Jorge Luis BORGES

Përtej asaj ngushtice detare të quajtur Kolonat e Herkulit, gjendej asokohe një ishull më i madh se Libia dhe Azia të marra së bashku, prej të cilit mund të kalohej nëpër ishuj të tjerë, e prej tyre në tokat e kontinentit kundrejt… (...). Në këtë ishull të quajtur Atlantidë ishte një mbretëri që sundonte jo vetëm tërë ishullin por edhe shumë ishuj të tjerë, e madje edhe disa zona të kontinentit përtej: pushteti i tij shtyhej përtej Shtyllave të Herkulit; duke përfshirë Libinë, Egjiptin e zona të tjera të Europës deri në Tirren.".

Legjenda për Atlantidën sipas Platonit

"Timeu", shkruar në vitin 360 përpara K. (fragment)




Do t'iu rrëfej një histori të botës së lashtë, të cilën e kam dëgjuar nga një plak i moçë, ngase Kritia, në kohën që na e rrëfeu, ishte, siç tha, ndaj të nëntëdhjetave, kurse unë për pakëz dhjetë (...)

Dhe për çfarë bënte fjalë rrëfenja, Kritia?- e pyeti Aminandri.

Për veprimin më madhështor që kanë bërë ndonjëherë athinasit, dhe që duhet të ketë qenë më i njohuri, por që, për shkak se kanë rrjedhur q'atëherë shumë kohë dhe meqë protagonistët gjetën shkatërrimin, nuk ka mbërritur gjer tek ne.

Thuana,- tha tjetri,- gjithë historinë dhe ku e prej kujt e dëgjoi Soloni këtë gojëdhënë të vërtetë.

Ai u përgjigj – Në deltën egjiptiane, në krye të së cilës ndahet lumi Nil, gjendet një rajon që quhet rajoni i Saisit. Edhe qyteti më i madh i rajonit quhet, gjithashtu, Sais, dhe është qyteti prej nga rrjedh mbreti Amasis. Qytetarët njohin për themeluese të qytetit një hyjneshë. Në egjiptiançe ajo quhet Neit dhe, siç pohojnë ata, është po ajo hyjneshë që helenët nderojnë me emrin Athina. Ata i duan shumë athinasit dhe thonë se, në një farë mënyre, janë të lidhur me ta. Në këtë qytet vajti Soloni, ku e pritën me shumë nderime. Ai pyeti priftërinjtë më të arsyer në çështje kësodore për lashtësinë dhe zbuloi se as ai dhe as ndonjë helen tjetër nuk dinte njoftime më të vlefshme për kohët e lashta. Në një rast, duke dashur t'i cyste të flisnin për lashtësinë, ai nisi të rrëfejë për gjërat më të lashta që dihen në anët tona - për Foroneun, që njihet si "njeriu i parë" dhe për Niobën dhe, pas Përmbytjes, për mbijetesën e Deukalionit dhe të Pirrës. Gjurmoi gjenealogjinë e pinjollëve të tyre dhe, duke llogaritur datat, u orvat të gjejë se sa vjetë më parë kishin ndodhur ngjarjet, që ai thoshte se kishin ngjarë. Mbi këtë e sipër, një prej priftërinjve, ai që ishte shumë i shkuar nga vërsa, iu drejtua e i tha: O Solon, Solon, ju helenët s'jeni veç se fëmijë; nuk ka asnjë njeri të moçëm ndër ju. Soloni e pyeti se ç'kuptim kishin këto fjalë. Dua të them, gjegji ai, se nga mendtë të gjithë ju jeni të rinj. Juve nuk ju është lënë trashëgim asnjë mendim nga tradita e lashtë e as ndonjë shkencë që të jetë thinjur nga vitet. Dhe do të ta them përse. Kanë ndodhur, dhe do të ndodhin sërish, shumë shkatërrime të njerëzimit prej shkaqesh të ndryshme. Shkatërrimet më të mëdha janë vepër e zjarrit dhe ujit, ato më të voglat prej një numri të pafund shkaqesh. Ekziston një rrëfenjë, që edhe ju e keni ruajtur: se një herë e një kohë, Fetoni, biri i Heliosit, që kishte mbrehur kuajt në koçinë e të atit, ngase nuk ishte në gjendje t'i ngiste në rrugën e përditshme, shkrumboi gjithçka mbi tokë, duke u vrarë dhe vetë nga rrufeja. Tani kjo rrëfenjë është veshur me petkun e mitit, por në të vërtetë tregon rënien e trupave që lëviznin në qiejt qark tokës dhe shkrumbimin e madh të gjërave mbi tokë, që përsëdytet pas intervalësh të gjatë. Në kohë të tilla ata që jetojnë ndër male dhe vende të thata dhe të larta janë më të ekspozuar ndaj shkatërrimit se sa ata që banojnë bri lumejve apo bregut të detit. Nga kjo mënxyrë ne na shpëton dhe na mbron Nili, shpëtimtari jonë i amshueshëm. Kur, nga ana tjetër, zotat spastrojnë tokën me përmbytje, ata që i mbijetojnë përmbytjes, në rastin e atdheut tënd, janë lopçarët dhe barinjtë, që jetojnë ndër male, kurse të tjerët që, si ty, rrojnë në qytete, përlahen nga lumejt e barten në det. Ndërsa në këtë tokë, as në atë kohë e as në ndonjë kohë tjetër, uji nuk zbret nga lartë poshtë në fusha, por priret gjithnjë të ngjitet nga poshtë lartë; për këtë arsye legjendat e ruajtura këtu janë më të lashtat. (…)

Kështu, në ishullin e Atlantidës ekzistonte një perandori e madhe dhe e mrekullueshme, që qeveriste ishullin e shumë ishuj të tjerë, si dhe shumë pjesë të kontinentit. Për më tepër, banorët e Atlantidës patën nënshtruar territoret e Libisë nga Shtyllat e Herakliut deri në Egjipt, dhe të Evropës deri në Tiren. Kjo fuqi e madhe, e bashkuar në një, orvatej të nënshtronte me një goditje atdheun tonë dhe tuajin, si dhe tërë rajonin midis ngushticave. Atëherë, Solon, atdheu yt shkëlqeu ndër gjithë njerëzimin, me gjithë madhështinë e virtyteve dhe fuqisë së tij. Ajo (Athinaja e grekëve, Neiti i egjiptianëve - A. Q.), udhëheqësja e helenëve, shquhej për guximin dhe aftësitë luftarake… Ajo i mposhti dhe ngadhnjeu mbi pushtuesit dhe i shpëtoi nga skllavëria ata që s'ishin nënshtruar akoma dhe me bujari na çliroi ne të gjithëve që banonim midis shtyllave. Por më vonë ndodhën tërmete e përmbytje të mënxyrshme dhe në një ditë e natë të vetme fatkobi gjithë njerëzit tuaj luftëdashës u përpinë në tokë. Në të njëjtën mënyrë edhe ishulli i Atlantidës u zhduk në thellësitë e detit. Për këtë arsye, deti në ato anë është i pakalueshëm dhe i padepërtueshëm, ngase ka një cektinë balte në udhë, që është shkaktuar nga batisja e ishullit.

Të rrëfeva shkurtimisht, Sokrat, ç'dëgjoi plaku Kritia nga Soloni dhe ç'na tregoi neve.

Peritoni

nga "Libri i qenieve imagjinare"

T huhet se Sibila e Eritresë paratha se qyteti i Romës do të rrënohej për fundimisht nga Peritonët. Në vitin 642 të Tënëzot arkivi i profecive të Sibilës u dogj në zjarrin e madh të Aleksandrisë; gramatikanët që i hynë punës për përtëritjen e disa fragmenteve të shkrumbosura prej nëntë vëllimeve, me sa duket nuk hasën asgjëkundi profecinë e veçantë, që parathoshte fatin e Romës.

