Ditet e mia pa ty.

Ndersa le punen nisem e
sbres shkallet e teksa del tek dera kryesore nxjerr helmin e mallkuar
por qe esht e vetmja gje ne kete bote qe mua deri ne sot sme ka
tradhetuar e po ma merr jeten me therrime e qe e di qe nje dite do
fitoj, teksa eci humbem ne mendime e thjesht rutina i ben kembet te ecin
po ne te njejten rruge qe kan ecur nje dit me pare.. me ne fund marr
makinen e nisem per ne shpi e tek sa hy ne dere kryesore papritmas trupi
fillon e prehet ne paqe e gjeja e par qe me shkon ne mendje esht te
shtrihem e te vozis ne kanalet e televizionit e vet si pa e kuptuar i
bej kto gjera.Ndersa shtrihem perhumbem ne gjum te thelle e shikoj nje vegim qe vjen
drejt meje sikur dielli te kishte shkeputur nje pjese te tije e frikshme
por gjithmon njeriu kerkon te zbuloj te pa zbuluaren e teksa afrohem i
njejti mankth qe me ndjek pernate behet subjekt e i kesaj nate TI.
Ndoshta zoti me mallkoi diten qe un u ndava prej teje e tani sme le me
te qete deri sa te mbyll syt njeher e pergjithmon, ndoshta mekatet qe
kam bere ne kete jet po me perndjekin e do me bejn qe ta paguaj per tere
te keqijat qe kam bere, ndoshta ... sa shum ndoshta edhe pse sjam i
sigurt cila nga keto eshte. Ngrihet nje pikepyetje aq e madhe para meje
saqe e shikoj veten nje pikez uje ne oqean, rishoh veten time ne pasqyre
si dicka te pafuqishme per te ecur para, ndoshta ishe ti ajo qe i jepje
diteve te mija forcen qe kerkonin, ishe ti ajo i jepje sens jetes time e
tani qe jam pa ty humbem ne ironin e vegimeve qe me perndjekin kudo.

Ndersa
rri ne kervat i perhumbur ime me vjen e me cliron duke me thene qe te
shkoj ne kervat te shtrihem per te fjetur e ca me pertese ca me padeshir
por i pergjumur dal jasht e nis pi cigaren kete shoqe qe esht kaq e
heshtur por duket sikur me kupton e rrin me mua ne cdo moment qe ndihem
keq, futem brenda e shtrihem si i vdekur ne kervat duke shpresuar qe kur
te hap syt neser do jete dite e re per mua. Ah se harrova Nuk Rishoh me
Endrra Ato humben qe kur te Humba TY.

Sikur...

Endem neper lojra fjalesh te gjej
shpjegimin e fjales trishtim e papritmas ndjell vetemine e tek e shoh te
afrohet afer meje me buzeqesh e un tek e veshtroj me nje buzeqeshje
ironike i them jo me dashje te vij drejt meje ta perqafoj e nese sdua
pershperis kjo prap se prap mbetet vetemia ime e bashk te dy endemi pa
kufi e teksa mundohemi te ndjellim ndonje grimce vrer askund nuk e
shohim te shkruar nje perkufizim te fjales "Trishtim". Lodhemi e te dy
ulemi te pushojm un dhe vetemia ime e ndersa rrim ne qetesi e veshtrojm
njeri tjetrin ne mendje me shkon e kujtohem sa kohe kam qe e njoh e e
pranoj ne zemren time boh as vet se di.. Ah sikur te mos ta kisha njohur
kurr por dikur un i marri rash ne dashuri e nga nje ndenje kaq e brisht
fillova te hidhja fjaleza pa mbarim ne leter e teksa sot i shikoj me
duken me shum se nje ujevar e papritmas e pa kuptuar vetemia me perqafon
e ndjej nje ere prekse ne trup e mishi me rrenqethet por prap e pranoj
me kenaqesi duke e ditur se ndoshta diku ne nje te ardhme sdo te ket me
ere te ftohte te me perqafoj por nje zjarr i madh e i pashpirt.Mundohem te gjej nje grimce jete ne mua por gjithkund shoh pjeseza
jeteze te vdekur, grimca shpirti qe kerkojn te ngrihen e te bashkohen
por nuk arrin te shohin me pjeset qe i mungojn, shoh lote te rrjedhur ne
mollezat e faqeve por qe nuk kan me fuqi te shkojn me teje e nderkohe
ndersa penen vozis ne leter duke shkruar nje
merr guximin e hidhet nga faqja e bie ne leter, ulem e shikoj e rishoh
veten time, fytyren time te zbehur tashme te bere si nje ftua i porsa
pjekur, shoh vetullat e ngrysura si nje muzg i ngroht vjeshte, shoh dy
sy qe shprehin vetem nje deshire Te Te Rishohin Perseri Ah SIKUR.....
shoh nje buze te thar e te plasaritur qe ka kohe qe nuk di c`esht
buzeqeshja e nje mjeker tashme te humbur si nje shkab e vjetersuar e e
hedhur ne papafingo... ah sikur cdo gje te ishte si me par...E ndersa perpiqem te shkruaj monotonin e diteve te mia ndjej thelle ne
zemer qe dicka po me therr aq fort saqe me duket sikur po vdes... e
shtrihem..... le penen ne gjoksin tim tashme te futur thelle nga dhimbja
qe se duron dot me e preh duart e mia qe me duket kam shekuj qe i kam
perdorur e trupi fillon mos te me bindet me e sikur me thot boll tashme
cdo gje mbaroi thuaj mendjes tende te ndaloj ajo iku te la lere te shkoj
prano kete fakt jeto te tashmen e shoh qe ne trupin e mendjen time ka
plasur nje luft e temerrshme e as vet se di kur do te mbaroj.. e ndersa
mendime te kota me shkojn ne mendje zemra nis e therret..... hey... ketu
je dua te te bej nje dhurat e them me vete mos vetemia qe harrova prane
tani do te me bej ironit e saj e te me bej te ndihem akoma me keq se
c`jam e perpiqem perpiqem mos te fle e mos te dremitem si i vdekur por
ja qe cdo gje tani pa ty esht bere me e fort se un e cdo fuqi qe un
kisha nuk esht me u zhduk ne univers duke te kerkuar ty... e dorezohem
nis dremitem ... e kur te zgjohem te lutem nqs me sheh me ne sy mos u hidhero ato i kam nga gezimi qe bashk ne Enderr ne Ishim perseri si Gjithmon Te Dy...!!!

Ne syt e tu shoh dy pika lot;u nisa te ti fshija por nuk munda dot.Doja
te te thoja te lutem ti mos qaj,se per ndarjen ton ti ske asnje faj.Doja
te vija tek ti,te te puthja pa pushim e te te jepja ngrohtesi.Por nuk
munda pasi e pash se nje tjeter vajze tek ty po qendronte;e pash se ajo
lotet ti ndalonte;e un ika pa te penduar si edhe fat ne dashuri duke te
te uruar.(dikur dikujt......)