Shkencëtar Kanadez, zbuluan mbas 157 vjetësh, anijen legjendare të shpëtimit Angleze, Investigkeitor, e cila kishte humbur papritur në një mision shpëtimi që ajo kishte marrë në Antraktid, ku kishte si qëllim gjetjen e një anije hulumtuesish të cilët kryenin kërkime shkencore në Antraktid.
Arkeologët kanë mundur të zbulojnë “kufomën” e pa prishur të anijes së famshme, në një thellësi prej 11 metrash, në gjirin Mersi Bay të Bankat Island. Arkeologët arritën në këtë zbulim të madh, falë teknologjisë së përparuar që ata kishin me vete, kjo teknologji e bazuar në zë, ose thënë ndryshe: Gjuajtëse zëri nënujore! Nga përdori i kësaj pajisjeje, shkencëtarët arritën që brenda një kohe shumë të shkurtër (15 minuta) arritën të zbulojnë anijen e mbytur si dhe tre trupat e pa jetë të tre marinarëve.
Anija Investigkeitor, ishte nisur për një mision gjigandë për të bërë të mundur zbulimin e dy anijeve të tjera Legjendare të marinës Angleze, të kapitenit John Franklin, “Tmerri” dhe “Erebus”, të cilat kishin lundruar në vitin 1845 me qëllim që të zbulonin kalimin e fshehtë dhe shumë të përmendur të aso kohe, të quajtur kalimi i Veriperëndimit, kalim të cilin askush nuk e mësoj se nëse vërtet këto anije e gjetën, pasi ato nuk u kthyen kurrë më pas.
Zbulimi i gjetjes së ngushticës detare, e cila mund të bashkonte oqeanin Atlantik me atë Paqësor ndërmjet akullnajave, ishte bërë një pasion i sëmur për familjen Franklin.
Deri pak kohë më parë, kjo ngushticë nuk ishte e mundur të kalohej, por edhe pse në kohët “moderne”, nën ndikimin e madh klimaterik dhe ndryshimit të rrjedhës së saj, akoma kalimi ndërmjet kësaj ngushtice është shumë i rrezikshëm, pasi kjo ngushticë bëhet e lundrueshme vetëm disa momente me interval të shkulur kohorë i kalueshëm.
Anijet “Erevos” dhe “Tmerri” nuk u gjenden kurrë.
Por, sipas gojëdhënave, kapiteni Franklin, i udhëhoqi marinarët e tij, një pjesë të ekuipazhit të mbetur të tij ( ekuipazhi i tij përbëhej nga 130 marinarë) ta kalonin ngushticën detarë me këmbë.
Legjenda gjithashtu thotë se: Disa marinarë për të mbijetuar, u detyruan të transformoheshin në Kanibal, duke ngrënë bashkë marinarët e tyre të vdekur.
Ndërsa kapiteni i anijes Investigkeitor, Robert Makliour, si dhe pjesa më e madhe e ekuipazhit të anijes së tij, mbi 60 marinarë mundën të shpëtonin, kur anija e tyre u izolua në akujt gjigand, në vitin 1853.
Por, ju deshën të prisnin më shumë se tre vjet, deri në momentin kur ata i identifikuan dhe mundën t’i shpëtonin përfundimisht.
Arkeologët kanë mundur të zbulojnë “kufomën” e pa prishur të anijes së famshme, në një thellësi prej 11 metrash, në gjirin Mersi Bay të Bankat Island. Arkeologët arritën në këtë zbulim të madh, falë teknologjisë së përparuar që ata kishin me vete, kjo teknologji e bazuar në zë, ose thënë ndryshe: Gjuajtëse zëri nënujore! Nga përdori i kësaj pajisjeje, shkencëtarët arritën që brenda një kohe shumë të shkurtër (15 minuta) arritën të zbulojnë anijen e mbytur si dhe tre trupat e pa jetë të tre marinarëve.
Anija Investigkeitor, ishte nisur për një mision gjigandë për të bërë të mundur zbulimin e dy anijeve të tjera Legjendare të marinës Angleze, të kapitenit John Franklin, “Tmerri” dhe “Erebus”, të cilat kishin lundruar në vitin 1845 me qëllim që të zbulonin kalimin e fshehtë dhe shumë të përmendur të aso kohe, të quajtur kalimi i Veriperëndimit, kalim të cilin askush nuk e mësoj se nëse vërtet këto anije e gjetën, pasi ato nuk u kthyen kurrë më pas.
Zbulimi i gjetjes së ngushticës detare, e cila mund të bashkonte oqeanin Atlantik me atë Paqësor ndërmjet akullnajave, ishte bërë një pasion i sëmur për familjen Franklin.
Deri pak kohë më parë, kjo ngushticë nuk ishte e mundur të kalohej, por edhe pse në kohët “moderne”, nën ndikimin e madh klimaterik dhe ndryshimit të rrjedhës së saj, akoma kalimi ndërmjet kësaj ngushtice është shumë i rrezikshëm, pasi kjo ngushticë bëhet e lundrueshme vetëm disa momente me interval të shkulur kohorë i kalueshëm.
Anijet “Erevos” dhe “Tmerri” nuk u gjenden kurrë.
Por, sipas gojëdhënave, kapiteni Franklin, i udhëhoqi marinarët e tij, një pjesë të ekuipazhit të mbetur të tij ( ekuipazhi i tij përbëhej nga 130 marinarë) ta kalonin ngushticën detarë me këmbë.
Legjenda gjithashtu thotë se: Disa marinarë për të mbijetuar, u detyruan të transformoheshin në Kanibal, duke ngrënë bashkë marinarët e tyre të vdekur.
Ndërsa kapiteni i anijes Investigkeitor, Robert Makliour, si dhe pjesa më e madhe e ekuipazhit të anijes së tij, mbi 60 marinarë mundën të shpëtonin, kur anija e tyre u izolua në akujt gjigand, në vitin 1853.
Por, ju deshën të prisnin më shumë se tre vjet, deri në momentin kur ata i identifikuan dhe mundën t’i shpëtonin përfundimisht.