Një ditë, ndërsa udhëtoja përgjatë lumit Zambezi, arrita në një fermë dhe bisedova në lidhje me njerëzit qe kam takuar në fshatra. Unë u thashe se në territorin e këtij fshati të vogel, kam gjetur disa njerëz të cilët pohonin se paraardhësit e tyre ishin krijesa që kanë ardhur nga një yll i kuq i njohur si Liitolafisi, yll i kuq ketu simbolizohet me syrin kafe te hyenave, është yll, ose më mirë planeti, që ne të tokes e quajme Mars.

Unë kam kërkuar për të përmbushur nje ese rreth tyre dhe kur erdha në këtë fermë, gjeta një koleksion me kasolle bari dhe druri, të mbrojtur nga një gardh druri, ku një numër grash dhe fëmijësh ishin brenda afër portës.

I buzëqesha dhe buzëqeshjet e tyre u bënë më të mëdha mbasi unë iu afrova portës. Njeriu i cili ishte më i afërt, shkoi pak në të majtë per te qëne në qendër të portës hapur.

Sytë e mi shkuan drejt e në këmbët e tij dhe … u tmerrova nga fakti qe pashe.Tmerri im u shoqerua nga e qeshura e fortë e një gruaje. Eca në rrugën me pluhur që te çonte tek personi tek porta,dhe i dhashe të gjitha gjërat e mia, qe i kisha ne nje cante. Unë isha gati te largohesa nga nje ambjent i tille, si një majmun yndyrë, në kërkim të një strehë të sigurtë në shkurret me gjethe.

Nje grua qeshi e qeshi shumë dhe me lëshoi doren ​​mbi shpatullat e mia,njekohesisht unë pashë disa të shkonin jashtë për të marrë gjërat e mia dhe ti dergonin ne fshat. Unë kurrë nuk kisha parë asnjë njeri si ajo, e cila me kishte bërë si një idiot.

Gruaja që ishte në qendër të portës duke me kërkuar mua, kishte vetëm dy gishtat e mëdha në të dy këmbët. Ishte sikur të isha duke shikuar këmbët e dikujt që nuk ishte një qenie njerëzore, por një zog monstruoze i dale nga folklori dhe legjendat.

Turp. Unë shkova në një pemë dhe u ndala aty duke e dridhur nga frika, por shumë shpejt aty erdhen një grup burrash nga fshati, qe u drejtuan tek unë duke qeshur papushim. Pothuajse të gjithë ata kishin vetëm dy gishtërinj në çdo këmbë. Ata nuk kishin veshur këpucë në kete pluhur afrikan, Këmbët e tyre ishin me të vërtetë me nje pamje per t’u frikësuar.

Ata me rrethuan me mua dhe më thane “mos kini frikë nga ne, ne jemi njerëz si ju. Çfarë ju ka frikësuar aq shumë? “. Në pamundësi për t’iu përgjigjur, fytyra ime u skuq nga turpi dhe sikleti, hodha perseri nje veshtrim në këmbët e tyre dhe ata perseri shpërthyen në të qeshura.

Kjo ishtë mënyra që une u takova me fisin Bantwana, që do të thotë fëmijë / të vegjel. Një fis që thotë se paraardhësit e tij të largët ishin si zogj, që erdhën nga yjet dhe u martuan me gratë e tokës,e prodhuan krijesa me dy gishtat. Populli i Bantwana me mirëpriti mua në fshat, dhe për tre muaj, dy prej me të vjetërve të tyre, me mësuan gjëra që më linin te ngurtësuar nga habia ..

Bantwanasit janë njerëz te turpshëm , që në kohët e lashta kane vuajtur nga persekutimi i njerëzve të fiseve të tjera, por kur ata krijojne besim,te bejne qe te ndjehesh shume ngrohte, ata te tregojne episode nga jeta e tyre që të plotësojne një surprizë të madhe.

”Ata te thone se ka 24 planete të banuara, në hapësirë ​​… ”

Crisitina Bassi