Me kohë u gjykua e nevojshme të gjendej një burim që do të hidhte më tepër dritë përmbi këtë gojëdhënë. Pas shumë kuturisjesh, u zbulua se një rabin nga Fesi (sipas të gjitha gjasave Jakob Ben Chaim-i) kishte lënë një traktat historik, në të cilin citonte veprën, tani të humbur, të një skolasti grek, e cila ngërthente fakte të caktuara historike për Peritonët, marrë, me sa duket, nga orakujt, përpara se Biblioteka e Aleksandrisë të digjej nga Omari. Emri i grekut të arsyer nuk ka mbërritur gjer tek ne, por fragmentet e tij rrojnë:

Vendbanimin fillestar Peritonët e kishin në Atlantidë. Ata janë gjysmë drerë dhe gjysmë shpendë. Prej dreri kanë kokën dhe këmbët. Për sa i përket trupi të tyre, atë e kanë krejtësisht si të shpendve, me flatrat dhe pendët përkatëse…

Veçoria e tyre më e çuditshme është se kur dielli shkrep mbi ta, në vend që të lëshojnë hijen e trupit të vet, lëshojnë hije njeriu. Për këtë arsye, disa mendojnë se Peritonët janë shpirtërat e rrugëtarëve që kanë vdekur larg shtëpisë dhe perëndive të tyre…

…dhe janë pikasur duke ngrënë dhé… duke flatruar në krina në një lartësi marramendëse mbi Shtyllat e Herkulit.

…ata [Peritonët] janë armiq për vdekje të racës njerëzore; kur arrijnë të vrasin një njeri, hija që lëshojnë përdhe është e trupit të tyre; kështu ata fitojnë dhe favorin e perëndive.

…dhe ata që kaptuan detrat me Skipionin për të përgjunjur Kartagjenën, për pak sa s'dështuan, ngase gjatë lundrimit një formacion Peritonësh u sul si shigjetë në anije, duke vrarë e gjymtuar shumë vetë… Sado që armët tona nuk bëjnë dobi ballë tyre, kafshët - pa qenë kafshë - nuk mund të vrasin më shumë se një njeri.

…zhgërryhet në gjakun e viktimave të tij dhe pastaj flatron mbi flatrat e veta të fuqishme.

…në Ravenë, ku janë parë së fundi, rrëfejnë për pendët e tyre, të cilat i përshkruajnë me ngjyrë të bruztë të çelur, gjë që më çuditi pa masë, ngase është thënë se pendët e tyre janë në një të gjelbër të mbyllur.

Sodo që këto fragmente janë të qartë, është për të ardhur keq që s'ka mundur të mbërrijë në kohën tonë asnjë njoftim tjetër për Peritonët. Traktati i rabinit që ruajti këtë përshkrim për ne, ishte i depozituar, gjer përpara Luftës së fundit Botërore, në Bibliotekën e Dresdenit. Është e dhimbshme të pohohet se edhe ky dokument është zhdukur, dhe nëse si pasojë e bombardimeve, apo djegieve të mëparshme të librave prej nazistëve, nuk dihet. Le të shpresojmë se ndonjë ditë do të zbulohet një tjetër kopje e kësaj vepre, për të stolisur sërish raftet e ndonjë biblioteke.



Përktheu: Azem QAZIMI

Origjinat

Ai që i thotë këto fjalë është Kritia, njeri i afërt i filozofit Platon, i cili tregon që një shekull më parë, më 590 para Krishtit, ligjvënësi Solon kishte pasë shkuar në kryeqytetin administrativ të Egjiptit, Sais . Këtu ai qe përpjekur t'i çudiste Priftërinjtë e Isidit duke u bërë një pasqyrë të traditave të lashta greke, por njëri prej tyre kishte buzëqeshur, duke pohuar se ai grek qe një popull fëmijnor në krahasim me një popull tjetër rreth të cilit Egjiptianët zotëronin shumë dokumente të shkruara. Simbas priftit egjiptian, një qytetërim i zhvilluar kishte egzistuar për shekuj të tërë "mbi një ishull më të madh se Libia dhe Azia të marra së bashku". Ishulli qe shkatërruar nëntë mijë vjet më parë nga një përmbytje e tmerrshme bashkë me gjithë banorët e tij. Fjalët e Kritias janë ndërfutur tek "Dialogjet" e Platonit, shkruar rreth vitit 340 para. Krishtit. Ja sesi e përshkruan ishullin filozofi grek, gjithnjë duke i vënë fjalët në gojën e priftit egjiptian: "Nga bregdeti e deri në mes të ishullit, i shte një rrafshinë; më e bukura dhe më pjellorja e të gjitha rrafshinave, kurse në qendër një mal jo shumë i lartë (...)."

Përshkrimi vijon gjatë e në të ndërfuten komente mbi gjenezën e banorëve të Atlantidës: shfaqet identikiti i një territori katërkëndor 540 x 360 kilometra, i rrethuar nga tri anë prej malesh që e mbronin nga erërat dhe nga të ftohtët, hapur në jug nga deti. Rrafshina ujitej në mënyrë artificiale nëpërmjet një kompleksi sistemesh kanalizuese perpendikulare mes tyre, që e ndanin token në gjashtëqind katrorë të quajtura klerossu, në të cilat lulëzonin hapësira të begata bujqësore. Qyteti kryesor, Atlantida, gjendej në bregun jugor; ai qarkohej nga një rreth muresh, largësia e të cilëve me qendrën ishte shtatëdhjetë kilometra; qyteti i vërtetë, i mbrojtur nga rrathë të tjerë uji dhe toke, kishte një diametër prej pesë kilometrash.

Me fjalë të tjera Atlantida ishte pothuajse tetë herë më e madhe se Siçilia; Nëse jo tamam një kontinent, ajo mbetej gjithsesi një ishull me madhësi të konsiderueshme. Kritia përshkruante pjellorinë e tokave të saj, të populluara veç tjerash prej elefantësh, gjë që do të thotë se edhe për këtë kafshë, më e madhja dhe më llupësja e të gjithave, kishte ushqim të bollshëm. Perandora e fuqishme e Atlantidës, që shtrihej në ishujt fqinje, ndahej në dhjetë shtete të konfederuara, çdonjeri prej të cilëve drejtohej nga një mbret; shteti Sovran, ai që përfshinte qytetin e Atlantidës ndahej nga ana e vet në gjashtëdhjetë mijë struktura qeverisëse; çdo pesë a gjashtë vjet zhvillohej njëfarë asambleje publike me pjesëmarrjen e popullit i cili gjykonte mbi veprimtarinë e administrative të ndryshme. Atlantidasit, të cilët nuk mjaftoheshin me zotërimin e ishujve të tyre, themeluan koloni të tyre në kontinentin përballë (Amerikë?), në Egjipt, Libi e në Etruri. Por nuk arritën ta mposhtin perandorinë e Athinës, themeluar në vitin 9600 para Krishtit nga perëndesha Minerva dhe organizuar simbas e vetë kritereve që Platoni kishte paraqitur në veprën e tij "Republika". Mbas shumë vite luftimesh një tërmet i madh dhe një përmbytje shkretuan Athinën, përpinë ushtrinë e saj, por bënë që edhe Atlantida të zhytej në thellësinë e ujërave të oqeanit. Një ndëshkim i drejtë, duke pasë parasysh se me kalimin e shekujve Atlantidasit qenë korruptuar.:

"Kur elementi hyjnor, i përzier me natyrën njerëzore, u shua brënda tyre e mbizotëroi karakteri njerëzor, atëherë degjeneruan, e ndërsa atyre që ishin në gjendje të shihnin këto iu shfaqën si gjëra të turpshme, syve të atyre që ishin të plogësht për të dalluar se çfarë lloj jetë përkon me të vërtetë me lumturinë, iu dukën gjëra të mrekullueshme, të mbufatur siç ishin prej lakmisë dhe pushtetit. Dhe Zeusi, zoti i zotave, duke vënë re se kjo rracë po degjeneronte në mënyrë të mjerueshme, vendosi t'u jepte një ndëshkim me qëllim që të bëheshin më të urtë. Kërkoi të mbidheshin të gjithë zotat, e, me t'u mbledhur tha..."

Se çfarë tha Jupiteri, mund vetëm ta marrim me mend: në të vërtetë me këto fjalë përfundon edhe Kritia. Por prifti plak e ka sqaruar tashmë më përpara:

"Më vonë, me t'ia behur ca tërmete dhe përmbytje të jashtëzakonshme, e gjithë rraca juaj luftëtare (Pra Athinasit) u zhduk nën tokë, e në të njejtën mënyrë edhe Atlantida u gremis në det e u zhduk".

