DASHURIJA
Ste thash te dua,
se nuk te besoja,
e ti mendoje,
se tjetrin e dashuroja.
Jam munduar te tregoj ,
që vetem ty te dashuroj,
eshte von qe ta them,
se ti ma dogje,
zmren tem.
Deshiroj te behem lot,
te pikoj ne fytyren tende,
e te zbres ne buzet tua,
e te them sa shum te dua,
Ndoshta atehere me beson
e me thua se me don ,
ndoshta nuk do te jet von,
qe ta kuptosh,
se nje vajz te dashuron,
e ti e din ajo kush jam
se gjithnje per ty mendoj Butrint.
Unë te tradhtova
jeten time e helmova,
asnje djal se dashurova,
vetem ty te shiqoja,
por unë shumë mirë e di,
qe me ki harru se asnje here ,
ste thash te duaaaa.
Dua te permiresoj nje gabim,
qe bera koh me pare,
dua te them ty o djal,
a me don me te vertet,
apo vetem per tu tall,
pergjigjjen tende unë do ta pres,
kurr sdo te harroj derisa te vdes,
e kur te me mbuloi dheu i zi,
këto vargje i lexo tiiii.
Në darsmen time,
ti je i ftuar,
kurr nuk do të lë,
pa të përqafuar.
E nese dikush me thot,
kush eshte ai djal ,
unë do ti them,
shok i vitit te parë.
Koha po shkon ,
jeta po vazhdon,
syri im sndalet,
por loton,
fjalen te dua kurr se harron.
Deri ne varr,
une kur te shkoj,
edhe atëherë,
do te kerkoj.
Vetem nje fjal,
unë dua ta them,
të dua i dashur,
me shum se shpirtin tem.
E kujtoj nje koh,
E kujtoj nje vend,
i kujtoj vendet,
me ty kur risha.
Librat i marr me i lexu,
asgje smundem me kuptu,
as shkronjat spo i shoh,
gjithnje mendja
te ti po me shkon,
e ti mua ndoshta,
as nuk me kujton.
Dje me the te dua
por sishte e vertet,
sot te pash tu u shetit,
me tjetren ne qytet.
Eshtë nje oborr te halla,
qe smunde me harru,
per here te pare,
kur jemi taku.
Pse moj jete e shkret,
keshtu vepron
Pse sja fal zemren,
atij qe e donë.
Kur u ndava prej teje,
nuk u merzita shum,
por me von e kuptova,
se te dua shum
................................
...............................