Pardje pash filmin shqiptar "Heronjte e Monumenteve" (te Praktiselit) dhe cuditerisht mu kujtuan "Trimat e Monumeteve" (te Enver Hoxhes).
Ne njeren ane Heronjte e Monumenteve:
Ne filmin e realizmit socialist, personazhet patriote shqipetare luftonin dhe sakrifikonin per te shpetuar dhe ruajtur monumente qe ishin ne token shqiptare, pamvaresisht se ato i perkisnin nje tradite dhe shkolle tjeter dhe qe pasqyronin jeten e atyre viteve me gjithe personazhet pozitive dhe negativ. Se e cuditeshme qe nentoka i ka ruajtur mire keto monumente, qe goje nuk kane por flasin me gjuhen e fakteve. Te ruash ato monumente eshte vertete nje detyre patriotike, pasi ato jane pjese e historise se kesaj toke, pjese e identitetit tone.
Ne anen tjeter "Trimat" e Monumenteve:
"Patriotet" e rinj te fillim viteve 90, sulmojne monumentet e Diktatorit 5-6 vjete pas vdekjes se tije dhe nuk e di pse me japin pershtypjen e Don Kishotit qe luftonte me mullinjte e eres. "Trimat" e Monumenteve te Enver Hoxhes, sot e kesaj dite nxitojne te deklarojne gjithandej duke u mburrur se kane qene ata qe i kane hedhur litarin ne qafe Diktatorit prej Bronxi dhe me pase e kane rrezuar, apo i kane gjuajtur me shapke, e kane peshtyre, e kane qelluar me gure ne koken e gripuar te bronxit Diktatorin famekeq. Trima apo jo?
Cfare ironie
Shqiperise i perseritet e njejta histori shkaterrimesh prej shekujsh. Ne jemi shume te afte per te shkaterruar copeza te rendesishme te kaluares tone, te cilat jane pjese e identitetit tone kombetar. Cuditerish ruajme disa gjurme nga tradita te huaja qe ka lene njolle ne historine tone te lodhur. Ngrejne dhe rrezojme buste sikur mbjellim dhe korrim barin. Shkaterruam simbole te Perandoris Otomane edhe pse ajo ishte futur ne gjakun tone dhe qe me kote mundohemi te fshehim nderthurjen qe i ka bere identitetit tone kombetare ne ato 500 vjet pushtim. Rrezuam dhe gati zhdukem simbole te Mbreterise Zogiste sepse komunistet nuk e donin (arsye e forte kjo). Zhdukem dhe nuk duhet te flasim per 45 vitet e egra te komunizmit, se jane zemeruar te persekutuarit dhe nuk duan tja degjojne emrin edhe kjo arsye shume e forte per te fshire nga historia historine.
Nje popull pa te shkuar nuk mund te kete nje te ardhme.
Ne njeren ane Heronjte e Monumenteve:
Ne filmin e realizmit socialist, personazhet patriote shqipetare luftonin dhe sakrifikonin per te shpetuar dhe ruajtur monumente qe ishin ne token shqiptare, pamvaresisht se ato i perkisnin nje tradite dhe shkolle tjeter dhe qe pasqyronin jeten e atyre viteve me gjithe personazhet pozitive dhe negativ. Se e cuditeshme qe nentoka i ka ruajtur mire keto monumente, qe goje nuk kane por flasin me gjuhen e fakteve. Te ruash ato monumente eshte vertete nje detyre patriotike, pasi ato jane pjese e historise se kesaj toke, pjese e identitetit tone.
Ne anen tjeter "Trimat" e Monumenteve:
"Patriotet" e rinj te fillim viteve 90, sulmojne monumentet e Diktatorit 5-6 vjete pas vdekjes se tije dhe nuk e di pse me japin pershtypjen e Don Kishotit qe luftonte me mullinjte e eres. "Trimat" e Monumenteve te Enver Hoxhes, sot e kesaj dite nxitojne te deklarojne gjithandej duke u mburrur se kane qene ata qe i kane hedhur litarin ne qafe Diktatorit prej Bronxi dhe me pase e kane rrezuar, apo i kane gjuajtur me shapke, e kane peshtyre, e kane qelluar me gure ne koken e gripuar te bronxit Diktatorin famekeq. Trima apo jo?
Cfare ironie
Shqiperise i perseritet e njejta histori shkaterrimesh prej shekujsh. Ne jemi shume te afte per te shkaterruar copeza te rendesishme te kaluares tone, te cilat jane pjese e identitetit tone kombetar. Cuditerish ruajme disa gjurme nga tradita te huaja qe ka lene njolle ne historine tone te lodhur. Ngrejne dhe rrezojme buste sikur mbjellim dhe korrim barin. Shkaterruam simbole te Perandoris Otomane edhe pse ajo ishte futur ne gjakun tone dhe qe me kote mundohemi te fshehim nderthurjen qe i ka bere identitetit tone kombetare ne ato 500 vjet pushtim. Rrezuam dhe gati zhdukem simbole te Mbreterise Zogiste sepse komunistet nuk e donin (arsye e forte kjo). Zhdukem dhe nuk duhet te flasim per 45 vitet e egra te komunizmit, se jane zemeruar te persekutuarit dhe nuk duan tja degjojne emrin edhe kjo arsye shume e forte per te fshire nga historia historine.
Nje popull pa te shkuar nuk mund te kete nje te ardhme.