First topic message reminder :

Nje djale dhe nje vajze duheshin SHUME....
Fatkeqsisht vajza vdiq
Djali u trrishtua aq shume sa qe nuk pushonte se qari.
qante dite e nate
Shume njerez shprehnin keqardhje por asgje nuk i ndalonte lotet e tij
Nje nate ai pa nje ender.......Ai e pa vajzen ne parajse me shume bashkemoshatare te saj...
U ndje i cliruar
Ai vuri re qe te gjitha vajzat ishin te veshura me fustane ZANASH dhe kishin nje qiri te ndezur ne dore......por e Dashura e tij kishte nje qiri te pandezur ne dore !
Ai e pyet "Pse qiriri yt eshte i pandezur..??"
Ajo ju pergjigj "Sa here e ndez qiririn lotet e tua bien mbi te , prandaj te lutem ndalo se qari"

Kristina shkruajti:

$EB@$TJ@N shkruajti:Nje Djale IshTe I Lodhur Nga Sms-T E Te Dashures Sepse Ajo Gjithmone I ShkruanTe : " Zemer I Love U . .Ca Bere SoT .? Me Mungon . Je JeTa Ime
Nje Nate Vjen Nje Sms Nga E Dashuria E Tij
Ai Ishte I Lodhur Dhe Nuk E Lexoj Sms Qe Vajza I Dergoi
Te Nesermen E Merr Ne Cel Nena E Te Dashures E Cila Qante Pa Pushim
Ajo I Tha Qe E Dashura Tij Kishte Vdekur Mbrem Nga Nje Aksident Rrugor
Ai Hapi Sms Ku Shkruhej : " I Dashur Te Lutem Eja Me Ndihmo . . Dikush Po Me Ndjek Nga Pas :'(

Te na ndodhi e ne me mire keshtu...edhe i mbyllim hesapet.

qyqa ene kjo na duhet .... un kur jam rruges e marr ne tel edhe flas deri sa shkoj ne shpi... bej gjithnje shaka nqs degjon ndonje te bertitur i them merr 112 policin hahahahha

Ai: Alo!
Ajo: Po, kush ështè?
Ai:Jam un!
Ajo: Cfare do?
Ai: Dua të më thuash se më dashuron.
Ajo: Përsëri, Ti nuk lodhesh?
Ai: Kush dashuron nuk lodhet kurre.
Ajo: Mbaroi!!!
Ai: Cfare thua une nuk vlej asgjë më për ty?
Ajo: Nuk ka rëndësi tani jam lodhur.
Ai: Të lutem...
Ajo: Pse?
Ai: Sepse une të dua...
Ajo: Atëher më harro.
Ai: Preferoj të vdes se sa të të harroj!
Ajo: Atëher vdis...

Pas një jave një person pyet
dikë:

-Pse vdiq ky djali ri ishte i semure?
Dhe i përgjigjen:
-Jo ky djali vrau veten për dashuri...
Në diten e varrimit ajo ishte aty i vuri një lule të kuqe mbi varr duke qare dhe tha: -EDHE UNE TE DUA SHUME...
Ai u shfaq në qiell dhe tha: -Shum vonE.
" Ndonjëher nuk i vlersojm njerzit kur i kemi pran pastaj kur i humbim ato na kujtohet se sa shum i duam por, mund te jete SHUME SHUME VONE...!!!!!!

$EB@$TJ@N shkruajti:Ai: Alo!
Ajo: Po, kush ështè?
Ai:Jam un!
Ajo: Cfare do?
Ai: Dua të më thuash se më dashuron.
Ajo: Përsëri, Ti nuk lodhesh?
Ai: Kush dashuron nuk lodhet kurre.
Ajo: Mbaroi!!!
Ai: Cfare thua une nuk vlej asgjë më për ty?
Ajo: Nuk ka rëndësi tani jam lodhur.
Ai: Të lutem...
Ajo: Pse?
Ai: Sepse une të dua...
Ajo: Atëher më harro.
Ai: Preferoj të vdes se sa të të harroj!
Ajo: Atëher vdis...

Pas një jave një person pyet
dikë:

-Pse vdiq ky djali ri ishte i semure?
Dhe i përgjigjen:
-Jo ky djali vrau veten për dashuri...
Në diten e varrimit ajo ishte aty i vuri një lule të kuqe mbi varr duke qare dhe tha: -EDHE UNE TE DUA SHUME...
Ai u shfaq në qiell dhe tha: -Shum vonE.
" Ndonjëher nuk i vlersojm njerzit kur i kemi pran pastaj kur i humbim ato na kujtohet se sa shum i duam por, mund te jete SHUME SHUME VONE...!!!!!!

Djali: U ndam!
-Shoqja e ngushte: Pse? Cfare ndodhi? .
-Djali: Per shum arsye.. Si fillim, ajo shqetesohej vetem per pamjen. Duhej te dukej gjithmon mire, shpenzonte ore per tu veshur e rregulluar! Ishte kaq e pasigurt.
-Shoqja e ngushte: Dmth u ndave me te sepse ajo donte qe ti te kishe sy vetem per te? Sepse donte qe ti te kuptoje se kishe nje vajze te bukur ne krah dhe mos te kerkoje tjeter?..
-Djali: Ajo me telefononte shpesh, ose me dergonte mesazhe. Me pyeste ku isha, apo me ke, me thoshte mos te pija.. Ishte kaq e ngjitur. Qante shpesh here kur i thosha dicka te keqe, ishte si nje femije.
-Shoqja e ngushte: Dmth u ndave sepse ajo shqetesohej per ty dhe kishte frike mos te humbiste? Sepse donte te degjonte qe e doje?
-Djali: Dhe behej xheloze shum shpejt. Nuk mund tu flisja vajzave te tjera, pervecese fshehurazi, qe ajo mos ta kuptonte dhe mos te fillonte te me qortonte.. -Shoqja e ngushte: Dmth i theve zemren sepse ajo donte qe te ishit sa me te afert? Ajo mendonte se ti ishte besnik e i sinqerte por ti genjeje, qe ajo ta merrte vesh me von e te lendohej akoma dhe me shum? Ajo thjesht donte qe djali qe ajo dashuronte, te dashuronte vetem ate.
-Djali:... Por.. Nuk e di, nuk po po e kuptoj cfare me ndodhi.
-Shoqja e ngushte: I thyeve zemren sepse ishe egoist. Humbe ate qe te donte vetem ty, ate qe te donte si askush tjeter,,,,,,,,,,,,,, iiiii

Histori e vertete !! {.. JA VLEN TA LEXONI :'( ..}

Histori qe mund ti kete ndodhur cdo vajze qe nuk ka guxim, kurajo. Ne nje fshat te larget te Shkodres jetonte nje vajze 18 vjecare. Nje vajze e qeshur, e edukuar, e respektuar nga e gjithe shoqeria e saj. Si cdo moshatare e saj dhe ajo enderronte per djalin qe do kalonte nje jete.

Ne klasen e saj shume vete qendrronin por vetem njeri vajzen e terhoqi, te dy cdo dite bisedonin dhe njeri tjeterin me shume e dashuronin. Kur djali i shprehu dashurine, vajza e lumtur e miratoi. Se bashku shkonin ne shkolle, se bashku ne nje banke vajza e lumtur 18 vjecare jetonte dashurine e saj.

Por ajo po rritej dhe familja mendjen tek ajo e kishte, vajzen e tyre nje familje te mire tia jepnin. Kur nje dite me shi mamaja vajzen e mori, dhe per mendimet e prinderve te saj i tregoi. Vajza e degjonte, vesheve su besonte, ajo smund te martohej pervecse me djalin qe dashuronte.

Vajza me lot ne sy i tha asaj: Mos me marto nene se ende sjam rritur, ku dreqin te shkoj gjerat pa i ditur, si ti them te dua dikujt qe e urrej, si ta puth dike qe fare nuk e ndjej?

Por nena se degjonte, se adeti keshtu e kerkonte, jetonte ne nje fshat dhe bota keshtu mendonte, qe nje vajze 18 vjecare smund te dashuronte…
Dhe pa degjuar vajzen prejgatitjet filluan, nje dasem sic ishte adeti prinderit ja kushtuan.

Vajza e trembur filloi te fliste: Gjithe keto dasmore perse kane ardhur? Te gjithe luajne e une vec qaj, se qenka jeta e poshter askush sma ka thene, pse moj nene e dashur pa me pyetur me ke dhene, ktheji krushqit prapsh nene dhe mos me thuaj te shkoj.

Por askush se degjonte vajzen e gjore, mbyllur ne nje dhome priste dasmore. Jo kete gje se pranonte vajza, se djalin qe dashuronte kurre sdo ta tradhetonte. E lodhur ne mendime nje leter mori ne dore, djalit qe dashuronte dicka ti tregonte.

“Me fal i dashur qe spata guxim te luftoj, por pervec teje tjeter sdashuroj, kur te vdes une te varri tme vish, dhe tregoju te gjitheve se ishe i dashuri im, mos lejo askend prane tme qendroj, se kur pata nevoje asnje sme ndihmoi”

Pa menduar gje tjeter vajza vetvrau, por e lumtur shkoi se djalin qe aq shume e donte gjithmone do ta dashuronte dhe kurre sdo ta tradhetonte, e puthi letren me shume dashuri se ajo puthje djalit do ti shkonte.

