Objektet fluturuese ne forme trekendeshi ishin me agresive ne fluturim dhe nuk e fshihnin prezencen e tyre. Provat qe kemi dhe evidencat e mbledhura nga deshmite dhe fotot e atyre qe i kane hasur provojne se reptilianet interdimensional jane drejtuesit e ketyre mjeteve.

Qeveria amerikane vazhdoi kontaktet me keto qenie dhe nga mesi i viteve 70 disa informacione rrodhen ne publik por qe su moren aspask seriozisht.

Atehere kur qeveria sekrete mendonte se e kishte cdo gje nen kontroll, dicka ndodhi.

Interdimensionalet kishin futur kembet mire ne boten tone dhe po rrembenin njerez me shume se sa ishte vendosur ne marrveshjen fillestare. Per aq sa mund te themi marrveshja ishte kjo: ne shkembim te teknologjise dhe informacionit, qeveria sekrete do lejonte rrembime njerezore. Nje list me individe te paracaktuar do ti nisej nje instance te caktuar te qeverise e cila do mbante rekord te rrembimeve.

Por kur rrembimet dolen jashte kontrollit, kjo organizate sekrete u shqetesua shume dhe u bene perpjekje te bllokonin veprimet e alieneve dhe te mbyllej dritarja midis botes sone dhe te tyres.

Sipas historise qe na u tregua perpjekjet per te mbyllur kete dritare rezultuan te pafrutshme. Fjalet e fundit te burimit tone te informacionit ishin :" Pushtimi tashme eshte real. Ata jane midis nesh dhe ajo qe presin nga ne eshte qe te ulerasim te gjithe dhe ta pranojme me ne fund publikisht ate qe po ndodh."

Duke ju referuar ketij burimi dhe historise qe na tregoi, gje qe ai e ka perjetuar hap pas hapi duke qene pjestar i ketij grupimi sekret te qeverise, kjo eshte arsyeja kryesore pse qeveria amerikane nuk mund te pranoje publikisht faktin e ekzistences se UFO-ve.

Per kete arsye shume dokumenta fshihen ose zhduken, shume njerez kercenohen me jete nese flasin dhe shume pmaje te ufove, foto, filmime apo deshmmi te njerezve te lodhur nga heshtja e gjate mundohen te mbulohen nga nje hije heshtjeje ose talljeje ne menyre qe te ulet serioziteti i tyre.

Per kete arsye presidenti Regan ne mes te viteve 80 deklaroi perpara kongresit qe ka ardhur koha te mendojme jo me per nje mbrojtje nga njeri tjetri po per nje mbrojtje nga qielli dhe nga yjet. Kjo eshte arsyeja pse vite te tera sekreti dhe mbulimi i te vertetes nuk mund te dali ne shesh per publikun amerikan dhe mbare botes. Populli amerikan smund ta fali kurre faktin qe ne kurriz te tij nga qeveria e tij jane bere marrveshje per rrembime njerezore ne token amerikane."

Nuk u zgjata ne disa gjera ketu sepse sdoja te dilja jashte temes. E kam fjalen per pershkrimin me te sakte te alieneve apo mjeteve te tyre fluturuese sepse kjo i perket nje tjeter teme te hapur ne kete forum prej disa kohesh dhe qe do e trajtoj me gjere.

Kjo qe shkruajta ketu nuk eshte aspak nje perpjekje per tju mbushur mendjen apo per tju imponuar bindjet apo besimet e mijia personale. Ishte thjesht nje paraqitje faktesh nga njerez te shkences dhe studiues qe po bejne nje pune vigane ne perpjkje per te nxjerre te verteten. Persa i perket shkrimeve te detajuara mbi alienet, ufo dhe rrembimet qe ndodhin prej tyre, te gjitha keto tema do trajtohen vecante.

Në 28 tetor të vitit 1943, US Navy e Shteteve të Bashkuara vendosi që të punojë në një eksperiment të fshehtë që është bërë i njohur si "Eksperimenti i Filadelfias", ose "Projekti Ylberi".

Objektivi i këtij eksperimenti ishte që të bënte të padukshme për radarët një luftanije dhe për të realizuar këtë u vendos që të përdorej anija siluruese ESS Eldridge, me të gjithë ekuipazhin e vet në bord.

Testimi, në krye të të cilit ishte Doktor Franklin Reno, bazohej në teorinë e "fushës së unifikuar" të Albert Einsteinit, e cila vendoste në marrëdhënie reciproke forcat elektromagnetike dhe gravitacionale.

Me anë të kësaj metode do të tentohej të bëhej e padukshme anija, duke vënë në përdorim një fushë magnetike shumë të fuqishme të realizuar nga tre gjeneratorë shumë të fuqishëm elektromagnetikë të montuar në anije dhe që do të ishin në gjendje të përthyenin dritën që reflektohej prej vetë objektit.

Pasi u aktivizuan gjeneratorët, anija u zhduk nga porti i Filadelfias për disa sekonda, nën një ndriçim verbues dhe më pas u shfaq në portin e Norfolkut, disa qindra kilometra larg. Pas pak minutash, anija u zhduk sërish dhe u rikthye mbrapsht në Filadelfia, andej nga ishte nisur. E gjithë kjo, brenda vetëm pak minutave.

Sipas disa dëshmitarëve, anija është zhdukur duke u çmaterializuar, për t'u rishfaqur më pas krejt papritur. Natyrisht, eksponentët e marinës dhe të qeverisë nuk bënë asnjë koment për atë që ndodhi dhe ashtu si gjithmonë të gjithë heshtën.
Eksperimenti u përmbyll në 28 tetor të vitit 1943, por në ditarin e bordit të anijes nuk përmendej madje as që ajo ishte ankoruar ndonjëherë në portin e Filadelfias.

Në të ishte shkruajtur që anija kish qëndruar e ankoruar në Nju Jork deri në datën 16 shtator, më pas nga data 18 shtator deri në 15 tetor mori pjesë në ushtrime ushtarake deri në 1 nëntor dhe në datën 3 u nis për në Kazablankë, ku mbërriti në datën 22 nëntor dhe ku qëndroi deri në fund të muajit.

Pas kësaj u nis përsëri për në Nju Jork ku mbërriti në datën 17 dhjetor dhe që aty deri në fund të muajit udhëtoi për në Norfolk. Por, gjithsesi mbetet fakti që rendi i ngjarjeve nuk është aspakt i plotë duke parë që në ditarin e bordit periudha është më e zgjatur dhe kështu që për pjesën tjetër të kohës nuk ka asnjë të dhënë.

Por, dihet se në operacione të tillë të fshehtë, qeveria amerikane ka shumë precedentë, si për shembull Projekti Manhatan, ai i prodhimit të bombës atomike, i cili mbeti top-sekret deri në momentin e përdorimit të saj.

Në vitin 1955, një astronom diletant me emrin Morris Jessup mori tre letra të firmosura me emrin e Carelos Allende, një njeri pakëz i çuditshëm i lindur në 31 maj të vitit 1925 në Pensilvani. Ai i rrëfente se kish qenë vetë dëshmitar i eksperimentit, duke zbuluar edhe detaje pak a shumë bindëse.

Në vitin 1942, Allende hyri në korpusin e marinsave prej ku u largua në 21 maj të vitit 1943 dhe më pas hyri në marinën tregtare në SS Furuseth, prej ku thoshte se kish parë atë që kish ndodhur ditën e eksperimentit me anijen Eldridge. Ai rrëfente se kish parë anijen që ishte zhdukur prej molit dhe pas pak çastesh ishte shfaqur përsëri.

