First topic message reminder :

Sofra e nënës

Me një copë bukë në dorë

nëna hyri në dhomë

E fëmijët e leckosur

U ngritën të gjithë në këmbë.

E përqafoi përmallshëm sofrën

ua shtroi fëmijëve të saj të leckosur,

Dhe sofra u mbush plot.

Fëmijët të përlotursytë nga buka si ndanin

si t’ua ndaj bukën nënë e mjera,

si t'ua mbushë stomakun.

Të lodhur, të mërzitur të krusurnga të ftohtit pritnin në errësirë

që një kafshore bukë të hanin.

Me një shpejtësi të madhe

bukën nëna ua ndau,

fëmijët e leckosur shpejt e hanin.

Hani fëmijë të dashur,me mund, e nder do të punoj,

amanetin e babait tuaj

nuk do ta harroj.

E’h sa e mirë është jeta

për ata fëmijë që kanë,

e fëmijëve të varfërkjo jetë nuk u ngjan.

Flora Sfishta, 7/4, Sh.f ''Naim Frashëri”, Podujevë

Bota ime


Një natë sa po kthehesha,

nga shkolla në shtëpi,

ishte një natë dimri

ku çdo gjë ishte ngrirë.

E pash një yll të bukur

nga qielli filloi të rrëshqasë

përgatita këmbën që ta godas.

Mendova me vete:

ç’është ky yll i bukurnga qielli që ka rrëshqit

a thua nuk mundi tokën për ta shndrit?
Ndoshta kishte pak këmbë,

për qielli s’mund të mbahej

që t’mos binte n’tokë

e të mos thahej.

E mora në duar

ngadalë e prita

ishte fort i pikëlluar

dhe unë shumë u mërzita.

Me shumë miqësi e prita
sa e gëzuar isha, kur agoi ditaU zgjova me vrap të shkoja në shkollë

por pashë se toka ishte mbuluar

me një jorgan të quajtur borë.

Shkela në të pashë veten se po fluturoja

por u mërzita shumë sepse isha në gjumë

dhe po ëndërroja.

Agonjeta Mulliqi

Dielli i errët


Sa e vështirë ishte jeta

Në vitet e nëntëdhjeta,

Sa shumë shqiptarë u vranë

E askush s’kish çfarë të bëjë.

Dielli ndriçonte

Por askush s’e shikonte,

Qielli ndriste

Por askush s’e vërente.
Serbët barbarë
Vranë shumë shqiptarë.

Shkjau i zi

Vrau edhe fëmijë.

Gratë mbetshin pa burra,

Burrat mbetshin pa gra.

Fëmijët mbetshin pa prind,

E prindërit mbetshin pa ta.

Për të gjithë shqiptarët në luftë

Ishte një tmerr,Për të gjithë ata

Edhe dielli ishte i errët.

Teuta Doqi, Kl. VI/5
Sh.F. “Elena Gjika”, Prishtinë

Atdheu


Si një poete e vogël,

fillova të shkruaj

për vendlindjen time

që u largova.

Dola në dritare

të shoh ca bukuri,

shikova këto vende,

por m’u duken sikur hi.

Mërgova, e mërgovajo edhe aq larg

por m’u duk sikur gjithë

botën e shikova nga lart.

13 vjet po mbushen

nga largimi im

por m’u duken sikur 13 shekuj

që nuk vrapuan fluturim.

Vesa Ademi

Mendova sa isha në det


Mendova sa isha në det

Si ta marr pak det

Ta sjellë në Kosovë

Për fëmijët që s’kanë lekë

Por edhe për pleqtë

Që s’janë mirë me shëndet

Thash si t’ia marr

Pak det ShëngjinitT’ia falë Dukagjinit

Pak rërë e ujë të kaltër

Ta marr nga Kavaja
Thash s’bëhet belaja

Ta sjellë rrëzë Qyqavicës

Për fëmijët e Drenicës

Kështu mendova një vjet

Kur isha në det.

Halil Xani

Vëllai im


Vëllanë tim e adhuroj

shumë e dua dhe e çmoj

jemi të lumtur

që në këtë botë erdhi.

Rroftë në paqe, në tokën mëmë

qoftë i gëzuar përgjithmonë.

E kemi pritur pa durim

që në këtë botë të vijë.Ai lindi në një

datë historike

ai lindi në një

datë madhështore
më 28 Nëntor 2011.

I urojmë fat, paqe e lumturi

harmoni, e dashuri në jetë.Eljesa H. Mustafa, Besianë

Dituria



Çdo ditë duhet të mësojmë,

Çdo ditë duhet të kontribuojmë,

Çdo ditë dituri të fitojmë.



