Shteti
MoshaNe nje kohe kur shume studiues te huaj germojne neper arkiva te hapura e te mbyllura (sekrete) per historine e popullit tone, disa kryepolitikane shqiptare e suita qe i ndjekin nga pas, te udhezuar nga ustallaret e tyre, duan tu mohojne shqiptarve disa te verteta, qe bota i lexon cdo dite ne enciklopedira, libra, shkrime, shtyp dhe internet.
Përse vetëm ne shqiptarët s'duhet t'i dimë këto gjëra?
Kjo është një pyetje, që KOHA do t'i japë një ditë përgjigje të plotë, të thjeshtë, përfundimtare. Por, le të shohim se ç'thuhet në faqen e mëposhtme të internetit.
/DONATION_OF_CONSTANTINE_Donatio.html lexojmë këto rradhë për Fallsifikimin e dokumentit DHURATA E KONSTANDINIT:
citim ne anglisht...
DONATION OF CONSTANTINE (Donatio Constantini), the supposed grant bythe Emporor Constantine in gratitude for his "conversion by Pope Silvester", to that pope and his successors for ever, not only of spiritual supremacy over the other great patriarchates and of all matters of faith and warship but also of temporal dominion over Rome, Italy." The famous document, known as the Constitutum Constantini and compounded of various elements (notably of apocryphal Vita S. Silvestri) was forged at Rome some time between the middle and end of the 8th century, was included in the 9th century in the collection known as the False Decretals, two centuries later was incorporated in the Decretum by a pupil of Gratian, and in Gibbon's day was still."enrolled among the decrees of Canon Law" by the tacit or modest admitted of the advocates of the Roman Church ." It is now universally admitted to be a gross forgery.
citim ne shqip....
DHURATA E KONSTANTINIT (Doantio Constantini), dhurata e hamendësuar e Perandorit Konstandin si shenjë falenderimi për "konvertimin e tij nga ana e Papës Silvestri", ndaj atij pape dhe pasardhësve të tij përgjithmonë, jo vetëm për supremacinë shpirtërore mbi patriarkatet e tjera dhe mbi të gjitha çështjet e fesë dhe të adhurimit, por edhe si sundim i përkohshëm mbi Romën, Italinë."
Dokumenti i famshëm, i njohur si Constitutum Constantini dhe i përbërë nga elementë të ndryshëm (mbi të gjitha Jeta apokrifale S. Silvestrit) u fallsifikua në Romë aty nga mesi dhe fundi i shekullit të 8-të, u përfshi në shekullin e 9-të në koleksionin e njohur si Dekrete të Rreme, dy shekuj më vonë u përfshi në Decretum nga nxënësi i Gracianit, dhe akoma në ditët e Gibonit ishte ende "i përfshirë në dekretet e Ligjit Kanonik", me pëlqimin e heshtur dhe modest të avoketërve të Kishës Romane." Ai "dokument" është pranuar nga të gjithë si një mashtrim i trashë.
Sa më shumë depërton në burimet shkencore dhe ato kerkimore ne arkiva te hershem të botuara kudo dhe ne internet, aq më shumë të dhëna interesante dalin mbi fallsifikimet e mundshme, që mund të jenë bërë në shkrimin e Historisë.
Shkrime të tilla mungojnë krejtësisht në Shqipëri, dhe asnjë redaktor gazete apo libri nuk merr përsipër të botojë shkrime të tilla. Kanë frikë te botojne shkrime mbi historine e Mesjetes,nen driten e ketyre zbulimeve te reja,qe jane fallsifikuar historikisht.
Jam i bindur se shpejt a vonë, të gjitha gazetat dhe i tërë shtypi e televizioni shqiptar do të hapë temën e fallsifikimeve, që janë bërë në historiografinë evropiane që në shekullin e 12-të, një temë e cila po zien në tërë Evropën e deri në Amerikë, duke filluar që nga shekulli i 17-të.
Të gjitha këto fallsifikime kanë lidhje të ngushtë e të pazgjidhshme me Historinë e Shqipërisë dhe origjinën e shqiptarëve dhe të popujve të tjerë.
Librat dhe shkrimet e autorëve evropianë, të cilët e vënë theksin në përpjekjet e shumta që janë bërë në Evropë gjatë mesjetës për të fallsifikuar historinë, fillojnë ose mbarojnë me këto dy pyetje:
Përse të jenë bërë këto fallsifikime? Kush kishte interes t'i bënte ato?
Mbështetur në studimet e disa autoreve etimologjike eshte deklaruar, se në gjuhët evropiane të reja e ato të vjetra ka paradokse, duke aluduar se gjuhët e vjetra nuk janë më të vjetra se ato të reja.