Letrat e Allende ishin shkruajtur në një mënyrë të çuditshme në vetvete, me gërma kapitale, pikësim të përafërt, me nënvizime dhe me ngjyra të ndryshme. Në letrën e parë të çuditshme që mori prej astronomit, Carlos zbulonte se kishte parë që gjatë eksperimentit struktura e anijes ndryshoi, u bë kaq e padukshme saqë marinarët ishin në gjendje të ecnin përmes objekteve në mënyrë të tillë që kur gjithçka u rikthye ashtu si ishte më parë, disa prej njerëzve u gjendën kush mes mureve, kush i ngecur në dysheme, shumë prej tyre u dogjën të gjallë; të tjerë u bënë të padukshëm, disa u çmendën.

Në letra nuk ishte shkruar se kush ishte letërdërguresi dhe pas kërkesës së Jessup për të marrë një përgjigje, Carlos u bë i gjallë vetëm disa muaj më vonë, por këtë herë duke firmosur me emrin Carl Allen, duke thënë se nuk mbante mend asgjë nga ajo që kishte ndodhur dhe se ndoshta do të mund t'ia dilte mbanë të kujtonte vetëm përmes hipnozës regresive. Pas kësaj sjelljeje të çuditshme të këtij njeriu, studiuesi vendosi që të ndërpriste marrrëdhëniet duke menduar se bëhej fjalë vetëm për një vënie në lojë.

Atëherë, Jessup vendosi që të vazhdonte kërkimet për llogari të tij, por pa sukses. Disa vite më vonë, në 20 prill 1959, Doktor Moris Jessup u gjet i vdekur në makinën e tij në Florida. Thuhet se ai u vetëvra për shkak të shumë problemeve personale që kishte, mes të cilave vdekja e bashkëshortes disa muaj më herët në një aksident automobilistik, si dhe vlerësimi i pakët që kishin tashmë për të kolegët e punës, në lidhje me kërkimet që ai ishte duke kryer për rastin që Allende i kish zbuluar.

Por ka nga ata që mendojnë se ai është vrarë për arsye se dinte shumë dhe se ndoshta duhej që të shmangej bërja publike e një sekreti kaq të tmerrshëm. Pas vdekjes së Jessup, një tjetër njeri shumë i çuditshëm me emrin Alfred Bielek, rrëfeu fakte edhe më të çuditshme.

Ai tregonte se ishte transportuar në të ardhmen dhe se i kishin bërë një shpëlarje të trurit në Marinën Ushtarake. Personi pohoi se edhe vëllai i tij ishte transportuar në kohë në vitin 1983, duke u plakur në mënyrë shumë të shpejtë deri në vdekje dhe më pas u rilind.

Këto efekte vazhduan edhe pas eksperimentit, thuhet se nga marinarët që kishin qenë në anije gjatë kohës së eksperimentit, kishte nga ata që ndërkohë që ndodhej në tryezën e bukës bashkë me familjen e tij, krejt papritur zhdukej në sy të të gjithëve, dikush ngrihej në ajër, kishte që bëheshin të padukshëm për disa orë, apo në rastet më të këqija, kishte nga ata që vetëm përmes kontaktit me persona të tjerë merrnin flakë dhe digjeshin për 18 ditë, pa arritur të shuhej flaka.

Detaje të tmerrshme, por këtij rrëfimi të tij natyrisht që askush nuk i besoi, përveç disa njerëzve të bindur që prapa këtyre rasteve ka gjithmonë një bazë të vërtetë. Mbetet fakti që shumë pak njerëz mundën të shpëtojnë, ndonëse të gjithë u shtruan në spitale për probleme mendorë.

Bielek, emri i vërtetë i të cilit ishte Eduard Cameron, këmbëngulte se në atë test kishin marrë pjesë edhe Doktor Albert Einstein dhe Doktor John Von Neumann si dhe Doktor Nicola Tesla, një pohim ky ndoshta i pambështetur, pasi profesor Tesla ndërroi jetë në 7 janar të vitit 1943.

Ka nga ata që besojnë se e gjithë kjo histori ka qenë thjesht një sajesë për të shkëputur vëmendjen e opinionit publik nga fakte të tjera edhe më të rëndësishme, por ka nga ata që besojnë se pas urdhërit për të shkatërruar menjëherë projektin për shkak të ngjarjeve të frikshme, eksperimenti vazhdon edhe sot e kësaj dite me emrin Projekti Montauk.

Ndoshta gjithë kjo histori ka qenë thjesht një montaturë, por mbetet fakti që në këtë çështje, dy persona të ndryshëm, me sa duket jo të shëndoshë mendërisht, rrëfejnë dy histori shumë të ngjashme mes tyre dhe me të njëjtat detaje të tmerrshme.

Ka hamendësime se kjo ndodh pikërisht sepse këta dy individë të konsideruar të çmendur nga opinioni publik, janë bërë të tillë nga kushedi çfarë operacionesh të riprogramimit të memories, të kryer ndoshta pikërisht nga eksponentë të marinës apo shërbimet e fshehtë, me qëllimin për të mos lejuar hetime të mëtejshme.

EKSPERIMENTI I FILADELFIAS, 60 VJET ME MBRAPA
nga Bill Knell

Ja cilat jane te dhenat qe na sjell Bill Knell, nje studiues i eksperimentit te Filadelfias per me shume se 30 vjet.

Ka shume interpretime dhe kendveshtrime per ate qe ndodhi apo nuk ndodhi ne Filadefia gjate eksperimentin qe marina kreu me njeren nga anijet e saj ne vitin 1943.

Informacioni qe dua tju paraqes eshte nje konkluzion dhe argumentim i detajuar mbas 30 viteve kerkimore dhe studimi te mirefillte dhe shume intensiv.

Cfare u mbiquajt si Eksperimenti i Filadelfias eshte dicka qe nuk mund te konsiderohet si dicka e lehte apo nje shaka e pakripur. Ska rendesi nese ju besoni ose jo, ka nje fakt shume te vertete ne kete mes qe, shume njerez kane vdekur ose jane vrare si rezultat i deklaratave te tyre qe kane qene te perfshire apo kane patur njohuri per eksperimentin.

Dua tju sugjeroj para se gjithash qe te hapni mendjet tuaja dhe syte dhe te lironi trurin nga paragjykimet apo mosbesimi (qe sidoqofte eshte njerezor) sepse ajo qe do lexoni eshte shume me pertej realitetit qe njohim dhe pranojme..

Vegjelia ime ne vitet 60 ishte ajo e nje djali normal dhe me prirje te vecanta si cdo femije. Jeta ime do merrte nje kthese te forte kur ne moshen 10 vjecare gjate leximit te disa materialeve per eksperimentin e Filadelfias dhe disa librave per UFO-t, hasa librin e Morris K. Jessup (i saposhkruar) Rasti i UFO-ve ne vitin 1955.

Mbasi libri u publikua, nje njeri misterioz i quajtur Carlos Miguel Allende i shkruajti Jessup nje numer te konsideruar letrash duke krijuar pothuajse nje korrespondence te rregullt me te. Keto letra tregojne qarte qe kishte nje perpjekje nga Jessup drejtuar qevedrise qe te zbulonte sekretin e ufo-ve.

Duke ju referuar Allendes ne te njejten kohe vepronin forca te tjera qe me cdo kush perpiqeshin te mbanin sekretin dhe ja arriten te benin ate qe bene. Sidoqofte Jessup nuk ishte dhe aq i habitur nga kontakti me Allenden sesa nga takimi me disa oficere te larte te Marines te cilet punonin per Zyren e Kerkimeve Detare.

Ndonese ata i deklaruan qe takimi me te nuk ishte zyrtar dhe i autorizuar, ata dukeshin shume te shqetesuar nga nje kopje e librit te fundit te Jessup qe ju kishte ardhur nga dikush. Libri ishte i mbushur me shenime nga te pakten tre njerez te ndryshem , megjithese shumica sot mendojne se ka qene dora e Allendes ne te treja rastet.