Dituria është ajo

kur çdo ditë mëson,

kur çdo ditë, diçka nga dituria fiton.



Pa dituri, s’ka ardhmëri të mirë,
pa dituri, s’ka rini të shëndoshë,
prandaj të mësojmë, dituri të fitojmë.



Rineta Bekteshi
Koshare, Ferizaj

Pavarësia

Më në fund u çliruam

Nga okupatori ne shpëtuam.



17 Shkurtin do ta festoj

Si një datë heroike

Për të gjithë popullin tonë.



Por një gjë nuk duhet harruar

Merita e dëshmorëve,

Për lirinë e fituar.Nga Albina Arifi

Sofra e nënës

Me një copë bukë në dorë

nëna hyri në dhomë

E fëmijët e leckosur

U ngritën të gjithë në këmbë.

E përqafoi përmallshëm sofrën

ua shtroi fëmijëve të saj të leckosur,

Dhe sofra u mbush plot.Fëmijët të përlotur

sytë nga buka si ndanin

si t’ua ndaj bukën nënë e mjera,
si t'ua mbushë stomakun.

Të lodhur, të mërzitur të krusur

nga të ftohtit pritnin në errësirë

që një kafshore bukë të hanin.

Me një shpejtësi të madhe

bukën nëna ua ndau,

fëmijët e leckosur shpejt e hanin.Hani fëmijë të dashur,

me mund, e nder do të punoj,

amanetin e babait tuaj

nuk do ta harroj.

E’h sa e mirë është jeta
për ata fëmijë që kanë,

e fëmijëve të varfër

kjo jetë nuk u ngjan.

Flora Sfishta, 7/4, Sh.f ''Naim Frashëri”, Podujevë

Dashuri e nënës

(Amserës, çupës që shpëtoi nga orteku i borës

në fshatin Restelicë të Sharrit, në janar të vitit 2012)


Kur ortek i vdekjes t’u vërsul,

Nëna të mbolli prapë në gji;

Feniks ra, nga kjo botë u shkul,

Të të lindë prapë nga i saji hi.


N’atë tmerr të acartë, Amserë,

Ti na u bëre një grimë shpresë:

Bjeshka ortek përpiu dashurinë,Po një fije i saj do të mbesë...
Amserë, ti bëfsh katunde të reja,

Si bijë e Diellit dhe Hënës!

Të lindi e të ktheu prapë në jetë

Vetëm - dashuri e nënës.




Xhevat Syla

U pafshim për të mirë



U mbyllën notat

Në ditar
Ra zilja
Nxënës, udhë e mbarë.
Tash jeni të lirë
Shkoni ku të doni
Luani e këndoni
Nga pak edhe lexoni
Mos harroni.
Në pushim jeni
Për ne
Gajle mos keni
Se këtu jemi.Nga zhurma
Të pushojë shkolla
Edhe oborri
Të pushojë ditari
Edhe drejtori
Edhe arsimtari.
Le të pushojë
Çanta ime
Le të pushojë lapsi
Se ka bërë shumë hapësirë.
Udhë e mbarë
Pushoni të gjithë
Tani jeni të lirë
Deri në shtator
U pafshim për të mirë.
Besnik Jaku

Xhela jam unë






La fshatin Xhela
shkoi në qytet
Për arën oborrin
kishte shumë mall
Por kur kreu
shkollë e punën e gjet
Në trollin e
vjetër shkonte më rrallë.
Xhela u martua u
bë baba
I lindën djem ilindën bija
Por për
vendlindjen kishte mall
lëng i lëshonte
goja për dardhat e tija.
Një ditë vere që
ish e shtunë
Xhela vendosi të
shkojë n’oborr të vet
Por për habinë e
tij nuk ishte punë
S’e lanë fëmijët
që aty i gjet.
I thanë “mysafirit”
ti provon kot
Se s’bën ta
marrësh asnjë dardhë
Oborrin e fqinjit
ne e ruajmëJu mund të
ktheheni nga keni ardhë.
Bukur, o fëmijë pra
po pajtohem
Se ju qenkeni
rojtarë të mirë
por unë jam Xhela
po u betohem
më lejoni në
oborr të hy i lirë.
Xhela e gjeti një
djalë më trimin
U morën vesh, ia
tregoi letërnjoftimin
Me ta u përqafua
e u tha pse kish ardhë.
E ata ia mbushën
plot çantën me dardhë.
Halil Xani

Shqipëri

Vite e shekuj,luftë e batërdi,
E bukur prapë,je o Shqipëri,
Trime,moj tokë burrash,luftash për liri,
Enderr e cdo kuj,djep jete Shqipëri,
Vend ku lindi Leka,Pirro e Skënderbeu,
E pamposhtur n'beteja,t'rrepta legjendare,
Ndër zjarr e hekur,dole fitimtare,
Dimri sjell pranverën,lufta bjen lirinë
O djep i qytetrimit,nëna Iliri,
Skllave kurr nuk bëhesh,s'duron robëri,
Je flakadan lirie,bashkohu Shqipëri,
E me këmbë në fyt,shkel fatin e zi.

