KARABURUN-Ekspedita shqiptaro-amerikane e kërkimeve nënujore, e cila prej katër vitesh eksploron ujërat shqiptare, njofton mbi zbulimin e radhës, i cili këtë herë është shumë pranë gadishullit të Karaburunit.
Bëhet fjalë për një anije mjaft të madhe në gjatësinë prej 140-145 metrash, deri më tani anija më e madhe e zbuluar prej kësaj ekspedite. Anija mendohet se duhet t'i përkasë periudhës midis dy luftërave botërore dhe duhet të ketë qenë një anije transportuese e përdorur nga marina luftarake e një prej fuqive ndërluftuese, të cilat lundronin përgjatë bregdetit shqiptar. Anija, e cila gjendet në një thellësi mbi 80 metra, është e goditur nga dy silurë në bash dhe në kiç, duke krijuar idenë se kjo anije është e goditur gjatë periudhës së luftës.
Arkeologët e ekspeditës shqiptaro-amerikane, duke parë të dhënat teknike të anijes si dhe vendndodhjen e relitit të mbytur, mendojnë se anija e sapogjetur mund të jetë një prej anijeve të Marinës italiane, e cila u godit nga nëndetëset angleze në 14 qershor të 1943, në ora 14:10 të pasdites. Nëse kjo e dhënë do të përputhet me studimin e mëtejshëm të këtij reliti arkeologjik, atëherë mund të thuhet se kjo ekspeditë mund të ketë zbuluar vendndodhjen e anijes italiane "ROSANDRA". Anija "ROSANDRA", një anije me kapacitet mbi 8 mijë ton e Marinës italiane dhe e ndërtuar në kantierin e Triestes në 1921-in, rezulton e mbytur nga nëndetëset britanike në 14 qershor 1943, në një lundrim që rezultoi fatal nga porti i Vlorës për në portin grek të Patras, ku transportonte materiale të ndryshme për ushtrinë italiane. Nëse anija e zbuluar nga ekipi shqiptaro-amerikan rezulton të jetë "ROSANDRA", atëherë kemi një koincidencë mjaft interesante, pasi zbulimi u bë vetëm 3 ditë larg përvjetorit të mbytjes së saj. Ekspedita e drejtuar nga bashkëdrejtorët, Dr. Jef Royal për palën amerikane dhe Dr. Adrian Anastasi i Institutit të Arkeologjisë dhe i financuar nga RPM Nautical Foundation, një prej fondacioneve të njohura amerikane në këtë fushë, mendojnë se ky zbulim i rëndësishëm tregon edhe një herë për vlerat e mëdha që fshihen në thellësitë e detrave shqiptare. Ky zbulim do të sjellë një interes mjaft të madh për specialistët e kësaj periudhe, të cilët mund të hedhin dritë më shumë mbi fatin e kësaj anijeje italiane, e mbytur gjatë periudhës kur ushtria italiane do të kapitullonte në frontin e luftës botërore. Ekspedita arkeologjike nënujore shqiptaro-amerikane do të vazhdojë edhe për dy muaj të tjerë të skanojë fundin e detit me synim bërjen e hartave të nënujit, një projekt ky i cili e vendos Shqipërinë në vendet e pakta të Mesdheut, të cilat kanë bërë të mundur identifikimin e pasurive të tyre nën ujore. Po kështu, sipas koordinatorit të kësaj ekspedite, Auron Tare, synimi final i këtij projekti është krijimi i një Muzeumi të Arkeologjisë nënujore, mundësisht në Porto Palermo, i cili do të jetë unikal në llojin e vet, duke bërë të mundur që Shqipëria të ketë mundësi jo vetëm të ruajë pasuritë e veta nënujore, por edhe t'i ekspozojë ato në të mirë të publikut, si edhe në rritjen e interesimit të turizmit të qëndrueshëm kulturor.
Bëhet fjalë për një anije mjaft të madhe në gjatësinë prej 140-145 metrash, deri më tani anija më e madhe e zbuluar prej kësaj ekspedite. Anija mendohet se duhet t'i përkasë periudhës midis dy luftërave botërore dhe duhet të ketë qenë një anije transportuese e përdorur nga marina luftarake e një prej fuqive ndërluftuese, të cilat lundronin përgjatë bregdetit shqiptar. Anija, e cila gjendet në një thellësi mbi 80 metra, është e goditur nga dy silurë në bash dhe në kiç, duke krijuar idenë se kjo anije është e goditur gjatë periudhës së luftës.
Arkeologët e ekspeditës shqiptaro-amerikane, duke parë të dhënat teknike të anijes si dhe vendndodhjen e relitit të mbytur, mendojnë se anija e sapogjetur mund të jetë një prej anijeve të Marinës italiane, e cila u godit nga nëndetëset angleze në 14 qershor të 1943, në ora 14:10 të pasdites. Nëse kjo e dhënë do të përputhet me studimin e mëtejshëm të këtij reliti arkeologjik, atëherë mund të thuhet se kjo ekspeditë mund të ketë zbuluar vendndodhjen e anijes italiane "ROSANDRA". Anija "ROSANDRA", një anije me kapacitet mbi 8 mijë ton e Marinës italiane dhe e ndërtuar në kantierin e Triestes në 1921-in, rezulton e mbytur nga nëndetëset britanike në 14 qershor 1943, në një lundrim që rezultoi fatal nga porti i Vlorës për në portin grek të Patras, ku transportonte materiale të ndryshme për ushtrinë italiane. Nëse anija e zbuluar nga ekipi shqiptaro-amerikan rezulton të jetë "ROSANDRA", atëherë kemi një koincidencë mjaft interesante, pasi zbulimi u bë vetëm 3 ditë larg përvjetorit të mbytjes së saj. Ekspedita e drejtuar nga bashkëdrejtorët, Dr. Jef Royal për palën amerikane dhe Dr. Adrian Anastasi i Institutit të Arkeologjisë dhe i financuar nga RPM Nautical Foundation, një prej fondacioneve të njohura amerikane në këtë fushë, mendojnë se ky zbulim i rëndësishëm tregon edhe një herë për vlerat e mëdha që fshihen në thellësitë e detrave shqiptare. Ky zbulim do të sjellë një interes mjaft të madh për specialistët e kësaj periudhe, të cilët mund të hedhin dritë më shumë mbi fatin e kësaj anijeje italiane, e mbytur gjatë periudhës kur ushtria italiane do të kapitullonte në frontin e luftës botërore. Ekspedita arkeologjike nënujore shqiptaro-amerikane do të vazhdojë edhe për dy muaj të tjerë të skanojë fundin e detit me synim bërjen e hartave të nënujit, një projekt ky i cili e vendos Shqipërinë në vendet e pakta të Mesdheut, të cilat kanë bërë të mundur identifikimin e pasurive të tyre nën ujore. Po kështu, sipas koordinatorit të kësaj ekspedite, Auron Tare, synimi final i këtij projekti është krijimi i një Muzeumi të Arkeologjisë nënujore, mundësisht në Porto Palermo, i cili do të jetë unikal në llojin e vet, duke bërë të mundur që Shqipëria të ketë mundësi jo vetëm të ruajë pasuritë e veta nënujore, por edhe t'i ekspozojë ato në të mirë të publikut, si edhe në rritjen e interesimit të turizmit të qëndrueshëm kulturor.