Sidoqofte referimet e bera ne liber tregonin qarte qe qeveria askidentalisht gjate eksperimentit te bere ne Filadelfia, kishte zbuluar menyren sesi UFO-t jane ne gjendje te perkulin kontiniumin Hapesire-Kohe.

Mbas kontaktit me Marinen, Jessup ishte i bindur qe kishte hasur nje sekret te madhe dhe filloi te hetonte me ne thellesi i shtyre jo vetem nga kureshtja por edhe nga qenia e tij si nje shkenctar i rralle. Ne vitin 1959, ai ja arriti te mbidhte nje material te bollshem kerkimor ne ate qe ushtaraket amerikane dinin per UFO-t dhe qe e mbanin te fshehte nga publiku si dhe per eksperimentin e bere nga marina ne 1943.

Me materialin e mbledhur ai kerkoi takim me njerin nga senatoret e Florides dhe me anetare te disa partive ne Washington, por ai nuk arriti dot kurre atje pasi u gjend i vdekur ne makinen e tij. Megjithese vdekja e tij u konsiderua si aksidentale apo vetvrasje, asnje prej dokumentave qe ai kishte me vete nuk u gjet me.

Kam lexuar per kete fakt nga nje miku tij i ngushte Ivan T. Sanderson ne nje liber te publikuar ne vitin 1960. Sanderson nuk ishte thjesht nje autor i nje libri por nje shkenctar i mirefillte qe besonte ne ekzistencen e UFO-ve dhe pranise se alienve ne toke, bazuar ne faktet evidente.

Pak perpara vdekjes, Jessup i jep mikut te tij Sanderson nje kopje te librit Rasti i UFO-ve ne vitin 1955 qe permbante komentet e bera nga Allende. Interesi im ndaj eksperimentin te bere nga Marina me aq sa kisha pervetesuar mund te quhej me shume se i permbushur por takimi me nje ish marinar i cili kryente sherbiminin ne Portin e Filadelfias gjate Luftes se Dyte Boterore me perfshiu ne nje vorbull qe do dilja vetem dhjetra vjet me vone.

Ne vitin 1973 vizitova familjen e gruas se ardhshme te dhokut tim me te ngushte ne Florida. Aty do bisedonim sebashku per ceremonine e marteses dhe si do organizonim gjerat. Dhe do te qellonte pikersisht qe babai i saj kishte qene nje marinar n e kohen e luftes dhe kishte sherbyer ne Filadelfia. Josef (keshtu quhej) ishte nje njeri shume i edukuar dhe serioz.

Gjate bisedave te ndryshme qe beme qelloi qe permenda projektin e marines qe kisha lexuar dhe lidhjen e tij me disqet fluturuese. Ne ate kohe kishte patur nje vale te madhe shikimesh te UFO-ve nga shume njerez ne Florida dhe subjekti ishte ne gojen e te gjitheve.

Mbas darkes filluan te flisnim perseri per planet e marteses kur ne nje moment Josef u be shume serioz dhe filloi te me thoshte qe ne vitin 1944 ishte takuar me nje tjeter marinar qe dukej te ishte shume i shqetesuar per nje eksperiment te bere ne portin e Filadelfias dhe rezultateve qe kishin rrjedhur prej tij.

Marinari thoshte qe shoku i tij me i ngushte vdiq gjate eksperimentin. Josef dhe marinari kishin shume gjera te perbashketa ne ide dhe mentalitet keshtuqe brenda nje kohe te shkurter u bene miq shume te mire. Marinari i tregoi ne konfidence qe mbas interesimit per te marre vesh per vdekjen e mikut te tij, mesoi nga nje doktor qe shoku i tij kishte mbetur i karbonizuar ose si te thuash i shkrire me suprestrukturen e anijes.

Kur e gjeten ai ishte akoma gjalle po gjate perjekjeve per ta shkeputur nga trupi i anijes ai vdiq dhe trupi ju shperbe komplet nga temperatura e larte.

E ftova Josep ti hidhte ne leter ne menyre te detajuar komplet biseden qe kishte bere me mikun e tij. Ai jo vetem qe pranoi por shkoi edhe me tej se aq. Ai u perpoq te kontaktoje mikun e tij me te cilin i kishte humbur lidhjet prej disa vitesh por pa rezultat.

Rastesisht nga nje tjeter mik i perbashket, mesoi se marinari kishte vdekur por ai mundi te siguroje adresen dhe numrin e telefonit te vejushes se tij. Josep merr ne telefon vejushen e mikut te tij dhe mbasi e ngushelloi biseduan per pak caste per gjera te pergjithshme.

Aty ai mesoi nga vejusha se miku i tij ndonese i terhequr nga sherbimi ushtarak ne vitin 1960, ishte perpjekur te kontaktonte marinare apo ushtarake qe kishin dijeni per eksperimentin duke dashur te mesoje me shume per vdekjen e shokut te tij. Po ashtu nga vejusha mesoi se miku i tij mbas disa kerkimesh dhe kotaktesh me te tjere cuditerisht vdes ne nje aksident me makine qe nga policia u pershkrua si nje ndjekje e qellimshme dhe aksident i provokuar.

Qe nga ky moment Josef filloi te mendoheshe gjate dhe u terhoq menjehere nga kerkimet e metjeshme.

Qe nga ky moment fillova seriozisht kerkimet e mija per Eksperimentin e Filadelfias. Ne vitin 1980 nje liber i titulluar Eksperimenti i Filadelfias - Prokjekti i Padukshmerise u botua nga Charls Berlitz dhe William Moore. Libri ishte nje version i shkurter i shume gjerave te thena per eksperimentin.

Nga ana e Berlitz komentet ishin shume llogjike dhe te studiuara ndersa Moore qe te arrinte te publikonte librin nderthuri dhe disa elemente jo me shume kuptim. Nga ana tjeter Berlitz kishte nje reputacion te madh sidomos mbas publikimit te librit te tij mbi Trekendeshin E Bermudes.

Nderkohe qe Moore dhe Berlitz u perpoqen te terheqin vemendjen e atyre qe ishin disi te interesuar per fenomenin, pergjigja me e madhe ne formen e nje kritike te ashper erdhi nga ana e skeptikeve. kritika e tyre bazohej sidomos ne menyren sesi ishin zhvilluar ngjarjet historike dhe subjektet e saj. Gjerat moren me per keq kur nje studio filmi ne Hollywood prodhoi nje film me te njejtin subjekt dhe e bazuar ne librin e tyre.

Ne vend qe te ishte nje dokumentar shkencor qe te analizonte ate qe kishte ndodhur, studio prodhoi nje film fantastiko-shkencor qe u be i dashur per te apasionuarit e ketij lloji filmash. Libri i Moore dhe Berlitz u pasua nga pulbikimi i shume pamfletave met e njejtin subjekt qe u perpoqen te perfitonin nga interesimi qe ishte zgjuar ne publik per nje fakt te tille. Nderkohe askush nuk i ishte pergjigjur pyetjes se madhe se cfare kishte ndodhur me te vertete ne vitin 1943...

Me kalimin e kohes, u takova me shume njerez te cilet konfirmonin perfshirjen e tyre ne eksperiment. Njeri prej tyre ishte Jonathan Jessup i cili pretendonte te ishte djali i te famshmit doktor Morris Jessup. Ai me tregoi shume gjera perfshi edhe rrembimin e tij prej alieneve, fakte qe me pas rezultuan te rreme dhe djali i ri u zhduk nga skena kur u pa qe cdo gje qe tha u kuptua qe ishte mashtrim.

Ne vitin 1989 ja arrita te filmoja dhe te intervistoja 3 deshmitare te cilet konfirmonin njohurine qe kishin per eksperimentin dhe perfshirjen e tyre ne te por... kete rradhe jo me ne ate te vitit 1943 por vite me pas, midis viteve 1970-1980. Intervista dhe deklarata e tyre u realizua ne nje shtepi te vogel ne Long Island dhe ne te ndodheshin vetem disa miq te ftuar.

