dobesi mendoj edhe une, sepse vetvrasje do te bente vetem ai njeri i cili nuk i ben dot ball sfidave te jetes sic e ke then edhe ti, pasi nuk eshte trimeri te vrasesh veten po trimeri eshte ti besh ball cdo problemi qe has ne jet

sigurishte qe dobesi eshte

Të urryerit e vetes është një qëndrim shumë negativ. Nëse gërmon pak pas pamjes së jashtme, e kupton se kjo urrejtje është vetëm rezultat i një mendimi shumë të lartë për veten. Duam të jemi më të mirët me çdo kusht dhe nëse imazhi ynë ideal ka ndonjë të metë, nuk arrijmë ta durojmë dot. Kjo është një formë krenarie.

Herën e parë që dëgjova të flitej për urrejtjen ndaj vetes mbeta shumë i habitur. Pyeta veten se si mund të urrehej vetja. Të gjitha qeniet e duan veten, madje edhe kafshët. Duke u menduar, thashë me vete se kjo ishte vetëm një formë e acaruar e dashurisë për veten.
Një gjë është e sigurt. Pa qenë dashamirës me veten, nuk mund të jesh me të tjerët. Për të ndier dashuri, dhembshuri ndaj të tjerëve, që të dëshirojmë që ata të jenë të lumtur dhe të mos vuajnë, para së gjithash duhet të ushqejmë ndjenja të tilla për veten tonë. Atëherë mund të kuptojmë se të tjerët kanë të njëjtat aspirata si ne dhe dashuria dhe mëshira bëhen të mundshme. Kur e urren veten, nuk është e mundur t'i duash të tjerët. Dhe në qoftë se nuk bën asgjë për të ndryshuar qëndrim, ka mundësi shumë të pakta për të gjetur paqen dhe harenë e brendshme. E prish jetën tënde, kjo është marrëzi. Ndoshta nuk duhet të flisja kështu, por kjo është e vërteta.
Për të shpëtuar nga urrejtja ndaj vetes, ndërgjegjësohuni për përfytyrimin e gënjeshtërt që keni për veten dhe ushqeni besimin e mirëfilltë dhe të shëndoshë, atë që bazohet te cilësitë tuaja njerëzore themelore. Jini të përunjur dhe hapuni më shume me të tjerët.

dobesi eshte

uk besoj se vetevrasja eshte guxim, eshte thjesht nje levizje e
deshperuar qe shkaktohet nga frika per te jetuar. nga shume vetvrasje qe
kam lexuar apo degjuar, vetem pak kam mundur ti kuptoj apo ti perligj
ne njefare menyre. ne Romen e lashte pershembull, disa burra shteti e
filozofe jane detyruar te vrasin veten nga perandoret apo nga njerez qe
nuk perkrahnin idete e tyre (Seneca, Cato, Petronius etj) dhe ne kohet
me moderne, gjenerali gjerman Feldmareshali Erwin Rommel vrau veten i
detyruar nga Gestapo me qellimin qe te mbronte familjen dhe djalin e tij
nga persekutimi, dhe emrin e tij nga njollosja e tradhetiseune mendoj se ka te beje me rrethanat.
psh,nje nene qe sakrifikon jeten e saj per femine edhe pse i ka parasysh pasojat,nuk mund ta quaj akt i paarsyeshem
ose,hedhjen e nenes nga ballkoni pasi femija e ka bere nje akt te tille...as kete nuk mund ta quaj "te pamoralshem"

psikologjikisht,vetvrasja karakterizohet si largim nga
realiteti,personat kerkojne dicka me te mire ne vetvehte,ose en
shoqerine e tyre.gjithsesi mund te thuhet se shkaqet jane pakenaqesia
dhe dhimbja shpirterore.(ne cfare shkelle arrin kjo dhimbje sa qe
personi arrin te beje nje veprim te tille,nuk e di,per ate dhe nuk mund
ti gjykoj)
suicid bazohet ne ndjenja frike,pakenaqesi ne vetvete dhe mosbesim ne
shoqeri...shkaqet ekzistojne ,por sdo te thote qe justifikojne komplet
nje veprim te tille.
gjithsesi mbetet pak a shume dobesi karakteri ,dhe jo guxim"trimeri"