MËNGJESPRITJET E MIA


Embëlsinë, aromën që sjell mirëjeta,
Të mpleksur në një tufë gëzimesh,
E frymëzuar, ngarend e ngrohtë si vera,
Fushëzemra ngazëllehet mes fluturimesh!

Unë thëllëza - zëshëndoshë e gazmore,
Trupvogël, e llastuar si arabeskë e brishtë,
Ngelur përherë qenie e kulluar tingëllore,
E zhytur ëndrrave të pastërta dlirësisht.

Shtrydhem deri në thelb të thelbit,
Ngadalthi ngjitem ylberit të ngjyrshëm.
Më prek ballukeve e zgjatura fije e grurit,
Kënga e pafundësisë jehon magjishëm .

Në mua vezullojnë fijeartat ndriçime
Si shtojzovalle përzgjatem, prek fletët,
Burimeve kaltroshe rrjedh pa tepërime,
Me shpirt të yllëzuar pres mëngjeset.

E ushqyer me ndjenjën e pastër të njerëzisë,
I lumturohem çdo dite si shpërblim të hyjnisë!...

TELAT E SHPIRTIT


Ndriçohen dritëmendimet
Nën lëkurën e mëndafshët,
Dhe shkëlqejnë burimet
Afër mëngjesit gri plot afsh.

Të lehtat qeshje ngazëllyese,
Inde të ndezura të flakërimës,
Kaplojnë ndjenja mbërthyese,
Zhurma i thërret drithërimës.

Lëvrojnë në mua ëndërrat,
Në arat e shpirtit mbijnë,
Duke shkundur në dej flatrat,
Për të kërcyer mbi largësinë.

Dhe afshin që fryn mbi mua,
Vibrimet që më japin tingujhije,
Pëshpëritjet e buzëve të tua,
Kthehen në koncert dashurije.

Dhe telat e shpirtit, tingëllojnë me shije!...

NGROHTËFLAKA E ÇELSIT


Truplarë me dritë hëne dhe e yllëzuar,
Çelësin e zemrës atë natë kam kërkuar.

Qiejyjet zbritën,si qirinjë plot kureshtje,
Dritëndezur pa fikur, ndriçuan në heshtje.

Kur çelesin e mora valërizonte flaka,
Çiflitjet u shpërblyen me nota të arta.

Fytyrënuri, ngjyrmjaltin e mori vjeshje,
Gojëmëritura u ngarkua me buzëqeshje.

Çelësartë të dhuroj dhe kalanë e mbretërisë,
E pastër të flakërojë ndjenjëmbla e dashurisë.

Ngrohtflaka e saj gjithmonë të përshëndrisë!...

PËRPARA PASQYRËS


Përara pasqyrës qëndroj dhe mahnitem,
Thellë ne sytë e mi shikoj tënden fytyrë,
Del nga syri im dhe i tëri behesh portret,
Rrezaton gjithçka,me fjalet e tua më prek.

Pasqyra shndërrohet në diell të praruar,
Zëbuzëqeshja mbush dhomën me jehonë.
Dora jote qëndron mbi supin tim të zbuluar,
Dhe buzët e zgjatura arome puthje të lëshojnë.

Rrezë - dora më prek, më ledhaton mbi sup,
Pastaj vë dorën përmbi timen buzë.
Nga kënaqesitë kthej kokën të të puth.
Por Ti humbet si fluskë sapuni në ujë.

Kudo kap dhe dëgjoj vetëm zërin tënd,
Veshët shtërngoj,nuk di si t'u besoj
Tek cicërijnë lehtë të ëmblën këngë,
"Reja e bardhë,TY, për mua të nusërojë!"

Ti prap me djeg me tënden buzë mbi ballë,
Duart leviz si vetëtimë të të ndjej dhe prek.
E përhumbur luftoj me ndjenjën që më kall,
Por ti më ikën si shkëndijë, vetëtimë e shpejtë.

Kthehem e trullosur mbi pasqyrën në mur,
Rrezen e ngrohte dua ta shoh, dhe me të të flas.
Janë sytë e mi të vërbër,edhe pse s'ishin kurrë,
Si e çmendur rrah këmbët, duart, dhe bërtas:

"O njeri!...Po ...Po!..Ti që timen zemër e burgose,
dil të të shoh,dil, ndjej të rrahurat e mia në plandosje"!

KËRKIM STRUKJE


O terr i mbrëmjes, pse më prek dhe mbështjell,
Pse tika-takun rreth vdekjes e rreh dhe e sjell?
Ku të struket e fshihet trupi i brishtë dhe i mpirë,
Lotsyrin si ta thaj,si ta kthjelloj shikimin e dlirë.