Deklaratat e tyre tingellonini shume te cmendura dhe te pabesueshme megjithate une u ndjeva shume i intriguar. Duke e patur te qarte se per cfare teme do flisnim, kisha ftuar nje specialist ne fushen e elktronikes, elektromagnetismit dhe inxhinjerise elektrike sepse doja te dija opinionin e tij profesional dhe shkencor per ato qe do thuheshin nga tre deshmitaret.

Qe mos zgjatem shume ne kete pike, ne perfundim te intervistes, miku im, specialisti per dite te tera nuk mund te flinte me gjume mbas asaj qe degjoi...

Por edhe une mbeta i tronditur nga informacioni dhe deklarata qe tre deshmitaret, Al Bielek, Preston Nichols dhe Duncan Cameron bene ate dite ne pranine tone. Duke e konsideruar vetem nje studiues serioz te fenomenve paranormale, jam mesuar gjithmone qe te marr ne konsiderate komplet historine dhe jo deklarata te shkeputura individuale apo evidenca te vogla te cilat mund te behen subjekt i interpretimeve personale.

Ndonese historia e tyre ishte e mbushur me fakte te detajuara madje shume shkencore, une perseri nuk i pranova te gjitha.

Ne mes te viteve 1990 kisha trajtuar temen e Eksperimentit te Filadelfias ne shume seminare qe mbaja ane e mbane USA per ufologjine. Si rezultat nje numer shume i madh njerezish kishin shkembyer me mua informacione dhe te dhena te shumta mbi projektin e realizuar nga Marina por asnjeri prej tyre nuk deshironte qe ti behej emri publik.

I vetmi qe pranoi ishte Phil Schenider

Phil Schneider ishte nje inxhinjer gjeolog i perfshire ne ndertimin e te ashtuquajturave bazave te nentokes sidomos asaj te Dulce ne New Mexico dhe i bere i famshem per lekturat e tij ne zbulimin e se vertetes. U gjend i vrare ne apartamentin e tij ( i mbytur me tel) pak dite mbas deklaratave bombe dhe faktave qe zbuloi ne vitin 1996.

Qelloi si koincidence qe isha caktuar te paraqisja nje seminar ne te njejtin hotel ku pak dite me pare Phil kishte mbajtur fjalen e tij ne konferencen e organizuar me titull Global Sciences Conference. Duke qene se kisha shkuar atje me perpara se dita qe fillonte seminari (per arsye pulbiciteti) rastisa te degjoja fjalen e tij.

Ndonese ai e specifikoi shume here qe nuk ishte ndonje foles i shquar, e kuptova shume mire mesazhin e tij dhe ate qe donte te trasnmetonte. U takova me te dhe folem per disa ore ne lidhje me fjalimin e tij. Mesa dukej, babai i Phil kishte qene pjese e eksperimentin origjinal te Filadelfias si doktor i anijes.

Babi i Phil, ishte Otto Schnaider ish ushtarak i larte nazist SS i sjelle ne Amerike nepermjet projektit Paperclip menjehere mbas luftes se dyte boterore bashke me ajken e shkenctareve dhe studiuesve gjerman, te gjithe te perfshire ne Partine Naziste dhe pjestare aktvi SS. Dhe gjate luftes ai shpesh kishte punuar per llogari te amerikaneve ndonese ishin ne lufte me njeri tjetrin. Projekti Paperclip eshte i njohur madje dihen edhe emrat e perfshire ne te.

Nje prej organizuesve dhe zbatuesve te ketij projekti ka qene dhe ish ushtaraku i lart i inteligjenes se ushtrise amerikane Philip Corso i cili jep detaje te hollesishme te ketij operacioni ne librin e tij Dita Mbas Rosweel. Sidoqofte Phil Schnaider ka lindur dhe eshte rritur ne Amerike. (Shenim nga darius)

Phil Schnaider nga ana e tij ishte i perfshire ne menyre intensive me qeverine amerikane si gjeolog qe ishte, ne projekte per ndertimin e bazave te nendheshme dhe objekteve te tjera me destinacion ushtarak. Ne kohen qe e njoha ai sa kishte filluar te fliste per Projektin e Marines si dhe per disa njohuri te tijat personale qe kishin lidhje me fshehjen e te vertetes nga ana e qeverise amerikane ne lidhje me ufot dhe alienet.

Pak kohe mbas fjalimit te tij, u gjet i vrare ne apartamentin ku jetonte, me disa gishta qe i mungonin ne cdo dore, me shenja te qarta te perdorimit te armes se zjarrit dhe nje tel perreth grykes qe i kishte shkatuar vdekjen. Vdekja e tij ishte e temerrshme. Ashtu si dhe ne rastin e Morris K. Jessup, vdekja e tij u quajt vetvrasje.

Dyshoj qe mund te kete njeri te dije saktesisht te verteten e Eksperimentit te Filadelfias, pervec atyre te perfshire direkt ne te. Megjithate me poshte po shkruaj cfare kam arritur te mbledh nga burimet e shumta te informacionit si dhe konkluzionet e mija:

Disa shkenctare te Universitetit Princeton te New Jersey kane punuar ne disa projekte fizike qe kane patur si fokus kryesor Udhetimin ne Kohe, Perkuljen e Kohes dhe perdorimin e fushave te fuqishme elektromagnetike per te spostuar dhe manipuluar objektet nga vendi i tyre i supozuar fillestar.

Kjo ishte hartuar vetem ne leter dhe akoma asgje nuk ishte provuar. Pak perpara perfundimit te Luftes se Dyte Boterore u be e njohur prej shume vetave qe amerikanet po punonin ne menyre sekrete per shpikjen e nje bombe te fuqishme (ajo atomike) qe ti jepte fund luftes shpejt. Por shume shkenctare si ne rastin e Einstein ishin te shqetesuar nga fakti qe nje bombe e tille mbas perfundimit te luftes nuk do asgjesohej por do vazhdonte te perfeksionohej dhe prodhohej. Nga ana tjeter Marina kishte dyshimet e saj persa i perket bombes atomike.

Ata ishin te bindur qe asgje tjeter pervec se nje sulm i plote i marines dhe i mjeteve te saj ne ishujt e Japonise nuk do i jepte fund luftes. Marina po pesonte humbje te anijeve te saj prej te famshmeve anijeve naziste te quajtura U-boat te cilat sulmonin edhe me nje teknologji tjeter, nje lloj bombe qe ngjitej tek anijet armike nepermjet nje kontakti magnetik.

Pra ishte bere shume emergjente fakti qe duhet zbuluar nje menyre per te bere ç'magnetizuar anijet amerikane dhe per ti bere ato te padukshme per U-boat gjermane dhe aeroplaneve te tyre. Ne te njejten kohe marina kishte kerkuar ndihmen e Einstein dhe te nje shkenctari tjeter te suksesshem te Universitetit Prineton per te realizuar projektet e saj qe kishin marre nje fare rruge. Pra u bene disa perpjekje por pa rezultat.

Megjithese kane kaluar me shume se 60 vjet, keto projekte mbeten akoma sekrete dhe te pa publikuara per pulbiken, une arrita te mesoja qe ne ate kohe Albert Einstein ishte nen kontrate per llogari te Marines se SHBA-se. nga sa kam mundur te mesoj nga burime te shumta, Einstein preferonte te ndertonte arme mbrojtese sesa ato sulmuese te natyres se bombes atomike.