Mbi tryezen qe dasmoret do festonin vajza per nenen e saj te dashur dicka vulosi: A e sheh moj nene sa e hidhur eshte kjo jete? Ta shikosh vajzen e re ne varr duke u tret?...

Pronari i një dyqani kishte nxjerrë një tabelë në derë ku shkruhej :Shiten këlyshë të vegjël ....

Këtë tip reklame ai e kishte shkruar enkas për të tërhequr sa më shumë fëmijë .Pas disa castesh aty vjen një djalë që pyet : Sa është çmimi i këlyshëve ?
Shitësi u përgjigj :Midis 30 dhe 50 euro .
Djali futi dorën në xhep dhe tha : Kam vetëm 2.37 euro , a mund ti shoh ?
Burri qeshi dhe fërshëlleu .Nga dhoma ngjitur doli një qen i madh me 5 këlyshë të vegjël.Njëri nga këlyshët mbeti shumë prapa të tjerëve .Djaloshi e vuri menjëherë re këlyshin që ecte ngadalë duke çaluar dhe pyeti : çfarë i ka ndodhur ?
Burri i shpjegoi se kur kishte lindur, veterinieri i kishte thënë, që këlyshi për shkak të një defekti do të çalonte gjithmonë . Djali u prek nga fjalët dhe tha : Ky është këlyshi që unë dua të ble .
Burri u përgjigj : Jo ,jo , nuk është e nevojshme që ta blesh , unë po ta dhuroj .
Djali u habit dhe duke e parë e burrin në sy i tha : Nuk dua të ma dhuroni , ai vlen njësoj si qentë e tjerë dhe unë do ta bëj pagesën të plotë.Nëse ju pranoni unë do t'ju jap çdo muaj këstin prej 2.37 euro deri sa ta kem paguar plotësisht .

Burri i thotë : Jo , nuk mund ta besoj , ju nuk doni ta blini me të vërtetë këtë qen .Nuk do të jetë kurrë në gjendje të eci , të luajë dhe të hidhet si qentë e tjerë .
Në atë moment djali përkulet dhe ngre këmbëzën e pantallonave .I tregoi këmbën e tij të majtë të keqformuar dhe të burgosur brenda një paisje metalike .Vështroi përsëri burrin drejt në sy dhe i tha :Kjo nuk ka rëndësi , as unë nuk mund të vrapoj dhe qeni ka nevojë për një njeri që ta kuptojë .Burrit filluan ti dridhen buzët dhe sytë iu mbushën me lot .Buzëqeshi dhe tha :Djalë , uroj që secili prej këlyshëve të mi të gjejë një pronar si ty !

Fëmija është njësoj si ne që duam kafshët , e di çdo të thotë të braktisësh një kafshë !

Kafshëve nuk iu interesojnë makinat e shtrenjta , rrobat firmato apo shtëpitë e mëdha ...
Nuk iu intereson nëse je i pasur apo i varfër , i bukur apo i shëmtuar , inteligjent apo budalla ...nëse ti i fal zemrën tënde edhe ai të fal të vetën .Cilët miq quhen me plot gojën Miq të mirë ?Cilët miq do të jepnin jetën vetëm për të qëndruar pranë , për të marrë pak ngrohtësi dhe dashuri ? Cilët miq të bëjnë të ndihesh i
veçantë , special ?
Duhet të mësojmë shumë prej tyre dhe ti dëgjojmë ndryshe ...me zemër !

Nje here nje yll dhe nje cope akulli rane ne dashuri,
dhe duheshin ata si s'eshte dashur asnjeri.
Mirpo vuanin te shkretit se s'takoheshin dot.
... ... sa shume i nxet ishte ylli e akulli shume i ftohte.

Nje dite te bukur, tundimit si ben dot balle,
ylli zbriti posht ,e akulli u ngjit larte.
Mirpo pas perqafimit e dini se c'mbeti?
Nje planet pa jete dhe nje cope deti.

C'u dogjen endrrat ,c'u ben shkrumb e hi.
Oh Zot qe e madhe tragjedi .
Sa shume i nxete ishte ylli e akulli shume i ftohte ,
sa qe te dy bashk s'mund te jetonin dot...

Vajza 17 vjecare tmerresisht dinte te dashuronte
dhe djali 20 vjecar dinte t'ja vleresonte.
Vajza e donte aq shume sa per te falte gjithcka
dhe djali e donte por vajzes kurre nuk ja tha.
Po djali ne zemer mbante nje sekret
... qe nuk ja tha as te dashures se vet.
Vajza ia falte gjithe dashurine
por djali tek droga gjente qetesine.
sekretin e djalit vajza s'e kish zbuluar
qe djali drogohej ajo s'e kish kuptuar.
Dhe ditet iknin,iknin nje nga nje
dhe djali keqesohej,keqesohej gjithmone e me.
por dhe per djalin erdhi nje dite e mallkuar
vajza zbuloi sekretin kur i pa shenjat ne duar.
Ia mohonte djali"-asgje s'eshte e vertete,mos i beso syve,besome mua qe
te
dua dhe do te dua perjete"
vajza me lot ne sy nga djali u largua
ai e ndoqi nga prapa falje per ti kerkuar.

"-lerme te qete-i tha vajza,-me mos me kerko
lerme te qete te lutem,ne verte me do.
-Te lutem mos vrapo,te lutem ti ndalo
Pritme e dashurte te them vec nje fjale."

vajza djalin nuk e degjonte
me lot ne sy ajo vetem vraponte.

"-Kujdes-bertiti djali-kujdes,nje makine!"
Por vjaza se degjoi,nuk e ndaloi shpejtesine.
Frenat shoferi dot nuk i ndaloi,
mbi vajzen shkelen ato dhe ajo ze me s'leshoi.
te gjithe u mblodhen mbi vajzen e shkrete
te gjithe po ulerinin per ate jete,
ate jete qe vdiq nga e shkreta dashuri.

'Ah-tha vajza,-sa e veshtire qenka kjo jete
ta dish sa te kam dashur....,te kam dashur vertete.
Duhet te mesosh problemet pa droge ti kalosh
kam frike te vdes,kam frike s'di ku do te shkoj
te lutem ndihmome se vdekjen se meritoj.
Vajza mbylli syte dhe driten e diellit me se pa
nje lot qe i pikonte ngadale,ne faqe iu tha.

"-Jooooo-thirri djali i mbytur me lot,-
-mos me er se pa ty s'jetoj dot.
Falme te lutem,falme ne te kam genjyer
falme qe ste kam treguar,
ti se meritoje vdekjen,e as ajo ste meritonte
pse te mori ty ,valle mua pse s'me donte?
Une gjysem njeri isha dhe kur isha me ty
po tani ,c'jam valle?Nje cope mishi me dy sy.
Por une s'te le vetem,do vdes per dashurine,
se ty te dua tmerresisht,
dhe ne boten tjeter them te gjej qetesine.
Kujtova se tek droga do te gjeja qetesine,
kujtova se me droge s'do te lendoja dashurine.
Kujtova se droga ishte gjthcka,
por ishte ajo q epa dashurine mua me la.
ti ishe e dashur,viktime e dashurise time,
ti ishe e dashur ajo q eme hoqi nje dhimbje.
por une s'te le vetem,tek ty do te vij,
te jemi te dy bashke dhe atje te gjej qetesi."

te dy i varrosen ,i varrosen prane qe te mos ndaheshin kurre,
e tani asgje me nuk i ndan.
Dhe mbi varret e tyre u shkruajten keto fjale:
"te vdesesh per dashurine eshte dicka e rralle"
-ja -thoshte dikush-ja cmund te bej nje njeri,
mund te japi dhe jeten
te vdesi per dashuri!!!..

NJe dit para se ajo te martohej, lash nje amanet qe asaj i detikohej.
Vrava veten qe dasma e saj te anullohej, qellimin tim nuk e arrita, Per nje dashuri ne parajs Mberrita...
Te nesermen ora 10 casti qe aq shum adhuroja, si nje engjell nga lart cdo gje shikoja. Ajo veshur nuse me makin te zbukuruar, un i veshur dhender me arkivol te mbuluar. Njerzit e saj te gezuar me nje dor oriz e qellonin, njerzit e mi duke qar me nje dor dhe me mbulonin. Kurorat vun dhe ishin te gezuar, po dhe varri ime plot me kurora eshte mbuluar. Te 2 me makin benin xhiron ne qytet, te gjith nusen me buzeqeshje e shikonin, por nuk e dinin se ishte vrasesja e djalin qe ne cdo shtyll lajmerim vdekje lexonin. Varri ime nga te tjeret dallohet, se per ty nje amanet shkruhet. Nese nje dit do te pendohesh, eja te varri duke me therrit, se me kan veshur dhender dhe ty jam duke te prit. Nese nuk vjen dhe shum koh ka kaluar, eja te marresh kockat e mia se emrin tend kan formuar, ndoshta ateher do ta kuptosh sa te kam dashuruar....!!