Studimet e mëtejshme kanë krijuar bindjen se jo vetëm gjuhët, por e tërë historia e Evropës është paradoksale, se historia evropiane e para shekullit të 16-të të erës tonë mban vetëm VULEN E GJUHES SHQIPE,, se s'ka patur as Greqi të Lashtë dhe as Perandori Romake, se jo vetëm latinishtja, greqishtja e vjetër dhe hebraishtja, por, edhe gotishtja, sllavishtja kishtare, arabishtja janë sajesa mersjetare, që morën formën e tyre të plotë vetëm gjatë dhe pas shekullit të 16-të të erës tonë.
Eshte rënë në gjurmë të studimeve të mjaft autorëve evropianë, autoritete shkencore me emër në Evropë dhe në Amerikë, të cilët duke u nisur nga konsiderata shkencore historike vijnë në përfundimin se Mesjeta nuk ka ekzistuar, se ngjarje e dokumente si Dhurata e Konstandinit, apo figura si Karli i madh janë mite të sajuara.
Ja ç'thuhet në faqen e Michael Hoffman, historian dhe shkrimtar amerikan, i cili boton në Amerikë revistën e tij shkencore "Revisionist History", te http://www.egodeath.com/newchronology.htm nën titullin "The New Chronology: The Dark Ages Didn't Exist – Uwe Topper, Herbert Illig" "Kronologjia e Re: Shekujt e Errësirës nuk ekzistojnë – Uve Toper, Herbert Illig"
Johnson doesn't provide an effective summary of what exactly he is proposing. I won't know until my third thorough reading and summarization of Johnson, but it seems that he's saying -- at the extreme -- that the entire corpus of ancient Greek, Roman, Jewish, and Christian writings was written in the monasteries around 1550 – or something like that but more moderate.
[Edvin] Xhonson nuk bën ndonjë përmbledhje të asaj se çfarë kërkon të propozojë saktësisht. Unë nuk do ta zbuloj pa e mbaruar leximin tim të tretë dhe të kem bërë përmbledhjen e Xhonsonit, por më duket se ai don të thotë se – në fund të fundit – i TËRË KORPUSI i SHKRIMEVE GREKE, ROMAKE, CIFUTE dhe TE KRISHTERA është shkruar në manastire rreth vitit 1550 – ose diçka të tillë, por me ton më të zbutur.
Kjo faqe interneti përmban referenca interesante mbi subjektin për të cilin po flasim, autorë si Edwin Xhonson, Anatoli Fomenko, Nimic, Topper, Illig, apo dhe figura të Mesjetës si Harduin.
Përse vetëm ne shqiptarët s'duhet t'i dimë këto gjëra?
Kjo është një pyetje, që KOHA do t'i japë një ditë përgjigje të plotë, të thjeshtë, përfundimtare. Por, le të shohim se ç'thuhet në faqen e mëposhtme të internetit.
/DONATION_OF_CONSTANTINE_Donatio.html lexojmë këto rradhë për Fallsifikimin e dokumentit DHURATA E KONSTANDINIT:
citim ne anglisht...
DONATION OF CONSTANTINE (Donatio Constantini), the supposed grant bythe Emporor Constantine in gratitude for his "conversion by Pope Silvester", to that pope and his successors for ever, not only of spiritual supremacy over the other great patriarchates and of all matters of faith and warship but also of temporal dominion over Rome, Italy." The famous document, known as the Constitutum Constantini and compounded of various elements (notably of apocryphal Vita S. Silvestri) was forged at Rome some time between the middle and end of the 8th century, was included in the 9th century in the collection known as the False Decretals, two centuries later was incorporated in the Decretum by a pupil of Gratian, and in Gibbon's day was still."enrolled among the decrees of Canon Law" by the tacit or modest admitted of the advocates of the Roman Church ." It is now universally admitted to be a gross forgery.
citim ne shqip....
DHURATA E KONSTANTINIT (Doantio Constantini), dhurata e hamendësuar e Perandorit Konstandin si shenjë falenderimi për "konvertimin e tij nga ana e Papës Silvestri", ndaj atij pape dhe pasardhësve të tij përgjithmonë, jo vetëm për supremacinë shpirtërore mbi patriarkatet e tjera dhe mbi të gjitha çështjet e fesë dhe të adhurimit, por edhe si sundim i përkohshëm mbi Romën, Italinë."
Dokumenti i famshëm, i njohur si Constitutum Constantini dhe i përbërë nga elementë të ndryshëm (mbi të gjitha Jeta apokrifale S. Silvestrit) u fallsifikua në Romë aty nga mesi dhe fundi i shekullit të 8-të, u përfshi në shekullin e 9-të në koleksionin e njohur si Dekrete të Rreme, dy shekuj më vonë u përfshi në Decretum nga nxënësi i Gracianit, dhe akoma në ditët e Gibonit ishte ende "i përfshirë në dekretet e Ligjit Kanonik", me pëlqimin e heshtur dhe modest të avoketërve të Kishës Romane." Ai "dokument" është pranuar nga të gjithë si një mashtrim i trashë.