Krijimi i nje bombe te tille do te rrezikonte zhdukjen e te gjithe njerezimit. Shume shkenctare ne Princeton te cilet e mendonin si ai u bashkuan dhe u perpoqen te zgjidhin problemin ne menyre tjeter. Ata i deklaruan Marines qe ishte mundesia per te bere nje anije komplet te padukshme nga radaret dhe sonaret. Natyrisht me kete deklarate ata nuk bashkangjiten menyren apo teknologjine sesi do e realizonin nje projekt te tille.

Duke qene se Princeton ndodhet shume afer Portit te Filadelfias i cili kishte anije dhe mole te shumta, Philadelphia Naval Shipyard u zgjodh per fazen perfundimtare te projektit. Per eksperimentin u zgjodh nje anije e re e saporregjistruar qe ishte USS Eldridge. Pjesa e pare e eksperimentit u zhvillua ne molin e Portit ne vitin 1943.

Ne fushe e fuqishme elektromagnetike u krijua perreth anijes, pa demtuar aspak aparaturat e saj elektronike. Anija mbas pak castesh u be e padukshme nga radari por ne ato momente ndodhi ajo qe nuk pritej dhe nuk ishte parashikuar aspak nga Marina ndersa shkenctaret po e prisnin me ankth te ndodhte.

Anija filloi te behej e padukshme edhe nga syri i njeriut.

Ne realitet anija per nje kohe te shkurter u shkeput nga koha dhe realiteti jon dhe u spostua apo projektua ne nje kohe tjeter dhe u kthye vetem mbasi fusha e gjeneruar elektromagnetike u mbyll. Disa kafshe te vogla qe ndodheshin neper kafaze ne anije ngordhen sapo anija filloi te humbte ne nje lloj mjegulle ngjyre te gjelber.

Duke qene se asnje qenie njerezore nuk ndodhej ne bordin e anijes incidenti me kafshet u injorua nga Marina dhe aq me shume mbas komenteve te bera nga shkenctaret qe fusha magnetike e krijuar mund te rregullohej apo kontrollohej ne menyre qe mos te ishte e demshme per njeriun. Pra eksperimenti mori rruge me tej.

Ne vitin 1944 Eldridge u shoqerua nga disa anije te tjera te ngarkuara me te njejtjen pajisje teknologjike duke shpresuar qe kjo miniflote do arrinte te behej e padukshme qe te shmangte radaret dhe sonaret U-boat te nazisteve. Por megjithate vetem Eldridge ishte e vetmja anije qe u lejua te perdorte kapacitetin e plote te fushes elektromagentike.

Ne prani te shume vezhguesve perfshi edhe nje perfaqesues te Marines Tregetare i njohur me vone si Carlos Allende ne bordin e anijeve qe rrethonin Eldridge eksperimenti u krye perseri kete rradhe ne nej nga brigjet e New Jersey dhe me marinare ne bord.

Ndersa te gjithe po sodisnin fillimin e eksperimentit sapo fusha e fuqishme elektromagnetike u gjenerua,nje mjegull e gjelbert (si ne rastin e pare) filloi te mbulonte anijen e cila pak nga pak filloi te humbiste konturet e saj. Por gjerat po shkonin shume keq per ekuipazhin ne bordin e Eldridges. Marinaret filluan te çorientoheshin, nuk arrinin dot te shikonin gjerat perreth madje disa prej tyre u dogjen gjate kohes qe mjegulla e gjelbert shtoheshe. Te tjeret humben me gjithe anijen.

Disa caste mbasi u zhduk nga Brigjet e Jerseyt, anija u shfaq ne vitin 1983 ne brigjet e Long Island. E gjitha ndodhi sepse anija u shty si te thuash ne nje vrime ne kohe ose worm hole, nje lloj distorcioni kohor qe u shkaktua nga ky eksperiment dhe nga nje tjeter qe e pasoi ne nje baze ushtarake qeveritare ne afersi te Montauk Point. Kur baza ushtarake ne Montauk fiku energjine elektrike, anija u rikthye mbrapsht ne vitin 1944 dhe u rishfaq pak sekonda mbasi ishte zhdukur.

Mbasi anija u kthye, objekte te cuditshme u pane sipas saj. Ato mund te ishin UFO-t. Mesa dukej dhe ishin te gjitha mundesite, njeriu kishte zbuluar sesi alienet (nqs ekzistojne) ishin ne gjendje te perkulnin dhe manipulonin kohen dhe hapesiren dhe te leviznin ne te sipas deshires.

Por ne vitin 1944 teknologjia kompjuterike mungonte dhe ishte pothuajs e pamundur te kontrolloje gjithe ate fushe te fuqishme energjie. Rezultati ishte qe pothuajse 1/3 e ekuipazhit vdiq, duke u bere njesh me pjese te ndryshme te anijes, bordit te saj dhe superstruktures metalike. Pjeset kryesore te anijes u mbuluan me nje shtroje te madhe qe te mos shikoheshin n ga publiku gjate kohes qe Eldridge u kthye ne Philadelphia Naval Shipyard ate mbremje.

Ata qe mbijetuan proves se 1944-es nganjehere zhdukeshin dhe rishfaqeshin perseri duke u projektuar ne kohe te tjera. Ne artikullin e gazetes Philadelphia Enquirer qe daton vitin 1944 shkruan per nje ngjarje ne nje lokal te qytetit ku disa marinare dhe punetore te portit filluan te zihen dhe nderkohe 2 prej marinareve filluan te humbisnin formen e tyre dhe u bene te padukshem.

Pjesa derrmuese e ekuipazhit kaloi ne cmenduri permanente. Ne vitin 1945, Marina pjesen e ekuipazhit qe mbeti e mbylli ne nje spital psiqiatrik nen kontrollin e marines dhe qe prej asaj kohe nuk dihet me se cfare ndodhi me marinaret.

Megjithe rezultatin jo te kendshem te eksperimentin, Marina e kuptoi se nje zbulim i madh teknologjik ishte bere dhe natyrisht qe nuk do ta linin qe tju ikte nga dora. Eksperimenti jo vetem qe demonstroi qe nepermjet gjenerimit te nje fushe shume te fuqishme elektromagentike mund te levizen objekte ne kohe dhe hapesire por edhe fakti qe ndikonte ne trurin e njeriut.

Mbasi pjesa e mebtur e ekuipazhit u cmend, marina perpiqej te konkludonte nese ekseprimenti mund te perdorej mbi forcat mike aleate qe ti bente ata te luftonin pa frike dhe nga ana tjeter te detyronte forcat armike qe te dorezoheshin pa kushte?

Te gjitha keto teori do perpiqeshin te provoheshin me vone ne ate qe quheshe Shtepia e Artilerise se Luftes se Dyte Boterore. Me deshire apo jo, pjesmarresit e eksperimentit u derguan ne nje baze te quajtur Camp Hero ne afersi te Montauk Point per te provuar teknologjine.

Duke qene se keto testime ne nje fare menyre terhiqnin UFO-t, nuk ishte aspak e rastit qe pati me mijera veshgime te tyre ne ate periudhe. Kjo i coi disa kerkues ufosh ne konkluzionin e gabuar qe ne brigjet e Long Island mund te ndodhej ndonje baze sekrete ufosh...

Nje reviste detare e quajtur Rudder ne vitin 1969 shkroi nje artikull duke paralajmeruar marinaret dhe pronaret e anijeve te vogla qe nje numer i konsiderueshem anijesh kishin pare nga afare ufo ne brigjet e Long Island dhe nuk ishin ne gjendje te kontrollonin anijet e tyre qe ju fikeshin.

Pjesa me e madhe e asaj qe ndodhi ne Montauk, u zhvillua nentoke. Aty prej kohesh me nje shtrirje prej disa miljesh ishin ndertuar tunele nepermjet nje energjie alternative te zbuluara nga gjeniu Nicola Tesla. Keto tunele te perdorura nga artileria gjate luftes se dyte boterore, u shendrruan ne bartesin e sekretit me te madh te kombit tone.

