ME MUNGON



Shume sot,me shume se cdo nate,sa dhe fryma duket sikur po me braktis......Me mungon prekja jote ne kete dite vjeshte,kur me ledhatoje trupin e lodhur nga dita,me puthje ngadale,lehte....dhe me gishta me perkedhelje shpirtin(sic ti dish te besh)
Me mungon... ngrohtesia e trupit tend kur me shtrengoje tek vetja,sa here kisha ftohet,apo ndihesha vetem,kur kisha nevoj per ty.
Me mungon...aroma jote kur te puthja lehte te gusha,dhe aty rrija disa caste,per te harruar boten dhe relaksoja pak trupin tim....ku doja te vdisja,per te rilindur perseri si feniks...
Me mungon....shtrengimi i qenies tende rreth meje,ku kerkoje qetesin dhe ku me falje dashurine qe mbushte cdo hapesire te botes sime,ku gjeja veten,e se bashku enderronim...
Me mungon...tingulli i zerit tend,ku cdo nat me uroje NATEN E MIRE LEPURUSHE,dhe une atehere flija qete,dhe cdo pjese te trupit tim e kapte deshira per ty..
ME MUNGON....
Ta dish zemer sa shume....embelsia e fjales tende,sa here merzitesha,sa here qaja dhe qeshja.....sa here kisha nevoj per ty...
Me mungon.....shikimi yt...ne cdo takim.Aq i dashur,i embel,plot deshire e pasion...plot eksitim per te qene vetem......
Madje ta dish sot me mungon dhe sa here me hidhje nje veshtrim qortues,sa here llastohesha dhe nuk doja te qeshja...dhe ti me merrje mes krahesh(i poshter gjithmon ti ma punoje)dhe me shtrengoje fort........dhe une atehere ndihesha me mire...
Me mungon......gjithcka qe ka te beje me ty,prekja,shikimi,aroma jote......me mungon ti.
Me mungon....ne cdo fjale,ne cdo peshperim,ne cdo buzeqeshje,ne cdo ledhatim,ne cdo gjest,ti me mungon....aq shume sa dhe zemra shpesh mendoj se me pushon....
Me mungon....atehere kur jashte shiu troket ne dritaren e dhomes sime,dhe une nga vetetimat isha mesuar te strukesha ne gjoksin tend,dhe aty behesha me trime....
Me mungon....sa here stinet nderrohen,dhe pas vjeshtes vjen dimer....
Me mungon…sepse ditet e mija jane me te pakuptimta pa ty,me te zeza,me pa shpres….
ME MUNGON....
Me shume se dje.....dhe neser do me mungosh akoma me shume......sepse ti je bota ime....gjeja me e shtrenjte qe ruaj ne zemer,je ti malli me i madhe qe me torturon,je thjeshte ti..per kete ME MUNGON cdo dite e me shume.

ja ket leter fillova te shkruaj per Ty dashuria ime e pafat per Ty Xemlushi im...
Ja filloj dita e par e pare pa ty u zgjova ne mengjes jo duke menduar per dashurin tone e si te bisedoj me ty,po duke menduar ndarjen,duke menduar se ti a je duke vuajtur si une???...me te then te drejten kam filluar te urrej nuk e di pse por me duket se per te gjitha ti ke faj.a sa shum po me dhem shpirti kur po i kujtoj ditet me ty,e s'po mund te besoj qe me sjemi 1 por jemi 2,me sjemi LOQK e SHPIRT por jemi UNE e TI...tani jemi 2 te huaj siq qem para se te njihemi te je L... e une V... 2 te rinj me zemra te vrara...20muaj te tere ishin nje enderr e mrrekullueshme,ah Zot sa gjat paskam fjetur...tani qe u zgjova nga ky gjum i thelle e pash qe enderra nuk ishte realitet, e tani e kuptova nje te vertet qe shum me kan folur po une nuk e kam kuptuar,se jam shum e re per dashuri te mendoj...kam menduar qe ky ka qen nje realitet por jo paska qen nje nga genjeshtrat e jetes qe shum po me zhgenjen...tani nuk po mund te besoj me qe nuk jam me Ty...po me duket se jam ne nje enderr,ne nje ankth te vertet,por nga kjo enderr po lus Zotin te me zgjoj sa me par,ky ankth te mbaroj...por edhe pse Zoti me zgjoi shpejt e pash qe oshte nje realitet.nje kohe me thoshe"Une jom TI e TI je UNE me nje fjal TE DUA shum"...e sot sot me the krejtesisht te kundertet me the "UNE jom UNE e TI je TI me fal Xemlushe por LAMTUMIR..."...edhe pse me tha lamtumir gjithmon do te dua se ket fjal nuk e the me deshir po te shtyu Babai yt se mendon se je ende femi...por une do te pres gjithmon...te duuaaa pergjithmon....