Sa më shumë depërton në burimet shkencore dhe ato kerkimore ne arkiva te hershem të botuara kudo dhe ne internet, aq më shumë të dhëna interesante dalin mbi fallsifikimet e mundshme, që mund të jenë bërë në shkrimin e Historisë.
Shkrime të tilla mungojnë krejtësisht në Shqipëri, dhe asnjë redaktor gazete apo libri nuk merr përsipër të botojë shkrime të tilla. Kanë frikë te botojne shkrime mbi historine e Mesjetes,nen driten e ketyre zbulimeve te reja,qe jane fallsifikuar historikisht.
Jam i bindur se shpejt a vonë, të gjitha gazetat dhe i tërë shtypi e televizioni shqiptar do të hapë temën e fallsifikimeve, që janë bërë në historiografinë evropiane që në shekullin e 12-të, një temë e cila po zien në tërë Evropën e deri në Amerikë, duke filluar që nga shekulli i 17-të.
Të gjitha këto fallsifikime kanë lidhje të ngushtë e të pazgjidhshme me Historinë e Shqipërisë dhe origjinën e shqiptarëve dhe të popujve të tjerë.
Librat dhe shkrimet e autorëve evropianë, të cilët e vënë theksin në përpjekjet e shumta që janë bërë në Evropë gjatë mesjetës për të fallsifikuar historinë, fillojnë ose mbarojnë me këto dy pyetje:
Përse të jenë bërë këto fallsifikime? Kush kishte interes t'i bënte ato?
Mbështetur në studimet e disa autoreve etimologjike eshte deklaruar, se në gjuhët evropiane të reja e ato të vjetra ka paradokse, duke aluduar se gjuhët e vjetra nuk janë më të vjetra se ato të reja.
Studimet e mëtejshme kanë krijuar bindjen se jo vetëm gjuhët, por e tërë historia e Evropës është paradoksale, se historia evropiane e para shekullit të 16-të të erës tonë mban vetëm VULEN E GJUHES SHQIPE,, se s'ka patur as Greqi të Lashtë dhe as Perandori Romake, se jo vetëm latinishtja, greqishtja e vjetër dhe hebraishtja, por, edhe gotishtja, sllavishtja kishtare, arabishtja janë sajesa mersjetare, që morën formën e tyre të plotë vetëm gjatë dhe pas shekullit të 16-të të erës tonë.
Eshte rënë në gjurmë të studimeve të mjaft autorëve evropianë, autoritete shkencore me emër në Evropë dhe në Amerikë, të cilët duke u nisur nga konsiderata shkencore historike vijnë në përfundimin se Mesjeta nuk ka ekzistuar, se ngjarje e dokumente si Dhurata e Konstandinit, apo figura si Karli i madh janë mite të sajuara.
Ja ç'thuhet në faqen e Michael Hoffman, historian dhe shkrimtar amerikan, i cili boton në Amerikë revistën e tij shkencore "Revisionist History", te http://www.egodeath.com/newchronology.htm nën titullin "The New Chronology: The Dark Ages Didn't Exist – Uwe Topper, Herbert Illig" "Kronologjia e Re: Shekujt e Errësirës nuk ekzistojnë – Uve Toper, Herbert Illig"
Johnson doesn't provide an effective summary of what exactly he is proposing. I won't know until my third thorough reading and summarization of Johnson, but it seems that he's saying -- at the extreme -- that the entire corpus of ancient Greek, Roman, Jewish, and Christian writings was written in the monasteries around 1550 – or something like that but more moderate.
[Edvin] Xhonson nuk bën ndonjë përmbledhje të asaj se çfarë kërkon të propozojë saktësisht. Unë nuk do ta zbuloj pa e mbaruar leximin tim të tretë dhe të kem bërë përmbledhjen e Xhonsonit, por më duket se ai don të thotë se – në fund të fundit – i TËRË KORPUSI i SHKRIMEVE GREKE, ROMAKE, CIFUTE dhe TE KRISHTERA është shkruar në manastire rreth vitit 1550 – ose diçka të tillë, por me ton më të zbutur.
Kjo faqe interneti përmban referenca interesante mbi subjektin për të cilin po flasim, autorë si Edwin Xhonson, Anatoli Fomenko, Nimic, Topper, Illig, apo dhe figura të Mesjetës si Harduin.
24/2/2023, 00:58 nga Kledja