Shumë të dhëna që tregohen në Bibël, Kur¶an dhe vepra tjera të lashta
religjioze se, njerëzit në një kohë kanë qenë më shtatlartë nga konstruksioni dhe kanë jetuar edhe deri në 900 vjet, kohët
e fundit sikur po gjejnë mbështetjen e vet racionale të dëshmimit mbi ekzistimin e një mundësie të tillë.
Ndikimi i gravitetit të tokës tek njeriu?
Shekulli i XXI-te, krahasuar me lumenj tjere te shkencss, pa dyshim, do te karakterizohet me zhvillimin e njs dege tejet te rendssishme të mikrobiologjisë e quajtur GJENETIKA.
Në mes tjerash, falë zbulimeve të mëdha teknologjike, e posaçërisht të asaj digjitale mikroelektronike, është arritur, jo vetëm në
përcaktimin e hollësishëm të kodit gjenetik, si qendër e memories në të cilën paraprakisht është gravuar dukja dhe përbërja e
konstruksionit tonë fizik, por kjo njohuri ka shkuar aq larg, saqë, ka arritur ta bëjë edhe klonimin (dublimin) e gjallesave tjera, si dhe të
vetë njeriut.
Bazuar në këto të dhëna të gjenetikës, tashmë fare nuk është i dyshimtë faktise, trupgjatësia si dhe elementet tjera të konstruksionit
tonë fizik, janë të definuar në kodin e gjeneve si informatë programore, përmes së cilës trashëgohen tek të gjitha lindjet tjera.
Më konkretisht me këtë nënkptohet se, ashtu sikur dukemi tani nga pamja, aq jemi të gjatë, ashtu si e kemi ngjyrën e syve, floikëve…
së bashku edhe me disa karakteristika tjera fizike-trupore, të gjitha këto më parë kanë qenë të parapërcaktuara në kodin tonë gjenetik
si informatë.
Kjo teori, edhe pse e dëshmuar saktë, kohën e fundit, nën hijen e disa fakteve të reja, sikur fillon të luhatet duke u pasuruar edhe me
një rrethanë të re që ndikon në përcaktimin e shkaktarit të trupgjatësisë dhe jetëgjatësisë te ne.
Pas kthimit, tek shumë astronautë që kanë udhëtuar në hapësirën kozzmike pa peshë, hapësirë kjo ku nuk vepron forca e gravitetit të
tokës, është regjistruar një rritje e tyre trupore për disa centimetra.
Fillimisht na duket se këtu nuk ka asgjë të jashtëzakonshme, sikur mosha mesatare e tyre astronautëve, të mos ishte ndërmjet të
dyzatave dhe të pesëdhjetave, periudhë kjo e jetës së njeriut, e cila nuk konsiderohet sifazë optimale për një rritje natyrore.
Ku mbsshtetet kjo teori?
Nëse merren si të pakontestueshme zbulimet gjenetike se konstruksioni dhe elementet tjera të pamjes tonë fizike, paraprakisht janë të
gravuar në kodin gjenetik si informatë, atëherë, kjo informatë e koduar sifuqi e brendshme ekzistenciale, ka tendenca që me çdo
kusht të veprojë kah përmbushja.
Ndërsa, në anën tjetër, edhe fravitacionisiforcë reale vepron në bazë të principeve të veta të natyrshme.
Gërshetimi i këtyre dy forcave, shkakton një gjendje të re: të veprimit të vazhdueshëm të të kundërtave dhe reagimin e pashmangshëm
të trupit në këto veprime të pandërprera antagoniste. Çfarë ndodhë më tej në këtë proces? Sireagim do të kemi ³tretjen e trupit´ ose
amortizimin e saj gradual, që ne e cilësojmë si plakje.
Bazuar në këtë konstantim, në hapësira të caktuara gjeografike ku graviteti i tokës është më i vogël, dëshmohet ekzistimi i një
kategorie të popullatës më të shprehur trupgjatë, ose e kundërta.
Një gjë e njëjtë na shfaqet edhe tek plakja dhe jetëgjatësia. Në Kauzak të Rusisë, ta zëmë, është evidentuar një dukuri e jetëgjatësisë
së popullatës edhe mbi 100-150 vite.
Nëse përfundimisht pranohet kjo hipotezë sireale, patjetër do të na shpinte kah rikthimi isërishëm në kohët biblike ku tregohet se,
atëbotë, njerëzit kanë jetuar me qindra vite dhe kanë qenë shumë më trupgjatë se ne sot.
Kuptohet! Sipas të gjitha ligjeve natyrore, një jetëgjatësi është e pamundur, andaj edhe do të ishte e arsyeshme pse këto tregime nga
veprat religjioze, deri më sot janë konsideruar si mitologjike.
Por, sot, me udhëtimet e njeriut në kozmos dhe vërtetimit të një rrehane të re se, kozmonautët gjatë qëndrimeve të tyre jashtë veprimit
të forcës së gravitetit arrijnë një rritje trupore dhe për disa centimetra, më bindshëm e pasurojnë hipotezën e ndikimit të gravitetit në
rritje dhe plakje të organizmit sireagim ndaj këtij ndikimi.