Vazhgën lumenj vuajtjesh,t'a kujtoj ma ka ënda,
Dhe ti marr të kyçura edhe në arkë mbrënda.
Nese kthehem në këtë stine të vjetër, apo stinë tjetër
Trishtimin mbi mua,do e lexoni mbi timen letër!

Drita e flakëruar më merr drejt qiellit,më mbeshtjell,
Trishtimin me shkëdija parajse,shpirtit tim i mbjellë.
Lojën e Diellit dhe Hënës mundësoje të përshëndrisë,
Pas ikjes sime,askush të mos derdhi lotin e mërzisë.

Për fatin tim u dogja vetë, ndaj dua,JU t'i gëzoheni mrekullisë!...

PËRPLASJE E MANUSHAQTË



Nën vijën e hollë melodike të violinës,
Shfaqet,ngrihet në mua një dëshirë e paepur,
Përplasje e manushaqtë e valëve të shpirtit,
Një mbresë e pakapshme, që më lë të etur.

Valë imagjinare që zbuten, por nuk zhduken,
Nga hijet e drites së hënës rishfaqen,
Si kontur dritëhija jote në mua struket,
Dhe sytë përftyrojnë tingujt që kapen.

Një magji luan,vallzon,puhizon në mua,
Si erërat e trendafilit që përhapen në ajrin e lagësht,
Rreth fytyrës synojnë, dhe përhapin aromën – ftua,
Përvijojnë arabeska,ndjesi ëmbëlsie në timin kopësht.

Notat u tretën para se kjo ndjesi të kristalizohej,
Aq sa të mos zbuten nga notat, që lindin në vazhdim,
Mjegull që të mbështjell me lëngshmërinë e saj,
Nuk kapet dot, por zhytet në të thellin tundim.

Një sprovë, si të ndërtosh themele mes valësh,
Që mbesin si motive fluturake mes rërës dhe dallgës.

MUROSA BUZËQESHJEN

Jetë plotë dhimbje,
Zhgënjime dhe humbje.
Humbje të lumturisë,
Humbje të lirisë së kërkuar,
Kërkim të miqësisë së harruar.
Kërkim të një ndjenje vendlindje,
Por gjithmonë kërkim në ikje!…

Gurë mbi gurë kalita një mur
Që shkatërroi jetën time,
Flakëroi shpresën,
më zhveshi nga e bukura,
Shkelmojë besën.

Fajtore më bëjnë!…
Fajtore, pse murosa veten time,
Murosa buzëqeshjen në vaj,
Një buzëqeshje me dhimbje në shpirt,
Bashkë me dëshirën – si, kah, ku të ik!?

Pas murit tim, maska!
Njerëz!..Mosbesi!…Tradhë
MUROSA BUZËQESHJEN

Jetë plotë dhimbje,
Zhgënjime dhe humbje.
Humbje të lumturisë,
Humbje të lirisë së kërkuar,
Kërkim të miqësisë së harruar.
Kërkim të një ndjenje vendlindje,
Por gjithmonë kërkim në ikje!…

Gurë mbi gurë kalita një mur
Që shkatërroi jetën time,
Flakëroi shpresën,
më zhveshi nga e bukura,
Shkelmojë besën.

Fajtore më bëjnë!…
Fajtore, pse murosa veten time,
Murosa buzëqeshjen në vaj,
Një buzëqeshje me dhimbje në shpirt,
Bashkë me dëshirën – si, kah, ku të ik!?

Pas murit tim, maska!
Njerëz!..Mosbesi!…Tradhë
ti!…Moskuptim!…
Gracka!…Rreziqe!…Fliji

m!…
E unë !.. në një burg të ndërtuar nga unë!..
Burg që harruar ja kam ndërtimin,
Që si hije më ndjek gjithkund.
Një terr i vetmisë!
Kërkim në zgjidhje!
Zgjidhje në një dhimbje tjetër!?…
Dhe tjetra të mbetët e vjetër!..

Krahë të thyer!
Një greminë,
Ku unë bie poshtë e më poshtë
Në kërkim të një zgjidhje,
Kërkim i të bukurit kopsht!..

Rënja e fundit!…
Dhembja e fundit!…
Një hap i vetëm!…
Të luftojë me murin tim!…
Ta shkatërroj!Ta flak!Ta rrënoj!
Ta mbys!…
Dhe në fund!…
Një jetë e re të lindi!
SHPRESA, e përcjellë nga BESA!