A t'kujtohet dita e parë Ishte ftoht,shumë më kishte marr malli,n'mendje isha bllokuar! pritjes i kërkoja diçka? ndoshta afërsin tënde që arsyet t'mi mbuloj, i përkëdhelur nga ethet,dukesha si një imazhë i stolisur me buzëqeshje, e dija se ti po vjen...,por m'vjen keq,atë pritje...nuk di mirë ta shpjegoj. Ti erdhe,më shtrëngove fort,ndjehesha i kompletuar se të doja shumë!!! nga mërzia e tepërt që kishim,mbretëronte një heshtje e pa njohur më parë!? t'përqafoja leht,dridheshim nga frika e asaj ndjenje të çmendur,s'kishte emër, mallkuar qofshin akrepat e orës,mbase e dija...me ty,më s'mundesha të dal. S'doja që ti të shkoje,e dija se mu servua pritja më e gjatë n'jeten time, e urreja atë gjendje,nuk doja t'më ofrohej ndonjë rol në vetmin time, krejtësisht ishe një dhimbje e re,anash kësaj,edhe"TI"e përkulur nga mërzia, tani ti po largohesh,m'kujtohet një fjalë që m'the,faleminderit për këto kujtime. N'thellësi,shpirtnisht lahesha me lot,me ne,lotonte edhe stina e dimrit, imtësisht me fjolla bore,të dyt ndjeheshim mire bashkë,t'ngujuar n'atë situatë, u ishim përplasur miliona mëkateve,harruam gjithçka,familjen,çdo egzistenc!!! ndoshta...mrekullia qiellore frymonte me ajër,sikur t'na thot?! jetë të gjatë.