Për sa rrëfehet, pohon Kritia, Egjipti është i vetmi vend që zotëron shumë dokumentacion të shkruar, sepse, ndryshe nga tokat fqinje, nuk qe përfshirë nga katastrofat; e në lidhje me këtë u kërkon ndjesë lexuesve për faktin se u ka vënë emra grekë sovranëve të Atlantidës. Në të vërtetë, në analet e veta, Egjiptianët i kishin përkthyer emrat në gjuhën e tyre, simbas zakonit të kohës; më vonë edhe Soloni nga ana e vet i pati ripërkthyer, e kështu i ka paraqitur. "Nëse pra do dëgjoni emra të ngjashëm me tanët, mos u çudisni, ngaqë e dini arsyen".

Nga Platoni tek Kolombi

Ka mundësi që filozofi grek të mos e ketë marrë me mend se rrëfimi i tij i shkurtër (pak a shumë nja dhjetë faqe të sotme) do të kishte bërë të rridhte më shumë bojë sesa tërë korpusi i tij filozofik: rreth njëzet e pesë mijë vepra kushtuar një qytetërimi që ndoshta as nuk ka egzistuar fare. Rast më shumë unik sesa i rrallë (tjera vende të lashta misterioze, si Trekëndëshi i Bermudeve, janë zbuluar dhe diskutuar në kohë shumë të vonshme), problemi i egzistencës apo mosegzistencës së Atlantidës bëri të shpërthejnë shumë shpejt polemikat. Disa mëtonin se Atlantida gjendej përtej Kolonave të Herkulit (përshembull Cymmeria e cituar nga Homeri tek Odisea), dhe shënuan popullin e Atalantëve "që nuk hanë asnjë lloj qënieje me shpirt" e "nuk ëndërrojnë kurrë". Në Histori-në e Herodotit, tema e Timeus dhe Kritias përbënte (së paku për aq sa dimë ne) një risi absolute. Aristoteli, nxënës i Platonit, nuk i dha shumë rëndësi rrëfimit të Mësuesit të vet, dhe ky jo-opinion pati një peshë përcaktuese në Mesjetën kristiane. Në të vërtetë, autoriteti i Aristotelit...

... konsiderohej i padiskutueshëm, e ajo që ai pati thënë ("Ipse dixit"), që jo rastësisht përputhej me vizionin gjeocentrik të universit mbështetur nga Kisha, nuk mund të kundërshtohej. Për më tepër egzistenca e një kontinenti të mbytur nëntë mijë vjet më parë nuk përputhej me datën e krijimit të botës simbas Gjenezës, llogaritur rreth vitit 3760 p. Krishtit.

Por, më 1492, Kristofor Kolombi zbuloi që, përtej Atlantikut egzistonte me të vërtetë një tokë: filozofi anglez Francis Bacon dha mendimin se mund të jetë fjala pikërisht për kontinentin e përshkruar në Kritia. Shumë pikëpamje nisën të modifikohen, aq sa në shekujt XVI dhe XVII Guillaume Postel, John Dee, Sanson, Robert de Vangoudy dhe shumë kartografë të tjerë e quajtën Amerikën me emrin Atlantidë. Mbas Pushtimit, u zbulua madje se një legjendë antike e indigjenëve të Meksikës, përshkruar në Kodin Aubin, fillonte me këto fjalë: " Uexotzincas-ët, i Xochimilacas-ët, Cuitlahuacas-ët, Matlatzincas-ët, Malincalas-ët braktisën Aztlan-in dhe u endën gjithandej.". Aztlan ishte një ishull i Atlantikut dhe tributë e lashta kishin qenë të detyruar ta braktisnin sepse po zhytej në oqean. Prej ishullit, të mbijetuarit morën emrin dhe u quajtën actekë, ose "Banorë të Aztlan". Sa për dijeni, në Meksikë kjo teori nuk lidhet me vëllimet fantastike, por mësohet nëpër shkolla, pak a shumë siç mësojnë nxënësit italianë historinë e Romulit dhe Remos; në Muzeun Antropologjik të Qytetit Meksiko janë ekspozuar shumë vizatime të lashta që përshkruajnë migrimin.

Rikthimi iAtlantidës

Ka nga ata që bëjnë analogji mesqytetërimit të Egjiptit të lashtë dhatij të Amerikës qendrore: ndërtime piramidale, ballsamosje, vit i ndarë në 365 ditë, legjenda, afërsi gjuhësore. Atlantida duhet të ketë qenë pra njëfarë ure natyrale ndërmjet këtyre dy qytetërimeve, e shtrirë me gjasë ndërmjet Azoreve dhe Bahamasit.

Më 1815, Joseph Smith, fshatari pesëmbëdhjetëvjeçar nga Mançesteri, në Kontenë e Ontarios në Nju Jork, qe takuar me një engjëll me emrin Moroni , i cili i premtoi ca vizione të jashtëzakonshme. Shumë vite më vonë engjëlli i tregoi vendfshehjen e ca pllakave të çmueshme e të shkruara në një gjuhë të panjohur, të cilat Smith, i përndritur nga fryma hyjnore iu fut punë për t'i përkthyer. Më 1830 u botua Libri i Mormonëve, një bibël e vërtetë për sektin e Mormonëve, që përshkruan një përmbytje me ca karakteristika krejtësisht atlantidiane (dhe pse Atlantida s'përmendet fare), ndodhur menjëherë mbas kryqëzimit të Krishtit.

"Në vitin e tridhjetekatërt, në muajin e parë, në ditën e katërt, u çua një uragan i tillë siç nuk ishte parë kurrë përmbi tokë; e shpërtheu edhe një shtërngatë e madhe dhe e tmerrshme, e një bubullimë e tmerrshme që e shkundulloi tërë tokën si të donte ta çante më dysh (…). Dhe shumë qytete të mëdhenj e të rëndësishëm u gremisën, qytete të tjerë ranë pre e zjarreve, kurse mjaft të tjerë u troshitën derisa ndërtesat e tyre u rrëzuan, e banorët vdiqën dhe vëndet u shndërruan në mjerim (…). Kështu sipërfaqja e krejt tokës u deformua, e një errësirë e dendur u derdh mbi tërë vendin, e nëpër terr nuk mundën të ndezin ndonjë dritë, as llambë, as vravashkë" etj, etj.

Të mbijetuarit, populli i Nefit, kishin mundur të largoheshin në kohë "në vendin e Bollëkut", ku ndërtuan tempuj e qytete, mes të cilëve atë të Palenque dhe një fortesë që më vonë u njoh me emrin Maçu Piçu.

Tridhjetë e dy vjet më vonë një studiues ekscentrik francez, abati Charles-Etienne Brasseur, zbuloi "provën përfundimtare" të lidhjes mes Mesdheut, Atlantidës dhe Amerikës Qendrore. Teoritë e tij u konsideruan të pabesueshme, por frymëzuan veprën e parë me të vertetë popullore rreth kësaj teme: "Atlantis, the Antediluvian World" ("Atlantida, Bota Antideluviane") të amerikanit Ignatius Donnelly (1882). Simbas Donnelly, Atlantida ishte parajsa Tokësore biblike, dhe aty qenë zhvilluar qytetërimet e para. Banorët e saj qenë hapërdarë nëpër Amerikë, Europë e Azi; mbretërit dhe mbretëreshat e saj qenë bërë Zota të religjioneve antike. Më vonë, rreth trembëdhjetë mijë vjet më parë, i tërë kontinenti qe përmbytur prej një kataklizme me origjinë vullkanike. Në mbështetje të tezës së tij, Donnelly parashtron afëritë kulturore të përshkruara më sipër, dhe disa prova gjeologjike, me thënë të vërtetën jo fort bindëse . Nga ana tjetër e oqeanit, Augustus Le Plongeon, mjek francez, bashkëkohor me Donnelly, që për herë të parë kishte bërë gërrmime në rrënojat Maya në Yucatan , e rimori në mënyrë të pavarur tematikën e "Mistere të shenjta të Majave e të Kuikëve 11.500 vjet më parë; marrëdhëniet e tyre me Misteret e shenjta të Egjiptianëve, Grekëve, Kaldeasve dhe Indianëve". Pavarësisht gjatësisë së pafundme të titullit, libri i tij pati një sukses të madh dhe ndikoi gjerësisht në përhapjen e mitit.