Kur shkova te nate ne shtepi,
gruaja ime me sherbeu darken. I
kapa doren dhe i thashe se kisha
dicka per t'i thene.Ajo u ul ne
karrike dhe filloi te hante
qetesisht. Veshtrova dhembje ne syte e saj. Nuk dija si te hapja
gojen serish porduhet t'ia thoja
te qe kisha ne mendje.
"-Dua divorcin" i thashe. Ajo nuk u
duk e shqetesuar, dhe m'u
pergjigj butesisht "-Pse?" Iu shmanga pyetjes se saj. Kjo e
beri te nervozohej. Hodhi lugen
qe mbante ne dore dhe uleriti "-
Ti nuk je burre"
Ate nate nuk i folem njeri tjetrit.
Ajo po qante, donte te dinte c'kishte ndodhur me martesen
tone. Dhe pergjigja i e ishte se
zemra ime i perkiste dikujt tjeter,
ia kisha dhene te dashures dhe
per gruan ndjeja vec meshire.
Me nje ndjenje faji hartova nje marrevshje ku i lashe gruas
shtepine tone, makinen dhe 30%
te aksioneve te kompanise. Ajo e
lexoi dhe e grisi ne qindra copeza.
Njeriu qe kisha ndare 10 vjet me
te,tani ishte kthyer ne nje e huaj. Me erdhi keq per kohen e
saj te humbur dhe energjite e
shpenzuara kot por nuk mund ta
ktheja mbrapa qe qe kisha thene,
doja te dashuren tashme. Filloi te
qante me te madhe, dicka qe e prisja. Ta shihja te qante ishte si
nje lloj lehtesimi per mua, duke
qene se ideja e divorcit me kishte
torturuar per jave me rradhe.
Diten tjeter shkova ne shtepi
shume vone dhe e pashe te shkruante dicka. Nuk e pyeta dhe
shkova te flija pas nje dite te
ngarkuar ne pune dhe me te
dashuren. Ne mengjes me dha
marreveshjen e saj te divorcit,
nuk donte asgje prej meje pervecse nje muaj vemendje.
Kerkoi qe ne ate muaj te
perpiqeshim te benim nje jete
normale dhe arsyeja e saj ishte
shume e thjeshte:djali yne kishte
provime ate muaj dhe nuk donte qe div orci yne te ndikonte tek
ai. Kjo ishte e pranueshme per
mua, por ajo kerkoi edhe dicka
me shume. Donte ta ngrija ne
krahe cdo mengjes nga krevati
deri tek dhima e ndenjies ashtu sic kishim bere ne ditet e para te
marteses sone. Mendova se ajo
po cmendej, gjithsesi pranova.
Kur ia tregova kete te dashures,
filloi te qeshte me te madhe dhe
iu duk absurde. Une dhe gruaja ime nuk kishim pasur kontakte
fizike per nje kohe te gjate.
Kur e ngrita ne krahe diten e
pare, djali yne erdhi mbrapa nesh
dhe bertiti i lumtur -"Babi po
ngre mamin ne krahe" U ndjeva shume ne faj ne ato
momente. Eca me te ne krahe per
rreth 10 metra. Ajo me tha me ze
te ulet"Mos i trego djalit tone
per divorcin" . Serish vura re
dhembje ne syte e saj. Diten e dyte ishte e lehte per ne. Ajo u
mbeshtet ne gjoksin tim dhe
munda te ndjeja parfumin e saj.
Kisha kohe qe nuk e shihja me si
femer. Vura re se nuk ishte me e
re, floket i ishin bere gri dhe rrudhat i ishin shtuar. U ndjeva
keq per ate cka i kisha bere. Ne
diten e katert kur e ngrita serish
ne krahe ndjeva njefare intimiteti
te rikthehej. Ne ditet ne vazhdim
filloi te rritej edhe me shume. Nje mengjes ajo po kerkonte cte
vishte, pornte gjitha rrobat i
rrinin me te medha. Ne ate
moment vura re sesa ishte
dobesuar, ja pra pse e ngrija aq
lehtesisht ne krahe. Ndjeva dhembje ne shpirt, ajo kishte
mbledhur kaq shume vuajtje dhe
lot ne zemren e saj. Pa vetedije
iu afrova dhe i perkedhela floket.
Ne ate moment vjen djali dhe
thote " Babi eshte koha te ngresh mamin ne krahe". Kjo ishte
bere tashme si pjese e jetes se
tij. E ngrita serish, ajo me hodhi
duart rreth qafes dhe cuditerisht
u ndjeva si ne diten e pare te
marteses. Diten e fundit te " marreveshjes" kur e ngrita serish
ne krahe, nuk doja ta leshoja me.
Me pas shkova te takoja te
dashuren.
"Nuk dua te divorcohem me " - i
thashe. Me pa, me vuri doren ne balle e me tha mos kisha
temperature e ndaj flisja percart.
"- E degjove mire c'te thashe,
nuk dua te divorcohem me". Me
dha nje shpulle dhe perplasi
deren e iku. Martesa ime ishte bere e merzitshme sepse une nuk
kisha vleresuar me gjerat e
vogla, jo sepse dashuria nuk ishte
me. Shkova ne nje dyqan me lule
dhe prosita nje buqete, ku ne nje
shenim shkruajta " Do te te ngre ne krahe derisa vdekja te na
ndaje". Vrapova ne shtepi me
lulet ne dore dhe me buzeqeshje
ne fytyre. Ngjita shkallet dhe ne
krevat gjej gruan time ne
shtrat....te vdekur.... Ajo kishte luftuar me kancerin
per muaj me rradhe dhe une isha
shume i zene me te dashuren ,
per ta vene re. Ajo e dinte qe do
te vdiste shpejt , por donte qe
ne syte e djalit tone une te mbetesha nje bashkshort i
mrekullueshem...
Vleresojini gjerat, perpara se ti
humbisni, sepse atehere do te
jete shume vone per t'i kthyer
pas... :'((

Pasi u ishte prishur televizori..dhe nuk funksiononte më,
një çift e thirri mjeshtrin që t’a rregullonte atë.
Kur ai e hapi pjesën e pasme të televizorit
ata u befasuan kur panë aty plot copa të vogla të bukës!
E ditën menjëherë kush e kishte bërë këtë.
Vajza e tyre e vogël, 4 vjeçare.
Pa marrë parasysh në cilën familje, çdo prind fillimisht
mërzitet kur e sheh këtë.
Në këtë rast nëna e saj nuk e qortoi atë,
por e pyeti pse kishte vepruar ashtu. Pasi që e
kuptoi pse, nënës i rrodhën lotët: Sqarimi i vogëlushes:
Ajo kishte parë në TV fëmijët e uritur të Afrikës, shkoi në
kuzhinë dhe i bëri copat e bukës aq të vogla sa të mund t’i
fuste nëpër vrimat prapa TV-së,
me shpresën se do të arrinin tek fëmijët e uritur në Afrikë

Fëmija : Mamííí , Mamííí , Mamííí Përse po Qan ?!
Mamí : Nuk Kam Asgjë !
Fëmíja : Mamííí , Mamííí , Mamííí Përse Po Qan ?!
Mamí : Nuk Kam Asgjë Zemra Vogël í Mamít .
Dítën Tjetër Fëmíja Shkon Në Dhomën e Mamít , Ku Kontrrollon Në Çantën e Saj Dhe Gjen Një Letër Nga Doktori Ku Thoshte Se Ishte Me Kancer Dhe Vetëm Pak Dítë í Kíshín Mbetur Për Të Jetuar Në Këtë Jetë .
Të Nesërmen Në Lajme , Fliteshe Për Një Femíjë Që Kíshte Bërë Vetvrasje Dhe Pranë Trupit Të Tíj Ishte Gjetur Një Letër Që Thoshte : " Mami , Po Të Pres Në Parajsë . "

NJE HISTORI E TRISHTE
Une shkova ne feste dhe mbajta mend ate qe me the ti.Me the te mos pija alkool, keshtu qe une piva nje Sprtie, dhe ndishesha krenare me veten time ashtu si me the edhe ti, qe ndiheshe krenare per mua!
Me the qe nuk duhet te pi dhe te ngas makinen, ndryshe nga disa miq, keshillat e tua kane qene gjithmone te drejta.
Kur festa mbaroi njerezit filluan te ngisnin makinat e tyre pa qene ne gjendje per ti ngare ato. Une shkova ne makinen time me mendimin se do te kthehesha ne shtepine time si gjithmone.
Nuk e mendoja se cfare me priste. Nene tani jam e shtrire ne rruge dhe degjoj policine qe thote: "Ai qe shkaktoi aksidentin ishte i pire."
Nene, zeri i tij me ngjan shume i larget. Gjaku im eshte perhapur gjithandej dhe une po perpiqem me gjithe forcat e mija qe te mbijetoj.
Degjoj doktorin qe thote: "Vajza nuk ka per te mbijetuar." "Jam e sigurt se ai qe shkaktoi aksidentin kishte pire, dhe mua tani me duhet te vdes. Pse e bejne kete gje njerezit nene? Duke ditur qe keshtu do te marrin shume jete. Dhimbja me ther si njemije thika.
Thuaj motres qe te mos qaj, thuaj babit qe te jete i forte, se kur te shkoj ne parajse do tju shikoj gjithmone nga lart te gjitheve.
Dikush duhet ta kish mesuar ate djale, se te pish dhe te ngasesh, eshte e gabuar.
Ndoshta nese prinderit e tij do ti kishin thene, une nuk do isha duke vdekur tani.
Frymemarrja po me dobesohet me shume. Nene keto jane castet e mija te fundit dhe jam shume e deshperuar.
Do doja te te perqafoja nene, nderkohe qe jam e shtrire ketu, te te thoja se sa shume te dua, nene...te...dua...nene......lamtumire."

