Ëndrra dhe Poezia


Dikur poeti francez Paul Eluard shkruante: - “Rrëfimi i një ëndrre nuk mund të merret si recitim poeme. Te dyja jane realitete te jetuara; por e para është një kujtim, i konsumuar njëherazi, një aventurë; kurse prej te dytes asgjë s’humbet, asgje s’ndryshon. Poezia e naltëson universin për të përfituar vetëm qënia njerëzore me aftësite e veta, i krijon hapsira njeriut të shoh llojshmërinë e gjërave në mënyra të ndryshme.” Ne vazhdim i kemi te dyja, endrren e poezine te shkrira ne nje.



Ëndërr


E shoh shpesh këtë ëndërr të cuditëshme

e drithëruese

Të një femre të panjohur,

që më do dhe e dua

E që s’ështe krejtësisht e njëjta,

as krejtësisht një tjetër.

Ajo më dashuron e më kupton.

E përderisa më do e më kupton,

zëmra ime e çiltër, e tejdukëshme,

vëtëm asaj tashmë i është falur.

Djersën e ballit,

veç ajo di ta freskoje

Ështe brune a bjonde, s’e di.

Emri i saj është…

është i ëmbël

Si ai i të dashurve,

që jeta i mërgoi.

Shikimi i saj i ngulitur, si i statujave

Zëri i saj…

I qetë, i rëndë, i largët,

ka dridhjen e zërave të dashur,

e që tani kanë heshtur.

Endrrat mund ti shikosh
Pas xhamave lagur lotesh te melankolis
Ne gjithe boten mund te udhetosh
E ne pragun e trishtimeve te biesh,si zot i shtepis.

Endrrat mund te grisen
Cope e therrime te behen pa pertim.
Ato dhe mund ti pikturosh me
Miljona ngjyra ne konture mrekullish.


Endrrat mund te vdesin
Vetvrasje s'bejne, i vrasin ne.
Ato lindin nga asgjeja
E kjo jete i kthen po atje.


Endrrat e urrejne realitetin e eger.
Here tregohen ,here fshihen pas syve.
Endrrat jane prone e enderrimtareve.
Ka enderr qe e shiko njeri,por u perket te 2-ve
Jane ushqim i mire per shpirtin
Dhe une nuk e shuaj urin kurre se si.
Jan balsam per zemra te lenduara.
Me endrrat mund te besh dhe dashuri...