Musa Ahmetaj lindi më 01.01.1958 në Hogosht të Dardanës. Shkollën fillore e filloi në vendlindje kurse e mbaroi në Dardanë. Po ashtu në Dardanë e mbaroi edhe gjimnazin. Më Pastaj regjistroi Letërsinë dhe Gjuhën Shqipe në Fakultetin Filozofik të Prishtinës ku edhe i mbaroi studimet. Në fillim të viteve 80 punoi mësimdhënës në Shkollën Fillore "Fan S. Noli" në Dardanë. Më 1985 u punësua si punëtor admistrativ në Gjykatën Komunale në Dardanë. Më 1991, si çdo shqiptar, edhe këtë pushteti serbo-sllav e pushoi nga mardhënja e punës. Pas luftës, me rifillimin e punës së Gjykatës Komunale në Dardanë, u rikthye në vendin e tij të punës.Me shkrime filloi të merret nga shkolla e mesme. Në fund të viteve 70 bashkëpunoi me “Zërin” javor ku në atë kohë botonte poezi satirike. Më 2007 në kuadër të Klubit letrar “Nositi” nga Dardana botoi përmbledhjen e parë “Kur sytë shohin keq”.Është bashkëpunëtor i rregullt i revistës letrare “Nositi” në Dardanë.Në dorëshkrim ka “Doket dhe tiparet e lindjes, dasmës dhe vdekjes në Hogosht”. Jeton dhe vepron në Dardanë.

AUTOBIOGRAFI

Në vitet e pesëdhjeta
U linda në katund
Biografia ime
Akoma pa fund

Çantën e shkollës
E kisha nga tekstili
Nuk dija ta dalloja
Kaçën nga trëndafili

Sot nuk më besojnë
Arianiti e Tringa
Që në shkollë kam shkuar
Pa çorape e me opinga

Në bankë uleshim
Tre katër veta
Për zhurmën më të vogël
Pasonin thuprat e nxehta

Byrekë e tost s’kemi parë
Atëherë askush
E hanim bukën nganjëherë
Vetëm me rrush

Nganjëherë nëna
Bënte lakrorë me spinaq
I madh e i vogël
Atë ditë kishte për t’u kënaq

Për party e diskoteka
As që kishim dëgjuar
Asnjëri nga ne
Duhan s’ka konsumuar

Unë nuk kam qenë
Fëmijë hasreti
Por nuk vuaj nga ajo
Që nuk jam fëmijë qyteti

EMRI IM

Nëse nga emri im
Shkronja e parë më ik
Atëherë në internacionale
Unë qenkam Amerikë

m-USA

NËNË - BACA ZEKË

Ne si fëmijë kemi pasur
Nënë Bacën Zekë
Edhe verë edhe dimër
Bukë na ka pjekë

Të gjithë e kemi njohur
Bacën Zekë si burrë
I vetmi ka qenë ai
Që ka pjekë bukë n’furrë

Me bacën Zekë
S’ka qenë hajgare
Na ka dhënë bukë
Bile edhe pa pare

Bukën e Bacës Zekë
Thatë e kemi ngrënë
Shpesh ka ndodhur
Për nesër s’e kemi lënë

Ju që s’keni ngrënë
Mua më besoni
Bukën e bacës Zekë
Edhe ju ta keni e lakmoni...

NË FAQET E SHTYPIT TË HUAJ

Serbisë bishtin ia zuri dera
Shkruan “Corriere de la Sera”

Kurse në “Figaro” dhe “Mond”
Serbisë ndihmë nga asnjë fond

Nga vëllai i madh “Izvestia”
Agresor u shpall Serbia

“Allemeine Züddojqe Zeitung”
Serbia fund e krye u lëkund

Nga Tirana “Zëri i popullit” raporton
Serbia komunizmin më së shumti e don

Kurse “Zemani” dhe “Hyrijeti”
Kosovës patjetër sovraniteti

Në faqen e parë “La pais”
Demokrate Albaneze “Quo vadis”

20.03.1992.