(Keto fjale jane shkruar prej ne gazetari i cili ishte deshmitar i gjithe aksidentit.Me shume dhimbje ai i shkroi keto fjale dhe menjehere filloi sensibilizimin ne qytetin e tij.Nese e lexuat ju kerkoj nje gjest te vogel, qe dhe ju te klikoni 'Share' qe sa me shume njerez te jene te vetedijshem e te kujdesshem per veprimet e tyre ne kete prag festash.)

Djali duke bere muhabet me nje fantazme.
Djali: Si vdiqe?
Fantazma: Ne aksident duke shpetuar dite.
Djali: Sakrifikove jeten per dike?
Fantazma: Po, sepse nuk doja qe ajo te lendohet.
Djali: E paske dashur shum, kush e di sa e merzitur do jet ajo..
Fantazma: Jo , ajo esht e lumtur sepse djali qe un shpetova, esht djali qe ajo do ((

Do vije nje dite qe ti, do kerkosh te ndjehesh si me pare.....
Do vije nje dite qe do duash tu kthehesh kujtimeve te bukura qe ke jetuar dikur.....
Do vije nje dite qe do kerkosh te ndjehesh e perkrahur si dikur.....
Do vije nje dite qe do duash te ndjehesh e dashur, e adhuruar si dikur.....
Do vije nje dite qe do kerkosh pafund ata qe dikur te kuptonin.....
... Shume shpejt do vije nje dite qe do duash te grisesh mantelin e genjeshtert qe i ke hedhur vetes.....
Do kerkosh te dalesh nga guaska jote frymemarrese.....
Do kerkosh si e cmendur qe dikush te te kuptoje pa folur, te beje ate qe ti mendon pa u shprehur....qe dikush te te lexoje....te mendoje nen te njejten frekuence vale si ti.....

Dhe kur kjo dite te vij kujtohu :
Ti ishe e mbrojtur dikur nga dikush qe rendesi asnjehere nuk i dhe.....
Ti e kishe dikur dike qe te donte, mendonte vec per ty, te mbante thelle ne zemer, e te kishte te vetmin lot ne sy.....
Ai te kuptonte edhe pa folur.....
Ai te shihte ne sy dhe e dinte ate qe doje.....
Ai te degjonte zerin dhe e dinte a kishe lot ne sy,apo buzeqeshjen rrezatuese stampuar mbi buze...
Dikush dikur u mundua aq shume te te griste ate mantel qe frymen ngadale po ta merrte dhe thelle ne boten tende po te mbyllte.....
Dikush dikur u mundua te te tregonte rrugen e drejte.....
Dikush dikur u mundua te cante ate guaske ku ti strukeshe e trembur nga vetja, nga bota, nga ndjenjat, nga gjithcka.....
Dikush dikur dha gjithcka nga vetja qe ti te ndjenje sado pak lumturi.....

E pranove ti ate dikush dikur?????

Kujtohu qe Ti, dikur largove gjysmen e zemres tende nga vetja!!! Dhe jeto ditet qe do pasojne... Ashtu, e pergjysmuar...!

[ ....8 GENJESHTRAT E NENES TIME....]

Nëna ime jo gjithmonë e ka thënë të vërtetën… më ka gënjyer tetë herë në momentet e rëndësishme të jetës! Tregimi fillon me lindjen time. Kam lindur si djalë i vetëm në një familje të varfër… aq të varfër saqë nuk kishim ushqimin e mjaftueshëm.

Në raste të rralla ndodhte që të kishim pak oriz në shtëpi… Nëna përgatiste shujtën e thjeshtë dhe gjithmonë pjesën e saj të pjatës e hidhte në pjatën time duke thënë: “Ha biri im, unë nuk jam e uritur”… KJO ISHTE GËNJESHTRA E SAJ E PARË.

Kur u rrita pak, nëna ime pasi përfundonte punët e shtëpisë, shkonte te lumi që gjendej afër shtëpisë, duke shpresuar se do të zinte ndonjë peshk, që unë të kisha ushqim të shëndetshëm dhe të zhvillohesha sikur fëmijët tjerë. Me një rast, falënderoj Allahun, arriti t’i zej dy peshq. Nxitoi në shtëpi dhe i përgatiti dy peshqit dhe i vendosi para meje. Duke parë se unë me shije e ngrëna peshkun tim, ajo vendosi edhe peshkun e saj në pjatën time duke thënë: “Biri im, ja edhe këtë peshk timin, sepse ti e di që unë nuk e dua peshkun”…
KJO ISHTE GËNJESHTRA E SAJ E DYTË.

Koha kalonte dhe erdhi momenti që unë të hyja në shkollë. Meqë nuk kishim pasuri që unë të shkollohem, nëna hyri si shitëse te një tregtar i pasur. Një natë të ftohtë dhe me shi, nëna u vonua më tepër në punë. I brengosur dola nga shtëpia ta kërkoja. E vërejta duke ardhur me një torbë të rëndë të rrobave në dorë. E thirra: “Nënë, eja në shtëpi, është vonë dhe ftohtë.” Ajo buzëqeshi dhe tha: “Biri im, unë nuk jam e lodhur”… KJO ISHTE GËNJESHTRA E SAJ E TRETË.

Erdhi koha e provimeve të shkollës. Edhe pse ishte vapë e madhe, ajo dëshiroi të vinte me mua në shkollë. Dielli përcëllonte tokën, ndërsa sipërfaqja e rërës avullonte nga nxehtësia. Hyra në shkollë, ndërsa ajo mbeti duke pritur në oborrin e shkollës. Kur përfunduan provimet, dola nga shkolla e ajo më priti me përqafim amënor, mbushur me dashuri dhe mëshirë. Në dorë mbante një lëng të ftohtë që e kishte blerë për mua. Kur fillova ta pija, e ktheva kokën dhe vërejta atë, nga balli i saj rridhnin pika djerse. Ia ofrova gotën duke thënë: “Nënë, pi edhe ti pak”, ndërsa ajo tha: “Biri im, vetëm ti pije, unë nuk kam etje”… KJO ISHTE GËNJESHTRA E SAJ E KATËRT.

Pas vdekjes së babait tim, nëna jetoi një jetë të vështirë si e vejë. Mbi supet e saj mbajti tërë përgjegjësinë për udhëheqjen e shtëpisë, thjeshtë duhej të kujdesej për çdo gjë. Jeta ishte vështirësuar, dhe shumë shpesh ishim të uritur. Pranë shtëpisë sonë jetonte xhaxhai im, njeri i mirë, shpesh na sillte ushqim, por edhe ai ishte i varfër. Fqinjët kur panë që gjendja jonë ishte e papërballueshme, këshilluan nënën, e cila ishte ende e re, të martohej për dikë që do ta ndihmonte. Mirëpo, nëna ime refuzoi këtë këshillë duke thënë: “Unë nuk kam nevojë për dashuri”… KJO ISHTE GËNJESHTRA E SAJ E PESTË.

Pasi përfundova fakultetin, hyra në një punë me pagë të mirë në një firmë dhe vendosa ta marr përsipër kujdesin e shtëpisë. Meqë shëndeti i nënës ishte dobësuar, nuk mund të punonte si shitëse rrobash, filloi të shesë perime në treg. Kur nuk mundi më tej të punonte, unë ndava pjesën nga paga ime dhe ia dhashë asaj, ndërsa ajo i refuzoi duke thënë: “Biri im, ruaji të hollat, unë kam mjaft për vete”… KJO ISHTE GËNJESHTRA E SAJ E GJASHTË.

Vazhdova shkollimin e mëtejmë dhe shumë shpejtë u bëra magjistër. Paga ime u rrit edhe më shumë. Firma gjermane më ofroi një punë të mirë në Gjermani. U gëzova pa masë dhe fillova të ëndërroja për jetën e re të lumtur. E ftova nënën të vinte të jetojë me mua, por ajo refuzoi duke më thënë: “Biri im, unë nuk jam mësuar me jetë luksoze”… KJO ISHTE GËNJESHTRA E SAJ E SHTATË.

Koha kalonte, nëna ishte plakur dhe shumë shpejtë u sëmur nga karcinomi malinj. Në ato momente në mes meje dhe nënës sime të dashur ishin shumë shtete. I nevojitej përkujdesja e dikujt. I lashë të gjitha dhe u ktheva në shtëpi. Nënën e gjeta në shtrat. Kur më pa, u mundua të buzëqesh. Zemra m’u copëtua, sepse ishte e molisur. Nuk ishte më ajo nëna që e kam njohur… Lotët më shkonin rrëke nëpër fytyrën time, por edhe tani ajo u mundua të më ngushëllojë duke thënë: “Biri im, mos qaj, unë nuk kam dhembje!”… KJO ISHTE GËNJESHTRA E SAJ E TETË.

Pasi që tha këto fjalë, mbylli sytë dhe më nuk i hapi kurrë. Secilit që ka humbur nënën e tij të dashur, e këshilloj: Gjithmonë kujto se sa ka sakrifikuar ajo për ty

Ishte njehere nje djale i vogel..
dashuria e pare e te cilit ishte nje vajze e vogel ne nje foto
te cilen ai e gjeti ne nje cep rruge.. por ai ishte thjesht femije

Dhe ajo ishte thjesht nje fotot e humbur e nje vajze te vogel


kaloi kohe dhe ai u martua,por foton e mbante ende..
Nje dite gruaja e pa foton dhe i tha :
ku e ke gjetur kete foto ?