Ekziston një teori e shqiptarëve si pasardhës të Atlant, të kontinentit humbur. Një nga fiset më të vjetra ilire edhe pse u quajt Taulant (tokë thau) tokën e thatë dhe = ne Azi nuk ishte një tjetër vendbanim ilir i cili tani quhet Tajlandë. Ka tre vende të quajtur Albany 1. Një qytet pranë Londrës [Albany; është thënë se ka parë të krishterë ushtar romak u vra] 2. Qendrore e Shqipërisë [Albanoi = Alb fakt banoi - ka jetuar Alb ose njerëzit Alp malore, njerëzit që jetonin në (h) i sëmurë nuk është rastësi që koloni e madhe shqiptare në Azi pranë Kinë dhe Turkmenia është e vendosur në terren shumë të lartë përgjatë lumi më i gjatë i quajtur Il 3. Një vend në rajonin e Kaukazit pranë Detit Kaspik. Pse e Aleksandrit të Madh nxitojnë në Indi? Afrika ishte me siguri më të pasur në ari dhe posaçërisht në diamante dhe se do të ishte shumë më e lehtë për të pushtuar vendin e zezë në vend të Indisë të populluara dhe të mirë të fortifikuara. Pse duhet të vijë nëpër rreziqe kaq shumë, të kalojnë rrugë të vështira nëpër male pabesë, kur ai kishte flotë të madhe në Mesdhe, kur një shkurtore për në jug do të kishte dhënë atij me thesaret më të mëdha në botë? Shpjegimi është se ai ka ndjekur rrugën e Arianėt mëparshme. Nëse nuk kishte ndonjë ekspeditë e mëparshme drejt Indisë ai do të kishte guxuar kurrë për të shkuar në një tokë të rrezikshme. Mbinumeruar dele disa nga popullsia vendase ai marshoi sikur ai ishte ndonjë gjë më tepër se sa pushtues Indi. Edhe me mjetet moderne të komunikimit do të kishte qenë e vështirë për të udhëtuar sot në mënyrë të shpejtë përmes tre kontinente. E vërteta është se ai u ndal gjatë në ato vende ku ishin vendbanimet e vjetra arian. E njëjta gjë si sot ne i përdorim stacioneve të benzinës në SHBA dhe Evropë të tank makinën tonë me benzine në një udhëtim në anën e vendit. humbjet e tij ishin aq minimale, sepse shumica e atyre që kanë vdekur, skaduar sipas kushteve të motit të ashpër. Alexander shumë do të vdesin nga një sëmundje ngjitëse. phalanges ilire dukej më shumë si djalë sesa scouts luftëtarët në Indi. Argumenti se India nuk e di kali dhe hekuri që ai solli është e pakuptimtë. Nga të dhënat arkeologjike të kohëve të fundit del se India tregtohen ari për hekur dhe metale tjera të rënda me Phoenicians i cili ka udhëtuar në brigjet e Afrikës para 10.000 vjet më parë, gati 9.500 vjet para se Aleksandri pushtoi Indi. Ne duhet të kujtojmë se nuk ka gjuhë tjetër në botë që përdor-ar si një prapashtesë në fund të fjalës rregullisht si shqiptar e bën për të krijuar një emër nga një tjetër emër. Në gjuhë të tjera keni krijuar një emër nga një mbiemër apo një folje. Nuk ka asnjë gjuhë tjetër që përdor më për krijimin fjala më e rëndësishme për të gjithë. GOLD. Arianėt u thirrën si kjo për shkak të flokëve të drejtë e tyre të artë. Lëkura e tyre shkaktoi edhe si metal i çmuar. Në gjuhën shqipe ka një tjetër më themelore fjalë që do të thotë tokë lëruar. Ajo është përdorur edhe nga shqiptarët që themeluar Troy në Azinë e Vogël. Nuk është përdorur për të thirrur Ares. Në Evropë shqiptarët e përdorën atë për të thirrur zot e Ouranos qiellit i cili është fjala e shtrembëruar greke për Aryanus. Nga kjo fjalë vjen ari fjala që ilirët si vëzhgues i mirë e qiellit (për këtë çështje ata ishin të quajtur Ilirët) e përdorur për emrin plejadë të shtatë yjet në afërsi të cilat ndrit Polin e Veriut. është në arabisht arian është e theksuar me nje rr e fortë. Pse? Për shkak se ajo nuk është një fjalë arabe. Si mund Arianėt të fiseve iraniane si historianët këmbëngulin se kur ata ishin të quajtur pushtuesit e bardhë të Indisë? Njeriu i bardhë është trashëgimtari i Alpine hominoid gjetur në Neandertalit [Tjetër dal ne = ridiculously mjaft këtë emër gjerman mund të jenë të përkthyera vij nga ëndrra në gjuhën shqipe]. Shumica e historianëve kanë qenë me origjinë greke. Për ta historia fillon 3000 vjet më parë, kur ata mund gjurmë të parë këndon e qytetërimit grek. Ata harrojnë se njerëzit nuk janë krijuar në një ditë të vetme. Ajo ishte një proces të gjatë të evolucionit. U deshën miliona vjet për njeriun e bardhë të ketë aspekt njëjtë me atë që është sot. Kjo është shumë e çuditshme që emri shqiptar është ruajtur në baza shumë të ftohtë dhe të lartë. Një mund të dyshuar se në qoftë se shqiptarët ose Arianėt janë pasardhës të drejtpërdrejtë të kontinentit të shkatërruar, ata duhet të kenë frikë e tokave të ulëta. Shqiptar nuk u tërhoq në malet nga armiqtë e panumërt. E vërteta është rezistenca më e madhe ka qenë i organizuar në Epir kundër Romës. Epiri nuk është një zonë malore. Përhapja më e madhe e Dalmatëve u zhvillua përgjatë brigjeve të Adriatikut. Etruscans too banoi në vendin më pjellore të Italisë. Duket se shqiptarët u gjetën primitive të maleve në fillim të vendbanimeve të tyre në majat ilire. Në Mal të Zi dhe Kretë nuk janë vetëm raca ilire look-njësoj me flokë të dredhur flokëverdhë dhe u rrit me ngjyrë të përballet. Edhe pse ata u përhap edhe në vende të ngrohtë. Kjo është arsyeja që në Afrikë ekzistonte një popull i quajtur Elyria. guess im është se ky grup i shqiptarëve të lashtë krijoi raca e bardhë gjysmë i arabëve. Por pjesa më e madhe e njerëzve të bardhë u zhvendos drejt majat më të larta të Euro-Azisë. Mister më i madh i të gjitha është historia e Danimarkës. Ky vend u quajt Jutland. Kam gjetur këtë vend mjaft rastësisht ashtu siç kam qenë në kërkim të vendeve të tjera në Evropë që e kishte prejardhjen e ngjashme si ajo e përdorur në epos sagë shqipe I Kreshnikeve. Unë kuptova se në Indi Krishna fjala ishte emri i një zot. Në Shqipëri Kreshte vjen nga Fillon me krye përbërë që do të thotë kreu i fisit ose kulmin e një mali. Ndërsa ne në Bibël thirrje Christos Krisht, në heronj Shqipëri janë quajtur Kreshnike. Pra ka dy fjalë në Bibël me prejardhje Ariane se askush deri më tani ka shpjeguar ndonjëherë. Ata janë të quajtur Urimm dhe Thumim. Ata ishin dy gurë që Moisiu futet në efodin "e tij. Ata janë përdorur si zare në terren për të folur me zot El. (Yll = El në Arabi dhe Afrikë) këto dy gurë janë misterin më të madh të Biblës. Asnjë gjuhë tjetër nuk ka ndihmuar studiuesit e Biblës për të zgjidhur atë. Pse? Sepse asnjë historian serioz ka studiuar ndonjëherë gjuha shqipe e cila është gjuha e vetme në botë që të ketë një grup të veçantë e klauzolave ​​të quajtur Deshirore ose Mallkimore. Ajo është e ngjashme me domosdoshme për shkak se ajo është përdorur në fillim vetëm në personin e dytë. Në ditët e sotme mund të përdorë gjithashtu edhe për efektet e saktë në vetën e parë, dytë dhe të tretë njëjës dhe shumës. Well urim është Deshirore dhe kjo vjen nga fjala Ouranus. Vetëm në gjuhën shqipe ju adresuar dikujt me O e cila quhet thirror. Për këtë ditë prifti quhet urate. Bekim që ai e shqipton dhe gjithashtu çdo lloj bekimi, evenb se shkruar nga babai i juaj është quajtur urate. Fjala e dytë është Thumim që do të thotë Mallkim - mallkim. Kështu që të vijnë në historinë e heronjve shqiptarë që u thirrën Kristos ose kreshnike, kam gjetur se shumë emra gjeografike të përdorura në epos janë edhe vende në vendet skandinave. Në Finnland ka pasur rajonin e Lapp kur ne e dimë se të gjithë shqiptarët në jug janë quajtur Lap (laborator). Llapi = gjuhën dhe flasin shumë. Unë isha i tronditur kur kam gjetur rreth 300 fjalë themelore shqiptar në fjalorin e finlandisht. Lap në finlandisht është derogative dhe fjalë fyese. Ndoshta ardhurish nga Azia përbuzur gara primitive vjetra shqiptare. Surpriza e madhe ishte Danimarka e cila ishte quajtur dikur Ylland (IL + tokës) = yll - star & tokës (lende-material, posaçërisht çështje druri) dhe gjithashtu emrin e tokës fisi Tau-. Nuk është çudi se Aleksandri i Madh përdorur të njëjtën përkrenare Viking me brirët e një demi. E pra, në jug të Ylland jetuar fiset e Angles apo Engjells cilët pushtuan Angli. Kjo është arsyeja pse e paskajores e angleze është aq afër me klauzolat që gjuha shqipe e konsideron lidhore. Kjo është arsyeja që e foljes që të ndryshohet në janë në Plural. The engjel shumë fjalë - engjëll na kujton se njerëzit e lashtë besonin se shqiponjat ishin kompani e perëndive. Zeus, një zot ilire kishte një shqiponjë, si roje e tij. Shumë shpesh Zeus u shndërrua në një shqiponjë. Në Bibël arka e Moisiut ishte i rrethuar nga krijesa fluturues. Amphisbena krijesë të çuditshme gjenden në bestiary DYTË famshëm BIBLA LIBRI PAS (në greqisht do të thotë Amphi dyfishtë) ishte një shqiponjë me trupin e një gjarpër dhe nëse ne shikojmë me kujdes një shqiponjë shqiptare ka gjuhën e një gjarpër dhe simboli i vjetër kishte një shumë të trupit të zgjatur). Ajo ka lindur në Helio-Polis në Egjipt ku dielli zot El ose IL në ilire u adhuronin.