Nderkohe antena sferike e radarit e perdorur njehere e nje kohe per lufte, u shendrrua per te testuar efektet e kontrollit te mendjes, pjese e zbulimit te bere ne eksperiment qe funksiononte duke derguar vale me frekuenci te vogel. Ndersa qeniet njerezore uleshin ne nje karrige speciale dhe dergoheshin ne kohe dhe hapesire qe nga tunelet e nendheshme.

Tingellon cmenduri? Ne momentin qe radari u be aktiv dhe dhe valet manipuluese te mendimeve ne trurin e njeriut u leshuan ne nje rreze prej 20 miljesh, qytetet e vogla qe ndodheshin perreth te cilat skishin patur kurre kriminalitet, madje as burgje, u bene pre e nje vale krimi te papare. Dukej sikur njerezit kishin shkalluar.

Gjate njerit prej udhetimeve ne kohe qe Al Bielek me tregoi, ai e pa veten te projektuar ne te ardhmen ne qytetin e New York, i rrethuar nga rrenoja dhe germadha. Dukeshe sikur gjysma e qytetit ishte shkaterruar. Megjithese ai nuk deshironte te kalonte ne detaje, nese do shikoni videot qe kam filmuar gjate intervistes me te ne menyre specifike per kete udhetim, do kishit dale ne te njejtin konkluzion.

Karrigia qe uleshin ata qe projektoheshin ne kohe, mund ta kishte cuar Bielek fill mbas 11 shtatorit te 2001 dhe ajo qe ai pa ishin germadhet e World Trade Center. Ky udhetim ishte bere nga Bielek ne vitin 1991, pra 10 vjet perpara se te ndodhe 9/11.

Prova me e gjalle per ekzistencen dhe vertetesine e asaj qe ka ndodhur ne 1943 dhe rezultatet e saj, qendrojne ne vete kohen e gjate qe eshte ruajtur sekreti. Besoj fuqishem qe Eksperimenti i Filadelfias ka ndodhur dhe zbulimet teknologjike qe erdhen ishin te mahnitshme por edhe shume te rrezikshme.

Si rezutat shume njerezve i eshte mbyllur goja, jane vrare, madje edhe jane fshire nga memorja kolektive sikur te mos kishin ekzistuar kurre. Nuk ka rendesi nese ju besoni apo jo, sidoqofte jeta juaj dhe ajo e miliona te tjereve ka ndryshuar shume si rezultat i Eksperimentit te Filadelfias.

Shenim nga BILL KNELL: kam 6 ore informacion mbi Eksperimentin e Filadelfias te rregjistruar ne 3 videokaseta. Jam i gatshem per kontaktim nga media qe ti informoj mbi Eksperimentin e Filadelfias, UFO-t dhe tema te tjera te natyres paranormale. Nese deshironi informacion me te hollesishem mund te vizitoni faqen time ne http://alienguy.cjb.net...

Eksperimenti i Filadelfias: Evidenca te reja dalin ne siperfaqe
Nga Bill Knell 18/5/2004

Qellimi im ne shkrimin e pare ishte qe te beja nje lloj permbledhje te informacioneve dhe po ashtu te nderthurja reciprocitetin e burimeve.

Eshte cmenduri nese nje kerkues i fenomeneve paranormale te mbaje te fshehura nga publiku kerkimet dhe te dhenat e tij dhe me pas te pretendoje qe cdo kush te trokasi ne deren e tij me informacione apo te dhena per nje subjekt te caktuar.

Mbas publikimit te artikullit te pare pata shume korrespondence dhe jam mese i lumtur ta ndaj me ju informacionin e marre.

Ne nje investigim te koheve te fundit hasa ne nje rast qe e quaj me interes per ta paraqitur ketu. Ngjarja ka te beje me nje cift ne pension nga Maryland dhe dy miqte e tyre dhe ka ndodhur gjate kohes qe ata sapo kishin blere nje shtepi dhe po mundoheshin ta rinovonin.

Te gjithe sebashku po punonin ne njeren nga dhomat e katit te dyte te baneses pothuajse 85 vjet te vjeter kur papritur nje si mjegull e gjelbert u shfaq ne njerin prej kendeve te dhomes.

Kjo u shoqerua me shfaqen e papritur te nje personi te veshur (sic u pershkrua nga te pranishmit ne dhome) me rroba ushtarake te marines amerikane. Brenda pak casteve figura e tij u ngurtesua dhe u be solide, e njejte me te pranishmit ne dhome dhe fill mbas saj ai bertiti: "2005 ! Kini kujdes 2005-sen. Ata po lozin me te ardhmen tone." Mbas ketyre fjaleve ai u zhduk perseri ne te njejten menyre sic u shfaq.

Mbas dy vizitave ne vendin ku ndodhi ngjarja dhe mbas intervistimit qe i bera deshmitareve arrita ne konkuzion qe deklaratat e tyre ishin me shume se te ndershme. Madje ata ne menyre vullnetare u ofruan qe ti nenshtroheshin testit te makines se se vertetes (Lie Detector) por e gjykova te panevojshem.

Nderkohe qe perpiqem te jem objektiv, sjam aspak cinik apo skeptik...hmmm thashe skeptik?? Gjate eksperiences sime kam arritur ne konkluzionin qe berja e shume pyetjeve, hartimi i disa linjave hetimi, perzjerja e fakteve dhe ngulmimi per te nxjerre nga deshmitaret dicka qe ata se kuptojne, ne vend qe te ndihmoje ne nxjerrjen e se vertetes mund te komplikoje gjerat dhe te japi efektin e kundertet dhe mund te shmangi objektin e hetimit nga ai reali.

Ishte qellimi im kryesor qe te shpenzoja sa me shume kohe me familjen nga Maryland dhe dy miqte e tyre por ne pozicionin e vezhguesit. Nderkohe qe ekzistonte mundesia qe nje marinar i Eksperimentit te Filadelfias mund te kishte ngecur ne nje lloj boshlleku kohor, po ashtu kishte shume mundesi qe koha dhe vendi te ishte zgjedhur me kujdes nga drejtuesit e eksperimentit.

Sido qe te ishte, une nuk mund te shtyja ciftin nga Maryland dhe miqt e tyre te dilnin ne konkluzione per dicka qe ata se kishin idene dhe nuk arrinin dot ta kuptonin. Pra bera te kunderten, i ftova ata te ishin sa me te lirshem dhe te shprehnin cdo lloj ndjesie emocionale apo mendim qe kishin dhe nderkohe nga ana ime u mundova te mbaja syte hapur sa me shume te ishte e mundur.

Gjate dites se dyte te vizites sime ne shtepine e tyre vura re se disa furgona te permasave te ndryshe filluan te shfaqeshin perpara shtepise. Duke mos dashur qe ti trembja nuk i thashe gje familjes por ne fshehtesi bera disa foto te mjeteve.

Nga fundi i te njejtes dite nje automjet akoma dhe me i madh u shfaq perpara shtepise dhe ajo qe me terhoqi vemendjen shume ishte emblema qe ndodhej ne anen e furgonit, NASA. Ju afrova dhe u perpoqa te komunikoja me ata qe mund te ndodheshin brenda por askush nuk u pergjigj. Bera disa foto dhe u largova per ne motelin ku rrija.

Duke bluajtur ne mendje ate qe kishte ndodhur dhe gjithe informacionin e perftuar nga kjo histori dhe duke u gjendur ne nje lloj rrugice qorre, vendosa te flisja me nje mikun tim gazetar i cili ndonese nuk kishte ndonje interes ne Eksperimentin e Filadelfias, ne te shkuaren me kishte ndihmuar per disa hetime te mijat ne lidhje me UFO-t.