...U thane lotet ne faqen e brishte,nepermes nje erresire te pafund,aty ku u plagos nje flutur e pafajshme me shpresen se do te fluturonte..Ne ate ujin e qete,ra nje gure ku e turbulloi dhe e copetoi..Nuk i dha me shprese kesaj zemre te trishte.Koha i la te harruar keta sy te celur,la gjurmet e brishta nen hijen e tokes..Dy sy bojeqielli e copetuan kete flutur shumengjyreshe dhe e lane ne erresire...Dridhen buzet e c'virgjeruara dhe nuk shprehen,mbyllet zemra e flutures permes ajrit te mbytur...Bie heshtja e vdekjes..Degjohet nje dritherime zeri ne mjegullen e veses,por eshte shume larg dhe e mbytur..Eshte ajo flutur qe kerkon pak ajer nga jeta..Permes ajrit vjen vetem nje tym i zi ku i mer frymen perjete..Edhe e vdekur flutura nuk gjen dot ate paqe qe ja mori tradhetia e atyre dy syve...

Po rri e vetmuar e po mendoj : A thua ku je ti tani?A thu me kend je?A thu me kend po flet?A thua per kend po mendon?
A thua a po te mungoj siq me mungon ti mua?A thua a po mendon ti per mua si une qe po mendoj per ty?...
Kto pytje qe po ja bej vetvetes po me vrasin thell ne zemer se as kund sun pe gjej nje pergjigje te vetme...
Rri e vetmuar e mendoj,e me vete filloj te fantazoj sikur ti loqk te jesh afer meje...
Gjith dritat e fikura rri e vetme ne mendime qaj me lot ne sy e me ze te therras "ku je o jeta ime,eja pran meje,eja me perqafo,eja se pa ty dot spo mund te jetoj...."
Lot nga syri vetem po pikojn ku je o shpirti im sa shum te dashuroj....

me zhgenjeu dashuria e par,luajti me mua sikur te isha nje loder e me pasi ju merzita me hodhi ne kosh duke menduar qe aty merte fund cdo gjo por jo,sepse vjen shum shpejt dita qe zoti vendos drejtesin,mallkimet e mija qe dilnin vet nga thellsia e shpirtit ate njeri do e shkatrojn nje dit,gjith dashuria mu kthye ne urrejte per ate njeri.Se mendoja kurr qe do tme tradhhtonte,kjo gjo te ndodh kur verbohesh nga dashuria qe njdjen zemra per nje njeri dhe nuk arrin te shikosh realitetin qe ndodhet perreth teje,pas ksaj dashurie kuptova qe qenka shum gabim te duash nje njeri me gjith shpirt se e merka per ofendim

E filloj ket leter me shkruar per ty me fjalet me te embla te zemres she shpirtit tim te lendura .Ne keto qaste kur e shkruaj ket leter ndjehem shum e emocjonuar me merzi me pikllim dhe vuajtje te pafund mbrenda zemres sime dhe me lot te pa ndal ne syt e mi te permalluar per nje dashuri .Gëzohem qe je shendosh e mir e po ashtu kalon, sidoqoft jeta dhe realiteti dora ime kurr nuk do te ndjej lodhje duke shkruar per ty do te vazhdoj te shkruaj do te vazhdoj te dua dhe do te shpresoj ne ty sepse shpresa kurr nuk vdes nuk di qte them ndoshta e kam humbur rrugen time te jetes dhe gjindem ne rrugen e gabuar por zoti ma hapi ket rrug deri te zemra jote .Edhe pse e kam nje ndjenj deshprimi me zemer te them te verteten se ti e meriton gezimin lumturin dhe gjith te mirat e kesaj bote sepse djem