Disa fragmente nga Libri Oera Linda
Kundër opinionit mbizotërues, ka shumë arsye për të besuar se "Oera Linda Book" është një nga librat më të rëndësishme për historinë evropiane nga rreth 3000 pes për të paktën për rreth 500 pes. Edhe pse kapitullin e fundit - në të vërtetë kapitulli i parë - e ajo është shkruar AD 1256, ajo ishte e përbërë në formën e saj ruhet AD 803. Pjesa më e rëndësishme e saj - "Libri i ndjekësit e Adela" - është shkruar nga 560 pes në 558 pes, por ishte i bazuar në shënimet që ishin mbajtur të paktën 2000 vjet. Nga pikëpamja jonë, ngjarja më e rëndësishme e vetme e përshkruara në të ishte shkatërrimi i Atland, e cila ka ndodhur 2194 BC.

Kjo është koha kur edhe Sumer Akkadian ra në themel. Kjo është koha kur të parë, dhe në shumë aspekte mbretërinë më i madh i Egjiptit u shndërrua në intervalit të parë. Kjo është koha, kur kombit të madh Indus me fshatrat e tij Mohenjo-Dara dhe Harappa mori fund e saj e papritur. Nuk është një qëndrim i allover disa shekuj, duke përfshirë edhe vende të tilla të largët si Kina dhe Skandinavi. Klima e holocenit është ndryshuar për globalisht nga ngrohtë dhe i lagësht të ftohtë dhe të thatë. Ka kratereve ndikim në Argjentinë dhe Estoni, të cilëve mosha është rreth 4000 vjet.

Njerëzit të cilët overlived tsunami i madh, që lahen gjatë të paktën Ishujt Kanare, Madeira, Azores, Irlanda, Britania, u arratis në Mesdhe. Së pari ata blenë - blerë po jo, e pushtuar nga forca Kretës. Ata e sollën civilizimit të tyre, Minoan një, pas Minno e tyre udhëheqës në Kretë. Kur gjatë shekujve të ardhshëm, bota ngadalë veten nga katastrofa, ato si detarëve të madhe, pushtoi gjithë zonën, që u bë për të quajtur Indo-Europiane. Në Lindjen e ata shkuan në Indi, në jug ata e pushtuan zonat bregdetare të Mesdheut. Në Evropë ata pushtuar të gjithë bregdetin nga Italia, nëpërmjet Iberia deri në Suedi Jugore (Skaneland) [S'KANE TOKA = ATA NUK KANË TË TOKËS] në Veri dhe Lethuania në veri-lindje. Vetëm grekët u përpoqën për të ndaluar ata. Dhe pyjet e dendur e Twiskland [tokës dushk = tokës pyjore] (Gjermani) ishin një pengesë për ta, veçanërisht për shkak se pas tyre ka qenë ende shumë njerëz të rrezikshëm, finlandezët, dhe Hungarezëve.

Aleksandri i Madh shkatërruar kulturën e tyre në Lindje, dhe Perandoria Romake në Evropën Jugore. Kur Krishterimi filloi të shpërndarë të Veriut, Karli dhe të tjerët e bëri kërdi të pjesës tjetër të kulturës së tyre. mjetin e tyre e fundit ishte Friesland (populli Frya-së) nga Holanda për në Danimarkë. Gjuha e Frisian i dha shumë në gjuhët e më vonë gjerman dhe suedez.
OERA LINDA
LETRA. Ch I: OKKE Biri im.

4. Shkruar në Liudwerd, në vitin 3449 pas Atland ishte nën ujë - që është, sipas llogarinë e krishterë, të vitit 1256.

3449-1256-1 (pa 0) = 2194BC.

LIBRI I ndjekësit e Adela. XIII Ch: EKSTRAKTET DOBISHME Nga Shkrimet e lënë nga MINNO.

1. Minno ishte një mbret të lashtë të detit. Ai ishte një shikues dhe një magjistar, dhe ai i dha ligjet për Kretans. Ai ka lindur në Lindawrda, dhe pas të gjitha wanderings e tij ai kishte lumturi për të vdekur në Lindahem.

Minoan Crete.
17. "Ewa" do të thotë se ndjenja e cila është futur në gjoksin e çdo njeriu, në mënyrë që ai të di se çfarë është e drejtë dhe çfarë është e gabuar ... "Ewa" [në mesin e fiseve Maori në Zelandën e Re është quajtur IWI] ka edhe një kuptim tjetër, që është, i qetë, të butë ...
18. ... "Ewa" është një tjetër simbol i Botës, i cili mbetet gjithmonë vetëm dhe të pandryshueshme.
19. "Ewa", i përjetshëm dhe i pandryshueshëm, shenjën e urtësisë dhe ndershmëri, duhet të kërkohen nga të gjithë njerëzve të devotshëm, dhe duhet të jetë pushtuar nga të gjithë gjyqtarët.

XIV Ch: nga shkrimet e MINNO'S.
1. Kur Nyhellenia [e Nje lena, ne gjuhen shqipe ne ende themi lenesha për një grua që është çnderuar, dhunuar etj], të cilit emri i vërtetë ishte Minerva, është themeluar mirë, dhe Krekalanders të dashur të saj, si dhe populli ynë e bëri, nuk ka erdhi disa princa dhe priftërinjtë të Burgh e saj dhe e pyeti se ku zotërimet e saj Minerva porotë.
2. Nyhellenia përgjigj "... Atë që kam trashëguar është dashuria e urtësisë, drejtësisë, dhe liri ...".
3. Zotërinj u largua duke qeshur, dhe duke thënë: "Shërbëtorët e tu të përulur, Hellenia mençur."
4. Por ata e humbën objektin e tyre, për popullin e mori këtë emër si një emër të nderit ... mirë Krekalanders [greke - Landers = banoreve greke] kuptoi menjëherë se ajo ishte shpifje.