Pa i thene asgje per rastin ne fjale, thjesht e informova qe dicka jo e zakonte kishte ndodhur ne Maryland dhe NASA ndodhej aty. Me pas te dy kujtuam kohen kur ne vitin 1980 mbas nje vale vezhgimesh te UFO-ve ne Fyffe (Alabama), furgonat e NASA-s u shfaqen ne vendin e ngjarjes. Arsyeja e pranise se NASA-s ne ate kohe u shpjegua gjoja per kerkime atmosferike dhe cdo lloj detaji tjeter u shmang.

Miku im gazetar me mori ne telefon te nesermen duke me informuar qe disa perpjekje per te marr informacion te metejshem nga NASA-sa kishin rezultuar te pafrytshme. Askush skishte dijeni per ndonje ngjarje ne Maryland qe te kerkonte pranine e NASA-s. Ne te njejten kohe ai me pyeti per arsyen pse doja ta dija dhe pa i permendur shkrimin tim te pare, i tregova shkurtimisht ngjarjen me ciftin e pensionistave ne Maryland.

Eksperimenti i Filadelfias nuk paraqiste asgje interesante per te keshtuqe mbasi e falenderova per ndihmen, u riktheva ne vendngjarje per te hetuar me tej pranine e furgonave te NASA-s. Por kur u ktheva nuk i gjeta me. Fakti qe ata kishin ikur nuk me habiti, ajo qe me habiti ishte cfare gjeta aty ne vend te furganve te NASA-s.

Gjate kohes qe ndodhesha ne Maryland si rezultat i shkrimit tim te pare mora nje e-mail. Vinte nga nje njeri me emrin Jim i cili mbasi kishte pare videokasetat e pergatitura nga une mbi Eksperimentin e Filadelfias, kishte shkuar dhe kishte pare vete edhe bazen ne Montauk.

Personi ne fjale jetonte ne Maryland dhe gjate vizitave te shpeshta ne shtepine e mamase se tij, kishte vene re pranine e nje aeroplani te cilit i mungonin shenjat dalluese. Megjithese Jim nuk e dinte, mamaja e tij jetonte afer me ciftin e pensionistave. Avioni kishte terhequr vemendjen e tij sepse dukej i ngjashem me avionet spiune te cilet fluturojne ne lartesi shume te ulta mbi bazen e Montauk.

Ai e kishte pare te njejtin avion gjate ec e jakeve te tij prane bazes se Montauk dhe e kishte fotografuar, madje kishte fotografuar avionin edhe kur ndodhej ne shtepine e se emes. Por kur me tregoi fotot e ndryshme qe kishte bere une nuk arrita te dalloj ndonje ngjashmeri.

Te dy avionet dukeshin si te tipit Beechcrafts qe perdoren nga segmente te ndryshme te Forcave Ushtarake dhe nga agjencite qeveritare te inteligjences. Jim me tha qe ai nuk i kishte pare kurre me pare keta avion por qe nga dita qe i vuri re, ata shfaqeshin rregullisht dy here ne dite. Ishte gjate ketyre diteve kur ai fotografoi avionet.

Une vete i pashe avionet diten e katert dhe diten e fundit te udhetimit tim te dyte ne Maryland. Sapo dilja nga shtepia ne pronesi te ciftit te penisonisteve kur e pashe avionin te fluturonte pothuajse mbi shtepine. Koha ishte shume e shkurter qe te arrija te beja ndonje foto por isha i bindur qe e kisha degjuar zhurmen e motorit edhe me pare.

Nuk kisha krijuar ndonje lidhje me rastin ne fjale duke menduar qe mund te ishte ndonje avion i zakonshmem qe mund te ulej dhe te ngrihej nga ndonje aeroport ne vogel ne afersi te zones.

Me duhet te ndaloj ketu me artikullin tim por kam shume per te thene. Arsyen do ta kuptoni mbasi te lexoni artikullin e ardhshem dhe komentet e mija per kete hetim.

Eksperimenti “Filadelfia”


Ndërkohë që udhëtonte në ujërat e Atlantikut, anija “USS Eldrixh” humbet nga pamja e anijeve të tjera. Radari në qendrën e Filadelfias nuk tregon asnjë lëvizje në det dhe të gjithë kuptojnë se diçka jonormale ka ndodhur. Ora shënon 08:02 e mëngjesit, vetëm katër minuta pas zhdukjes së anijes, kur qendra detare e Virxhinias, 365 kilometra larg vendit të zhdukjes së anijes, dallon “Eldrixh”-in në bregun e detit.

Menjëherë anija zhduket sërish për t’u gjetur përfundimisht në vendin e origjinës, në Filadelfia, dhjetë minuta më vonë. Të gjithë marinarët në gjendje të fikti nxirren nga luftuesja amerikane dhe dërgohen në spital.

Një pjesë e tyre vdiqën, të tjerë u çmendën, por të gjithë e morën sekretin me vete. Të fshehtat e marinës amerikane, për herë të parë u bën aq të njohura në mbarë botën, saqë qeveria e SHBA-së u detyrua të mos e njoh kurrë fenomenin e raportuar nga qendrat detare. Gjithsesi, sekreti që marinarët amerikanë morën në botën tjetër, lanë gjithë njerëzimin të vërtitet rreth misterit, eksperimentit “Filadelfia”.

Eksperimenti

Eksperimenti në fjalë, një nga më të mëdhenjtë e të çuditshmit në historinë e njerëzimit u krye nga Dr. Frenklin Reno, ose siç njihet ndryshe Dr. Reinhart. Ky rast ishte aplikimi për arsye ushtarake e teorisë së Albert Ajnshtajnit për “Planin e Njësuar”, ose thënë ndryshe, për teorinë e përgjithësuar të gravitetit.

Kjo teori parashikon në praktikë zhdukjen e një trupi ekzistues për disa çaste të caktuara. Marina amerikane e quajti këtë aplikim si një vlerë të veçantë në kohë lufte, kjo edhe për shkak se Shtetet e Bashkuara të Amerikës ishin përfshirë në atë periudhë në Luftën e Dytë Botërore.

Për këtë arsye, eksperimenti u miratua dhe u sponsorizua nga qeveria amerikane. “USS Eldrixh”, një shkatërrues luftarak u plotësua me pajisjet e nevojshme për të filluar testin, që më pas do të mbetej në histori si një prej sekreteve më të mëdha të njerëzimit, eksperimenti “Filadelfia”. Prova e parë u bë në fillimin e verës së vitit 1943 dhe kishte një farë suksesi. Por, suksesi do të vinte më intensiv muajt e tjerë. Më 22 korrik të po atij viti u krye prova e dytë, gjatë së cilës “Eldrixh” u zhduk krejtësisht dhe u bë i padukshëm për sytë e njerëzve.

Disa dëshmitarë okularë filluan të flisnin për qenie jashtëtokësore, pasi “Eldrixh” përpara zhdukjes u mbulua nga një ngjyrë e gjelbër, arsye për të cilën u quajt edhe “jashtëtokësori-bretkosë jeshile”. Pas përfundimit të provës eksperimentale, stafi i anijes u sëmurë pothuajse krejtësisht, e pothuajse të gjithë u sëmurën nga kanceri.

Megjithatë, sipas raportimeve të mediave të kohës, askush prej tyre nuk mbante mend se çfarë kishte ndodhur. Faji për këtë rast iu hodh Gjermanisë naziste, e cila, sipas marinës amerikane, ishte shkaktarja për këtë incident të rrallë. Por nga ana tjetër, në bisedimet e brendshme të flotës amerikane, ky rast u pa si një kërcënim real për jetën e marinarëve, e për këtë arsye u riprojektua eksperimenti, duke vendosur si qëllim të vetëm mosdukjen e anijes nga radarët. Mirëpo, asnjë nga pajisjet e montuara në anije nuk u hoq, krejt e kundërta madje.

