Dy ekipe ndërkombëtare janë duke garuar për të krijuar elementin më të rëndë kimik në univers. Elementet super të rënda janë elementet në fund të tabelës periodike me numrin atomik (numri i protoneve) mbi 104. Elementi i mëhershëm më i rëndë kimik, përkohësisht i quajtur ununoctium, u “zbuluar në vitin 2002, dhe dy ekipet tani janë duke u përpjekur të prodhojnë elementet 119 dhe 120.

Jon Petter Omtvedt, profesor i kimisë nukleare në Universitetin e Oslos, është duke punuar me shkencëtarët nga Evropa Perëndimore, Japonia dhe Shtetet e Bashkuara, duke bërë eksperimentet në GSI Helmholtzzentrum für Schwerionenforschung në Gjermani. Ekipi tjetër përbëhet nga shkencëtarë amerikanë dhe rusë të cilët janë duke punuar në Institutin e Përbashkët për Hulumtim Nuklear në Dubna, Rusi. “Gara është e fortë,” tha Omtvedt. "Elementet super të rënda janë shumë jostabile dhe shumë vështirë për t’u krijuar. Është sikur të gjeni diçka të panjohur në hapësirë”.

Prodhimi i një atomi të vetëm të elementit të ri nuk është i mjaftueshëm për t’u kredituar që keni zbuluar element të ri Rezultatet duhen të përsëriten. “Askush nuk do të fitojë ndonjë njohje derisa ndonjë laborator tjetër nuk arrin për ta rikrijuar eksperimentin. Në rastin më të keq, mund të kalojnë disa dekada para se të verifikohet eksperimenti”, tha Omtvedt. Sa më i rëndë të jetë elementi super i rëndë, më gjatë nevojitet për t’u prodhuar, dhe më shkurt do të mbetet i paprekur. Një atom i elementit 106 mund të krijohej brenda një ore kur është zbuluar për herë të parë, dhe ai atom të shpërbëhet në elemente më të lehta në 20 sekonda. Një atom i elementit 118 mund të krijohet për një muaj, dhe gjysma e jetës së tij (koha para se gjysma e tij të shpërbëhet) ishte mezi 1.8 milisekonda.

Para dy javësh, fizikani nuklear në Oak Ridge National Laboratory ka krijuar 20 mg të elementit me radioaktivet të lartë, berkelium. Secili ekip konkurrent për të krijuar elementin 119 i janë dhënë 10 mg berkelium. Ata do të bombardojnë një pjatë metalike të lidhur me atomet e berkeliumit me një rreze të atomeve të titanit. Ekipet janë duke punuar në një orar të ngjeshur. Gjysma e jetës së berkeliumit është vetëm 320 ditë, dhe pasi që të kalojnë 320 ditë, gjysma e mostrës së tyre do të dekompozohet në elemente tjera. “Është shumë e vështirë për të krijuar rreze intensive të titanit. Për ta realizuar këtë gjë, ne kemi të fshehtat që nuk do t’i ndajmë me të tjerët”, tha Omtvedt.

Rregulla kryesore për të krijuar atome super të rënda është e thjeshtë: përplasni atomet e një elementi në ato të një tjetri dhe protonet e tyre do të shtohen për të krijuar element të ri. 22 protonet e titanit do t’i bashkohen 97 të berkeliumit për të krijuar një atom me 119 protone, një atom të elementit 119. Megjithatë, shumicën e kohës, atomet do të ndeshen dhe shpartallohen ose pjesërisht ta shkatërrojnë njëri-tjetrin. Por rrallë, “më pak se njëherë në muaj,” protonet do të ndeshen për të krijuar një atom të tërë. Detektimi i një ngjarje të rrallë të tillë është sfidë. “Duhesh ta detektosh këtë atom në një pjatë metali ku më shumë se 100.000 ngjarje të shumta janë duke ndodhur çdo sekondë”, tha Omtvedt. Mënyra e vetme për të detektuar atomin e ri është për të vëzhguar rrezatimin radioaktiv që e emeton kur ai shkatërrohet. Nuk do të ketë dëshmi për elementin e ri derisa ai të ketë shkuar.

“Ne jemi duke punuar në skajet e asaj që është e mundshme në pikëpamjen eksperimentale”, tha Omtvedt. Për të studiuar element më të rënda, ne duhet të përdorim teknologjinë e tanishme deri në maksimum, madje edhe më shumë”.