Burri i tha : Ahhhh kjo foto e kam gjetur ate qe kur kam qen nje femije,porr ti pse pyet?

Gruaja i kthehet dhe duke iu dridhur zeri i thot :
Te pyeta sepse kete foto e humba kur isha 7 vjeç

Pas 9 vitesh martese, hasa ne një tjeter dashuri te çiltër.Para disa kohësh, fillova te kaloj kohën me një grua të ve qe prej 19 viteve. Gruaja ime me parapriu me fjalët e saja, duke me thënë: “E di shumë mirë se sa e doni atë, perse nuk e gjen kohen te rrish me te”. Gruaja për të cilën më këshillonte shoqja ime të kaloj çaste me të, ishte Nëna ime, e cila kishte mbetur e vejë qe para 19 viteve. Punët dhe obligimet e shumta si dhe 3 fëmijët kishin bërë që nënën time ta vizitoj shumë rrallë. Një ditë prej ditësh, gjeta kohën që ta ftoj nënën time për darkë. Mora telefonin dhe e telefonova. Ishte bërë vonë dhe Nëna u bë merak kur ma dëgjoi zërin, nuk e kishte zakon që të flas me dikë në kohë të vona, dhe më pyeti: Si je biri im? Mirë jam Nënë - iu përgjigja. Të telefonova nga koshienca për të kaluar disa çaste me ju. Më pyeti: Vetëm ne të dy? U mendua pak dhe më tha: Më pëlqen propozimi yt... Ditën e enjte, pasi mbarova orarin e punës, u nisa për në shtëpinë ku banonte nëna ime. Ndihesha paksa i shqetësuar...Kur arrita në shtëpinë e nënës, vërejta se edhe ajo ishte paksa e merakosur dhe ishte duke pritur te dera e shtëpisë.
Ishte veshur bukur dhe m'u duk se kishte veshur fustanin e fundit qe ia kishte blerë babai im pak para se të vdiste. Duke buzëqeshur si një engjëll me tha: “Biri im, te gjithëve u kam thënë se sonte do të dalë me djalin tim, dhe që të gjithë janë gëzuar, andaj të gjithë me padurim presin kthimin tim për t'ju sqaruar hollësitë e këtij takimi”
Shkuam në një restorant jo të zakonshëm, mirëpo i bukur dhe i qetë, nëna u mbështet në krahun tim dhe dukej sikur të ishte një zonjë. Pasi u ulëm, fillova ta lexoj listën e gjellërave, edhe pse Nëna nuk ishte në gjendje të lexonte përveç shkronjave të mëdha. Gjërsa po lexoja listën e ushqimeve, Nëna më shikonte me një buzëqeshje të gjerë, me dy buzët e saja të çara, më ndërhyri, duke thënë:
"Kur ishe i vogël, unë isha ajo që lexoja për ju".
“Ndërsa tani ka ardhur koha të ta kthej këtë borxh dhe ja unë po lexoj sot për ty. Çlodhu dhe pusho nëna ime” - i thashë.
Gjatë tërë mbrëmjes biseduam dhe nuk kishte asgjë të rëndomtë, me përjashtim të nostalgjive dhe përditshmërisë sonë. Qëndruam aq shumë sa që koha ishte bërë shumë vonë. Pasi që u kthyem dhe arritëm te dera e shtëpisë, Nëna m'u drejtua me këto fjalë: “Kam dëshirë që te dalim së bashku përsëri, mirëpo me kusht që unë të paguaj”?
Ia putha dorën dhe i thashë lamtumirë. Pas disa ditësh, me erdhi lajmi se Nëna kishte ndërruar jetë. Kishte vdekur nga nje atak ne zemër.
E tërë kjo ndodhi për një kohë shumë te shkurtër që unë asgjë nuk munda të bej për te. Kaluan ca ditë dhe nga posta më arriti një letër e dërguar nga restoranti, në të cilin kishim darkuar unë dhe Nëna ime. Në të kishin qenë disa fjali të shkruara nga dora e Nënës sime: "Kam paguar faturën para kohe, duke e ditur se nuk do të kem rastin të takohem me ty përsëri. Me rëndësi është se bëra pagesën për dy persona, për ju dhe gruan e juaj. Ju kurresesi nuk mund ta përshkruani vlerën e asaj nate, në te cilën darkuam së bashku. Te dua shumë biri im". Në këtë moment, arrita të kuptoj domethënien e fjalës "Dashuri" apo "Te Dua".

Asgjë nuk ka vlerë me shumë sesa Prindërit, e në veçanti Nëna. Dhuroja kohën te cilën ata e meritojnë... Shpresoj se porosia dhe mesazhi i kësaj ngjarjeje do t'ju arrij edhe atyre te cilët ende i kanë prindërit gjallë..!!

Një vajzë u martua me një tregtar të pasur. Ai posedonte një punëtori të madhe në të cilën shiste pëlhura dhe veshje. Një ditë kishte blerë mish pule dhe kërkoi nga gruaja e tij që ta përgatiste në mënyrë që të hanin për darkë.
Kur filluan darkën dikush iu trokiti në derë. Burri e hapi derën dhe e shikoi një varfanjak të uritur i cili kërkonte diç për të ngrënë.
Burri refuzoi t’i jepte diçka, ia ngriti zërin dhe e largoi.
– ZOTI të faltë, zotëri – i tha lypësi – po të mos kisha nevojë të madhe dhe të mos më mundonte uria e madhe nuk do të trokitja në derën tënde!
Tregtari nuk priti që ta përfundonte lypësi, me forcë ia përplasi derën dhe u kthye pranë tavolinës.
– Pse ia mbylle derën ashtu atij të varfëri? – e pyeti gruaja.
– Çfarë duhej të bëja? – i nervozuar ia ktheu burri.
– Ke mundur t’i japësh një pjesë mishi, qoftë edhe krahët e pulës të cilat sa do pak do t’ia zbutnin urinë!
– A t’ia jap komplet krahët?! A je çmendur?!
– Por, të paktën ke mundur të sillesh mirë!
Pas një kohe duke shkuar në punëtori, tregtari e pa se e kishte kapluar flaka dhe se ishte djegur gjithçka brenda. I mërzitur u kthye në shtëpi dhe i tha gruas: – Flaka e ka shndërruar në hi punëtorinë time, kam mbetur pa as gjë!!
– Mos vuaj, burri im! Pajto me caktimin e ZOTIT ! Mos e humb shpresën nga mëshira e Tij, e Ai do të ta kompensojë.
– Dëgjomë grua, deri sa kjo nuk ndodh, shko te babit yt, sepse unë nuk mund të përkujdesem për ty!
Atëherë, gruaja e braktisi atë, mirëpo ZOTI e shpërbleu me martesë të re me një burrë i cili ishte i zoti dhe ishte i mëshirshëm ndaj mysafirëve. I ushqente të uriturit dhe nuk i largonte të varfrit dhe lypësit. Një natë kur u ulën për darkë dikush trokiti në derë. Ajo u ngrit të shohë se kush ishte.
– Është një lypës i cili ankohet se është i uritur dhe kërkon diçka për të ngrënë – tha gruaja.
– Jepja njërën nga këto dy pula. Neve na mjafton njëra. ZOTI do të na e kompensojë. Nuk do ta dëshpërojmë atë që na ka trokitur në derë.
-Sa i sjellshëm që je burri im!
Gruaja e mori pulën dhe ia dha lypësit. Por, u kthye me lot në sy për të vazhduar darkën. Kur (burri) e vërejti këtë gjë i tha asaj i habitur: – Ç’të bëri të qashë moj gruaja ime e dashur?!
– Po qaj nga mërzia e madhe!
Burri e pyeti për arsyen, ndërsa ajo iu përgjigj: – Po qaj sepse lypësi që ishte në derë, ishte ish-burri im!!!
Ajo ia tregoi tërë atë që kishte ngjarë me burrin e saj koprrac, i cili i ofendonte lypësit dhe i dëbonte ata duke mos iu dhuruar asgjë.
– Gruaja ime, nëse lypësi që kishte trokitur në derën tonë ishte burri yt i parë, atëherë dije se unë jam lypësi i parë! – i tha burri i saj bujar.

Ne nje rruge para syve te nje zonje , ndodhi nje aksident .
Nje djalosh plagoset shume rende dhe me ndihmen e disa njerzve qe ndodheshin aty e vune 20-vjecarin ne makinen e zonjes e cila e transportoj menjehere ne spital . Djaloshi kishte hemoragji . zonja arriti ne spital sa me shpejt qe mundej . Turni i nates mori djaloshin nga makina e zonjes dhe e futen brenda , hyri bashke me ta dhe zonja per te mesuar kush ishte djaloshi dhe per te njoftuar familjen e tij .
Mjeket e turnit diagnozuan se duhej menjehere te hynte ne sallen e operacionit , njofuan kirurgun i cili per te bere operacionin u duheshin 1000 euro !
Ja thane zonjes e cila i pyeti c'fare po ndodhte ndodhte dhe qe nuk e njihnte djaloshin .
Informuan mjekun por atij nuk i interesonte kjo , donte parate qe te mund te vazhdonte ta operonte .
Zonja duke pare djaloshin qe ngadale po vdiste tha : Mire vazhdoni po shkoj te sjell leket .
Dhe me te vertet zonja solli leket dhe atehere mjeku erdhi .
Por c'fare IRONIE! Si luan ndonjehere jeta me njerzit kur jane te etur vetem per para . Sapo pa djaloshin ai shtangu , ngeli ne vend , u zverdh , u zbardh , mori ngjyren e te vdekurit .
Ra mbi djaloshin duke uleritur ! Dhe djaloshi tha fjalet e tij te fundit ; -Baba me vrave . dhe dha shpirt.
Zonja e deshperuar nga kjo ngjarje me lot ne sy , ia hodhi parat ne fytyre mjekut dhe i tha…
-Merri te besh varimin e djalit tend ...

