Më duaj pa më njohur mik,

emri im s’ të duhet, është vetëm një
shenjë

grumbull shkronjash, mbledhur për t’më identifikuar

si
qenje, si numër mes numrash,

si gjithçka e si asgjë, si dikush e
si askush vërejtur,

Më duaj, pa më njohur mik i mirë

rruga
ime sot, e jotja nesër është
janë gjurmët e atyre, që dje aty i
kanë lënë

ti mos kërko ta dijsh ku jam, as ku do t' kem ikur

As
mos gjurmo për atë, që kam bërë e që s’kam arritur

mos m’ thuaj
se jam e mirë a e keqe, për asgjë mos më gjyko

as mos kërko
t’më shohësh, se veç parë më ke

jam pasqyrë e jotja, reflektuar
jam pasqyrë e jotja, reflektuar
në miliona të tjerë

Pa më njohur, si njeri më dashuro



Më
duaj pa më njohur mik apo mike

fytyra ime është veç edhe një
maskë më tepër, që

mbulon trishtimin me buzëqeshjen vizatuar,

edhe
sytë gënjeshtarë janë, ata vetëm shohin ose jo
të gjelbër, të
zi, të kaltër, shpirtin nuk e pasqyrojnë

se ai i dashnorit ose
bëmirësit ose atij që nuk jeton për vehten

banon në trup të huaj,
ndaj

Ti mos kërko as brenda meje,

as jashtë,

rrudhat
e mia nuk mbajnë libra historie, as kronologji
për sa
lumturohem, a jetoj si mbretëreshë, a qeshem, a vuaj

jam vetëm
Unë, mik i dashur, brenda meje je ti ose ai ose ato

nuk ka
rëndësi

Ti pa më njohur, më duaj.
Mos kërko t’më
shijosh, trupi im s’ ka trajtë

unë jam vetja yte, jam ai që të
ka mbjellur

jam e bukur, e shëmtuar, jam e re, e vjetër

jam
e fortë, jam e rrënuar,

jam edhe ajo, që në botë të ka sjellur,

si
Ti jam, por edhe si dikush tjetër

gjithkund më ke, edhe sot edhe
nesër edhe dje kam qenë

Më duaj mik sa kam jetë , por jo si
jetoj, mos dëshiro të dish,

paranë, mike a e kam apo rrugëve
leckosur bredh

në kam njerëz rreth meje apo i vetmuar e agoj
ditën

a jam në perendim apo hapat sapo i hedh

a frymoj
akoma apo tokës i shtrirë nën të, frymë i jap
Mos kërko t’më
prekësh as kur trupi të më jetë ftohur

unë sërish kam lindur e
rilindur, ndaj mik i dashur ti

Më duaj pa më njohur.

Kur u mbyllen shkollat mu fik dashurija, vajzen qe e deshta e ndalen te
shtepia, muajin shtator e prisja me gezim se te dashuren time e prisja
ne takim.
Ja filloj mesimi ne shkoll e kerkova por te dashuren time askund se takova, ndegjova prej te tjerve me than se e kan feju.
E kishin fejuar per ate qe kurr se kishte pare, per asgje tjeter vetem se per te na ndare.
A jet e mallkuar o fat i pa prir i ndave dy dashnor si nuk pate meshire…