Shteti
MoshaDASHURIA PËR NËNËN
Tregimi qe vijon është një tregim i shkurtër, mirëpo shume tërheqës dhe kuptimplotë. Mbetem me shpresë se do t’u pëlqej shumë...
Pas 21 vitesh martese, hasa ne një dashuri te çiltër.
Para disa kohesh, fillova te kaloj kohen me një grua te ve qysh prej 19
vite. Gruaja ime ma parapriu me fjalët e saja, duke thënë: E di shume
mire se sa e doni atë...Gruaja për te cilën me këshillonte shoqja ime te
kaloj çaste me te, ishte Nëna ime, e cila kishte mbetur e vejë qysh
para 19 viteve. Punët dhe obligimet e shumta si dhe 3 fëmijët kishin
bërë qe nenën time ta vizitoj shume rralle.Nje ditë prej ditesh, gjeta
kohën qe ta ftoj nënën time per darkë. Mora telefonin dhe e telefonova.
Ishte bërë vonë dhe Nena u be merak kur ma degjoi zerin, nuk e kishte
zakon qe te flas me dikend ne kohe te vona, dhe me pyeti: Si je biri im?
Mire jam nene- iu pergjigja. Te telefonova nga koshienca per te kaluar
disa çaste me ty. Me pyeti: Vetem ne te dy? U mendua pak dhe me tha: Me
pelqen propozimi yt...Diten e enjte, pasi mbarova orarin e punës, u nisa
per ne shtepine ku banonte nena ime. Ndihesha paksa i shqetësuar...Kur
arrita ne shtëpinë e nënës, vërejta se edhe ajo ishte paksa e merakosur
dhe ishte duke pritur te dera e shtëpisë. Ishte
veshur bukur dhe mu duk se kishte veshur fustanin e fundit qe ia
kishte blerë babai im pak para se te vdiste.Duke buzëqeshur si nje
engjëll me tha: Biri im, te gjithëve iu kam thënë se sonte do te dalë me
djalin tim, dhe qe te gjithe jane gezuar, andaj te gjithe me padurim
presin kthimin tim per t’ua sqaruar hollesite e ketij takimi.Shkuam ne
nje restaurant jo te zakonshem, mirëpo i bukur dhe i qete, nena u
mbeshtet ne krahun tim dhe dukej sikur te ishte nje zonje. Pasi u ulem,
fillova ta lexoj listen e gjellerave, edhe pse nena nuk ishte ne gjendje
te lexonte perveq shkronjave te medha. Gjersa po lexoja listen e
ushqimeve, nena me shiqonte me nje buzëqeshje te gjere, me dy buzet e
saja te çara, me ndërhyri, duke thene: “Kur ishe i vogel, une isha ajo
qe lexoja per ju”. Ndersa tani ka ardhur koha te ta kthej kete borxh dhe
ja une po lexoj sot per ty. اlodhu dhe pusho nena ime – i thashe. Gjate
tere mbrëmjes biseduam dhe nuk kishte asgjë te rendomte, me përjashtim
te nostalgjive dhe perditshmerise sone. Qëndruam aq shume sa qe koha
ishte bere shume vone. Pasi qe u kthyem dhe arritem te dera e shtepise,
me tha Nena: Kam deshire qe te dalim sebashku perseri, mirëpo me kusht
qe une te paguaj? Ia putha doren dhe i thashe lamtumire. Pas disa
ditesh, me erdhi lajmi se Nena kishte nderruar jete. Kishte vdekur nga
sulmi ne zemër. E tere kjo ndodhi per nje kohe shume te shkurter qe une
asgje nuk munda te bej per te. Kaluan ca dite dhe nga posta me arriti
nje leter e derguar nga restauranti, ne te cilin
kishim darkuar une dhe nena ime. Ne te kishin qene disa fjali te
shkruara nga dora e Nenes sime: “Kam paguar faturen para kohe, duke e
ditur se nuk do te kem rastin te takohem me ty perseri. Me rendesi eshte
se bera pagesen per dy persona, per ju dhe gruan e juaj. Ju assesi nuk
mund ta pershkruani vleren e asaj nate, ne te cilen darkuam sebashku. Te
dua shume biri im”.