XV Ch: nga shkrimet e MINNO'S.

1. Kur kam ardhur larg nga Athenia [ajo është shumë e rëndësishme për të njohur shqiptar E spelling Thenie] me pasuesit e mi, kemi ardhur në një ishull të quajtur nga Kreta e mia ekuipazhit, shqiptarët [thonë bertas me sa Kam krye ne = bërtas me gjithë zërin tim brenda tim Kreu i cili vjen nga legjenda e Zeus vajza e të cilit Athena shkaktuar atij një dhimbje koke dhe Vulcan hapur kokën e tij. Vajza e tij u hodh nga Athena me ngarkesë të tillë britmat e gëzimet të cilat perëndive të tjera ishin të habitur. Për këtë ditë njerëzit e Kretës kanë flokë bjond dhe sytë blu. Llojit të njëjtë të njerëzve të shihet nga fiset vendase e Maori ishin konsideruar të jetë fairies dhe fantazmat e njëjtë si spanjollet u konsideruan nga Aztecs. Kur këta njerëz të ngjashëm në aspektin me ato në Kretë u shfaq në Zelandën e Re ata ishin duke luajtur flauta. Ilirët kanë qenë me siguri janë gjetur shumë i] muzikës, sepse e qan se banorët e ngritur në mbërritjen tonë. Kur ata me të vërtetë duke parë se ne nuk kemi ardhur për të bërë luftë, ata ishin të qetë, në mënyrë që më në fund kam qenë në gjendje për të blerë një port në këmbim të një varkë dhe disa hekur zbaton, dhe një pjesë të tokës.

2. Kur ne kishim qenë të vendosur atje një kohë të shkurtër, dhe ata zbuluan se ne nuk kishte skllevër, ata ishin shumë të habitur, dhe kur kam shpjeguar atyre se ne kishim ligje që e bëri të gjithë të barabartë, ata dëshirojnë të kenë të njëjtin ... [Kanuni {Canne në Francë, Canutu mbreti i parë i Danimarkës i Lekë Dukagjinit} nga e cila vjen duka emrin, ndërsa Duka është pjesë e PASKAJORE në gjuhën shqipe]

XXI Ch: Kjo qëndron gdhendur mbi të gjitha BURGHS.

1. Para kohe e keqe erdhi vendin tonë ishte më e bukur në botë. Dielli u ngrit më të lartë, dhe nuk ishte rrallë acar. Pemë dhe shkurre të prodhuar fruta të ndryshme, të cilat janë të humbur tani. Në fushat e ne nuk e kishte vetëm elbi, tërshëra, dhe thekër, por gruri i cili shkëlqeu si ar, dhe të cilat mund të jenë pjekur në rrezet e diellit. Vjet nuk ishin numëruar, për një ishte aq i lumtur si një tjetër.

2. Nga njëra anë ne u kufizohet nga Deti Botërore, në të cilën askush, por ne mund ose mund të lundrojnë, në anën tjetër ne ishin të mbrojtur në nga Twiskland të gjerë, përmes të cilave (Finda i = njeri shumë i dhënë armikut në gjuhën angleze, = fende (n .) pordhë në shqip) njerëzit nuk guxonte të vijë në llogarinë e pyje të trasha dhe kafshëve të egra.

Twiskland = Tyskland = Gjermani

Ch XXII: SI KOHA E KEQE erdhi.

1. Gjatë gjithë verës dielli ishte fshehur pas reve, sikur të gatshëm për të parë mbi tokë. Nuk ishte e qetë të vazhdueshme, dhe mjegull të lagur varur si një anije me vela me lagështi mbi të shtëpive dhe kënetave. Ajri ishte e rëndë dhe shtypëse, dhe në zemrat e njerëzve nuk ishte as gëzim as gaz.

2. Në mes të kësaj heshtje Tokë filloi të dridhej sikur ajo ishte duke vdekur. Malet e hapur për të vjella radhë zjarr dhe flakë. Disa u mbyt në gjirin e Tokës, dhe në malet e vende të tjera u ngritën jashtë fushës. Aldland [Albland = bardhë tokë], të quajtur Atland nga drejtuesit Sturian?? që jetonin atje, u zhduk, dhe valët e egra u rrit kaq të lartë mbi kodër dhe dale se çdo gjë ishte e varrosur në det. Shumë njerëz u përpi nga Toka, dhe të tjerët që kishte shpëtuar nga zjarri u mbyt në ujë. (Greenland = Grin - toka = toke e grire ose ngrin toke = toke e ngrire)

Atland = = Aldland Oldland. [Kjo është absurditet i pastër. Si mund të telefononi atë Oldland kur në zë shqiptarë në + tokë ose atdheun]
3. Ai ishte gjithashtu në tokë Finda është se zjarri Toka vjellë [ne duhet të kujtojmë se në zonat vullkanike e gazeve sulfuror me të vërtetë erë dhe ia plas si farts dhe shqiptare primitive që kishte për të shpjeguar çdo dukuri natyrore duhet të ketë besuar me të vërtetë se toka farted], dhe në Twiskland. Whole pyjet janë djegur njërën pas tjetrës, dhe kur era frynë nga se tremujori toka jonë ishte e mbuluar me hi. Lumenjtë ndryshuar kursin e tyre, dhe në gojët e tyre ishujve të reja u formuan e rërës dhe domethënie.

4. Gjatë tre viteve të kësaj vazhdoi, por në gjatësi të pushuar, dhe pyjet u bë e dukshme. Shumë vende ishin zhytur, dhe në vende të tjera të tokës u ngrit mbi det, dhe dru u shkatërrua nëpërmjet gjysma e Twiskland. Trupat e njerëzve të Finda erdhi dhe u vendosën në vendet bosh. Tanë u shpërndanë njerëzit u vranë ose ka bërë skllevër. Pastaj vigjilencë ishte i impresionuar dyfish mbi ne, dhe koha na mësoi se bashkimi është fuqi.


Ch XXIII: KJO ISHTE gdhendur në WARABURCH NGA ALDERGAMUDE.

5. Në vitin 101 pas mbytje e Aldland një populli të dalë nga lindja. Që njerëzit të ishte shtyrë nga një tjetër. Pas nesh, në Twiskland, ata ranë në mosmarrëveshje, të ndarë në dy parti, dhe secili vazhdoi rrugën e vet. E atij asnjë llogari ka ardhur tek ne, por të tjera erdhën në pjesën e prapme të Skenland tonë {Sken - nder - të jetë më i madh = e mbretit shqiptar}, e cila ishte e banuar thinly, veçanërisht në pjesën e sipërme. Prandaj, ata ishin në gjendje të marrë në posedim të tij pa konkurs, dhe siç bënë asnjë të keqe tjetër, ne nuk do të bëjë luftë në lidhje me të.

Skenland = Skåne / Skone (Suedi Jugore). [Tokës s'kane]
101 vjet = 2194-101 = 2093BC.

A e tjera të kthehemi në Boterore? Ajo ka diçka për të bërë me 3 dinastia e Ur? (Sigurisht se ata ishin njerëzit e Alb) Së paku kohë ndeshjet.

Ku gjindej Atlatida ?

Sipas faqes te një bllogeri, thuhet se Atlantis gjindej ne Shqipëri, sa është e vërtetë këtë munde ta gjykoni edhe ju sipas mendimit tuaje.

E diel, 2 korrik 2006
Atlantis është në Shqipëri (pt.4). Sytë mos images lie.NASA e Epidamnos aka humbur qytetin e Atlantis nën ujërat e Durrësit Beach.