Ajo- Alo alo Zemer
Ai- Shpirti Im Sa Me Kish Mar Malli.. Pse Nuk Me Ke Mar Ne Tel
Ajo- Ah O Zemer... Prindrit Nuk Me Kan Len.. Ata Din Gjithcka.. (duke Qar)
Ai- O Shpirt Nga E Moren Vesh Ata Per Ne Te Dy cry
Ajo- O zemer Nuk E Di... Te Lutem Ti Mos Qaj.. Te Dua (me Gjysem Zeri)
Ai- Dhe Un Te Dua.. Po Si Nuk Do Flasim Kurr ßashk Shpirt
Ajo- Po Zemra Ime Do Me Ma r Shum Malli... Ata Do Me Fejojn Mua Me 1 Tijter Djal Qe Nuk E Dua cry
Ai- Qante Pa Pushim Lotet I binin si Shi... cry
Ajo- Ah O Zemra Ime E Di E Di Qe Me Do Po Te Lutem Me Harro Mua Dhe Gjej 1 Tijter Vajz Qe Te ßej Te Lumtur.. cry
Ai- Joo O Shpirt Ty Te Dua Ty Per Ty Do Vuaj Per Ty Do Qaj Dhe Zemren Time Per Ty Do E Jap.. Vajza- Qante Dhe Lotet Nuk Pushonin.. Donte 1 Djal Qe Prindrit Nuk E Donin...
Ajo- Me Harro heart Me Harro Un Ty Kurr Nuk Te bera Te Lumtur.. cry
Ai- Joo Kurr Shpirt
Ajo- heart Me Duhet Te Iki Po Me Therrasin Do Fejohem.. Por Ty Gjithmon Do Te mßaj Ne heart..
AI- Te Lutem Prit...
Ajo- Mbyll Tel (dhe Qan E Vetme)
Ai- Qan Qan Lotet Nuk Pushonin Mori 1 Cop Leter Dhe 1 Stilolaps Dhe Shkruajti " Ah O Shpirti Im Jam Un Qe Te Dua Dhe Te Dua Shum Po Te Shkruaj Per Te Then Se Kurr Nuk Do Te Harroj.. Dhe Ne Varr Do Te Kujtoj.. Nese Shikon Kete Leter Mbi Trupin Tim Dije Se Kam Vdekur Per 1 Dashuri Qe Kurr Nuk U Realizua.. Po Te Them Qe Atje Ku Do Shkoj Kurr Nje Vajz Tjeter Nuk Do Enderroj Per Ty Do Kujtoj Per Ty Do Mendoj.. Te Dua Do Te Them.. Ti sot Po Fejohesh Un Sot Do Vdes Ne Arkivol Do Jetoj Por Ty Kurr Nuk Do Te Harroj Te Dua"

-NJe dit para se ajo te martohej, lash nje amanet qe asaj i detikohej.
Vrava veten qe dasma e saj te anullohej, qellimin tim nuk e arrita, Per nje dashuri ne parajs Mberrita...
Te nesermen ora 10 casti qe aq shum adhuroja, si nje engjell nga lart cdo gje shikoja. Ajo veshur nuse me makin te zbukuruar, un i veshur dhen
der me arkivol te mbuluar. Njerzit e saj te gezuar me nje dor oriz e qellonin, njerzit e mi duke qar me nje dor dhe me mbulonin. Kuroratvun dhe ishin te gezuar, po dhe varri ime plot me kurora eshte mbuluar. Te 2 me makin benin xhiron ne qytet, te gjith nusen me buzeqeshje e shikonin, por nuk e dinin se ishte vrasesja e djalin qe ne cdo shtyll lajmerim vdekje lexonin. Varri ime nga te tjeret dallohet, se per ty nje amanet shkruhet. Nese nje dit do te pendohesh, eja te varri duke me therrit, se me kan veshur dhender dhe ty jam duke te prit. Nese nuk vjen dhe shum koh ka kaluar, eja te marresh kockat e mia se emrin tend kan formuar, ndoshta ateher do ta kuptosh sa te kam dashuruar

Nje histori shume prekese dhe shume domethenese


Ishin takuar rastësisht në një festë… Ajo ishte e përkryer. Ato ditë kishte aq shumë djem të pashëm që i vardiseshin asaj… Pas mbrëmjes ai e kishte ftuar vajzën për të pirë bashkë një kafe. Vajza ishte çuditur pakëz për ftesën e papritur të djaloshit, që as nuk i kishte rënë në sy gjatë mbrëmjes.
Menjëherë u ulën në kafenenë e thjeshtë përbri. Djaloshi ishte aq i emocionuar dhe nga të rrahurat e zemrës nuk nxirrte dot asnjë fjalë. Kjo gjendje dukej se i largoi kënaqësinë dhe vajzës.
Ndërsa ajo po bëhej gati të thoshte: “Gjithsesi, unë tani po iki”, djaloshi kishte thirrur kamerierin.
- Të lutem, më sill pak kripë. Më duhet për kafen.
Nga tavolinat përbri sy të habitur nisën të vështrojnë djaloshin. Kafe me kripë!
Dhe djaloshi u skuq i gjithi nga ndrojtja, hodhi kripën në kafe dhe nisi ta pijë.
Dhe vajza e merakosur iu drejtua: “Paskeni shije të çuditshme”.
Djaloshi u shpjegua: “Në fëmijëri kemi jetuar në breg të detit. Përherë luaja në det dhe në breg të detit. Shija e ujit të kripur të detit, asnjëherë nuk më është ndarë nga goja. Me këtë shije jam rritur. Këtë shije e dashuroj shumë. Kjo është dhe arsyeja se përse më pëlqen që kafen ta shijoj me kripë. Sa herë që ndiej atë shijen e kripës në gojë, kujtoj përherë fëmijërinë, shtëpinë dhe familjen time të lumtur… Nëna dhe babai akoma jetojnë në atë shtëpi në breg të detit. Aq shumë ndiej mall për ta dhe për shtëpinë…”
Ndërsa thoshte këto, sytë e djaloshit ishin përlotur… Dhe vajza dukej e prekur shumë nga ato që sapo dëgjoi. Nga ajo që kishte shpjeguar me sinqeritet djaloshi dukej se kishte shumë mall për familjen, shtëpinë dhe ishte tip i gjidshëm dhe i dashuronte shumë familjen dhe jetën familjare. Dikush që ka mall për shtëpinë, për familjen sigurisht që do ishte një tip familjar… Ndërkohë dhe vajza kishte nisur të tregonte rreth familjes së saj. Dhe ajo e kishte shtëpinë larg, ashtu si jeta dhe fëmijëria e djaloshit…
Edhe ajo i tregoi për familjen. U bë një bisedë e këndshme, e ngrohtë dhe e ëmbël. Dhe kjo bisedë u bë dhe themel i një lidhjeje të gjatë dhe të mrekullueshme, tamam si në ëndërr... vazhduan të takoheshin dhe të pinin kafe dhe ashtu si në çdo ëndërr të bukur, princi dhe princesha u martuan bashkë. Dhe jetuan një jetë të lumtur deri në fund. Në çdo kafe që princesha përgatiste për princin nuk harronte asnjëherë të hidhte brenda një lugë të vogël kripë, gjatë gjithë jetës…
E dinte se ai ashtu e pëlqente kafenë…
40 vjet më vonë, djaloshi tashmë i plakur largohet nga jeta. Të dashurës së jetës i kishte lenë një letër me mbishkrimin: “Hape pas vdekjes sime”. Thua se e ndiente se do largohej i pari nga kjo jetë.
Dhe mes rreshtave shkruhej: “Dashuria ime, e ëmbla ime. Të përgjërohem, me fal. Më fal, sepse gjithë jetën tonë e kam ndërtuar mbi një gënjeshtër. Një herë të vetme të kam gënjyer në jetë. Kafja me kripë. Besoj e kujton ditën e parë të takimit tonë? Isha aq i emocionuar dhe i bllokuar sa në vend që të thoja sheqer, kërkova kripë nga kamerieri. Ndërsa ti dhe të tjerët rreth e rrotull më shikonit me habi, vazhdova me gënjeshtër. Nuk më kishte shkuar në mendje se kjo gënjeshtër do të ishte shkaku kryesor i lidhjes sonë. Kam menduar me dhjetëra e qindra herë të të tregoj të vërtetën. Mirëpo çdo herë kam hequr dorë nga frika. Tashmë po vdes ndaj dhe s’kam asnjë arsye të kem frikë…
E vërteta: Asnjëherë s’më ka pëlqyer kafeja me kripë! Është një shije e çuditshme dhe njëkohësisht e shpifur. Por, që nga dita që të kam njohur e kam pirë atë kafen me shije të shpifur. Dhe, në të vërtetë, nuk ndiej aspak keqardhje. Të qenit bashkë me ty gjatë gjithë jetës ka qenë kënaqësia më e madhe e imja dhe për këtë lumturi i detyrohem kafes me kripë. Sikur të vija dhe një herë në jetë, të kem mundësi të rijetoj dhe një herë nga fillimi çdo çast, do të kisha dashur sërish të të njihja ty dhe të kaloja gjithë jetën me ty. Edhe sikur të isha i detyruar të pija gjatë gjithë jetës kafe me kripë…”
Lotët e gruas, tashmë të plakur, njomnin letrën. Një ditë njëri nga të afërmit e pyeti gruan e plakur: “Si është të pish një kafe me kripë?”
Gruas iu përlotën sytë… Dhe mjaftoi vetëm duke thënë: “Shumë e ëmbël…”

Mos u nzito!!!!


