Hurma është një frutë qe e ka origjinën ne Japoni e Kine dhe numëron rreth 2800 varietete. Ngjyra e bukur e këtij fryti vjen si pasoje e disa pigmenteve natyrale, por edhe e vitaminës A dhe karotenit qe ndodhen ne molekulat e saj. Këta elemente janë antioksidues shume te mire dhe parandalojnë disa sëmundje. Ne fakt, konsumimi i hurmës pengon shfaqjen e disa llojeve te kancerave si dhe shume problemeve kardiovaskulare. Shume ushqyes, ky frutë ka gjithmonë një shije te ëmbël. Lëkura është paksa e ashpër dhe kur është i bute mire do ishte t’i hiqej. Për ta konsumuar është mire te pritet derisa ajo te piqet mire. Ashtu si banania ajo mund te këputet nga pema edhe kur është jeshile dhe te lihet ne një vend te veçante derisa te piqet.
Përsa iu përket vlerave ushqyese duhet thënë se 100 gram hurma përmbajnë rreth 60 kalori (pra është pothuajse e njëjtë me vlerën energjetike te rrushit apo dhe te qershisë). E pasur me kalcium ajo përmban edhe 0,5gr proteina, 0,3gr yndyre dhe 23gr glucide. Pjesa e brendshme përmban rreth 83,5% ujë. Hurma është një nga frutat qe ka edhe shume vitamine C dhe fibra (rreth 5,9gr). Kjo e fundit bën te mundur qe ajo te shërbejë edhe për tretjen e ushqimit.

Hurma është pemë me prejardhje nga lindja e largët, nga Kina dhe Japonia[1] dhe bën pjesë në gjininë Diospyros në familjen drurëve zezak (Ebenaceae). Fjala Diospyros do të thotë "Nga fruti i zotave" në greqisht e lashtë. Si një pemë, ajo është një bimë shumëvjeçare. Fjala hurmë e ka prejardhjen nga putchamin, pasiminan, ose pessamin, nga Powhatan, një gjuhë Algonquian (lidhur me Blackfoot, Cree dhe mohikan) e Shteteve të Bashkuara lindore, do të thotë "një pemë të thatë". Persimmons janë në përgjithësi të lehta verdhë- portokalli të errët kuqe portokalli- me ngjyra, dhe në varësi të llojeve, ndryshojnë në madhësi 1,5-9 cm diametër dhe mund të jetë sferike, lis-, ose kungull-formë. Shpesh mbetet bashkëngjitur me fruta pas korrjeve, por bëhet më e lehtë për të hequr si ajo ripens. Ata janë të larta në glukozë, me një të ekuilibruar proteina profil, dhe posedon medicinale dhe kimike përdor të ndryshme.
Ashtu si domate, nuk është konsideruar si një "zakonshme kokrra të kuqe", por është në fakt një" kokrra e vërtetë "sipas definicionit.Vetitë kuruese

Në mjekësinë popullore përdoren pothuajse të gjitha pjesët e bimës, fruta, gjethet, degët. Ajo përdoret e freskët, e thatë, përgatitet reçel, marmelatë, alkool, raki dhe ëmbëlsira të ndryshme. Fruta përmban rreth 17 për qind sheqer kur është e freskët dhe 62 për qind kur thahet. Përmban vitamina A dhe C, proteina, yndyra, kripëra minerale, si hekur, sasi të konsiderueshme tanin etj. Hurmat kanë gjetur përdorim të mire në luftimin e sëmundjes së anemisë, dobësimit të përgjithshëm të organizmit pas kalimit të ndonjë sëmundje. Në këto raste përdoret mjekimi me hurma: Çdo ditë konsumohen 6- 15 kokrra të tejpjekura rreth një orë para ose pas ushqimit. Mjekimi vazhdon 15 ditë deri në 25 ditë. Hurmat kanë dhënë rezultate të mira në luftimin e sëmundjeve të aparatit tretës, të cilat shoqërohen me diarre (me të dala të shpeshta jashtë). Mjekimi me hurma rekomandohet edhe për personat që vuajnë nga diarreja kronike. Gjithashtu, shumë të sëmurë nga gjëndrat tiroide (fryrja e gushës), kanë pasur përmirësime të dukshme pas përdorimit me bollëk në racionin ditor të frutave të hurmës. Farat e hurmës kanë gjetur përdorime në dhimbjet shumë të forta të barkut. pervec ketyre vetive te vecanta hurmat ndihmojne edhe ne ritjen e aktivitetit hormonal per te dy sekset,ne grate shtatzane ajo ndihmon ne lindje normale dhe te kollajshme...Keto fruta kane nje perdorim te gjere ne vendin tone sidomos ne Shqipërine e mesme