Ato u përforcuan me pajisje të tjera, në mënyrë që të realizohej edhe prova e radhës dhe e fundit për eksperimentin “Filadelfia”, ajo e datës 28 gusht 1943. Këtë radhë, pajisjet e reja e ndihmuan më tepër “Eldrixh”-in.

Anija jo vetëm u bë e padukshme për radarët, jo vetëm u zhduk nga rrezja e syrit, por edhe u zhvendos brenda një çasti në një distancë që do t’i duheshin orë të tëra për të arritur. “U zhduk nga toka me një ngjyrë blu të hapur, pothuajse bojëqielli”, - tha vite më vonë për BBC-në kapiteni i anijes “Edmond”, që ishte në krah të “Eldrixh”-it. Paralelisht me këtë fenomen, në Norfolk të Virxhinias, pra pothuajse 600 kilometra larg vendngjarjes, punonjësit në pikën e vrojtimit raportuan ekzistencën e “Eldrixh”-it shumë pranë bregut.

Megjithatë kjo nuk zgjati shumë, pak minuta më vonë “Eldrixh” u zhduk sërish, duke u rishfaqur në Filadelfia, në vendin prej nga ishte zhdukur. Ky konsiderohet rasti i parë i konfirmuar i teletransportimit, megjithëse nuk është pranuar kurrë nga qeveria apo ushtria amerikane.

Pasojat

Eksperimenti i Filadelfias nuk do të zbulohej kurrë për sytë e njerëzimit, në rast se pasojat e saj nuk do të ishin kaq të mëdha. “Eldrixh” kishte në brendësinë e vet një numër të madh objektesh floriri, të cilat ruheshin në anije, mirëpo pas incidentit në fjalë, asgjë prej tyre nuk u gjet.

Gjithashtu, edhe pasojat psikologjike që pësuan lundrimtarët e anijes ishin radikale. Pothuajse i gjithë stafi u sëmur keqas, deri sa humbën të gjithë jetën për jo më shumë se dhjetë ditë pas incidentit. Pjesa tjetër pësoi çrregullime mendore, për shkak të përvojës së rrallë, në shumicën e tyre u diagnostifikuan sjellje skizofrenike.

Për më shumë, një numër i vogël i stafit humbi dhe nuk u gjet asgjë prej tyre më, ndërkohë që pjesë të pesë marinarëve u gjendën të fiksuara në brendësinë e hekurave të anijes. Këtu, sipas studiuesve të mëvonshëm, gjendet edhe arsyeja e dështimit të eksperimentit, pasi të gjithë njerëzit u bën një me hekurat përpara se të ndaheshin sërish. Në këtë mënyrë, shkencëtarët shpjeguan edhe zhdukjen e floririt në anije.

Të frikësuar nga ndodhia, zyrtarët e flotës amerikane anuluan menjëherë eksperimentin. Të gjithë personelit, i cili ishte akuzuar për vjedhje të anijes, iu hoq akuza, e në shumë raste të paktëve që nuk kishin arritur në skizofreni, por kishin pësuar çrregullime të vogla mendore, iu praktikua shpëlarja e trurit për të harruar ato çfarë kishin përjetuar.

Zbulimi i misterit

Eksperimenti i Filadelfias u zbulua nga një telefonatë e bërë në një gazetë të vogël rajonale në Virxhinia, ku u raportua mbi atë që kishte ngjarë. Vite më vonë u vërtetua se informatori ishte njëri prej vrojtuesve të kullës detare, i cili kishte parë shfaqjen dhe zhdukjen e “Eldrixh”-it.

Me plotësimin e dosjes së eksperimentit të Filadelfias, në të cilën u përfshinë dëshmitë e dëshmitarëve, raportet e kullave të vrojtimit në Virxhinia dhe Filadelfia, dhe të dhënave të tjera që vërtetonin eksperimentin, Nikolas Endrius, zyrtar i marinës amerikane, pranoi ekzistencën e këtij eksperimenti.

Mirëpo një ditë më vonë ai u gjend i vdekur, dhe marina amerikane dhe Shtëpia e Bardhë nuk folën më për këtë incident. Për shumë shkencëtarë, eksperimenti i Filadelfias është rasti që vërteton teorinë e Ajnshtajnit, e që në rast se përdoret mirë, mund të ndihmojë njerëzimin në përçapjet e tij për teletransportim.

Gjithsesi, qeveria amerikane nuk e pranoi kurrë zyrtarisht këtë eksperiment dhe “Eldrixh” u mbyll për disa vjet për remont. “Eldrixh”-it iu hoqën të gjitha pajisjet e brendshme metalike, duke i fshehur njëherë e përgjithnjë të fshehtën që mbante në trupin e vet. Më pas anija iu shit flotës ushtarake greke, për t’u kthyer në anije muze në vitin 1994.

Me “Eldrixh” mori fund edhe historia e një eksperimenti që u përfol më së shumti në mediat dhe ndërmjet njerëzve në mbarë botën. Por me të lindën edhe shpresat e para për një transport të çastit nga çdo hapësirë në një tjetër.


Teoria e Planit të Njësuar

Teoria e Planit të Njësuar u krijua nga Albert Ajnshtajn për të përshtatur teorinë e relativitetit me elektromagnetizmin në një teori të vetme. Në fizik, forcat ndërmjet objekteve mund të përshkruhen me anë të fushave. Sipas kësaj teorie, distancat nënatomike, pra ndërmjet protoneve, elektroneve, neutroneve etj., zëvendësohen nga fusha kuantike.

Thënë ndryshe, këto distanca krijojnë mundësinë e shkëmbimit të njësive të fuqisë, të cilat transferojnë energji ndërmjet objekteve. Pra, objektet bashkëveprojnë sa herë japin ose marrin njësi fuqie, duke luajtur një farë “e ke, e kam”.

Kjo teori bazohet në faktin se katër fushat që njihen nga fizika njutoniane janë thjesht pamje të ndryshme të së njëjtës fushë. Në këtë mënyrë, i pari që është përpjekur të bëjë një “bashkëveprim” të tillë fushash ka qenë Xhejms Maksuell, i cili arriti të vërtetonte se bashkimi ndërmjet elektricitetit dhe magnetizmin krijon elektromagnetizëm.

Më pas, tre shkencëtarë gjermanë vërtetuan se elektromagnetizmi së bashku me bashkëveprimin e dobët sjell elektrobashkëveprimin e dobët. Ndërkohë vërtetimi i fundit është bërë në vitin 1982, kur u arrit në përfundimin se elektrobashkëveprimi i dobët së bashku me bashkëveprimin e fortë krijon “njësimin e madh”.

E vetmja teori që nuk është vërtetuar ende është teoria e Ajnshtajnit, e cila vendos në këtë listë edhe fushën e katërt, atë të relativitetit. Sipas Ajnshtajnit, ky bashkëveprim krijon “Planin e Njësuar”. Në praktikë, ky bashkëveprim do të thotë se nëse një objekti i ushtrohet një forcë elektromagnetike e madhe, atëherë ky trup mund të tjetërsohet, t’i nënshtrohet relativitetit dhe të rinjësohet në një plan të ri.

Thënë ndryshe, një turp bëhet një e më pas zhvendoset në një vend tjetër, ku riformohet ashtu siç ka qenë. Në rastin e eksperimentit të Filadelfias ky është shpjegimi i vetëm i mundshëm për zhdukjen e njerëzve.

Pasi, duke qenë se ata ishin brenda një trupi metalik, ata u bashkuan me atë trup, e për shkak të një gabimi në llogaritjen e fuqisë, nuk arritën të riformoheshin si më parë, pra mbetën pjesë e trupit metalik. Në këtë mënyrë, me “ringurtësimin e metalit”, trupi i tyre mbeti në të, çka solli si pasojë vdekjen.