si ti nuk gjinden ne ket bot askundi beso se nuk e kam leht ta shkruaj ket leter por me detyron zemra te shkruaj dhe ta nxjerr at qe e kam ne brendsi te kesaj zemre .Kurr nuk mud tja fal vetes nese dikund gabova me ty e nuk po e di gjejen qe beri ndryshim te madh mes nesh kurr nuk deshta te te lendoj ty e as veten time gjithqka ndodhi pa planifikluar dite e mallkuar kur u dashurova ne ty .Heret e kam kuptu qe jam njeri I denuar nga zoti por arsyet e kti denimi asnjeher nuk e kuptova tash vazhdoj te qaj fatin tim qe shum e kerkova por kurr nuk e gjeta jetova me nje shpres te vdekur dhe ne shoqri te endrrave per ket pafatsi mbeta e vetmuar jeten pa ndal duke e mallkuar dhe veten e emrova mbaz asaj qe mbeta Rob I dashuris Kurr nuk desha te gaboj e para zotit te jem nje mekatare kur e di se ne ket bot jam vetem nje kalimtare E rastit qe stacionin e fundit te jetes e kam ne pragun e vdekjes per ne boten tjeter asgje ne ket bot nuk esht e perjetshme e as e pa vdekshme .Tash vazhdoj te qaj ditet e rinis qe me iken e kurr me sme kthehen prap,asnjëher ne jet nuk I deshta aventurat e as interesin qdoher dashurova me shpirt e zemer te paster , sa do qe po mundohem si duket rruget tona nuk po takohen askund se si ndihem unë tani te tregon vet letra e shkruar kurr nuk e kam menduar nje dashuri te till qe te ben te vuash me mall ne heshtje te lendojsh zemren e askujt te mos I tregosh ,qdo her kur shkruaj per ty ndihem E priveligjuar dhe krenare kur e di faktin se ti e meriton ket , e meriton nje vajz si unë te vdes per ty , kjo esht nje ndjenj qe shum me frikson se e di qka dmth ta dashuroj veq njera zemer vetem zoti mund ta di se ku perfundon rruga e loteve te mi dhe e vuajtjeve te mia nese ka perfundi diku unë kam besim tek zoti dhe jam e bindur se kesaj rradhe do te me ndihmoj ,pa dashjen e tij as ne nuk do te ishim takuar , prej se te njoha ty jeta ime mori tjeter kahje dhe kuptim ket e deshmojn edhe fjalet mia qe tash I shkruaj duke u frymezuar nga ti , Te mos harrojm se dashurin nuk e kemi obligim ndaj askujt ajo esht nje ndjenj e zemres dhe e shpirtit ndoshta une nuk e meritoj dashurin tende por nuk jam fajtor qe te dua shum me dite te tera po jetoj me plag te pa sheruara ne zemer nese zoti e ka shkruar qe une perjet te vuaj per ty dhe dashurin tende nese esht e shkruar qe kurr mos ta kaloj per te then ne kater sy ata qka ndjej ne zemer per ty nese esht shkruar per ty te qaj e te vajtoj per jet do te pajtohem me ket fakt edhe pse shum I rend per mua mos harro kurr se deri ne vdekje vetem ty te dua .Fati dhe lumturia jon nvaret nga rruga te cilen ti do ta zgjedhesh ne jet .Me fal te lutem per gjith keto fjal por nje te vertet mbaje ne zemer dhe kurr mos harro se me shpirt e zemer te don nje vajz e cila jam unë ,E di qe pas kesaj letreme nuk do te gjej forc qe te flas me ty sepse sigurisht do tme urresh pa mas por te lutem me