Ne kete moment, arrita te kuptoj domethënien e fjales “Dashuri” apo “Te
Dua”. Nuk mund ta kuptosh domethenien madheshtore te kesaj fjale derisa
nga dashuria juaj te mos vjele miresi dhe bukuri edhe pala tjeter ashtu
siq beri nena ime. Asgje nuk ka vlere me shume sesa Prinderit, e ne
veçanti Nena. Dhuroja kohen te cilen ata e meritojne...Duhet ditur se ky
eshte obligim i Allahut dhe i Prinderve, prandaj keto gjera nuk
shtyhen. Me kete rast, me ra ndermend tregimi kur qe pyetur Abdull-llah
Bin Umeri: “Nena ime eshte e moshuar, nuk mund te levize fare, dhe me
duhet ta bart ne çdo vend, madje edhe kur ta kryen nevojen...Nganjehere
nuk ka fuqi qe ta permbanë veten keshtuqë, kryen nevojen duke qene ne
duart apo shpinen time...A mendon se une e kam kryer obligimin ndaj saj?
Ibni Omeri u pergjegj: A e ke harruar femijerine tende kur edhe ju
vepronit keshtu me nene tuaj?! Ju po i sherbeni duke shpresuar vdekjen e
saj, ndersa ajo iu sherbente juve, me gjithe mundimet dhe lodhjet qe
kishte, dhe prape
shpresonte jeten dhe lumturine tuaj”. Vertet dallim i madh ne mes ketyre dy qendrimeve...
Shpresojme se porosia dhe mesazhi i kesaj ngjarjeje do t’iu arrij edhe atyre te cilet ende i kane prinderit gjalle!!!
Tregimi qe vijon është një tregim i shkurtër, mirëpo shume tërheqës dhe kuptimplotë. Mbetem me shpresë se do t’u pëlqej shumë...
Pas 21 vitesh martese, hasa ne një dashuri te çiltër.
Para disa kohesh, fillova te kaloj kohen me një grua te ve qysh prej 19
vite. Gruaja ime ma parapriu me fjalët e saja, duke thënë: E di shume
mire se sa e doni atë...Gruaja për te cilën me këshillonte shoqja ime te
kaloj çaste me te, ishte Nëna ime, e cila kishte mbetur e vejë qysh
para 19 viteve. Punët dhe obligimet e shumta si dhe 3 fëmijët kishin
bërë qe nenën time ta vizitoj shume rralle.Nje ditë prej ditesh, gjeta
kohën qe ta ftoj nënën time per darkë. Mora telefonin dhe e telefonova.
Ishte bërë vonë dhe Nena u be merak kur ma degjoi zerin, nuk e kishte
zakon qe te flas me dikend ne kohe te vona, dhe me pyeti: Si je biri im?