Ajo vajza qe sot ne klase e quajte k... eshte e virgjer! Djalin qe ti e quajte te
cale, ai ka punuar cdo nate per te ndihmuar familjen! Ate vajzen qe e shtyve nje dite me pare, ajo ka qene e abuzuar ne familje! Ate vajzen qe ti e quajte te shendoshe, ajo nuk ha dhe po vdes urie! Ai plaku qe ti talleshe me shenjat e tij ne fytyre e trup, ka luftuar per vendin e tij! ... Ate djalin qe ti e talle se qante, nena e tij po vdes! Ti mendon se i njeh ata. E di cfare? Ti nuk i njeh fare..! Mjaft the gjera vetem sepse do ti thuash, ti nuk e di sec dhembje ka ai njeri apo se cfare ndjen..! Mjaft gjykove o njeri..!

Kush duhej ftuar për të hyrë.. ??


Një grua po punonte kopshtin përpara shtëpisë së saj .Përpara iu shfaqën tre njerëz të vjetër ...
Ajo iu thotë : Nuk më dukeni të njohur por duhet t'ju ketë marrë uria . Ju lutem hyni në shtëpi të hani diçka .
Ata pyetën : Burri i shtëpisë ndodhet brenda ?
Jo - u përgjigj gruaja nuk ndodhet në shtëpi !
Gjithsesi ne nuk mund të futemi - thonë të tre njëzëri .
Pas disa orësh kur i shoqi u kthye në shtëpi , gruaja i tregoi gjithçka që i kishte ndodhur më parë .
Mirë - i thotë i shoqi - thuaju që u ktheva dhe le të urdhërojnë brenda .
Gruaja doli jashtë dhe i ftoi të hyjnë brenda .
Nuk mund të futemi që të tre në një shtëpi - i thanë pleqtë .
Përse ?- pyeti gruaja .
Njëri nga pleqtë i shpjegoi :Unë jam Dashuria , ndërsa ky është Pasuria dhe tjetri është Suksesi .

Tani shko brenda dhe pyet burrin tënd se kë dëshironi të futni brenda .
Gruaja futet në shtëpi dhe i tregon burrit bisedën që kishte bërë me tre pleqtë.
Ai u kënaq dhe i tha : Nëse është kështu ftojmë Pasurinë, të hyjë dhe të mbushi shtëpinë tonë.
Gruaja nuk ishte dakort : I dashur përse mos të fusim Suksesin ?

Vajza e çiftit ishte duke dëgjuar nga ana tjetër e shtëpisë dhe vjen me vrap : A nuk do ishte më mirë të ftonim Dashurinë ?Kështu familja jonë do mbushej plot dashuri .Dëgjojmë vajzën - i tha babai nënës .Shko jashtë dhe fute Dashurinë brenda .
Gruaja doli jashtë dhe tha : Dashuria është e ftuara jonë , urdhëro brenda .
Dashuria ngrihet nga stoli ku ishte ulur dhe drejtohet nga shtëpia .Edhe dy të tjerët ngrihen dhe e ndjekin pas .E çuditur gruaja i pyet :Unë ftova vetëm Dashurinë , pse erdhët edhe ju ?

Të tre folën njëkohësisht :Nëse do kishe ftuar Pasurinë ose Suksesin , dy të tjerët do rrinin jashtë .Por meqë ti ftove Dashurinë , ku shkon ajo shkojmë dhe ne .Atje ku ka Dashuri ka edhe Pasuri dhe Sukses !!

Nje djale ishte i lodhur duke lexuar mesazhet e te dashures, sepse ajo shkruante vetem I love u, a ke ngrene per sot, Me mungon, je jeta ime... etj etj

Nje nate , kur ai po flinte i vin nje mesazh prap nga e dashura e tij.
Ishte i lodhur, prandaj vendosi te mos e lexonte. U ul te flinte perseri.

Te nesermen e merr ne cel. nena e te dashures. Ajo po qante nderkoh qe po i thoshte se e dashura e tij kishte vdekur mbreme nga nje aksident rrugor...

Atij i kujtohet mesazhi qe i kishte derguar & e lexon : Shpirt, te lutem eja e me ndihmo, dikush po me ndjek!

Morali: Asnjehere mos i injoroni personat qe ju duan dhe kujdesen per ju, sepse nje dite do ta kuptoni se keni humbur henen, nderkohe qe po numeronit yjet

Ishin takuar rastësisht në një festë… Ajo ishte e përkryer. Ato ditë kishte aq shumë djem të pashëm që i vardiseshin asaj… Pas mbrëmjes ai e kishte ftuar vajzën për të pirë bashkë një kafe. Vajza ishte çuditur pakëz për ftesën e papritur të djaloshit, që as nuk i kishte rënë në sy gjatë mbrëmjes.

Menjëherë u ulën në kafenenë e thjeshtë përbri. Djaloshi ishte aq i emocionuar dhe nga të rrahurat e zemrës nuk nxirrte dot asnjë fjalë. Kjo gjendje dukej se i largoi kënaqësinë dhe vajzës.

Ndërsa ajo po bëhej gati të thoshte: “Gjithsesi, unë tani po iki”, djaloshi kishte thirrur kamerierin.

- Të lutem, më sill pak kripë. Më duhet për kafen.

Nga tavolinat përbri sy të habitur nisën të vështrojnë djaloshin. Kafe me kripë!

Dhe djaloshi u skuq i gjithi nga ndrojtja, hodhi kripën në kafe dhe nisi ta pijë.

Dhe vajza e merakosur iu drejtua: “Paskeni shije të çuditshme”.

Djaloshi u shpjegua: “Në fëmijëri kemi jetuar në breg të detit. Përherë luaja në det dhe në breg të detit. Shija e ujit të kripur të detit, asnjëherë nuk më është ndarë nga goja. Me këtë shije jam rritur. Këtë shije e dashuroj shumë. Kjo është dhe arsyeja se përse më pëlqen që kafen ta shijoj me kripë. Sa herë që ndiej atë shijen e kripës në gojë, kujtoj përherë fëmijërinë, shtëpinë dhe familjen time të lumtur… Nëna dhe babai akoma jetojnë në atë shtëpi në breg të detit. Aq shumë ndiej mall për ta dhe për shtëpinë…”

Ndërsa thoshte këto, sytë e djaloshit ishin përlotur… Dhe vajza dukej e prekur shumë nga ato që sapo dëgjoi. Nga ajo që kishte shpjeguar me sinqeritet djaloshi dukej se kishte shumë mall për familjen, shtëpinë dhe ishte tip i gjidshëm dhe i dashuronte shumë familjen dhe jetën familjare. Dikush që ka mall për shtëpinë, për familjen sigurisht që do ishte një tip familjar… Ndërkohë dhe vajza kishte nisur të tregonte rreth familjes së saj. Dhe ajo e kishte shtëpinë larg, ashtu si jeta dhe fëmijëria e djaloshit…

Edhe ajo i tregoi për familjen. U bë një bisedë e këndshme, e ngrohtë dhe e ëmbël. Dhe kjo bisedë u bë dhe themel i një lidhjeje të gjatë dhe të mrekullueshme, tamam si në ëndërr… vazhduan të takoheshin dhe të pinin kafe dhe ashtu si në çdo ëndërr të bukur, princi dhe princesha u martuan bashkë. Dhe jetuan një jetë të lumtur deri në fund. Në çdo kafe që princesha përgatiste për princin nuk harronte asnjëherë të hidhte brenda një lugë të vogël kripë, gjatë gjithë jetës…

E dinte se ai ashtu e pëlqente kafenë…

40 vjet më vonë, djaloshi tashmë i plakur largohet nga jeta. Të dashurës së jetës i kishte lenë një letër me mbishkrimin: “Hape pas vdekjes sime”. Thua se e ndiente se do largohej i pari nga kjo jetë.

