Gjatë Luftës së Dytë Botërore, zëri japonezo-amerikan që vinte nga radio, duke u përpjekur të demoralizonte trupat amerikane që ishin duke luftuar në Paqësor, mori emrin Tokyo Rose. Ndodhi pikërisht atëherë që gjërat shkuan tmerrësisht keq për një grua me origjinë japoneze. Iva Toguri d’Aquino jetonte në Tokio, u dërgua atje nga familja e saj për t’u kujdesur për një të afërm të sëmurë, dhe u punësua nga një radio lokale për një plan të fshehtë propagandistik – kaq i fshehtë, sa ajo mund të mos e ketë ditur se ishte duke marrë pjesë në të.
Iva Toguri d’Aquino duket e tronditur, ndërsa intervistohet nga gazetarët para gjykimit të saj. Ajo kishte thënë se ishte Tokyo Rose, me shpresën për të marrë një pagesë për intervistën. Nuk e dinte se kjo do të çonte në arrestimin dhe burgimin e saj.
Një ibritanik, personalitet në radio me emrin Charles Hughes Cousens ishte kapur nga japonezët dhe ishte urdhëruar të prodhonte një program në radio që do të ulte moralin e Aleatëve. Në vend të kësaj, Cousens projektoi një shfaqje me muzikë të rëndë që do të mohonte propagandën. D’Aquino dhe gra të tjera ishin rekrutuar për të marrë pjesë. Ajo mori emrin e transmetimit Anna Jetimja (një homazh ndaj trupave “jetimë” nga aleatët e tyre në Paqësor). Shumë nga komentet e saj, dukeshin me teper si humor, se sa i paralajmerime ogurzinj.
Pavarësisht raporteve të sherbimeve te fshehte, sipas te cileve Tokyo Rose nuk ishte një person, gazetarët bënë lidhjen mes gruas se njohur si Anna Jetimja, dhe Tokio Rose. D’Aquino u morr në paraburgim ushtarak. Edhe pse ushtria amerikane nuk gjeti prova të transmetimit të informacionit sekret ushtarak nga ana e saj, ajo u transportua në SHBA, ku u gjykua për tradhti. Në vitin 1949, gjykata e shpalli fajtore në një nga tetë akuzat që supozonin se transmetoi lajmin e mbytjes se anijeve amerikane. Ajo u dënua me 10 vjet burg. Ne fund, u fal nga presidenti Gerald Ford në vitin 1977.