Mire jam nene- iu pergjigja. Te telefonova nga koshienca per te kaluar
disa çaste me ty. Me pyeti: Vetem ne te dy? U mendua pak dhe me tha: Me
pelqen propozimi yt...Diten e enjte, pasi mbarova orarin e punës, u nisa
per ne shtepine ku banonte nena ime. Ndihesha paksa i shqetësuar...Kur
arrita ne shtëpinë e nënës, vërejta se edhe ajo ishte paksa e merakosur
dhe ishte duke pritur te dera e shtëpisë. Ishte
veshur bukur dhe mu duk se kishte veshur fustanin e fundit qe ia
kishte blerë babai im pak para se te vdiste.Duke buzëqeshur si nje
engjëll me tha: Biri im, te gjithëve iu kam thënë se sonte do te dalë me
djalin tim, dhe qe te gjithe jane gezuar, andaj te gjithe me padurim
presin kthimin tim per t’ua sqaruar hollesite e ketij takimi.Shkuam ne
nje restaurant jo te zakonshem, mirëpo i bukur dhe i qete, nena u
mbeshtet ne krahun tim dhe dukej sikur te ishte nje zonje. Pasi u ulem,
fillova ta lexoj listen e gjellerave, edhe pse nena nuk ishte ne gjendje
te lexonte perveq shkronjave te medha. Gjersa po lexoja listen e
ushqimeve, nena me shiqonte me nje buzëqeshje te gjere, me dy buzet e
saja te çara, me ndërhyri, duke thene: “Kur ishe i vogel, une isha ajo
qe lexoja per ju”. Ndersa tani ka ardhur koha te ta kthej kete borxh dhe
ja une po lexoj sot per ty. اlodhu dhe pusho nena ime – i thashe. Gjate
tere mbrëmjes biseduam dhe nuk kishte asgjë te rendomte, me përjashtim
te nostalgjive dhe perditshmerise sone. Qëndruam aq shume sa qe koha
ishte bere shume vone. Pasi qe u kthyem dhe arritem te dera e shtepise,
me tha Nena: Kam deshire qe te dalim sebashku perseri, mirëpo me kusht
qe une te paguaj? Ia putha doren dhe i thashe lamtumire. Pas disa
ditesh, me erdhi lajmi se Nena kishte nderruar jete. Kishte vdekur nga
sulmi ne zemër. E tere kjo ndodhi per nje kohe shume te shkurter qe une
asgje nuk munda te bej per te. Kaluan ca dite dhe nga posta me arriti
nje leter e derguar nga restauranti, ne te cilin
kishim darkuar une dhe nena ime. Ne te kishin qene disa fjali te
shkruara nga dora e Nenes sime: “Kam paguar faturen para kohe, duke e
ditur se nuk do te kem rastin te takohem me ty perseri. Me rendesi eshte
se bera pagesen per dy persona, per ju dhe gruan e juaj. Ju assesi nuk
mund ta pershkruani vleren e asaj nate, ne te cilen darkuam sebashku. Te
dua shume biri im”.
Ne kete moment, arrita te kuptoj domethënien e fjales “Dashuri” apo “Te
Dua”. Nuk mund ta kuptosh domethenien madheshtore te kesaj fjale derisa
nga dashuria juaj te mos vjele miresi dhe bukuri edhe pala tjeter ashtu
siq beri nena ime. Asgje nuk ka vlere me shume sesa Prinderit, e ne
veçanti Nena. Dhuroja kohen te cilen ata e meritojne...Duhet ditur se ky
eshte obligim i Allahut dhe i Prinderve, prandaj keto gjera nuk
shtyhen. Me kete rast, me ra ndermend tregimi kur qe pyetur Abdull-llah
Bin Umeri: “Nena ime eshte e moshuar, nuk mund te levize fare, dhe me
duhet ta bart ne çdo vend, madje edhe kur ta kryen nevojen...Nganjehere
nuk ka fuqi qe ta permbanë veten keshtuqë, kryen nevojen duke qene ne
duart apo shpinen time...A mendon se une e kam kryer obligimin ndaj saj?
Ibni Omeri u pergjegj: A e ke harruar femijerine tende kur edhe ju
vepronit keshtu me nene tuaj?! Ju po i sherbeni duke shpresuar vdekjen e
saj, ndersa ajo iu sherbente juve, me gjithe mundimet dhe lodhjet qe
kishte, dhe prape
shpresonte jeten dhe lumturine tuaj”. Vertet dallim i madh ne mes ketyre dy qendrimeve...
Shpresojme se porosia dhe mesazhi i kesaj ngjarjeje do t’iu arrij edhe atyre te cilet ende i kane prinderit gjalle!!!
24/2/2023, 00:58 nga Kledja