VAJZAT MODERNE

Tash e sa kohë
Detyrë i kam caktuar vetit
Të shkruaj poezi
Për vajzat e qytetit

Vajzat e qytetit i kemi
Shumë të moderuara
Me kozmetikë të tepruar
E me hundë të shpuara

Vajzat e Dardanës
Me rrethinë
Gjoksin shpalosur
Xhemperin n’shpinë

Disa nga dieta
Janë bërë si shtizë
I kanë hequr vathët nga veshët
E i kanë vënë n’kërthizë

Në shtëpi nuk kanë
As bukë as djathë
E në hundë e vetulla
Tre katër vathë

Shtyhen në mes veti
Kush ka më shumë miq
Shtiren e krekosen
Kush kërthizën më lakuriq

Kohën më të madhe
E kalojnë në gjumë
Bëjnë gara në mes vete
Kush muzikë dëgjon më shumë

Gjumin e natës
E bëjnë ditën
Prindërve e arsimtarëve
Nuk ua kanë frikën

Për sjellje e mësime
Fare nuk u ha palla
Fat i mirë është për to
Që s’është gjallë “Hanko Halla”

REFORMAT SHKOLLORE

Shkollat në Dardanë
Janë afër në mes veti
Në to vijojnë mësimet
Nga katundi e qyteti
Shkollat e mesme
Në një oborr gjenden
S’di a mbahen mësime
Vetëm në rrugë enden

Nxënësit në shkollë
Me makina shkojnë
Rrugës kah stadiumi
Gjithherë defilojnë

Disa vazhdimisht
Blejnë hamburgerë
Ata që s’kanë para
Ngopen me erë

Gjithnjë në duar
Telefonat celularë
I pyesin profesorët
Çka kemi me orar

Neve, prindërve na thonë
Arsimi është reformuar
Me profesorë patjetër
N’kafene për t’u takuar

PARODI PËR QYTETIN TIM

Rrugë të përmbushura
Me meshkuj e femra
Për habi të të tjerëve
Qyteti mban dy emra

Ato rrugë që i kemi
Asfalti me baltë është mbuluar
As ata që i emërtuan
Nuk dinë si janë emërtuar

Të gjitha organizatat
Janë n’falimentim
As ëndrra nuk shohin
Për rehabilitim

E çka të themi
Për ekonominë
As ata që punojnë aty
Si venë punët s’e dinë

Shtëpitë private ngrihen
Në mënyrë stihike
Punë e madhe që s’përputhen
Me plane urbanistike

Nxënësit e shkollave të mesme
Edhe disa profesorë t’ri
Ëndërrojnë edhe bibliotekat
T’i shndërrojnë n’kafiteri

Këto i di secili
Të gjithë flasim për dobësi
Japim një mijë e një premtime
Dhe kërkojmë përgjegjësi

Kështu bashkëqytetarë të mi
Nuk di ç’t’ju them tjetër
Diskutojmë natë e ditë
Dhe më shumë shkruajmë në letër.

Si banor i provincës
Dhe qytetar i mirë
T’i kritikoj të tjerët
E kam për detyrë

VERA NË DARDANË

Vera në Dardanë
Ka diçka më vete
Ka të mira e të këqija
N’ krahasim me disa qytete

Trotuaret vërshohen
Nga rinia e diasporës
Kanë harruar t’flasin shqip
Përshëndeten me anë t’dorës

Në Darkway e Sugarfree
Çka nuk bën vaki
Djemtë pinë lëngje freskuese
Vajzat duhan e raki

Yjet e muzikës
Vijnë për levërdi
Krijohen skena të papara
Edhe bëjnë kërdi

Vajzat e Dardanës
Vishen për mrekulli
Pastaj deklarohen
Jemi të këtij shekulli

Erëza dhe Titaniku
Më të tymosurat
Mjerisht nga rinia
Më të vizituarat

Vera në Dardanë
Nga stinët e tjera dallon
Libraritë e bibliotekat
Askush nuk i viziton...