fal se ket leter e shkruaj nga detyrimi I vuajtjeve dhe kujtimeve te mija qe kam ne zemer .Nese ke ndjenja dhe zemer kupto te verteten qe tregon kjo leter e mos me urrej .Vall qesht kjo ndjej une per ty ? nje dashuri nje pikllim nje gezim apo nje plag e pa sheruar e shpirtit tim? Do te vij nje dit qe do ta kuptosh te verteten se te kam dashur me gjith zemer por ather do te jet shum von do tme kerkosh por sdo te me gjesh askund do te gjesh vetem varrin tim me shum lule te qelura mbi te ku mbi koke do te me qendrojn kurora e dashuris qe tash per ty une ne zemren tende do te mbetem si nje dor lypsi qe troket pa ndal duke kerkuar pak dashuri do te jem e vetjmja ne endrrat e tua por do te zhdukem se shpejti dhe ti do ta kuptosh se ky nuk ishte realiteti .Shpresoj se do te gëzosh lumturin dashurin dhe fatin qe aq shum e dashte dhe se nuk do te pendohesh per padrejtsin qe ma bere mua .Nje amanet dua me ta lan pas vdekjes sime te varri im kurr mos u afro plaget qe edhe atje I mbaj te lutem mos mi trazo.Ndoshta kjo do te jet letra e fundit qe per ty po e shkruaj sepse nuk e paske merituar nje vajz si une per ty vuaj le te mbetet kjo nje mister nje ndarje e fundit per fatin qe kisha une ne dashuri pa ty tash jam si nje jetime si nje zog pa krah e si nje lot I nxir si mund ta thesh zemren time si nje got kristali ku ket une kurr se meritova nuk pata nevoj per lumturin dhe knaqsin tende te lendojsh nje zemer te pa fajshme . Këtë leter e shkruaj nga zemra per te pastruar shpirtin tim beso se tash gjindem e pa forc nuk mjafton krenaria e as shpresa qe te ma shuaj mallin per ty .Kur ta lexosh ket leter mos u ndjej krenar e as fajtor le te bej kjo leter qe ta kuptosh te verteten qe e tregon .Jeta ime tash shum ka ndryshuar ne zemer me ka mbet plaga e tradhtis ne e dashuris se humbur per jet mbeta nje rob dashurie .

LETER DASHURIE PARA VDEKJES . Jam ketu uluru ne shtratin tim i lodhur,i trishtuar i zhgenjyer nga jeta,e po shkruaj me forcen e lapsit,zhurma e te cilit kur prek fletoren e bardhe per ta njollosur me dhemb ne vesh,dhe ne shpirt.Dhoma ku gjindem eshte e erret,deperton vetem pak drit nda dritarja e mbyllur me perden e zez,qohem ta hap dritaren,qe te mos degjohej zhurma e laspit .Wow paska aerdhe vjeshta,gjethet shushurisin te rena ne tok,paskan marr ngjyr tjeter, djellin e paskan mbuluar ret.Panaram trishtimi edhe jasht.Un kthehem te shtrati im,perball ne mur nje piktur,dy te rinj duke u puthur,marr goten qe lam afer dhe ja hedh por nuk arrita ta dhej,me mir ta mbaroj letren qe do ta la amanet e ta dergojn pasi mu edhe pak me shuhet jeta.Qfar te them?qfar te mos them?Qfar te shkruaj?Qfar te mos shkruaj?...Jam ne dilem!!!!Koheve te fundit me duket se dilema "TE JESH APO TE MOS JESH?!"qe e kishim parashtruar nuk ka me rendesi te madhe!Dilema e vertet ne kete jet eshte :"TE DUASH APO TE MOS DUASH?!"Shporten qe kam afer meje,eshte