Shkencëtarët besojnë se kanë mundur të zbulojnë me dhjetëra satelitë ‘Nanus’ dhe galaktika të tjera të cilat rrotullohen rreth galaktikës sonë. Këto objekte kanë aftësi tërheqëse të masës së gazit dhe të formave të tjera të materies normale, ato janë të dukshëm nga teleskopët normal e të sofistikuar që disponojnë shkencëtarët.
Teoria e materies së errët -pjesa më madhe e universit përbëhet nga kjo lëndë e padukshme e cila bashkëvepron me lëndën normale, vetëm ndërmjet gravitetit dhe lindja e saj ishte një domosdoshmëri për të shpjeguar masën e munguar të universit- parashikon se me qindra e mijë grumbullime mikroskopike të lëndës së errët (nano galaktikat) mund të gjenden rreth orbitës së galaktikës (rruga e qumështit) sonë dhe të galaktikave të tyre fqinje dhe të galaktikës së Andromedës.
Lënda e errët u shfaq si domosdoshmëri për të shpjeguar mungesën e masës së Universit. Që të punojnë në harmoni, përpjesëtimet e kësaj lënde, janë të nevojshme disa veti të afta, të cilat e ‘detyrojnë’ atë në një sjellje specifike.
Nëse çdo një nga këto koordinata të materies së errët janë të vërteta, atëherë rezulton se ekzistojnë sasi të mëdha të masës së materies së errët përreth galaktikës sonë dhe galaktikave fqinje, pavarësisht nëse ato janë në formë spirale, vezake apo shufre.
Gjithashtu, vëzhgimet treguan një numër të kufizuar -rreth 60- të nano satelitëve të galaktikave.
Sipas astronomëve, materia e errët bashkëvepron me materien normale, vetëm ndërmjet gravitetit. Prandaj, lënda e krijuara prej kësaj mase, duhet të jetë në pozicion të tërheq të paktën një numër të konsiderueshëm resh gazi, të cilat mund të emetojnë një sasi të konsiderueshme rreze drite që të mund t’i zbulojmë.
Kur kjo ide, u shfaq në praktik, specialistët zbuluan mbi 60 galaktika të ngjashme me galaktikën tonë, por jo me qindra e mijë të tjerave që gjendeshin përreth. Megjithatë, astronom nga Universiteti i Kolumbisë –siç astrofizikania Jana Grcevich- thonë se studimi dështojë se paraardhësit e tyre, e përqendruan studimin dhe kërkim e tyre vetëm mbi Yje.
Por me anë të një studimi të mbështetur në radioteleskopin (GALFA-HI) si pikënisje, ekipi vendosi të kërkojë jo Yje, por akumulimet e gazit dhe hidrogjenit.
Këto pretendohet të jenë m pak të dukshme, por më të shpeshta.
Observatori Arecibo, është më i madhi me ekspozim të vetëm, radioteleskop në botë.
“Ka diferencë midis modeleve të materies së errët e të ftohtë dhe vëzhgimet
përsa i përket numrit të ulët të masës së galaktikave -problemi i satelitëve të humbur”, shpjegon shkencëtarja Jana Grcevich, e cila bashkë me ekipin e shkencëtarëve të saj, identifikojë mbi 54 kandidat mini-satelit.