Vera në Dardanë
E ka një freski
Rrugët pastrohen
Vetëm kur bie shi

PUSHIMET VERORE

Për durrsakët dhe ulqinakët
Viti zgjat dy muaj
Mobilizohen me të madhe
Për kosovarë dhe të huaj

Kosovari ku të shkojë
Gjygymat me veti
Ulet në shilte midis rërës
Pi çaj rusi buzë deti

Domate dhe speca
Me vete si gjithherë
Në frigoriferë fusin
Argetë ndonjëherë

Në plazh birrën Tirana
Burri s’e heq nga goja
Zonjës s'i intereson për fëmijë
Kryesore t’i marrë boja

Në mbrëmje paguan
Tri-katër euro një pije
Fëmijët i lë në gjumë
Hajde bjeri n’fije

Durrës, gusht 2006

KOMANDANT NEZA

KFOR-i Rus kur pat ardhë
Thoshe se vjen nga mali
Protestove me plis të bardhë
Dukeshe si princi në kali

Nëpër kafene
Mbaje ligjërata
Që s’të rroku fare
Plumbi as granata

Ta kisha fort lakmi
Gjuhën me gramatikë
Për të kaluarën e bujshme
Komandat në logjistikë

Tiranën e bukur
Shpejt e harrove
Bulevardeve të shumta
Kohën ku e kalove

Nuk kaloi shumë kohë
O komandat Neza
Çlirimtarët e vërtetë ta bënë
Mat me dy poteza!

DËSHIROVA

Dëshirova të shkruaj
Një ditë një urim
Dhe atë në adresë
Ministrisë për Arsim

Mendova t’i pyes
Punët si ju shkojnë
A thua gjatë ditës
Rrinë apo punojnë

- Fakultetet private
Kur i licenconi
Përveç drekave
Tjetër a përfitoni

Drejtorët e shkollave
Kur i emëroni
Biografitë e tyre
Pse nuk i kërkoni

Për hir të shpenzimeve
Mirë e keni menduar
Një titull kaq të madh
MASHT e ke zvogëluar…

PËR TË GJITHË NGA PAK

Bujqve ju dëshiroj
Rendimente n’hibrid
Kurse qeverisë sonë
Sa më pak suficit

Studentët dhe profesorët
Të mos ndahen në dysh
Nga zemra ju dëshiroj
Një universitet tjetërqysh

Juve sanitarë
Më shumë t’keni primate
T’i zbritni çmimet
N’ordinancat private

Ministritë tana
Shumë kanë “përparuar”
Çdo të punësuari
Makinë i kanë siguruar

“Ne jemi të pavarur”
Slogan i tejkaluar
I madh e i vogël e di
Qind për qind i politizuar

“Ethet e së premtes”
Emision i qëlluar
Ministra e drejtorë
Aty i kisha testuar

Duke bredhur
Nuk mbushet norma
Nëpër kafene
Nuk bëhen reforma...

NXËNËSI BASHKËKOHOR

Ne dikur si nxënës
Kemi pasur obligim
Atë çka kemi lexuar
Ta paraqesim me shkrim

Tashti askujt s’i intereson
Për botime të reja
E aq më pak çka shkruajnë
Qosja e Kadareja

Po ta pyesësh një maturant
Kush ishte Homeri
Pa menduar fare përgjigjet
Njëfarë futbolleri

Po n’letërsinë shqipe
Çka është “Meshari”
Nuk e di autorin
Por vetëm : Është i pari

Kryefjala dhe kallëzuesi
Nuk i di n’gramatikë
Kur shkruan diçka
Pa presje pa pikë

Ne i themi vetes
Nxënës bashkëkohor
Të marrin nota t’mira
Pa prekur libër me dorë

KRONIKA E ZEZË

Për çdo ditë kronika e zezë
Me plot informata
Me shumë tituj prekës
E të dhëna t’sakta