e mbushur me letra,sepse asnjera sme pelqen qe e shkruaj,nuk di qfar te them ty...ty per te cilin jeta ime po shuhet,e shof e ndjej me ka mbet edhe pak sekonda.Syt po me mbyllen,me dridhet zemra sepse fillova te kam pak frik.Po vdes ooh Zot!me duhet te shkruaj nje fjal me shpejt...Jetes time po i vije perfundimi.Jeta ime po perendon per te mos aguar me kurr!E ty nuk di qfar te shkruaj,me ra lapsi nga dora,duhet ta arrij ta kapi prap,me shpejt,me shpejt.......ZOT aman me ler edhe nje sekond,tashe dua ta ndjej edhe nje her zhurmen e lapsit tek prek fletoren e bardh per ta njollosur,me duhet patjeter te them spaku nje fjal,ate qe ta kam then qdo her,ate fjal qe shum si ti e thon po u menduar,pa i dhen kuptim,qe shumices i del nga goja shum leht...Po vdes edhe nuk arrij ta kap lapsin,e ndjej shpirti po me leshon.Por nuk dua te dorzohem,e kapa lapsin,me dridhet dora,me dhemb shpirti,me djeg zemra,syt i kam te mbyllur nuk shoh,nuk arrij ti hap,duhet te shkruaj Shkronjen e par "T" arrita ta shkuarj,e dyta "E" u mbusha frym sepse skam forc,shkronjen "D" e pastaj shkronjen "U".ME ra lapsi kapa dhe u mbusha frym fort ,vura doren ne zemer te ta mbaj se po me leshonte!edhe e shkruajta edhe shkronjen e fundit shkronjen "A".Dhe pash nje drit te bardhe te madhe para meje.WOW kjo eshte parajsa.Jam e lumtur qe u largova nga ajo jet,E TIE DASHUR JETOJE JETEN ME ATE TJETRIN!!!!

Gjithmon kur kaloj kah lumi me kujtohesh ti dhe koha me ty. Me kujtohen ditet e asaj dashurie qe tani ka humbur dhe ka mbetur vetem kujtimi.
Ateher ishim te lumtur, ishim shume te lumtur, por kjo nuk zgjati edhe aq shum dhe ti me tradhtove me tjetrin. U ndame!
Deri tani e pyesja veten? "Çka kishte aj, qe mua me mungonte?", por nuk e gjeta pergjigjjen. Si duket fati na ndau se ti nuk dije ta çmon dashurine time.
U ndame, kurse ti nuk me the as "mir u pafshime" nuk me the as "lamtumir". Ket ma pate borgj, apo jo? Ia pate borgj dashuris ton. Nuk e meritova nje ndarje të tille.
Te kame pritur disa dit, disa jav ndoshta edhe disa muaj, por ti qe ke ate krenari aq te madhe nuk u ktheve dot.
Tash, tash akoma mendoj ne ty. Ndoshta akoma te dua, por te me kthehesh nuk do te pranoja. Ndoshta jam egoist per veten time, por me merre mendja se nje shanc tjeter nuk e meriton! Mendon se je e bukur, i ke te gjitha, por jo, jo aty ku esht bukuria duhet te jet edhe menquria, e kjo te mungon ty!
Ne fillim nuk mundesha te pajtohem me fatin qe u ndam. Mendoja se s`do te mundem te jetoj pa ty, por tani jam mesuar, dhe nga nje her i them vetes se kjo ishte me e mira per mua, se nuk e ke merituar dashurinë time kurr, dhe nuk e meriton te dashuron dikush ashtu si te desha une!
Veteme kur te permend dikush emrin tend me dridhet zemra. Kur me vjen ne mend, me vjen te qaj, dhe e pys veten "pse ka te till njerz, nuk din apo nuk duan qe tjetri t`i dashuroj qe tjetrit t´ja kthejn dashurin!?