Dhe mes rreshtave shkruhej: “Dashuria ime, e ëmbla ime. Të përgjërohem, me fal. Më fal, sepse gjithë jetën tonë e kam ndërtuar mbi një gënjeshtër. Një herë të vetme të kam gënjyer në jetë. Kafja me kripë. Besoj e kujton ditën e parë të takimit tonë? Isha aq i emocionuar dhe i bllokuar sa në vend që të thoja sheqer, kërkova kripë nga kamerieri. Ndërsa ti dhe të tjerët rreth e rrotull më shikonit me habi, vazhdova me gënjeshtër. Nuk më kishte shkuar në mendje se kjo gënjeshtër do të ishte shkaku kryesor i lidhjes sonë. Kam menduar me dhjetëra e qindra herë të të tregoj të vërtetën. Mirëpo çdo herë kam hequr dorë nga frika. Tashmë po vdes ndaj dhe s’kam asnjë arsye të kem frikë…

E vërteta: Asnjëherë s’më ka pëlqyer kafeja me kripë! Është një shije e çuditshme dhe njëkohësisht e shpifur. Por, që nga dita që të kam njohur e kam pirë atë kafen me shije të shpifur. Dhe, në të vërtetë, nuk ndiej aspak keqardhje. Të qenit bashkë me ty gjatë gjithë jetës ka qenë kënaqësia më e madhe e imja dhe për këtë lumturi i detyrohem kafes me kripë. Sikur të vija dhe një herë në jetë, të kem mundësi të rijetoj dhe një herë nga fillimi çdo çast, do të kisha dashur sërish të të njihja ty dhe të kaloja gjithë jetën me ty. Edhe sikur të isha i detyruar të pija gjatë gjithë jetës kafe me kripë…”

Lotët e gruas, tashmë të plakur, njomnin letrën. Një ditë njëri nga të afërmit e pyeti gruan e plakur: “Si është të pish një kafe me kripë?”

Gruas iu përlotën sytë… Dhe mjaftoi vetëm duke thënë: “Shumë e ëmbël…”

Pas 4 vite martesë, njerëzit filluan të flasin për martesën tonë. Nuk po kanë fëmijë, a thua tek kush është defekti?

Askush nuk e dinte, gjersa shkuan në spital për t’u kontrolluar ai dhe bashkëshortja e tij. Rezultatet treguan se gruaja është sterile, ndërsa burri është i shëndoshë. Hyri mjeku dhe tha : gruaja jote nuk lindë, është e sëmurë.

Burri tha: të Allahut jemi dhe tek Ai do të kthehemi, e pastaj e falënderojmë Allahun.

Burri i thotë mjekut, po e thërras gruan time, por thuaji asaj se defekti është tek unë e jo tek ajo, dhe kështu u morën vesh me njëri-tjetrin.

E mori gruan dhe hynë së bashku te mjeku. Mjeku ia priti duke i thënë : “ Burri juaj është steril”, dhe nuk ka shpresë për shërim, përveç shërimit nga ana e Allahut.

Burri tha: të Allahut jemi dhe tek Ai do të kthehemi, dhe filloi t’ i shfaqë shenjat e mërzisë, e njëkohësisht edhe pajtimit me caktimin e Allahut.

U kthyen në shtëpi dhe nuk shkuan shumë ditë u përhap lajmi tek familjarët dhe farefisi.

Kaluan 5 vite martesë dhe dy bashkëshortët po bënin durim, derisa erdhi momenti dhe gruaja i thotë burrit: o filan të kam duruar qe 9 vite, tani kërkoj shkurorëzim nga ti. Edhe pse ajo në sytë e njerëzve dukej si gruaja më e mirë dhe më e sjellshme, gruaja që qëndroi pranë burrit të saj edhe pse ai ishte steril gjatë gjithë asaj kohe, dhe ajo ka të drejtë në fjalën e saj, përderisa burri është neglizhent për shëndetin dhe shërimin e tij.

Gruaja: dëshiroj të martohem dhe të shohë fëmijët e mi.Burri i thotë: oj gruaja ime, kjo është sprovë nga Allahu.

Gruaja: Po. Do të qëndroj me ty vetëm edhe këtë vit.

Burri u pajtua me këtë, ndërsa shpresa tek Allahu ishte e madhe.

Nuk kaloi shumë kohë nga kjo bisedë, kur gruaja u sëmurë nga veshka dhe filloi të lëkundë ndjenjat e saj.

Filloi ta qortojë burrin e saj për mosshkurorëzimin dhe se ai është shkaktar për gjithë këtë. Pse nuk me shkurorëzove t’i isha martuar dhe ti kisha lindë fëmijët e mi?
Kjo grua u shtri në spital, ndërsa burri i thotë se do të udhëtojë drejt shteteve të perëndimit për të kryer disa punë. Gruaja i thotë do të udhëtosh? Tha po, për ta kërkuar një veshkë!

I telefonoi gruas. e përgëzoi se ka gjetë një person që do të ia dhurojë veshkën, dhe se do të kthehet shumë shpejt.

Një ditë para operacionit erdhi dhuruesi i veshkës, i cili kishte shtetësi arabe e përshëndeti burrin, babanë dhe vëllain e gruas dhe nga ata mori shumë lëvdata.

Burri kërkoi leje nga gruaja e tij të udhëtojë jashtë vendit (A.Saudite) për ti mbaruar disa punë, ndërsa ajo i thoshte se po udhëton në kohën kur unë po operohem. Shko! Edhe ashtu ti nuk je bashkëshorti im!.
Operacioni ishte i suksesshëm, burri pas një jave u kthye në shtëpi dhe tek ai po vëreheshin shenjat e lodhjes dhe rraskapitjes.

Mos mendo larg, ai ishte qe ia kishte dhuruar veshkën!!E burri me shtetësi arabe ishte vetëm një dramë.

Po, vërtet ai ia ka dhuruar veshkën gruas së tij, dhe për këtë nuk e dinte askush.

Nëntë muaj pas operacionit gruaja mbetet shtatzënë dhe një lindë një vajzë.

Gëzimi i kaploi të gjithë, familjen, fqinjët, burrin dhe gruan. Jeta e tyre iu rikthye normalitetit.

Burri gjate kësaj kohe mbaroi magjistraturën dhe doktoraturën në sheriatin islam dhe punonte si noter në qytetin e Xhides.

E shfrytëzoi këtë kohë për t’u bërë edhe hafiz i Kur’anit , e po ashtu kishte marrur me sened edhe rivajetin e Hafsit.

Një shok thotë: kemi qenë udhëtarë me të, dhe ai kishte harruar ditarin e jetës së tij mbi tavolinë, të cilin e kishte lexuar gruaja e tij dhe menjëherë e kishte telefonuar duke qajtur, ndërsa kjo e qajtur e gruas bëri që edhe ai të zhgrehet në vaj.

Kam ndenjur me shokun tim pas një kohë dhe më ka thënë: ajo nuk mund të më shikojë me sy që prej tre muajsh, kur flet shikon poshtë dhe i dridhen sytë.
Më ka thënë: në dhjetë vitet fundit kam shijuar të gjitha llojet e dhimbjes:

- kam qajtur dhe s’ka pasur kush të mi fshijë lotët, ndërsa ajo qante dhe isha unë ai që ia fshija lotët,

-isha i huaj në shtëpi në mesin e familjarëve të mi, e ajo ishte gruaja e përkëledhur dhe e mëshiruar.-isha unë që gaboja, e ajo nuk gabonte…isha e isha...

Ndërsa tash besoj se lotët e tij ishin të mjaftueshëm që të kuptoj se si Allahu e shpërbleu për durimin e tij gjatë gjithë atyre viteve.
E kam jetuar këtë tregim, edhe pse mund të thuash se ishte iluzion. Por jo. Ishte një realitet.

Si kjo grua ka shumë, por a thua ka burra sikurse ky?!

E dashur ... me vjen keq qe do e mbyllim ktu kete bisede ishte vertete kenaqesi te te njihja. Tani ka ardhur koha te tregohem i sinqerte dhe te tregoj te verteten. Shpresoj ta mbash veten. Une vuaj nga nje semundje e pasherueshme ne bark 'kancer' dhe ditet e mia jane te numeruara. Arsyja qe me sollen ne plazh dhe qe te shpenzoj sa leke te dua ktu ishte te me benin sado pak te lumtur ne keto dite te mbetura por lumturia ime nuk ishte plazhi apo leket po ishin bisedat qe beja me ty. Kur me flisje per jeten (nqs e mban mend nje nate) mua me dhimte shpirti sepse po e kuptoja me te vertete c'eshte jeta dhe une nuk kisha mundesi te perballesha me te. Po zoti eshte ai qe na krijoje dhe ai na e merr jeten ndonjehere dhe padrejtesishte. Po cti besh ky eshte fati im. Arsyja qe nuk mesoj me ne shkolle eshte se nuk kam te ardhme se po te kisha doja te behesha poet dhe mjek. Po cti bejsh ky eshte fati im. Ne vit te pare mungova 1 muaj dhe te gjithe mendonin se po behem operim per 'apandesit' ne Tr ne fak po behesha per kancer ne Dallas Amerike po doktori me gjithe ate stermundim me dha vetem 2 vite jete. Po cti bejsh ky eshte fati im. Do ta marr me vete kujtimin tend kujtimin e nje vajze te mrekullueshme nje vajze unike qe me beri ti jetoj ato pak dite si te ishin shume vite. Dua te te falemderoj sh kur me beje te qeshja por e qeshmja ime ishte thare para 2 viteve. Po cti bejsh ky eshte fati im. Do te kisha deshire te jetoja te pakten dhe nje vit qe te festonim mbremjen e Matures po cti bejsh ky eshte fati im. Doja te kisha nje grua te mire,te kisha femi,ti shikoja te rriteshin,te kisha dhe une nje pasardhes nje qe do te nderonte kujtimin tim po cti bejsh ky eshte fati im.Lamtumir e dashura ime ishe gjeja me e bukur ne jeten time