Rrufeja mbyti një bari
Nga terreni lajmërojnë
SHPK-ja prononcohet
Hetimet vazhdojnë

Dikur na kujtohet
Dilnin me referenca
Ankoheshin në UNMIK
- “Nuk kemi kompetenca”

Struktura gjinore
Më shumë gra se burra
Sikur kishin lindur
Vetëm në vetura

Vetëm me tiketa
Shpesh mbushet norma
Lavdërohen në mes vete
Me kravata e uniforma

Droga e prostitucioni
Gjithkund evidente
Harem e shtëpi publike
Kaherë janë prezente

Vriten në pikë të ditës
Me vetura alarmojnë
Edhe me kalimin e kohës
Asnjë rast nuk e zbulojnë...

DIALOGU SHQIPTAR-SERB

Në takimin e dytë
Propozon zoti Rohan
Të bisedojmë së bashku
Pa raki e duhan

- Nga djepi im i lashtë
Me dhunë na keni hequr
Natë e ditë shoh ëndërr
Të kthehem ku kam djegur

- Ne këtu s’kemi ardhur
Ëndrrat t’i lexojmë
Mandatin e popullit e kemi
Për pavarësinë të bisedojmë

- Kërkesë e jonë decidive
Në djepin me lulak
Autonomi të zgjeruar
Pavarësi më pak

- Falënderohemi nga zemra
Që jeni aq dorëlirë
Të jetojmë së bashku
Është pak si vështirë

Dëgjohet zëri i Ahtisarit
Nga Brukseli e nga Shkupi
- Po ju përgatisim gardërobën
S’është më rëndësi a ju vjen për trupi

Maj 2006, Dardanë

ALO, ALO...

Alo, Alo, Alo...
A është mjeku?
Na është sëmurë
Zoti KEK-u!

Frymëmarrja
I është dobësuar
Në këmbë të veta
S’ka t’qëndruar

Nga popullata
Kërkon infuzion
I vetmi gjigant
Terr prodhon

Nga terri i madh
Na dhemb koka
Të dobët paskan qenë
Në KEK këta blloka

Me vite të tëra
Korporatë u pagëzove
Pesë pare nuk i jep
Pse këtë popull e dëshpërove

Nuk të vjen fare inat
Nga zhurma e gjeneratorëve
Pse nuk ke mëshirë fare
Ndaj konsumatorëve

POEMA E KORRUPTIMIT
(Migjeniane)

Kafshatë që s’kapërdihet është or vëlla korruptimi
Kafshatë që s’të mbeti në fyt por as s’të zë
trishtimi
Kur sheh fytyra të qeshura e xhepat plot me pare
E nuk skuqesh fare, se vjedh ashiqare
Edhe ashtu shtiresh dhe gojën plot patriotizëm .
Për tërë jetën e vet flasin për heroizëm
Gjithherë të mavijosur nëpër dreka e darka
Pushimet verore i kalojnë duke bredhur me anije e barka
Disa sahanlëpirës ju shkojnë pas e ua rrahin defin
Me makina të shoqërisë, grave dhe fëmijëve
s’ua prishin qejfin
Në mjete të informimit kur flasin për buxhet
E konsiderojnë më shumë se arkën e shtëpisë së vet.

Korrupsioni ka pasur vulën e shëmtuar gjithherë
Ka qenë me të tjera mënyra dhe jo me tenderë
Pastaj i qofshin falë, mirëkuptim-intervistimit
“Hiqet” dilema e dallavereve dhe e intervenimit.
Po t’i kalojë ndonjë rast pa fituar e t’i shkojë huq
Edhe kur apostrofohet, nuk i ha palla që ka mizën nën kapuç
Janë bërë elastikë, si në kishë si në xhami
Po të pasurohem së tepërmi nuk bëhet nami
E për popullin që bukën nuk mund ta sigurojë
Krekoset me të madhe - të dalë në votime dhe të votojë
Populli është barometër dhe një ditë do të protestojë
Të korruptuarit, vallë? - ku mund të shkojnë?...