Me thoshte nj i vjeter : "Dashurin duhet ta ruajsh sikur syt. Mund te jet e gjat sa jeta, e embel si mjalti por edhe e rend si vdekja. Kete duhesh ta ruajsh se s`te vje per çdo dit. Kjo te ndodh nje her ne jet, vetem nje her. Esht si jeta, qe nese vdek ke humb, dhe mbetet vetem kujtimi aty!" Dhe tash e kuptoj porosin e tij.
E ty, te dhasht Zoti at qe e meriton!!

Sa shumë mall, sa dëshpërim, sa vuajtje, sa shumë dashuri ndjej për ty sonte, në këtë natë e dashura ime. Sonte ëndërrat dhe kujtimet per ty i kam këtu grumbulluar në shpirtin tim në zemren time të perlotur. Më beso ndihem i vetem në këtë botë të madhe i humbur si një i huaj, ku në errësiren i harruar dhe i hidhur në nje qoshe pa skaj. Mes ëndrrash që dikur i pata, që jeta m'i ka ofruar njëher kur isha me ty, e ndjej veten të dëshiruar për pak qaste, e për pak ngrotësi, e për shumë dashuri, tani në zemren time mbretëron acari që më ngriu zemren, e bëri akullë! Sonte shoh një dorë që s'më bindet, shoh dy sy që të kerkojn, ty e dashura ime dhe ndjej një zemër që ndoshta s'më përket mua, ndjej dashuri që më përbin krejt trupin dhe pastaj shpirtin, mendimin, gjakun, nervat dhe çdo qelizë të qenies time. Ti ndoshta imagjinon çdo të thot të duash dikend në heshtje, në këtë largësi të mallkuar, të mendosh dhe të kalosh ditët përgjysëm.
Të jetosh çdo çast kur një pjesë e qenies tënde jeton larg dhe aq më keq kur e di që s'të përket aspak. E ç'rëndësi ka për mua, veç ekzistencës tënde. Vetem njëher të jem me ty të qendroja një minutë, atëher e kisha lutur zotin që të vjenë dhe le të më merr në atë botën tjeter sepse asaj bote i takoj pa ty !!!!
Eh, sa e sa orë e ditë më ikin duke të menduar ty, netëve përpilitem dhe ndjej shtërngimin në zemër lotët më rrjedhin pa pushim deri sa bien rrezet e diellit mbi dritaret e dhomes sime, atëher lotët teren nga ngrohtesia e rrezeve mbi fytyren time. Fytyra jote trazon çdo gjë në shpirtin tim, më ngacmon fantazinë. Ngado që po i hedhi syt më duket se të shoh, shoh atë buzëqeshjen tënde magjepsëse ato buzë të ëmbla, ata sy të shkruar. Ngado që e hedh dorën të parfytyroj se të prek. I prek ato flokë tua të gjata, atë trup të bukur mendoj se jam i ulur mbi prehërin tënd dhe ngadalë më perkëdhel. Ç'ti bëj tani shpirtit që të do pranë dhe s'të ka... ohhhh ZOT SI NUK ERDHE TË MA MARRESH KËTË SHPIRT QË TË MOS VUAJ MË Ç'ti bëj zemrës që brenda saj qëndron vetëm ti? Ti që je e vetmja rrënjë e mbijetesës së saj! Ç'ti bëj syve që ndjejnë mall e duan të t'shohin dhe derdhin vetëm lot pa ndalë! Ç'ti bëj vetes sime që është dashuruar marrëzist pas teje? Jam unë që të thërras me zë te shurdhër dhe vuaj brenda vetes këtë dashuri. TË DUA me shpirt.
E dashuruar si sot do të mbetem pas teje përgjithmonë. Dhe nëse kam lënë diçka tek ti, një ndjenjë të vogel dashurie apo respekti, të lutem mbroje, mos e fshij nga kujtesa jote. Unë do të dua deri në përjetësi vetëm ty dhe këtë fjalë do ta mbylli brenda në shpirtin dhe kurrë s'do ta tradhëtoj veten time. Nësë do të më marr malli për ty do ta gjej, ta shuaj në skutat e kujtimeve të mija që i ruaj të pastra.