Pse jo, edhe të dëshmimit të mundshëm të tregimeve biblike se njerëzit dikur kanë qenë trupgjatë dhe kanë jetuar edhe disa qindra
vjet?!!
religjioze se, njerëzit në një kohë kanë qenë më shtatlartë nga konstruksioni dhe kanë jetuar edhe deri në 900 vjet, kohët
e fundit sikur po gjejnë mbështetjen e vet racionale të dëshmimit mbi ekzistimin e një mundësie të tillë.
Ndikimi i gravitetit të tokës tek njeriu?
Shekulli i XXI-te, krahasuar me lumenj tjere te shkencss, pa dyshim, do te karakterizohet me zhvillimin e njs dege tejet te rendssishme të mikrobiologjisë e quajtur GJENETIKA.
Në mes tjerash, falë zbulimeve të mëdha teknologjike, e posaçërisht të asaj digjitale mikroelektronike, është arritur, jo vetëm në
përcaktimin e hollësishëm të kodit gjenetik, si qendër e memories në të cilën paraprakisht është gravuar dukja dhe përbërja e
konstruksionit tonë fizik, por kjo njohuri ka shkuar aq larg, saqë, ka arritur ta bëjë edhe klonimin (dublimin) e gjallesave tjera, si dhe të
vetë njeriut.
Bazuar në këto të dhëna të gjenetikës, tashmë fare nuk është i dyshimtë faktise, trupgjatësia si dhe elementet tjera të konstruksionit
tonë fizik, janë të definuar në kodin e gjeneve si informatë programore, përmes së cilës trashëgohen tek të gjitha lindjet tjera.
Më konkretisht me këtë nënkptohet se, ashtu sikur dukemi tani nga pamja, aq jemi të gjatë, ashtu si e kemi ngjyrën e syve, floikëve…
së bashku edhe me disa karakteristika tjera fizike-trupore, të gjitha këto më parë kanë qenë të parapërcaktuara në kodin tonë gjenetik
si informatë.
Kjo teori, edhe pse e dëshmuar saktë, kohën e fundit, nën hijen e disa fakteve të reja, sikur fillon të luhatet duke u pasuruar edhe me
një rrethanë të re që ndikon në përcaktimin e shkaktarit të trupgjatësisë dhe jetëgjatësisë te ne.
Pas kthimit, tek shumë astronautë që kanë udhëtuar në hapësirën kozzmike pa peshë, hapësirë kjo ku nuk vepron forca e gravitetit të
tokës, është regjistruar një rritje e tyre trupore për disa centimetra.
Fillimisht na duket se këtu nuk ka asgjë të jashtëzakonshme, sikur mosha mesatare e tyre astronautëve, të mos ishte ndërmjet të
dyzatave dhe të pesëdhjetave, periudhë kjo e jetës së njeriut, e cila nuk konsiderohet sifazë optimale për një rritje natyrore.
Ku mbsshtetet kjo teori?
Nëse merren si të pakontestueshme zbulimet gjenetike se konstruksioni dhe elementet tjera të pamjes tonë fizike, paraprakisht janë të
gravuar në kodin gjenetik si informatë, atëherë, kjo informatë e koduar sifuqi e brendshme ekzistenciale, ka tendenca që me çdo
kusht të veprojë kah përmbushja.
Ndërsa, në anën tjetër, edhe fravitacionisiforcë reale vepron në bazë të principeve të veta të natyrshme.
Gërshetimi i këtyre dy forcave, shkakton një gjendje të re: të veprimit të vazhdueshëm të të kundërtave dhe reagimin e pashmangshëm
të trupit në këto veprime të pandërprera antagoniste. Çfarë ndodhë më tej në këtë proces? Sireagim do të kemi ³tretjen e trupit´ ose
amortizimin e saj gradual, që ne e cilësojmë si plakje.
Bazuar në këtë konstantim, në hapësira të caktuara gjeografike ku graviteti i tokës është më i vogël, dëshmohet ekzistimi i një
kategorie të popullatës më të shprehur trupgjatë, ose e kundërta.
Një gjë e njëjtë na shfaqet edhe tek plakja dhe jetëgjatësia. Në Kauzak të Rusisë, ta zëmë, është evidentuar një dukuri e jetëgjatësisë
së popullatës edhe mbi 100-150 vite.
Nëse përfundimisht pranohet kjo hipotezë sireale, patjetër do të na shpinte kah rikthimi isërishëm në kohët biblike ku tregohet se,
atëbotë, njerëzit kanë jetuar me qindra vite dhe kanë qenë shumë më trupgjatë se ne sot.
Kuptohet! Sipas të gjitha ligjeve natyrore, një jetëgjatësi është e pamundur, andaj edhe do të ishte e arsyeshme pse këto tregime nga
veprat religjioze, deri më sot janë konsideruar si mitologjike.
Por, sot, me udhëtimet e njeriut në kozmos dhe vërtetimit të një rrehane të re se, kozmonautët gjatë qëndrimeve të tyre jashtë veprimit
të forcës së gravitetit arrijnë një rritje trupore dhe për disa centimetra, më bindshëm e pasurojnë hipotezën e ndikimit të gravitetit në
rritje dhe plakje të organizmit sireagim ndaj këtij ndikimi.
Pse jo, edhe të dëshmimit të mundshëm të tregimeve biblike se njerëzit dikur kanë qenë trupgjatë dhe kanë jetuar edhe disa qindra
vjet?!!