Mencuria e nje plaku
Një arab, ne pragun e vdekjes, thirri tre djemtë e tij dhe u tha se do tundante pasurinë.
- Me i madhi, i cili më ka ndihmuar shumë, te marrë gjysmen e deveve qe kemi. Një te katërtën e kopese ta mari i dyti, i cili do të këtë edhe palmat. I vogli le të marrë një te gjyshten e kopese dhe tenden.
Pas vdekjes se babait, vellezerit filluan te grindeshin.
- Si mund ta ndajme gjysmen kur kemi vetëm 11 deve?- bertiste i madhi.
- Aq me keq një te katërtën e tyre, - bertiste i deshperur i dyti.
- Po një te gjashtën, - bertiste sa për te dy i vogli.
Për fat te mirë, para shtepise se tyre kaloi një plake i zgjuar
Zbriti nga deveja e tij dhe i pyeti se për çfarë po grindeshin.
- Ndarja është shumë e thjeshtë, - tha plaku pasi vellezrit ia kishin treguar hallin.
Plaku e bashkoj devene e tij me 11 te tjerat dhe i tha.
- Gjysma e 12-tes është gjashta. Gjashte deve i takojne vellat të madh. Një e katerta e 12-tes është baraz me tre. Tre i takojne vellait te dytë. Një e gjashta e 12-tes është baraz me dy. Dy deve i takojne te voglit.
- Ja pra - tha plaku, - gjashtë edhe tre edhe dy, baraz njembedhjete.
Vellezerit mbeten te kënaqur dhe plaku mori devene e tij dhe nisi udhën.