SHQIPERIA

Nje nene nuk na ka bere
por nje vend kemi te tere.
Nje vend me begati,
e nje vend plot hijeshi.
Nje vend plot me histori,
e plot burreri.
Dhe ajo eshte nena jone
SHQIPERI

Jeta


Jeta është sfidë sfidoje,
jeta është kala ndërtoje,
jeta është lojë luaje,
Jeta është ëndërr realizoje,
jeta është e rëndë kuptoje,
jeta është mister zbuloje,
jeta është enigmë hulumtoje,
Jeta është univers eksploroje,
Jeta është magji shijoje,
jeta është luftë fitoje,
jeta është mirësi dhuroje,
Jeta është udhëkryq tejkaloje,
Jeta është lumturi përjetoje,
Jeta është shkollë admiroje,
jeta është melodi dëgjoje,
Jeta është këngë këndoje.
Jeta është dritë humanizoje,
Jeta është urtësi konceptoje,
jeta është civilizim begatoje.Nga Flora Sfishta

Gjyshi në pension

Sa keq për gjyshin
Që nuk është mësuar
Të rri në shtëpi,
Fare pa punuar.
Në mëngjes u zgjova
Pashë në tavolinë
Një letër për gjyshin,
Që trazoi shtëpinë.
E në atë letër
Aty lexonte
Gjyshi ishte plakur,
Duhej të pushonte.
Pensioni më dukej
Të ishte i mirë,
Por për gjyshin dukej,
Të ishte i vështirë.
Albina Arifi

Pesë zogjtë e vegjël

Zogu i parë foli

Me cicërime të vogla,

Oh sa do të doja,

një krimb ta takoja.

Pastaj zogu tjetër i vogël,

Me në ngritje të supeve tha,

Oh sa do të doja,

Një brumbull të vogël ta kap.
Erdhi zogu i tretë,

Dhe me një angullimë të mprehtë tha,Oh sa do të doja,

Pakëz ushqim të verdhë të ha.

Pastaj zogu i katërt doli,

Dhe me një klithmë të vogël foli,

Oh sa do të doja,

Një gjethe të gjelbër ta grimcoja.

Dhe i fundit zogu i pestë,
Me një cicërimë drithëruese tha,

Oh sa do të doja,

Një gurë zalli të imët të ha.
Nga Blendrit Krasniqi

Dielli dhe dimri
Pse pas reve
Fshihesh si mi
Diell unё jam dimri
Më shumё se ti trim.
Unё ta kam
Ty zili
Po nё mbretërinё time
S’mundesh me më shkri.
- Ti o dimёr
Je si flet
Veç dy muaj
Mundesh me fjet.
Unё po kthehem
Nё veri
Unё pa ty dimёr
Mund tё rri.
Ngjyrёn e bardhё
Ta dhashё unё
Shko dimёr
Mbytu n’lumë!
Natyra imeDuhet buzё
Rrobe shumёngjyrshe
Kam pёr t’ia veshё….
Yll H. Ymeri

Përqafimi i nёnёs

Saherë nëna ime
Për shkollë më përcjell
Rrugëtim të suksesshëm
Përqafimi i saj më sjell.
Kur kthehem nga shkolla
Përqafoj nënën me ëmbëlsi
Ia tregoj pesëshet
Ajo më uron lumturi…

Yll H. Ymeri

Ikën dallëndyshet

Ikën dallëndyshet
këta bishtgërsherë,
me veti thanë gjyshet:
- Natyra mbeti e mjerë!
Nuk ka fluturime
të shkathta n’ajri,
as t’ëmb’la cicërrime:
-Ciu, ciu, ciu!
Do t’na mungojnë
gjer në pranverë,
sepse do të shkojnë
atje ku është verë!
Kur ditët e ftohta
te ne marrin fund,
nga vende t’ngrohta
kthehen gjithkund!
Prapë do t’zotërojë
gëzimi pa kufi,
kënga do t’jehojë
kudo me ëmbëlsi!Irfan Cana

Pavarësia
26-11-2012

Shtatëmbëdhjetë shkurtin

Përherë e festojmë

Ëndrra që kemi pritur

U realizua përgjithmonë.

