Sonte jam vetem !
Kjo dhome , sa bosh me duket sonte, sa e ftohte, e akullt... Po eshte e
njejta ama qe dukej aq e ngrohte, aq e bukur sa mund te rrija edhe me
dit te tera pa dalur fare , nga kjo dhome, sepse Ishe Ti ktu,
ike duke mar me vete gjith pozitivitetin rreth meje ....
E une qendroj e strukur ne nje qoshe, duke veshtruar ne cdo cep te
dhomes, sa e shkret duket, pa ty, dhe une kam ftohte, kam shume ftohte,
acari deperton thell ne shpirtin tim.
Mbyll syt dhe kujtoj mijera momente te kaluara se bashku, plot dashuri , pasion....
Dua te di, po vdes te di , ku je , me ke je ? Ato duar qe dikur me ledhatonin vetem mua tani kush ti puth?
Me syt e zemres te kerkoj te te gjej, me ngjan sikur degjoj te qeshuren e
nje femre qe qendron ne krahet e tua, mbase kerkon te mari dicka qe se
mer dot! Sepse gjerat njeher perjetohen , njeher falen, smund te
rikthehen mbrapsht
Apo ndoshta mundohesh me ane te saj te cmallesh per mua?! Ajo e ndjen, e
di, eshte femer, mu si une, e ndjen se po mer dicka qe nuk i takon, ne
fakt, nuk po mer asgje, thjesht tenton, sepse ajo do ta ndjej shume
shpejt se mund te te ketvetem fizikisht do ta kuptoj shume shpejt qe
ritmet e nje zemre nuk rrahin fort per te, do ta kuptoj qe personi qe ka
ne krah e shikon ate por shef nje tjeter, do ta kuptoj qe brenda tij ai
kerkon ate, ate me te cilen ndjeheshin thjesht NJE E plotesonin
persosshmerisht njeri/tjetrin dhe -ajo- do ta kuptoj sa e tepert eshte
dhe c krim te madh qe ben ....
Do ta kuptoj qe sa her e shtrengon fort ne krahet e tu, deshiron te mos
ishte ajo , por te ishte vajza e cila te fali gezimin, hidherimin,
pasionin dashurin dhe gjithcka, gjithcka qe kishte ....
Dhe une, vazhdoj te dridhem nga i ftohti, nga acari i tmerrshem qe ka
pushtuar zemren time, veshtrimin kthej nga dera, sa lutem qe ajo te
hapet dhe te hysh TI, te me thuash se tentove te me harrosh por se ben
dot, te me thuash se gjithcka do fillojme aty ke e lam, te me thuash se
une do te di te qesh serish, do te mund te ndjehem femra e duhur per ty,
serish.................
Kur nje femer dashuron !Ti, femer e brishte , delikate qe ne dukje ngjan
sikur nuk do perballoje as dramen me pak te hidhur, por qe ne te vertet
je aq e forte sa i perballon edhe grushtat me te forte te mundshem me te
cilet mund te te godasi jeta. Dhe jo vetem kaq, por ti di te ngrihesh
pas cdo renie, shpirti jot te eshte lenduar sa e sa her, zemra jote te
eshte thyer fort, copetuar ne mijera pjes, por edhe ajo nje e njemijta
pjes e asaj zemre bujare di te rrafi fort, fuqishem, edhe ate ndoshta
pikerisht per ate person i cili e theu keq kte zemer. Sepse, nje femer
di te fali, nje femer di te dashuroj, di te bej gjithcka - gjithcka per
ta pasur ate qe do. Ajo nuk do t ja dij per pengesa, nuk do tja dij nese
ti ia kthen apo jo dashurin, ajo di vetem te japi maksimumin e saj.
Edhe kur ne shpirt e shtrengon nje dhimbje e papershkrueshme ajo nuk
humbet buzeqeshjen nga fytyra e saj, edhe kur ai qe e deshti me shume se
gjithcka i kthen shpinden, ajo pranon lumturin e tij, qofte kjo edhe
sikur ti kushtoj me vuajtjen dhe dhimbjen e saj...
Ajo, jo se nuk mundet te harroj, por NUK DO, nuk do te harroj ate qe e
beri te qesh e te qaj, ajo mund te vazhdoj jeten para por nuk i duhet
patjeter te harroj, sepse gjithcka qe kaloi e sollen ate aty ku eshte,
cdo kujtim ka zen nje vend te caktuar ne keshtjellen e larmishme te
ndertuar nder vite...
Kur nje femer dashuron, dashuria nuk ka kufi, nuk ka kushte ,nuk ka te pamunduren !
Por , ti mashkull i quajtur njeri ! Nuk e di qe kur nje femer qan yjet
me e humbasin shkelqimin e tyre dhe qiellin e pushton erresira e
tmerrshme ? Ti, qenie e hekurt qe usHqehesh me vuajtjen e tjetres, si
mund te jesh kaq zemer gur ? Si mund te tregohesh kaq indiferent ndaj
nje dashurie te madhe qe te ofroi jeta? Apo gjithcka qenka kaq e
padrejte sa qe u ofrohet e kunderta nga c'meritojne???
Por jo, heret a vone marim ate qe meritojm, heret a vone te kthehet me
te njejten monedh dhe ty, ateher ndoshta do e kuptosh se cdo te thot, te
duash, te humbasesh, te shpresosh, te presesh edhe ateher kur ste vje
njeri.....
Sepse, nuk mund te krijosh lumturin tende mbi vuajtjen e nje tjetre, do
kesh gjithmone nje "themel" i cili do lekundet fort per te te kujtuar
kush ke qene !!!