Ju mund të shihni nga vetë muret e rrethit nën ujë, në plazhin e Durrësit dhe në urën kryesore që conects në veri të qytetit me zemër të qytetit. Ashtu si është përshkruar nga Platoni në diametër tij dialoges.The të qytetit është menduar të jetë 100 stad = 15km.Make mesurement me veten duke përdorur metër në Tokë Google.You do të jetë i befasuar.

postuar nga gazetar | 10:58 PM lidhjet për këtë post

Atlantis është në Shqipëri (Pt.3) Story of Taulantis ose Atlantis aka.


Taulanti (shqiptare Taulantët) ishin një nga fiset më të mëdha ilire. Një mit tregoi nga Arian tregon se emri i tyre rrjedh nga një paraardhës eponyomus, Taulas (Taulanti genetive).
Ata jetonin në bregdetin e Adriatikut e Ilirisë (Shqipërisë së sotme), në mes të lumit Vjosa në jug dhe qytetin e Epidamnos (modern Durrës) në veri. Ky fis luajti një rol të rëndësishëm në historinë ilire të 4-3 shekuj para Krishtit, kur vendosi mbretërinë ilire, e themeluar në radhë të parë nga Enchelleae. Përafërsisht në të njëjtin truall si Taulanti jetuar fiset Albanoi dhe Parthines.
Në 335 pes, King Glaukias themeluar dinastinë Taulanti në Mbretërinë Ilire. Në 323 BC, Glaukias çliruar tërë vendin që ishte marrë nga Enchelleae nga maqedonasit. Më vonë, ilirët kapur Epidamnos dhe Apollonia, dy qytetet e mëdha ilire, e themeluar nga grekët në shekullin e 7. Në 309 BC, Glaukias shkoi në Epir, ku Pirro rimori në fron. Bardylis Junior (Bardhyli i Ri), Glaukias pasardhës ", kishte marrëdhënie miqësore me Epirin, por kjo nuk zgjati shumë, sepse Pirro pushtuar gjithë vendin në jug të lumit Shkumbin. Kjo politikë u ndjekur në mënyrë rigoroze nga Monounios (280 BC), i cili u bë kreu i Epidamnus dhe e bëri monedha argjendi me emrin e tij. Ai ka arritur të konsolidojë të Mbretërisë Ilire. Qytetet e mëdha e Mbretërisë u Epidamnios, Apollonia, Damastion, Bylis, Albanopolis, Dimallium, Shkodër (Shkodër), Lissos (Lezhe), Meteoni, Ulcinium (Ulqin), Rizon.

postuar nga gazetar | 10:34 PM lidhjet për këtë post

Atlantis është në Shqipëri (Pt.2) histori Atlantis (aka atë që ne të gjithë nuk e di)

Kjo, qyteti, ose kontinent të quajtur kështu të humbur, apo vendin e Arianėt dhe çdo gjë që dëshironi të telefononi atë, në Todays worldmostly një mit dhe një legjendë, por ndoshta kjo mund të jetë true.Are këta njerëz që vdiqën në përmbytje të madhe në kohë Noahs? Anyway. im do të them se të gjithë ju, po ju them se çfarë mendojnë njerëzit dhe çfarë ata thonë dhe ata ndoshta kanë ndonjë dëshmi. A ka çdo gjuhë në botë që mund të përkthehet Atlant? anglisht kanë foljeve të ngushtë afirmative dhe preffixs fillimet me ai gjuhën shqipe vetëm se anglisht eshte folur 6,000 vjet pas evolved.AT shqiptare në do të thotë BABAI në shqip BABAI, dhe kështu ka në gjuhën gjermane. Padre në italisht. Nga pronouncingAD dhe pastaj AT ju do të dëgjoni të njëjtin ton dhe ritmin dhe gabimisht spell it ED në qoftë se ju nuk know.LAND në anglisht do të thotë thjesht të tokës në qoftë se ju shprehem lant mund të duket më shumë me shkronjën D në fund të fjalës. në Ilirian LANTOKDE fjalë do të thotë LAND në anglisht ose ground.In shqiptare sot, ajo është ToK që gjithashtu do të thotë së bashku në english.Check të gjitha ngjashmëritë. Natyrisht në anglisht erdhi nga european indom indo gjermanike si disa historianë thonë, por Ilirian (shqip) është mënyrë e vjetër se gjermanike apo edhe grekët Greek.Modern nuk e kuptojnë grekët e lashtë. Por siç thashë beforethere ka asnjë shqiptar modern shqiptar ose e lashtë, ajo kurrë nuk do të jetë, arsyeja është,, unë do të shpjegojë atë later.Now, unë thjesht mund të them AT lant kuptimin BABAI I TOKËS (në teori e mia). Pse nuk përdorin gjuhën shqipe nomore LANTOKDE? Arsyeja është se gjuha shqipe është një pjesë e Ilirians që mbijetuan gjatë moshave të errët, profesioneve dhe etc.One e fisit të vjetër të quajtur Taulant Ilirian që do të thotë DRY LAND në gjuhën shqipe, TAULANTIS ndonjëherë ky fis u quajt në dialekte të tjera. Ky fis kishte të rajonit në pjesën perëndimore të modernALbania dhe Malit të Zi, shored me Adriatikun fis Sea.Another quajtur Adrians e shteteve Ilirian boreded Taulants në pjesën veriore ku Todays is.All bosnia fiseve ilire kuptohet eachother, por kishte theks të ndryshme në fjalë të folur. Një vështrim od gjuhën e sotme të Shqipërisë do të gjeni të njëjtën ngjashmëri. Çdo qytet, çdo dialect.Adrians për shembull përdoret për të thënë LAENT për LAND ose emrin e shkurtër e LANTOK cili ishte emri zyrtar i tokës dhe disa fise të tjera të numëruar më shumë se gjashtë përdoret vetëm ToK si në moderne language.TOK së sotme shqipe dhe gjithashtu DHE . Tok = tokës. Dhe = dheu. LANTODE LANTOKDESO e tij të mundshme mund të jetë e Tokës që do të thotë PLANET e jona o whre ne live.Well, Zoti Ilirian ANTOK ishte Perëndia e Tokës dhe është shkruar ANTOS në letërsi të lashtë e Helena dhe Latins.God e qiellit natyrisht Ouranuem. Mund të jetë ATLODES babai i tokës dhe në një tjetër fjalë të Atit të mund të përdoret insted si e Perëndisë që nga babai është një gjinisë mashkullore dhe allways të njohura për të sunduar mbi të antiquety krijesat e tjera dhe sigurisht që është fjala rrënjë e cila mund të merret i pripary fjalë në fjali, Gjithsesi kjo asgjë prova deri tani, unë vetëm shpjegoi se çfarë Atlant të thotë nëse shqiptarët janë pasardhës të Kontinentit të humbur apo të qytetit.

postuar nga DofD në www.simaqianstudio Atlantis Real Story. com

postuar nga gazetar | 10:01 PM lidhjet për këtë post

Atlantis është në Shqipëri (PT1). Histori e shkurtër e Durrësit (aka atë që e dimë të gjithë).


Kjo është në plazhin e Durrësit në imazhin e Shqipërisë nga sateliti i NASA.It ka formën e një circle.You gjysmë të përsosur mund të kontrolloni me veten duke përdorur programin e Google Earth.

Historia e Durrësit
Në 627-626 para erës sonë Grekët nga Korfuzi dhe Cornith pushtuan zonën dhe e quajti qytetin Epidamnos. Në shekullin e 4 para erës sonë Epidamnos ishte bërë një qytet i pavarur - shtet, prodhimin metalwork, qeramikë, pëlhura, lëkurë dhe anijet dhe monedhat e tij qarkullonin në të gjithë botën e lashtë. Ilirët, pas krijimit të shtetit të tyre, u përpoq për vendin e Durrësit në varësi të tyre. Në këtë luftë, fitorja favorizoi shtetin e Taulantes (Atlantis). King ilire Monunes, riformuar monedha në Durrës, me emrin e tij në to dhe e bëri Durrës, qendra e shtetit të tij. Në 229 para erës sonë Durrës është marrë nga Roma dhe nën sundimin romak, qyteti u quajt Dyrrachium, e cila u bë pika e fillimit të rrugës Egnatia, që lidh bredh me Lindjen. Orator i famshëm romak, Cicero e quajti një qytet i admirueshëm Durrës ..., ndërsa poeti Catullus quajti atë tavernë të Adriatikut.
Pas ndarjes së Perandorisë Romake, Durrës mbeti pjesë e Perandorisë Lindore, Bizantit.
Gjatë shekujve të 10 dhe 14, qyteti u pushtua nga bullgarët, normanët, kryqtarët, Venedikasit, dhe Serbët Angevins. Në 1501 ai u pushtua nga turqit. Në 1914 - 1920 Durrës u bë kryeqyteti i Shqipërisë. Në 1915 ai u bë selia e Prince Velhelm Xuvid. Në 1916 u pushtua përkohësisht nga forcat serbe.
Në 7 prill l939, Durrës u pushtua nga italianët. dhe pastaj gjermanët, gjatë Luftës së Dytë Botërore.