Çdo herë do ta festojmë

Me këngë e me valle

E duam këtë ditë
Këtë festë kombëtare.

Hatë Kërleshi

28 Nëntori


Datë e madhe, plot me dritë,
Këngë e valle për këte ditë,
Për Shqipërinë e dashur shumë,
Për Kosovën lum e lum,
100-vjetorin po festojmë,
Pavarësinë po e nderojmë.
Ismail Qemali me shokë nget,
Ngrit flamurin me dorë të vetë,
Ky flamur kuqezi,
Valon lart me krenari,
Brohorisin me zë të lartë ,
Rroftë Shqipëria e populli mbarë.
Vlorë, o qytet i ndritur,
E buzëqeshur dhe e ditur,
Kudo shqiptarët që jetojnë,
Janë të gëzueshëm dhe krenar.
Isë Boletini me kalë të bardhë,
Fluturim si shqipe ka ardhë,
Puth flamurin me luftëtarë.Mirëse vini o kosovarë,
Ta ndajmë bashkë këtë dashuri,
Gjithmonë jeni për ne krenar,
Për atdhe dhe liri kombëtar,
Po festojmë për shqiptarinë,
Bashk Kosova me Shqipërinë.

Artë Saraçi kl. e IV Sh. F “Ali Këlmendi” Vushtrri

Fshati im



06-12-2012


Pamje përrallore ka fshati im
Pyje të larta, lule të arta.

Qiellin e kaltër të gjithë e dëshirojnë
Barin e gjelbër fëmijët e adhurojnë.

Kafshët vrapojnë në fusha
Fëmijët lozin në livadhe
Ujë i ftoftë buron në male.

Kjo natyrë të mahnit
Kur ta shihni fshatin tim
Fluturat fluturojnë, zogjtë këndojnëNga gjumi të zgjojnë.

Shkurtlinda Veselaj

Nëna



05-12-2012



Është dritë që të ndriçon vendet ku ti shkel
Në rrugëtimin e jetës gjithë djathtas e ke.
Në momente dobësie të forcon
Gojë e ëmbël e gatshme të të falë dashuri.
Duar të arta që të përqafojnë
Mendje e sinqertë që të dituron.
Zemër e kthyer kur ti je larg saj
Mall që në mirësi të mbytë
Diamant që ndriçon sytë.
Shkurtlinda Veselaj

Çdo tre muaj

07-12-2012


Në verë nga vapa, thahet bari
S’vonon shumë e prej së pari.
Gjithçka nis - vjeshta me shira
Pamje tjetër do të marrë natyra.
Bari i tharë zbutet një grimë
Dhe nën të nis një pipëtimë.
Pipëtimë bari, e zverdhje gjethi
Janë kontraste të këtij rrethi.
Që ndër, mote njeh katër stinë,
Çdo tre muaj që shkojnë e vijnë.

Ali M. Lajçi

Sa shumë kam mall
08-12-2012

(Kushtuar Gjyshit tim, Muhamet Bytyqi, i cili gjatë luftës u vra nga dora serbe)
Sa shumë kam mall, o gjyshi im
Edhe pse s’të pashë kurrë,
Sot do të doja të ishe me ne
Në këtë festë të madhe për flamur!
Ah, gjysh, kurrë nuk të pashë,
Ngrohtësinë e dorës nuk ta shijova,
Vetëm nga gjyshja e prindërit,
Për Ty shumë mësova.
Por, Ti gjithmonë do të jesh,
Me ne dhe çdo kund,
Dhe do të doja bashkë ta prisnim,
Pavarësinë që e deshe aq shumë.
Lotët më pikojnë, o gjyshi im,
M’i lagin faqet e mia,
Se, edhe me gjakun tënd
Sot festohet Pavarësia...
Sa shumë mall kam,Gjysh, kisha pasur dëshirë,
Të më përqafosh e të më puthësh,
Bile në ëndërr pasi kështu nuk mundesh!

Gresa Bytyqi Kl. VI/2, Sh.f “Lidhja e Prizrenit”, Pejë

Sot njëqind
09-12-2012

Herët shumë
Në shekuj të shkuar,
Festat tona,
I kemi shënuar.
Sot njëqind,
I mbushëm ne,
Ditë e mot,
Qëkur kem le.
Të gjithë tok,
Shqiptaria,
Për shumë mot
Me mija, mija.
Laur Gega, Gjakovë
Ylli me hёnё
Ylli që ndriti në qiell,
Ligjëroi si foshnje në pranverë,Lidhet me nënën,
Sikur Ylli me hënën…..
Nga Kastriot Haziraj dhe Sadat Abazi