Më 19 maj të vitit 1883 në Pallatin Granovitoi (të audiencave) për nder të kurorëzimit të Perandorit rus Aleksandër i III-të u dha një drekë solemne. Ndër të ftuarit në të ishin përfaqësues të Klerit të lartë, figura të fisnikërisë më të lartë ruse dhe mysafirë nga monarkitë e huaja. Gjithsej ishin 275 persona. Salltanetet e dekorimit të tavolinës të habisnin me luksin dhe pasurinë e takëmeve.

Gjatë drekës orkestra e harqeve e oborrit mbretëror ekzekutoi 10 vepra muzikore. Në tavolinë u servirën si pjata të para borsh (një lloj supe me panxhar dhe zarzavate të tjera) dhe supë me mish qengji. Më pas mysafirëve iu propozua mish viçi i buburitur dhe sterlyad (një lloj shumë i shijshëm peshku bli) i zier në avull - zbukurim i famshëm ky i tavolinës ruse. Në menunë e drekës figuronin gjithashtu edhe pjata të ndryshme (vepra të vërteta arti gastronomik) me xhelatinë, mish i pjekur - zogj pule dhe shpendë të egra.

U servir gjithashtu edhe shpargull (shpërëngë). Në përfundim të drekës sollën akullore dhe çorbën e famshme të Kontit rus Dimitri Guriev (ajo gatuhej si bollgur me qumësht. Pastaj i shtoheshin arra të thërmuara, copëza pjeshke, ananasi, frutash të tjera dhe kajmak qumështi), të cilën Aleksandri i III-të e pëlqente jashtë mase.

Në vitet e rinisë së vet Kniazi (princi) i madh Aleksandër e kishte me qejf të madh të ngrënin. Por hamës ai nuk mund të quhej kurrsesi. Edhe gatimet e sofistikuara nuk i vlerësonte fort. Për shtatin e tij jo të vogël, për të mos thënë gjigand, Perandori nuk hante shumë dhe nuk i kushtonte të ngrënit ndonjë rëndësi të veçantë.

Aleksandri i III-të preferonte ushqim jashtëzakonisht të thjeshtë. Atij i pëlqenin gatimet e kuzhinës ruse dhe jo ato të vendeve të huaja. Kur i mërzitej menuja e tavolinës mbretërore Perandori, në kohën e lëngimit nga një sëmundje e rëndë në gjysmëvitin e fundit të jetës së vet, kërkonte ngandonjëherë, kur ia kërkonte mideja, ti sillnin drekë të zakonshme ushtari apo gjyetari nga kazermat e afërta me oborrin mbretëror apo njësisë së gjuetarëve.

Perandori rus Aleksandri III-të.

kziston mendimi se Aleksandri i III-të ishte i shumë dhënë pas pijeve alkoolike dhe bile se ishte pjanec i keq. Por nuk ka kurrfarë dëshmish në mbështetje të këtij versioni. Përkundrazi, ata që e njihnin nga afër Perandorin konfirmojnë, se ai ishte njeri krejtësisht indiferent ndaj alkoolit dhe se nuk e shihnin të dehur ndonjëherë. Një nga mjekët e familjes perandorake kujtonte, se bile edhe gjatë të ngrënit të mezeve Aleksandri i III-të pothuajse nuk pinte as gotëzën shoqëruese tradicionale të vodkës, ndërsa edhe kur e pinte rrallëherë doza e saj ishte më e madhe se një kupëz e vockël. Gjatë të ngrënit ai pinte kryesisht kvas (një lloj boze në ngjyrë çaji). Verën pothuajse nuk e vinte në gojë. Pinte me qejf të madh, por me masë ai pijen e vet të preferuar, e cila përbëhej nga përzierja gjysëm për gjysëm e kvasit rus me shampanjën.

Periudha e drejtimit të Perandorit Aleksandër i Tretë u shënua nga praktikisht mospjesëmarrja e plotë e Rusisë në konflikte ushtarake. Jo krejt rastësisht ai hyri në histori me emrin Aleksandri i III-të Paqeruajtës. Por herë pas here Cari rus u jepte megjithatë sinjal të qartë fuqive të tjera - se po të lindë nevoja Rusia di ta mbrojë për veten mrekulli.

Gjatë kohës së një dreke solemne të shtruar në Pallatin e Dimrit në Shën Peterburg Aleksandri i III-të po bisedonte me ambasadorin austriak. Pikërisht në atë periudhë ishte ndezur keq konflikti i radhës austro-rus në Ballkan. Ambasadori, me lutjen e tij këmbëngulëse, zuri vend në tavolinë përballë Perandorit me qëllim që të kishte mundësi të shkëmbente me të mendime në lidhje me situatën e mbarsur me konflikt në Ballkan. Por Perandori nuk po reagonte në kurrfarë mënyre ndaj fjalëve të tij. Diplomati austriak i irrituar e fort i zemëruar në fund të bisedës u kërcënua me fjalët, se Austria mund të mobilizojë kundër Rusisë 2 apo 3 korparmata. Aleksandri i III-të, pa thënë as edhe një fjalë, me buzëqeshje në fytyrë mori nga tavolina një pirun të argjendtë, e përthyu atë në formë patkoi dhe e hodhi në drejtim të vendit ku ishte ulur ambasadori austriak: “Ja se ç’do të bëj unë me 2 apo 3 korparmatat tuaja të mobilizuara”, - tha me qetësi Cari rus.

Në një nga drekat e shtruara për nder të ardhjes në Rusi të Princit të Malit të Zi Nikollai ndodhi një episod i mbarsur, në një farë mënyre, me skandal. Gjatë kohës së drekës Aleksandri i III-të ngriti dollinë me fjalët “Për mikun tim të vetëm, Princin e Malit të Zi!”. Personat e familjeve mbretërore europiane e pritën me habi të madhe e indinjatë këtë dolli, meqenëse prej saj rridhte konkluzioni se vetëm Princi i Malit të Zi nga gjithë mbajtësit e huaj të kurorave mbretërore gëzonte respektin e Carit rus