Tweety permend faktin se Atlantida na paska ekzistuar 12000vjete me pare.
.Je me tweetin por me at qe besojne nje pralle te tille.Pra 12000 vjete trecereku i Evropes ndodhej ne akujt e Epokes se akullnajave.
Por seshte per ta bere me faj.Ajo diku ka lexuar se Platoni ka permendur shumen e viteve qe e ndanin kohen e tij me kohen e Atlantides.Ne fakt ai permend 9000vjete.Platoni i shkroi Dialogjet ne te cilen permend Atlanditen ne vitin 360 p.a.s.Pra i bie te kete qene reth 11600 vjete perpara me kohen e sotme.
Ajo cka Tweety nuk kane vene re eshte fakti se Platoni e tregon hisorine e Atlantisit ne vete te trete.Pra i perserit fjalet e bashkebiseduesit te tij Kritius i cili edhe ky i fundit perserit historine e treguar nga njerezet te tjere te koheve te shkuara .Keta breza paraardhes e kane degjuar historine e Atlantasit nga nje personazh mjaft i njohur ne antikitetin grek qe quhej Solon(shek7-6 p.a.s).Ky i fundit e kishte degjuar historine e Atlantasit nga disa prifterinj egjyptian gjat vizites se tij ne Thebe.Pra tingellon si puna e lojes se "telefonit te prishur" apo jo.,
Le te vijme ke mjetet qe jane perdorur ne antikitet per te matur kohen edhe vitin.
A kane patur ore matese grekerit e lashte.?Po kalendar?Po edhe po.
Kane patur ore me UJE.Dhe kalendar lunar.
Sa i perket perpikmerise se ores me uje une po ju a le imagjinates suaj..Ora e sakte mekanike qe ne njohim sot u zbulua ne vitin 600 te eres sone.
Per sa i perket kalendarit te vitit.Ne Greqine e lashte viti kishte 375 dite (jo 360-365).Viti i ri percaktohej nga austrologu (ai qe shpjegonte fatet e njeriut me ane te horoskopitLOL).Ishte ky austrolog qe percaktonte vitin e ri,jo Big Beng ne Londer apo sfera e shndriteshme ne Time Square te New York -ut apo nata e baterdisjes se fishekzjareve ne Rome apo Tirane. Ky austrolog shikonte daljen e yllit Sirius ne qiell dhe shpallte "Gezuar Vitin e Ri".Ju kujtoj faktin qe atehere nuk kishte teleskop.
Ndoshta them ndoshta , ky austrologu i famshem ja ka keputur ndonjehere kot per yllin qe ka pare se helbete qielli ka jo pak prej tyre por miliarda.
Sa i perket njohurive te astronomise prap po jua u le imagjinates suaj.Vetem mos haroni faktin se njeriu para 500 vjeteve mendonte ende se toka ishte sheshte dhe ne qender te universit.Galileu e ka provuar ne kurrizin e tij se cdo te thoshte te thoje te kunderten.
Pastaj kalendari helenik antik eshte kalendari me konfuz qe mund te ekzisoje ndonjehere.A e dini se cdo qytet ne Greqine lashte kishte versionin e saj te kalendarit.?
Po kemi thene se Soloni e kishte degjuar historine e Atlantides nga egjyptianet.
Ne fakt kalendari i ketyre te fundit duhet mare per baze, se keta shpiken edhe oren me UJE .Nje poce prej balte qe kishte nje brime ne fund dhe pikonte pik,pik . dhe e shpiken e 3000 vjete para eres sone.Hallall ja u bofte zoti. .
Shpalljen e vitit te ri egjyptianet e kishin me fillimin e fryerjes se Lumit Nil.
Doli lumi nga shtrati............ ...."Gezuar Vitin e Ri".
Mund te vazhdoje edhe me tej por ju e kuptoni edhe vete qe cdo gje eshte mese e qarte.Per kohen e ekzistences se Atlantasit ,PLATONI jo se ka bere gafe ai vete por ja kane bere te tjeret dhe vete historia.Ose ndoshta ja kane zhytur perkthyesit i dialogjeve nga Greqishtia e lashte qe me duket se kane me dhjetera dhe asnjeri prej tyre Grek.Ne fakt grekerit e sotem se marin vesh greqishten e lashte.

Bashkohem teresisht me kreksin.
Bosnja dhe viset te tjera te ishjugosllavise janë djepe te civilizimit ilir.Prezenca ilire ne Ballkan është aq e fuqishme sa jehonen e tyre e percojne deri ne ditet tona.Nuk është e thënë se nga qe flet sllavisht apo praktikon kulturën sllave te quhesh automatikisht etnikisht sllav.Prezenca iliro shqiptare ne ishjugosllavi nuk duhet matur me anë te gjuhës por me anë te trashegimise gjenetike.Ne Bosnje jeton një popullsi qe ne shumicen e saj ka një trashëgimi gjenetike ilire.Kjo ka qenë një nder arsyet qe boshnjaket gjithmonë kanë qenë ne kerkim te një identiteti te veçantë me atë sllave si p.sh. besimi islam.Boshnjaket nuk janë gjë tjetër veçse ilir te sllavizuar.Të njëjtën gjë mund të thuash edhe për Kroatet.Biles këta te fundit e quajne për krenari qe kan preardhje ilire dhe i bëjnë një propagande shumë fuqishme trashegimise se tyre ilire.Kroatet si boshnjaket u perpoqen qe te krijonin një mekanizem te mbrojtjes se identitetit të tyre po thuajse te njëjtë me atë boshnjake pra religjion.Ne fakt ato i perkasin fesë katolike qe është ne dallim me atë orthodokse.
Gjatë luftës se dytë botërore Gjermania Naziste krijoi ne Jygosllavi tre grupe vullnetaresh SS .Ne Bosnje "hanxhari",ne Kroaci "ustash" dhe ne Kosovë "SS Scanderbeg".Të kuptohem nuk dua aspak te  mbroje apo te propogandoj një nder periudhat me te zymta te historisë evropiane.Shembulli n e mësipërm e sodha për argumentuar teorine e preardhjes ariane te popullsise se këtyre trevave te ish jugosllavise.Nazist et jo pa qëllim ndoqen këtë politike te rekrutimit te te ashtequajtureve "grupe vullnetare".Ato ishin te bazuara ne studime te thedha etnikollogjike te studiuesve me te medhenj te historisë te fillimit te shek.20.
Po ju jap një shembull mjaft kuptimplote për mua.Gjatë lufterave ne ishjugosllavi kemi pare mjaft imazhe te refugjateve (kryesisht te zonave rurale, shqip.fshatrave)te rajoneve të ndryshme te Ishjugosllavise.Ajo qe me bënte përshtypje ishte ngjashmeria e jashtezakonshme fizionomike midis këtyre grupeve.Nuk dalloje dot refugjatet kroat nga ato boshnjak apo shqiptar bile edhe serb.Kjo tregon për mua se struktuara gjenetike e zonave kryesisht rurale te ishjugosllavise ka mbetur e pa ndryshuar qe prej koherave te Ilirive.Sigurisht prezenca sllave është ajo qe dominon.Por kjo i përket një teme tjetër.
Unë personalisht strukturen enike te ishjugosllavise e ndaj ne tre grupe.
Ne Ilire, ne sllave( sllave te zbritur nga viset e Polonise, ndaj edhe serbishtja ngjason shumë me Polonishten) dhe ne grupin e tretë qe perbehet nga perzierja e sllaveve(polake) me serbet(këta te fundit te ardhur ne ballkan nga Kaukazi ).